Ćirilični brojevi
Ćirilični brojevi su bili deo sistema brojanja poteklog od ćiriličnog alfabeta, korišćenog među južnim i istočnim Slovenima koji su i inače koristili ćirilicu, uključujući i Srbe. U Rusiji se ovaj sistem koristio do reformi Petra Velikog, početkom 18. veka.
Sistem je poticao od grčkih (jonskih) brojeva, s primenom odgovarajućih ćiriličnih slova. Poredak je bio zasnovan na originalnom grčkom alfabetu, pa nije odgovarao različitom azbučnom redosledu ćirilice. Ćirilični brojevi su bili kvazi-decimalni — jedinicama (1, 2, ... 9) su bila dodeljena zasebna slova, ali takođe i svim deseticama (10, 20, ... 90) i svakoj stotini (100, 200, ... 900):
Brojevi su se pisali kako su i izgovarani — uglavnom sleva nadesno. Brojevi od 11 do 19 su se pisali zdesna nalevo, tj prvo su pisane jedinice pa 10, jer se tako i izgovaraju — npr. „sedamnaest“ je sažeto „sedam-na-deset“. Da bismo dobili vrednost ćiriličnog broja treba sabrati vrednost svih slova/brojeva. Da bi se slova koja označavaju brojeve razlikovala od običnih slova, iznad njih je povlačen znak titlo ( ҃ U+0483). Hiljade su se označavale odgovarajućim znakom ispred slova (҂ U+0482).
Primeri:
- 1706
- 7118
Glagoljski brojevi su sličan sistem, osim što su brojne vrednosti bile dodeljene prema sopstvenom alfabetnom redu glagoljice, a ne po nasleđenom redu grčkog alfabeta.
