Dvanaest plemena Izraela

Šablon:Istorija Izraela

Dvanaest plemena Izraela ili Plemena Izraela (hebr. שִׁבְטֵי יִשְׂרָאֵל — šivtej Israel, aram. שִׁבְטָיָא דֵיִשְׂרָאֵל — šivtaj de Israel) su plemena potomaka dvanaest Jakovovih sinova koja su, po Svetom pismu, osnovala izraelski narod.

Plemena Izraela[uredi | uredi izvor]

Plemena su u Bibliji nazvana po imenima deset Jakovovljevih sinova i dva Josifova sina, Jakovovog naslednika. Jakov je imao dve žene Leu i Rahilu sa kojima je imao dvoje dece. Osim sa njima decu je imao i sa služavkama svojih žena, sa Valom i Zelfom.

Leini sinovi su: Ruvim, Simeun, Levije, Juda, Isahar i Zavulon.
Rahilini sinovi su: Josif i Venijamin.
Valini sinovi su: Dan i Neftali.
Zelfini sinovi su: Gad i Asir.

Josif je ima dva sina: Manasija i Jefrema, koje je Jakov proglasio osnivačima dva odvojena plemena, umjesto njihovog oca Josifa, čime se broj plemena povećao na trinaest.

Spisak izraelskih plemena u Bibliji ne izdvaja Josifovo pleme kao zasebno, nego ga samo prikazuje kao vezu sa Jefremovim i Manasijevim plemenom. Svim plemenima su podjeljena zaduženja, osim Levijevom plemenu kao posvećenom službi Bogu. Tako, ono nije uračunato u broj vojno sposobnih muškaraca, ali su krenuli u pohod na Hanan; ali nisi dobili nasljedno pravo u Obećanoj zemlji i Zajordaniji. Oduzimanjem zemlje Levijevom plemenu, ono se ne uključuje u ukupan broj plemena i izdvaja se zajednice, a broj plemena se vraća na prvobitnih dvanaest. Dakle, postoje dva tumačenje Dvanaest izraelskih plemena: računanjem Levijevog i Josifovog plemena ili računanjem plemena Josifovih sinova.

U Obećanoj zemlji svako pleme je dobilo svoj dio.

Poslije smrti kralja Solomona 928. godine p. n. e. jedinstveno izraelsko kraljevstvo se raspalo na: Kraljevstvo Judeju (zemlja plemena Juda i Venijamin) i Kraljevstvo Izrael (zemlja ostalih deset plemena).

Od 732. do 722. godine p. n. e. Kraljevstvo Izrael je bilo pod Asircima, a veći dio stanovništva je porobljen i raseljen u manjim grupama širom ogromne države. Tako je nastala prva jevrejska dijaspora. Veliki dio Izraelićana je postepeno asimilovan od strane naroda među kojima su živjeli (vidjeti Deset protjeranih plemena i Asirsko ropstvo).

Za vrijeme Drugog hrama, većina jevrejskih porodica više nije mogla dokazati svoju plemensku pripadnost.

Po Novom zavjetu, Jovan Krstitelj je bio pripadnih Levijevog plemena, proročica Ana iz Asirovog plemena, apostol Pavle iz Venijaminovog plemena. Broj apostola u hrišćanstvu je simboličnog karaktera i povezan je sa brojem Jovakovovih sinova i samim tim broje izraelskih plemena.

Do današnje dana, plemenska svijest je opstala samo kod potomaka Levijevog plemena (Leviti), od kojih neki čak čuvaju upomenu na svoje porijeklo iz Aronovog roda.

U Otkrovenju o izraelskim plemeni piše sljedeće: „Ja čuh broj zapečaćenih, sto i četrdeset i četiri hiljade zapečaćenih od svih kolena sinova Izrailjevih“.