Ljubičevske konjičke igre

Na desnoj obali Morave nalazi se jedna od najstarijih ergela, Ljubičevo. Na mestu današnjeg Ljubičeva, pre osnivanja ergele, bilo je veliko poljoprivredno dobro kneza Miloša „Morava“. U aprilu 1860. Miloš je poklonio državi svoje imanje Morava.

Istovremeno, Miloš je naredio da se tu preseli ergela konja iz Ćuprije, koju je nešto ranije osnovao Aleksandar Karađorđević. U Ćupriji je ostala samo filijala Dobričevo, a u jesen te godine izgrađena je velika štala u Ljubičevu i skoro čitava ergela preseljena. Za vreme vladavine kneza Mihaila 1866. kada je upravnik bio aga Jefta, u spomen na kneginju Ljubicu, ženu kneza Miloša, poljoprivredno dobro je nazvano Ljubičevo.

Dunavsko kolo „Knez Mihajlo“[uredi | uredi izvor]

Pri kraju 19. veka, osnivanjem Dunavskog kola jahača „Knez Mihajlo“ u Požarevcu, otpočelo se sa organizovanjem trka konja. Ovakvih trka bilo je više puta u toku godine, a naročito početkom septembra. Takvo jedno takmičenje održano je u nedelju, 4. septembra 1932. godine na trkalištu „Mihailovac“, u 3 časa posle podne.

Izložba Ljubičevskih konja[uredi | uredi izvor]

Dunavsko kolo jahača „Knez Mihajlo“ iz Požarevca, organizujući trku konja, priredilo je i izložbu konja. Izložba konja održana je u krugu kasarne, 9. pešadijskog puka u 9 časova pre podne. Izložba je bila organizovana u 7 odeljenja zavisno od starosti i priplodnosti. Glavni sponzor izložbe bilo je Ministarstvo poljoprivrede, koje je Kolu jahača, kao organizatoru, dodelilo pomoć od 2000 dinara. Kolo je iz svojih sredstava nabavilo urale, zobnice, četke i drugo, te su sva izložbena grla dobila po jedan od ovih predmeta. Na izložbi su dodeljene nagrade za svaku kategoriju i to: za I mesto 300 dinara, za II 200 dinara, a za III 100 dinara. Komisija koja je ocenjivala grla bila je sastavljena od najkompetitivnijih ljudi Požarevca, koji su radili na planu podizanja konjarstva. Odbor su činili: direktor državne ergele „Ljubičevo“ g. Miloš Radosavljević, upravnik Poljoprivredne škole, g. Jovan Dulić, veterinaski savetnik, g. Petar Savić i Živojin Perić iz Požarevca. Uz učešće preko stotinu grla iz celog Požarevačkog okruga, nekoliko rasnih grla iz Požarevca odnelo je nagrade u skoro svim kategorijama.

Počeci „Ljubičevskih konjičkih igara“[uredi | uredi izvor]

Po podne, istog dana, održane su trke na trkalištu „Mihailovac“. Održane su četiri posebne trke i to: I trka dvogoda, priplodna muška i ženska grla, oždrebljena 1930. godine u zemlji. Dužina staze iznosila je 1200 metara. Opterećenja su bila za muška grla 58, a za ženska 56 kg, dok su polukrvna grla nosila po 5 kilograma manje. II trka bila je za muška i ženska grla oždrebljena u 1929. godini u zemlji. Dužina staze bila je 1800 metara. III trka bila je za sva grla od tri godine i starija bez obzira na starost. Dužina staze bila je 2400 metara. IV trka bila je za odabrana grla državne ergele „Ljubičevo“. Dužina staze bila je 2800 metara.

Požarevačke kulturne manifestacije[uredi | uredi izvor]

Nagrade sa prve tri trke bile su: I mesto 2100 dinara, II mesto 1000 dinara, i III mesto 600 dinara. Dok je trka „Ljubičevo“ davala nagrade u darovima. Izložba i trke konja privukle su veliki broj učesnika i gledalaca i prema tadašnjim izveštačima, u potpunosti uspela jer je podigla interesovanje i duh za konjarstvo. I onda, kao i danas, u vreme organizovanja Ljubičevskih konjičkih igara, organizuje se istovremeno i niz kulturno-umetničkih manifestacija. Tako je u nedelju 4. septembra 1932. godine, u vreme organizovanja izložbe i trka konja, organizovan koncert 9. pešadijskog puka u Gradskom parku, sa početkom u 11 časova pre podne, a uveče je Narodno banovinsko pozorište u Požarevcu, igralo predstavu „Šampion boksa“ od Švarca i Matarana.

Vojna muzika 9. pešadijskog puka, pod upravom svoga kapelnika g. Dominisa Ivana, u Gradskom parku, gde su inače održavani ovakvi koncerti svake nedelje i za svaki praznik, sa sledećim programom: Urban, „Per aspera ad astra“ marš, Diominis „Burtos“ uvertira, Brodil „Iz Niša i okoline“ popturi, Verdi „Aida“, Urban „Sa istoka“ potpuri. Pozorište je inače svoje predstave davalo u novoj sali trgovačke omladine svakog utorka, četvrtka, subote i nedelje. Tadašnja dva požarevačka bioskopa „Šuhart“ i „Kruna“, na svojim repertoarima, u okrivu dnevnih i večernjih predstava, imale su filmove: „Pobedonosna karavana“ u gl. ulozi Rihar Alrer i Faj Vraj, a bili su tu i filmovi „Sjena manježa“, „Tarcan“ I deo. Održavana su i naučna predavnja na ondašnjem Narodnom univerzitetu, što je sve činilo kulturni ambijent i atmosferu građanskog Požarevca tih tridesetih godina 20. veka.

Vitezovi Ljubičevskih igara[uredi | uredi izvor]

Osvajači Ljubičevskih konjičkih igara počev od 1964. su: Miroslav Bukovčić, kaskader 1964, Života Prokić zemljoradnik 1965, Zoran Miljković, student, 1966, 1967, Vojislav Trifunović, 1968, Rajko Golić, službenik, 1969, 1970, 1978, Ljubiša Petrović, 1971, 1972, 2002, Petar Urošević, 1972, 1975, Miroslav Ranđelović, 1973, Branislav Đurić, 1974, 1976, Dragan Nikolić, 1977, Rade Milovanović, 1979, 1983, 1984, 1988, 1992, Zoran Ivić, 1985, 1986, 1989, Siniša Stokić, 1982, 1991, 1997, 2007, Mirko Stanković, 1987, Zoran Milošević, 1990, Dušan Miljković, 1993, Slobodan Simonović, 1994, Vojin Mirković, 1995, Nebojša Dozet, 1996, 2000, 2001, Dragiša Marković, 1998, Davorin Živković, 1999, 2004, 2005, Mališa Vujčić, 2003, Slađan Mladenović, 2006.

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Izvori[uredi | uredi izvor]

Miroljub Manojlović, B. Almanah, Prosveta, Požarevac, 2002.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]