Vojna akademija Univerziteta odbrane u Beogradu
| Vojna akademija Univerziteta odbrane u Beogradu | |
 Zgrada Akademije | |
| Moto | Čast je naša imovina |
|---|---|
| Tip | državni |
| Osnivanje | 18. mart 1850. |
| Afilijacija | Univerzitet odbrane u Beogradu |
| Dekan | Pukovnik Srđan Blagojević |
| Lokacija | Beograd, Srbija |
| Veb-sajt | www |
 | |
Vojna akademija je visokoškolska obrazovna i naučna ustanova i glavni je nosilac obrazovnih aktivnosti za potrebe Ministarstva odbrane i Vojske Srbije. Osnovna namena je školovanje novih i usavršavanje već postojećih kadrova za službu u Vojsci Srbije.[1]
Knez Aleksandar Karađorđević odobrio Projekat ustrojenja artiljerijske škole. Reorganizacijom artiljerijske škole 1880. godine stvorena je Vojna akademija sa Nižom i Višom školom. Do Drugog svetskog rata taj datum je obeležavan kao praznik vojnih škola. Danas je 18. mart Dan Vojne akademije.[2]
Istorija Vojne akademije[uredi | uredi izvor]
_1888.jpg)
_1888.jpg)
Artiljerijska škola[uredi | uredi izvor]
Od sticanja autonomnog statusa, 1830. godine, u Kneževini Srbiji je bilo više pokušaja da se osnuje visoka vojna škola. U decembru 1837. godine počela je sa radom Vojna akademija, ali je ova škola već posle šest meseci prestala sa radom. Nekoliko godina kasnije Ilija Garašanin, koji je bio zadužen za Garnizonu vojsku, predložio je da se osnuje Artiljerijska škola i na taj način unapredi vojna sprema Kneževine Srbije. Državni Savet usvojio je taj predlog, a knez Aleksandar Karađorđević ga je odobrio 18. marta 1850. godine. Projekat za formiranje škole izradio je František-Franja Zah, koji je postao i njen prvi upravnik. Artiljerijska škola je prva vojna visokoškolska ustanova u Srbiji, čije tradicije danas nastavlja Vojna akademija u Beogradu. Shodno tome, 18. mart se danas svečano obeležava kao Dan Vojne akademije.
Vojna akademija[uredi | uredi izvor]
Posle srpsko-turskih ratova 1876―1878. godine Kneževina Srbija je na Berlinskom kongresu, 1878. godine, međunarodno priznata kao nezavisna i suverena država. Iskustva iz rata i uvećanje državne teritorije nametali su potrebu da se Artiljerijska škola reorganizuje. Ministar vojni, generalštabni potpukovnik Jovan Mišković, odredio je komisiju koja je izradila Projekt Zakona o ustrojstvu Vojne akademije. Narodna skupština je usvojila Zakon o ustrojstvu Vojne akademije, a knez Milan Obrenović ga je potvrdio 30. januara 1880. godine. Vojna akademija radila je neprekidno sve do Balkanskih ratova, 1912. godine. Rad Akademije prekinut je i tokom Prvog svetskog rata, a zatim nastavljen između dva svetska rata. Izbijanjem Aprilskog rata 1941. godine prestala je sa radom Vojna akademija Kraljevine Jugoslavije.
U toku Drugog svetskog rata, odlukom Vrhovnog štaba Narodnooslobodilačke vojske i partizanskih odreda Jugoslavije, od 21. novembra 1944. godine, osnovana je Vojna akademija Demokratske Federativne Jugoslavije. Dvogodišnje školovanje počelo je februara 1945. godine. Naređenjem Generalštaba Jugoslovenske armije od 31. jula 1945. godine, Vojna akademija je rasformirana kao opštevojna akademija i odlučeno je da pitomci nastave školovanje u posebnim Vojnim učilištima po rodovima. Do septembra 1945. godine formirana su Vojna učilišta, a nastava u njima otpočela je novembra 1945. godine. U 15 Vojnih učilišta, raspoređenih na čitavoj teritoriji Demokratske Federativne Jugoslavije, školovanje je trajalo od 14 meseci do dve godine. Tradiciju Vojne akademije nastavilo je Pešadijsko vojno učilište.
Školovanje u Vojnoj akademiji KoV je, 1966. godine, produženo sa tri na četiri godine. Uporedo sa Vojnom akademijom KoV, razvijale su se i ostale vojne akademije vidova, rodova i službi (locirane u Zagrebu, Beogradu, Sarajevu, Splitu itd.). Vojna akademija JNA je postojala u periodu od 1951. do 1992. godine. Sedište je bilo u Beogradu, a sarađivala je sa vojnom akademijom JNA iz Zagreba, sa vojnom gimnazijom, sa vazduhoplovnom gimnazijom i sa vojnom školom iz Mostara. Vojna akdemija je obučavala vojnike rodova:pešadije i artiljerije. Do izbijanja građanskog rata na prostoru bivše SFRJ vojne akademije su radile bez većih promena u organizaciji.
