Bojanci
Bojanci | |
|---|---|
 | |
| Administrativni podaci | |
| Država | Slovenija |
| Opština | Črnomelj |
| Stanovništvo | |
| — (2011) | 92 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 45° 30′ 06″ S; 15° 14′ 38″ I / 45.501775° S; 15.243878° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
  Bojanci Bojanci na karti Slovenije | |
Bojanci (sloven. Bojanci) selo u opštini Črnomelj u Republici Sloveniji.
Po poslednjem popisu iz 2002. godine selo Bojanci imalo je 92 stanovnika. Selo je značajno kao jedno od 5 sela Bele Krajine i cele Slovenije, naseljenih Srbima tokom nekoliko proteklih vekova.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Selo su ustanovili uskoci koji su se navodno doselili sa rejona reke Bojane u Crnoj Gori. Prve porodice su bili Kordići, Radojčići i Vrlinići. Selo je bilo u sklopu Vojne krajine, koja je služila kao pogranični pojas protiv turskim upadima. Pravoslavni vjernici su sklapali brak isključivo sa pravoslavnim vernicima. Krajem 19. i 20. veka se dosta Uskoka iselilo u Ameriku.
Bojanci su početkom 20. veka u političkom pogledu u sastavu Adlešićke opštine. Godine 1912. u selu je bilo 220 pravoslavnih duša koje su živele u 45 kuća. To je najmanja srpska naseobina u Beloj Krajini. Imalo je slovenačku narodnu školu i pravoslavnu crkvu. U duhovnom pogledu pripadali su pravoslavci parohiji u Marindolu, odakle su dolazili sveštenici po "trebi".[1]
Meštani Srbi su oduvek dobro živeli, jer su se bavili trgovinom žita, radeći kao vešte kiridžije. Prevozili su tovare žita od Karlovca do Kočevja. Početkom 20. veka isticali su se prometom stoke, koju su kupovali po Beloj Krajini i Hrvatskoj, pa preprodavali u "Crnoj Krajini" i Trstu.
Duhovni život[uredi | uredi izvor]
Selo je vrlo bogato sa srpskim običajima. Kod sela Milići se nalazi pravoslavni hram. Godine 1879. selo je bilo parohijska filijala parohije u Marindolu, odakle je dolazio sveštenik po potrebi. Srpska pravoslavna crkva: Hram posvećen Usekovanju glave Svetog Jovana Preteče, sazidan početkom 18. veka, opravljan 1926. godine, i obnovljen 2006. godine od strane Zavoda za zaštitu spomenika kulture iz Črnomelja. Potrebna je obnova u unutrašnjosti hrama.
U mestu je 1878. godine otvorena "Opšta pučka škola" u kojoj je prvi učitelj bio Jovan Vukelić. Školu je pohađalo 1879. godine sedam učenika Srba, koji su "odgovarali" tokom liturgije u crkvi, jer nije bilo odraslih pojaca.[2]
Bojanci sa susjednim selima Milići, Marindol i Paunovići predstaljaju sela uskoka u slovenskoj Beli krajini. Početkom 20. veka selo je parohijska filijala parohije Marindol.[3]
Demografija[uredi | uredi izvor]
Etnički sastav 1991:
- Srbi: 47 (46,1%)
- Slovenci: 18 (17,6%)
- Jugosloveni: 14 (13,7%)
- Muslimani: 3 (2,9%)
- Hrvati: 1 (1%)
- Nepoznato: 19 (18,6%)
