Video na zahtev

Video na zahtev (eng. Video on demand) je deo video servisa koji korisniku omogućava iznajmljivanje, odnosno naručivanje i prijem određenih multimedijalnih sadržaja (filmovi, koncerti, emisije i sl.) u ograničenom vremenskom periodu koji iznosi 24 sata nakon naručivanja sadržaja. Sadržaj se ne emituje u realnom vremenu i nalazi se na VoD serverima. Korisnik kroz EPG dobija informaciju o dodatnoj ceni koju plaća za svaki sadržaj koji iznajmljuje, ali može da dođe i do drugih informacija, kao što je lista sadržaja koje je iznajmio on ili neko drugi. Ukoliko korisnik želi da iznajmi film, pretraživanje može da vrši prema raznim kriterijumima kao što su žanr ili imena glumaca. Pre iznajmljivanja korisnik može da pogleda isečke i da sazna više o filmu. Ukoliko korisnik želi da aktivira ovu uslugu koja se skraćeno naziva IPTV morao bi da se prijavi preko EPG-a. Na taj način je korisnicima u Srbiji omogućeno da gledaju rijaliti-šou „Survivor Srbija“.

Delimičan video na zahtev

Delimičan video na zahtev (eng. Near Video on demand) je inženjerska aproksimacija videa na zahtev. Princip na kome se bazira je činjenica da je najviše zahteva prisutno za najpopularnije naslove. Oko 80% zahteva je vezano za vrhunskih 20% (ili čak manje) naslova. Tako je prva inženjerska aproksimacija ograničavanje broja naslova. Sledeće je ograničavanje frekvencije pristupa. Tako umesto da svako bira video prema sopstvenom zahtevu, najpopularniji filmovi će se emitovati na više kanala. U Time Warner Quantum sistemu u Kvinsu u Njujorku pet vrhunskih naslova se emituje na svakih pola sata. Prema tome, maksimalno vreme čekanja je pola sata. Kako filmovi traju približno 2 sata, svaki film zahteva 4 kanala. Quantum kablovski sistem ima oko 150 analognih kanala i propusni opseg od 1 GHz.