Posle raspada SFRJ, Vojna akademija je preimenovana u Vojnu akademiju Vojske Jugoslavije koja je radila u Saveznoj Republici Jugoslaviji.
Od 1992. godine u Vojnoj akademiji Vojske Jugoslavije školovani su oficiri rodova, a u Vojnotehničkoj akademiji Vojske Jugoslavije oficiri službi.
Jedinstvena Vojna akademija, namenjena školovanju oficira svih rodova i službi, formirana je 2006. godine.
Osnovne akademske studije[uredi | uredi izvor]
Sadržaji studijskih programa koncipirani su tako da obezbede budućim oficirima potreban stepen znanja i veština za uspešno komandovanje jedinicama rodova – službi i eksploataciju i održavanje sredstava ratne tehnike u okviru misija i zadataka Vojske Srbije. Plan osnovnih akademskih studija obuhvata niz obaveznih i izbornih predmeta.
Studijski programi po svojoj strukturi imaju karakter interdisciplinarnih studija u poljima društveno-humanističkih i tehničko-tehnoloških nauka. Studijski program Menadžment u odbrani ima težište na društveno-humanističkim naukama, a ostali studijski programi na tehničko-tehnološkim naukama. Obavezni predmeti obuhvataju one oblasti koje su neophodne za razumevanje osnovnih teorijskih postavki i sistema znanja na kojima se zasniva savremeni profil profesionalnog oficira. Prve dve godine školovanja identične su za sve kadete, a nakon toga oni se opredeljuju za jedan od sedam izbornih područja ― modula. Ukupan broj ESPB koje student treba da ostvari da bi završio ovaj stepen studija je 240. Osim diplome, kadetu se izdaje i Dodatak diplomi koji označava kompetencije kadeta za profesionalnog oficira u određenom rodu i službi Vojske Srbije, kao i za menadžera u sistemu odbrane.
Osnovne akademske studije realizuju se kroz šest studijskih programa:
- Menadžment u odbrani,
- Vojnomašinsko inženjerstvo,
- Vojnoelektronsko inženjerstvo,
- Vojnohemijsko inženjerstvo,
- Vojno vazduhoplovstvo i
- Logistika odbrane.
Menadžment u odbrani[uredi | uredi izvor]
.jpg)
Cilj ovog studijskog programa je usvajanje akademskih znanja i veština i postizanje kompetencija neophodnih za obavljanje početnih oficirskih dužnosti u rodu ― službi nivoa komandira voda u skladu sa misijama i zadacima Vojske Srbije, kao i za obavljanje menadžerskih dužnosti u sistemu odbrane. Program obuhvata oblasti koje su neophodne za ovladavanje osnovnim teorijskim znanjima iz menadžmenta u sistemu odbrane, kao što su predmeti iz oblasti menadžmenta, ekonomskih i organizacionih nauka.
Izborna područja-moduli su:
- Pešadija,
- Oklopne jedinice,
- Artiljerija,
- Inžinjerija,
- Rečne jedinice,
- Artiljerijsko-raketne jedinice za protivvazduhoplovna dejstva (ARJ za PVD),
- Vazdušno osmatranje i javljanje (VOJ).
Kadet stiče diplomu menadžera u odbrani.
Vojnomašinsko inženjerstvo[uredi | uredi izvor]
Vojnomašinsko inženjerstvo je obrazovanje kadeta Vojne akademije za poziv oficira Tehničke službe i za inženjere mašinstva.
Realizacijom ovog studijskog programa, budući oficiri – inženjeri vojnomašinskog inženjerstva biće osposobljeni za rešavanje osnovnih tehničko-tehnoloških problema na svojim početnim komandirskim ili referentskim dužnostima koje su u vezi sa tehnologijom održavanja i skladištenja sredstava naoružanja i vojne opreme.
Izborna područja - moduli su:
- Naoružanje i
- Borbena vozila.
Kadet stiče diplomu inženjera mašinstva i Dodatak diplomi koji označava kompetencije oficira Tehničke službe (specijalnosti Naoružanje ili Borbena vozila).
Vojnoelektronsko inženjerstvo[uredi | uredi izvor]
Vojnoelektronsko inženjerstvo namenjeno je za obrazovanje kadeta Vojne akademije za poziv oficira službe Telekomunikacija i Tehničke službe i za inženjera elektrotehnike i računarstva. Realizacijom ovog studijskog programa, budući oficiri Službe telekomunikacija, Tehničke službe i Službe informatike biće osposobljeni za rešavanje osnovnih tehničko-tehnoloških problema na svojim početnim dužnostima, koji su u vezi sa eksploatacijom i održavanjem vojnih elektronskih sistema i sredstava u svojoj službi i specijalnosti.
Izborna područja - moduli su:
- Telekomunikacije,
- Radarski sistemi,
- Raketni sistemi i sistemi za upravljanje vatrom i
- Informacioni sistemi.
