Bojni brodovi klase Tegetof

Tegetof
Opšti podaci
Tip	Bojni brodovi - drednoti
Država	Austrougarska
Završetak gradnje	1910−1914.
Glavne karakteristike
Deplasman	20,000
Dužina	152 m
Širina	27,9 m
Gaz	8,7 m
Pogon	4 Parsons parne turbine, sa 4 osovine
Snaga	27.000KS
Brzina	20.4 čvorova (38 km/h)
Doplov	4,200 nautičkih milja (7,800 km) brzinom od 10 čvorova (19 km/h)
Posada	1087
Naoružanje	12 x 305 mm topova u trocevnim kulama 12 x 150 mm topova u jednocevnim kazamatima 18 x 5 kg topova na pojedinačnim postoljima 4 x 21.533 mm torpednih cevi
Oklop	11 inčni (279 mm) brodski oklop

Klasa Tegetof (po admiralu Tegetofu), ili Viribus Unitis (lat. Viribus Unitis - „Sa ujedinjenim snagama“ - moto cara Franca Jozefa I) bila je jedina klasa bojnih brodova drednot sagrađenih za austrougarsku mornaricu. Sagrađena su četiri broda: SMS Viribus Unitis, SMS Tegetof, SMS Princ Eugen i SMS Sent Ištvan.

Izgradnja

Austrijske vlasti naredile su gradnju nove flote 1908. nakon vesti da je započeta izdradnja prvog drednota u Italiji, bojnog broda Dante Aligijeri. Glavni dizajner austrougarske mornarice Zigfrid Poper bio je skoro pa slep u ovim trenucima (penzionisan je pre nego što su brodovi porinuti), i neki su to smatrali razlogom za neke dizajnske propuste brodova. Klasa je poznata po tome što je ona prva koja je koristila trojne topove za glavno naoružanje. Trojne topovske kule izgradila je Škoda u Plzenju, češkoj.

Prva tri broda izgrađena su u Trstu, ali kao uslov za finansijsku pomoć, mađarski parlament traži da se jedan od brodova izgradi u mađarskom brodogradilištu u Rijeci, koji dotad nije izgradio ništa veće od razarača što je stvorilo odgađanja kao je navoz najprije trebalo da bude produžen, na kraju je ipak dovršen, ali u Puli, 1914. godine. Nazvan je Sent Ištvan, po Sv. Stefanu.

Podaci

Razglednica sa slikom broda klase Viribus Unitis

Brodovi su bili naoružani topovima kalibra 305 milimetra istog tipa kao i na klasi Radecki u glavnoj teškoj bitnici, ali su bili postavljeni u četiri trocevne kule. Pomoćna bitnica je uključivala 12 ručno pokretanih topova kalibra 150 mm u bočnim kazematama. Radilo se o novom projektu Škode L/50, mase topa 6.085 kg, s granatom od 45,5 kg, a samo zrno je imalo masu od 30,5 kg. Domet je bio izuzetan za topove tog kalibra, čak 15.000 m. Za svaki top ukrcavalo se po 180 granata.