Dinastija
Dinastija je pojam koji označava članove iste porodice, najčešće kraljevske ili carske, a koji vladaju nekim političkim entitetom u naslednom pravu. Istoričari često posmatraju istoriju mnogih suverenih država unutar okvira sukcesivnih dinastija, na primer, istoriju drevnog Egipta, i Persije. Većim delom evropske političke istorije dominirale su dinastije kao što su Karolinzi, Anžujci, Kapete, Burboni, Habzburzi, Stjuarti, Hoencolerni i Romanovi. Do 19. veka, smatralo se uobičajenim da je legitimna funkcija monarha bila da uveća slavu svoje dinastije, tj. da poveća teritoriju, bogatstvo i moć članova porodice.[1]
U većini slučajeva naslednik se određuje po muškoj liniji familije. Međutim, muški koji su bili potomci dinastije su preko ženskih osoba usvojili ime neke druge dinastije kako bi ojačali svoju poziciju ili nasledstvo (npr. dinastija Oranje, Bagration, Habzburg-Loren).
Kapitalistička dinastija[uredi | uredi izvor]
Termin „kapitalistička dinastija”, često se koristi u levičarskim političkim krugovima. Prvi put je počeo da se koristi u Sovjetskom Savezu i državama Varšavskog pakta. Reč se najčešće odnosi na predsednike i političare iz SAD koji su rodbinski povezani. Tu se najčešće misli na bivše predsednike SAD, rođake Teodora i Frenklina Ruzvelta, oca i sina Džordža Buša I i na njegovog sina Džordža Buša II, kao i na Bila Klintona i njegovu suprugu Hilari Klinton.
Komunistička dinastija[uredi | uredi izvor]
Termin „komunistička dinastija”, sve češće je počeo da se upotrebljava u zapadnim medijima. Reč se najčešće odnosi na porodicu Kim u Demokratskoj Narodnoj Republici Koreji, zbog prenošenja vlasti sa oca na sina. Takođe, isti termin može da se odnosi i na porodicu Kastro iz Socijalističke Republike Kube, zbog prenošenja vlasti sa starijeg brata Fidela Kastra na njegovog mlađeg brata Raula.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Thomson 1961, str. 79–80.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Thomson, David (1961). „The Institutions of Monarchy”. Europe Since Napoleon. New York: Knopf. str. 79-80.
