Njegoš (planina)
| Njegoš | |
|---|---|
| Geografske karakteristike | |
| Najviša tačka | Njegoš (vrh) |
| Ndm. visina | 1725 m |
| Koordinate | 42° 54′ S; 18° 45′ I / 42.9° S; 18.75° I |
| Geografija | |
  Njegoš | |
| Države |  Crna Gora |
| Masiv | Dinarske planine |
Njegoš je planina u Crnoj Gori locirana na oko 26 km istočno-sjeveroistočno od Bileća, odnosno 22 km sjeverozapadno od Nikšića. Pripada južnom stablu alpskih Dinarida, tačnije spoljašnjim Dinaridima. Pruža se u dinarskom pravcu, od sjeverozapada prema jugoistoku, sa vencem koji je dugačak oko 10 km. Najviši vrh Ravna glava (1 721 m) nalazi se na severnijem delu planine, dok je drugi po visini vrh Milutinovića Graci (1 706 m). Slede vrhovi Kijaci (1 643 m), Bukova kita (1 624 m), Oštrikovac (1 604 m) itd.
Planina Njegoš u najvećoj meri izgrađena je od dolomita i kretacejskih krečnjaka. Karakterističan je visok stepen karstifikacije, koji se manifestuje raznovrsnim kraškim oblicima, koji otežavaju prohodnost terena. Geološkom rekonstrukcijom evolucije terena zaključeno je da je ovde u mezozoiku egzistiralo plitko more, koje je osciliralo sa dubinom, ali nema pouzdanih dokaza o vremenu povlačenja mora sa ovih prostora, kao ni vremenu formiranja savremenog tektonskog sklopa.
U planini i njenoj podgorini ima više izvora. Najpoznatiji je izvor Donja vrela (900 m), udaljen nepuna 2 km od centra sela. Manje poznatiji izvori su Gornja vrela, Jama Matovića pod vrhom Kijak, Pavlova jama, Karlica, Bučalina i Tupanjska vrela. Svi pomenuti izvori gravitiraju selu Trepča.[1]
Na sjeverozapadu od Njegoša nastavlja se Somina, a na jugoistoku Zla Gora. Na jugozapadu od Njegoša dižu se vrhovi: Koplje 1.407 m, Ciganka i Cigan, oko 1.400 m. Veći deo Njegoša je pod vegetacijom, a sjeverni kraj je gol.
Dinastija Petrović Njegoš je po ovoj planini dobila ime. Petrovići su došli u selo Muževice na planini Njegoš iz Drobnjaka. Poslije su odselili i osnovali selo Njeguše. [2]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Delibašić, Tomica (2019). Planine i vrhovi Balkana. JP Službeni glasnik, Planinarski savez Srbije.
- ^ Petrović Njegoš, Petar I (2015). Sveti Petar Cetinjski, Između molitve i kletve, sabrana djela, str 241., pismo br. 91, Petar Prvi Sulejman-paši Redžepašiću, 20. juna 1800. godine. Cetinje: Svetigora.