Kadet stiče diplomu inženjera elektrotehnike i računarstva. Osim diplome, kadetu se izdaje i Dodatak diplomi, koji označava kompetencije kadeta za profesionalnog oficira za Službu telekomunikacija, Tehničku službu (specijalnosti Radarski sistemi i Raketni sistemi i sistemi upravljanja vatrom) i Službu informatike
Vojnohemijsko inženjerstvo[uredi | uredi izvor]
Vojnohemijsko inženjerstvo je obrazovanje kadeta Vojne akademije za poziv oficira Tehničke službe – specijalnosti Ubojna sredstva i Atomsko-biološko-hemijske službe, kao i inženjera tehnologije. Budući oficiri – inženjeri vojnohemijskog inženjerstva, zavisno od izabranog modula, biće osposobljeni za rešavanje osnovnih tehničko-tehnoloških problema na svojim početnim dužnostima u okviru službe i specijalnosti, prvenstveno do nivoa voda, koji su u vezi sa: tehnologijom održavanja i skladištenja ubojnih sredstava i tehnologijom saniranja posledica atomsko-biološko-hemijskih akcidenata u miru i ratu.
Izborna područja - moduli su:
- Ubojna sredstva i
- Atomsko-biološko-hemijska služba.
Kadet stiče diplomu inženjera tehnologije i Dodatak diplomi koji označava kompetencije kadeta za profesionalnog oficira za Tehničku službu (specijalnost – ubojna sredstva) i službu ABH.
Vojno vazduhoplovstvo[uredi | uredi izvor]
Vojno vazduhoplovstvo je obrazovanje kadeta Vojne akademije za poziv oficira roda avijacije – pilot aviona ili pilot helikoptera, kao i za inženjera saobraćaja. Realizacijom ovog studijskog programa, budući oficiri roda avijacije – piloti aviona i piloti helikoptera, osposobljeni su za rad na početnim dužnostima pilota u avijacijskom, odnosno helikopterskom odeljenju; zatim za izvršavanje osnovnih letačkih zadataka, kao i za nastavak napredne obuke na nivou taktičkih avijacijskih jedinica ranga avijacijske eskadrile. Pored toga, studijski program obezbeđuje neophodne kompetencije za obavljanje dužnosti inženjera vojnog vazduhoplovstva.
Kadet stiče diplomu inženjera saobraćaja i Dodatak diplomi koji označava kompetencije kadeta za profesionalnog pilota vojnog vazduhoplovstva.
Logistika odbrane[uredi | uredi izvor]
Logistika odbrane je usvajanje akademskih znanja i veština i postizanje kompetencija neophodnih za obavljanje početnih dužnosti oficira logistike u sistemu odbrane. Obavezni predmeti programa obuhvataju predmete iz prirodnomatematičkih, društvenohumanističkih nauka, predmeti iz nauka odbrane, određenih oblasti tehničko-tehnoloških nauka i logistike odbrane. Struktura programa obuhvata teorijska znanja potrebna za uspešan menadžment u logistici odbrane (osnovi ekonomije, osnovi mikroekonomije, osnovi logistike, osnovi organizacije, osnovi kvaliteta, posebne oblasti logistike, vojni menadžment, krizni menadžment, osnovi zaštite resursa, finansijsko poslovanje, materijalno poslovanje, snabdevanje materijalnim sredstvima i elektronsko poslovanje). Izborna područja - moduli su:
- Opšta logistika,
- Snabdevanje,
- Finansije,
- Transport i
- Održavanje.
Kadet stiče diplomu menadžera logistike odbrane i Dodatak diplomi koji označava kompetencije kadeta za profesionalnog oficira u određenoj službi Vojske Srbije.[1]
Činovi[uredi | uredi izvor]
 |
 |
 | |
 |
 |
 |
Lokacija[uredi | uredi izvor]
Sedište Vojne akademije je u Kasarni „General Jovan Mišković“ u Beogradu, Opština Voždovac, u naselju Banjica, ulica Generala Pavla Jurišića Šturma 33. Kasarna se nalazi u južnom delu šireg gradskog jezgra, okružena prijatnim parkovima i u blizini poznatih beogradskih kulturnih, sportskih i zdravstvenih ustanova. U neposrednoj blizini je i Vojnomedicinska akademija, zatim Sportski centar Banjica, stadioni fudbalskih klubova Crvena zvezda i Partizan i mnogi drugi objekti. U Kasarni „General Jovan Mišković“ na Banjici postoji internatski smeštaj za 800 polaznika, savremen sportski centar (fudbalski stadion sa atletskom stazom i tribinama, zatvoreni bazen, teretana, više sportskih sala, tereni za košarku, mali fudbal, tenis i druge sportove), uz svu potrebnu prateću infrastrukturu (restoran, ambulanta, više ugostiteljskih objekata).
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Vojna akademija Beograd”. Zvanični sajt. Pristupljeno 26. 12. 2017.
- ^ Đukić, Slobodan (2015). „Doprinos Vojne akademije razvoju vojne teorije u Srbiji u drugoj polovini 19. i prvoj deceniji 20. veka”. Vojno delo. 67 (5): 401-425. doi:10.5937/vojdelo1505401D. Pristupljeno 26. 12. 2017.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Komandni lanac | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Organizacija |
| ||||||||||
| Obrazovanje |
| ||||||||||
| Ustanove |
| ||||||||||
.gif){kind=small}
