Atlantida (Falja)
Atlantida je scenska kantata španskog kompozitora Manuela de Falje. Komponovana je na tekst epske poeme L'Atlántida koju je na katalonskom jeziku napisao Hasint Verdauger. Ovo književno delo je opsedalo Falju još od detinjstva i u njemu su se odražavala sva njegova filozofska, religijska i humanistička interesovanja. To je velika kantata za soliste, hor i orkestar.
Istorijat komponovanja i izvođenja[uredi | uredi izvor]
Atlantida je delo kojem je Manuel de Falja posvetio poslednjih dvadeset godina života. Prvobitno je bilo planirano da delo izvede horsko društvo Orfeó Català iz Barselone na Univerzalnoj izložbi u Barseloni ili na Iberoameričkoj izložbi u Sevilji koje su se održavale 1929. godine. Međuti, prilika je propuštena i Falja je nastavio da radi na delu. U decembru 1930. godine otputovao je u Kadiz i tom prilikom, inspirisan radom na Atlantidi, posetio ostrvo Islote de Sancti Petri, mesto na kom bi navodno trebalo da se nalaze ruševine Herkulovog hrama.
Manuel de Falja je umro u Argentini 1946. godine, ostaviviši Atlantidu nedovršenom. Zadatak da je završi dobio je njegov učenik Ernesto Halfter.[1] Prva verzija, skraćena, izvedena je 24. novembra 1961. u Teatru Licej u Barseloni. U ulozi Kraljice Izabele nastupila je Viktorija de los Anheles, a izvođenjem je dirigovao Eduard Toldra. Kompletna verzija doživela je svetsku premijeru 18. juna naredne godine u milanskoj Skali. Ovo delo, koje je prešlo put od scenske kantate do opere,[2] danas se retko izvodi. Prema statističkim podacima Operabase Arhivirano na sajtu Wayback Machine (14. maj 2017), ne nalazi se među operama prikazanim u periodu 2005-2010.
Radnja i likovi[uredi | uredi izvor]
Radnja Atlantide se odvija na dva mesta i u dva perioda. S jedne strane, na mitskom ostrvu Atlantida u Sredozemnom moru; s druge strane, u Španiji u doba Kristifora Kolumba i Izabele Kastiljske (1492). Postoje tri glavne pevačke uloge: narator Korifej (bariton), starac koji Kolumbu govori o potonuću Atlantide, Kraljica Pirena (mecosopran) i Kraljica Izabela (sopran), i nekoliko manjih uloga kao što su troglavi Gerioni (tenori).[3]
Snimci[uredi | uredi izvor]
- Edmon Kolomer (dirigent), Marija Bajo (Kraljica Izabela), Simon Estes (narator ili Korifej), Teresa Berganza (Pirena), horovi i Omladinski nacionalni orkestar Španije. Studio: Auvidis, br. kataloga V4685
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Roger Alier, Marc Heilbron y Fernando Sans Rivière: La discoteca ideal de la ópera, Editorial Planeta, S. A. 1995. ISBN 978-84-08-01285-6.
- ^ Saturday review: 45 4 Cairns Collection of American Women Writers - 1962 "Long awaited, even longer deferred (Ernesto Halffter took nearly as long to complete and edit it as Manuel de Falla, who died in 1946, took to create it),"
- ^ Nancy Lee Harper Manuel de Falla: his life and music 2005 "Falla envisioned a one-act scenic cantata, with accompanying murals, although the initial idea became modified through time. He drew on literary and historical sources that may be classified into six categories: (1) Atlantis legend;"
- ^ „Time 1962”. Arhivirano iz originala 30. 05. 2013. g. Pristupljeno 01. 06. 2013.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
