Volter Matau
| Volter Matau | |
|---|---|
 Volter Matau u filmu Šarada (1963) | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Volter Džon Matau |
| Datum rođenja | 1. oktobar 1920. |
| Mesto rođenja | Njujork, SAD |
| Datum smrti | 1. jul 2000. (79 god.) |
| Mesto smrti | Santa Monika, Kalifornija, SAD |
| Zanimanje | glumac |
| Porodica | |
| Deca | 3, uključujući Čarls Matau |
| Rad | |
| Aktivni period | 1944–2000 |
| Veza do IMDb-a | |
Volter Matau (engl. Walter Matthau) bio je američki glumac, rođen 1. oktobra 1920. godine u Njujorku, a preminuo je 1. jula 2000. godine u Santa Moniki (Kalifornija).[1][2]
Karijera[uredi | uredi izvor]
Počeo je kao pozorišni glumac i stekao priličan ugled (1962. godine je dobio nagradu Toni za ulogu u predstavi Pucanj u tami).
Na filmu je debitovao 1955. godine kao loš momak u filmu Čovek iz Kentakija, sa Bertom Lankasterom u glavnoj ulozi. Potom se često pojavljivao u ulogama negativaca, na primer u filmovima King Kreol (1958), gde dobija batine od Elvisa Preslija, ili Šarada (1964), gde efektno igra ubicu koji zagorčava život Keri Grantu i Odri Hepbern. Prva značajnija filmska uloga bila mu je lik tvrdoglavog šerifa u filmu Usamljeni su hrabri (1962).
Ne prekidajući ni pozorišnu karijeru, Matau se mnogo pojavljivao i na televiziji, ali i pored očiglednih kvaliteta nikada nije postao vrhunska zvezda, verovatno zbog toga što nije bio previše lep.
Uspeh je došao u kasnijim godinama. Nagradu Toni (ovoga puta za glavnu ulogu), dobio je 1965. godine za predstavu Nila Sajmona Neobičan par, u kojoj igra sa Artom Karnijem, a 1966. godine je dobio i Oskara za najboljeg sporednog glumca u filmu Kolačić sudbine, u kome maestralno igra pokvarenog advokata koji koristi banalnu povredu svog šuraka da dobije oštedu zbog navodne paralize. Osiguranje naravno plaća ali sumnja da se radi o fingiranoj paralizi i počinje velika igra. Film je bio Matauova prva saradnja sa glumcem Džekom Lemonom i rediteljem Bili Vajlderom, sa kojima je potom često sarađivao. Zanimljivo je da je snimanje filma bilo prekinuto na pet meseci, zbog Matauovog srčanog udara.
Matau je bio nominovan za Oskare za glavnu ulogu 1972. godine za film Koč i 1975. za Sunčane momke. Za ovu potonju ulogu dobio je Zlatni globus za najboljeg glumca u mjuziklu ili komediji.
Nakon snimanja Kolačića sudbine, Matau i Lemon su postali doživotni prijatelji i glumili su zajedno u čak 10 filmova (11 ako se računa Lemonovo kameo pojavljivanje kao usnuli putnik u autobusu u filmu Koč, kojeg je inače i režirao). Njih dvojica su posebno uspešni kao par bili i u filmskoj verziji Neobičnog para (1968), te u Naslovnoj strani (1974), Druškane, druškane (1981) i u Otkačenim matorcima (1993) i Još otkačenijim matorcima (1995), u kojem je Matauova partnerka bila Sofija Loren.[3]
Mimo saradnje sa Lemonom, Volter Matau se istakao glavnim ulogama u filmovima Pit i Tili (1972) i Ubijte Čarlija Vorika (1973) (za ova dve uloge je 1974. godine dobio BAFTA nagradu za najboljeg glumca), odnosno kao epizodista u filmovima Medvedi nose loše vesti (1976), Apartman hotela Kalifornija (1978) i Denis napast (1993), u kojem igra gospodina Vilsona.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Walter Matthau American actor”. Britannica. Pristupljeno 28. 1. 2021.(jezik: engleski)
- ^ „Walter Matthau”. Rotten Tomatoes. Pristupljeno 28. 1. 2021.(jezik: engleski)
- ^ „Walter Matthau movie reviews & film summaries”. Roger Ebert. Pristupljeno 28. 1. 2021.(jezik: engleski)
Dodatna literatura[uredi | uredi izvor]
- Mel Gussow (2. 7. 2000). „Walter Matthau, 79, Rumpled Star and Comic Icon, Dies”. The New York Times. Pristupljeno 4. 2. 2021.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Volter Matau na sajtu IMDb (jezik: engleski)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Umetničke | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
