Vuk Vrčević

Vuk Vrčević
Portret Vrčevića
Lični podaci
Datum rođenja	(1811-02-26)26. februar 1811.
Mesto rođenja	Risan, Austrijsko carstvo
Datum smrti	25. avgust 1882.(1882-08-25) (71 god.)
Mesto smrti	Dubrovnik, Austrougarska
Naučni rad
Polje	publicistika etnologija
Poznat po	sakupljanje djela srpske narodne književnosti

Vuk Vrčević (Risan, 26. februar 1811 — Dubrovnik, 13/25. avgust 1882) bio je je srpski publicista i sakupljač narodnih lirskih pjesama. Vrčević je bio saradnik Vuka Karadžića. Njegovi originalni radovi, kao i sakupljene narodne umotvorine objavljeni su u petnaestak posebnih knjiga.

Biografija

Vuk Vrčević se rodio u Risnu 26. februara 1811. od oca Stefana i majke Tode. Otac Stefan je bio pisar i učitelj u Risnu, pa je prvo obrazovanje (italijanski jezik i matematiku) Vuk Vrčević dobio je od svog oca. Kao dječak je radio i pomogao svom ocu u opštinskoj pisarnici. Poslije jedne svađe sa ocem, prešao je u Budvu. Tu je počeo da se bavi trgovinom i naučio je njemački jezik.

Novi crnogorski vladika Petar II Petrović Njegoš mu je ponudio posao vladičinog pisara na Cetinju, ali Vrčeviću roditelji nisu dozvolili da stupi u vladičinu službu.

Upoznao se sa Vukom Karadžićem 1835. prilikom Karadžićeve posjete Crnoj Gori. Od tada se dopisivao i sarađivao sa Karadžićem na sakupljanu narodnih lirskih pjesama. Bio je trgovac, opštinski pisar i učitelj u Budvi, Grblju, rodnom Risnu i Kotoru. Godine 1836. Vuk Vrčević na poziv vladike Njegoša došao u manastir Maine gdje je prepisivao Njegoševo djelo „Slobodijadu“ koje je Njegoš namjeravao posvetiti ruskom prestolonasljedniku Aleksandru.

Svoje prvo djelo Vuk Vrčević je štampao 1839. godine u Srpsko-dalmatinskom magazinu. Godine 1852. Vuk Vrčević na Cetinju je postao sekretar knjaza Danila Petrovića. Pored sekretarskog posla, knjaz Danilo ga je odredio i za svog učitelja za italijanski jezik.

Vrčević je od 1855. do 1861. radio u Zadru kod guvernera Lazara Mamule. Od 1861. godine postavljen je za austrijskog vicekonzula u Trebinju. Sarađivao je sa Lukom Vukalovićem za vrijeme buna u Hercegovini. Bio je saradnik novina Crnogorac i Glas Crnogorca. Poslije austrougarske okupacije Bosne i Hercegovine, konzul u Trebinju nije bio potreban Austrougarskoj, pa se Vrčević penzionisao i prešao da živi u Dubrovnik do kraja života. Umro je 13/25. avgusta 1882. godine u Dubrovniku.

Vrčević je bio počasni član Srpskog učenog društva od 16. februara 1868. godine, vitez crnogorskog ordena knjaza Danila I i ordena austrijskoga Franje Josifa. Povodom 25 godina smrti njegovog oca, Glas Crnogorca je objavio 1907. godine oglas Vukovog sina Steva. Sin ga naziva srpskim književnikom i narod obavještava o pomenu u Vlaškoj crkvi na Cetinju. Iste 1907. godine mu umire i sin Stevo.

Djela

Naslovna strana Narodnih pripovijesti i presuda (1890) Vuka Vrčevića

• Male ženske hercegovačke pjesme, s dodatkom na kraju „hercegovačke napijalice"
• Narodne pripovijetke
• Narodne svakojake igre
• Čitava knjiga odgovora na 347 pitanja Zagrebačke Akademije o pravnim običajima narodnim
• Narodne poslovice (3700)
• Narodne zagonetke (800)
• Tri knjige narodnih junačkih pjesama
• Pjesme koje samo Turci Hercegovački pjevaju
• Narodno sujeverje i tumačenje snova
• Druga knjiga narodnih pripovijedaka
• Druga knjiga narodnih igara
• Crkve i manastiri u Hercegovini
• Glavni događaji za vlade Kneza Danila
• Život Vladike Rada Petra Petrovića II

Literatura

• Milićević, Milan Đ. (1888). Pomenik znamenitih ljudi u srpskog naroda novijega doba. Beograd. 
• Gavrilović, Andra (2008). Znameniti Srbi XIX vijeka. Beograd: Naučna KMD. 

Spoljašnje veze

• Biografija na sajtu SANU