Dobrica Milutinović
 | Ovaj članak sadrži spisak literature (štampane izvore i/ili veb-sajtove) korišćene za njegovu izradu, ali njegovi izvori nisu najjasniji zato što ima premalo izvora koji su uneti u sam tekst. Molimo vas da poboljšate ovaj članak tako što ćete dodati još izvora u sam tekst (inlajn referenci). |
| Dobrica Milutinović | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 11. septembar 1880. |
| Mesto rođenja | Niš, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 18. novembar 1956. (76 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, FNR Jugoslavija |
| Veza do IMDb-a | |
Dobrica Milutinović (Niš, 11. septembar 1880 — Beograd, 18. novembar 1956) bio je srpski glumac.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u Nišu 11. septembra (30. avgusta po julijanskom kalendaru) 1880. Detinjstvo i ranu mladost je proveo u Kragujevcu.
Prvi pozorišni angažman je imao u niškom pozorištu "Sinđelić" januara 1898. Pokušavao je da pređe u Novi Sad, ali je odbijen kao tuberkulozan. U decembru 1898. je angažovan u Beogradu.[1] Bio je jedan od najtalentovanijih i najomiljenijih glumaca, član Narodnog pozorišta u Beogradu od 1899. do smrti. U punoj stvaralačkoj snazi bio je između dva svetska rata. Povodom 40-godišnjice glumačkog rada[2], u oktobru 1937, odlikovan je Ordenom Svetog Save III stepena.[3] Nasledni prsten mu je predat 24. februara 1939.[4] (→ Dobričin prsten) Još za života, decembra 1939, otkrivena je njegova bista u vestibilu Niškog narodnog pozorišta.[5]
Bio je oženjen glumicom Jelenom Milutinović, rođenom Petković (1877-1935)[6], zatim od 1938. svojom domaćicom Melanijom Ostojić[7][8].
Glumačke osobine[uredi | uredi izvor]
Zahvaljujući retkom umetničkom temperamentu, svom izgledu i glasu igrao je herojske i romantične uloge u pozorištu, koje su mu donele veliko poštovanje i popularnost. Glumio je Romea, Don Karlosa, Otela, Urijela, Hajduk Veljka, Maksima Crnojevića, Cara Dušana, Mitketa u Koštani. Spada u glumce koji su tekst izgovarali gromkim glasom, sa velikim patosom, a to je tada bio običaj. Njegov glas je snimljen i sačuvan i nalazi se u fonoteci Muzeju pozorišne umetnosti Srbije. Takođe, u savremeno doba izdata je i longplej ploča sa presnimcima njegovih arhivskih zvučnih zapisa na pločama od 78 okretaja.
Filmografija[uredi | uredi izvor]
Glumac
|
▲ |
|---|
Dugometražni film | Kratki film
1910 1920 1930 1940 Ukupno Dugometražni film 1 0 0 1 2 Kratki film 1 0 0 0 1 Ukupno 2 0 0 1 3
Dugometražni film Naziv Uloga 1911 Karađorđe Janko Katić 1940-te ▲
1947 Živjeće ovaj narod Đed Vuk
Kratki film Naziv Uloga 1911 Ulrih Celjski i Vladislav Hunjadi Vladislav Hunjadi
Self
|
▲ |
|---|
TV serija kratki dokumentarni Naziv serije Naziv epizode 2015 Radiovizija Govori Dobrica Milutinović
Nagrada Dobričin prsten[uredi | uredi izvor]
Godine 1937, povodom 40-godišnjice rada, dodeljen mu je prsten koji se, u istovetnoj kopiji, od 1980. dodeljuje kao prestižna nagrada za životno delo srpskim glumcima i nosi ime Dobričin prsten.
Pozorište u Sremskoj Mitrovici 1974. godine dobilo je naziv „Dobrica Milutinović" i redovno uz "Dobričin prsten" dodeljuje plaketu sa njegovim likom i imenom laureatu ove nagrade.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ "Politika", 16. apr. 1923, str. 4
- ^ "Vreme", 15. okt. 1937
- ^ Vreme, 18. okt. 1937. digitalna.nb.rs
- ^ "Politika", 25. feb. 1939
- ^ "Vreme", 25. dec. 1939
- ^ Životna drama slavne „tragičarke“ Jelene Milutinović („Večernje novosti“, 8. april 2016)
- ^ Vreme, 27. nov. 1938, str. 7. digitalna.nb.rs
- ^ "Politika", 27. nov. 1938
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Vasa Kazimirović: Dobrica, Novi Sad: Bratstvo-jedinstvo, 1957, 159;
- Borivoje S. Stojković: Velikani srpskog pozorišta, Beograd - Valjevo 1983, 119-144.
- Petar Volk: Dobrica Milutinović, Beograd : Narodno pozorište, (2. dopunjeno izdanje). 2005. ISBN 978-86-84897-09-3.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Dobrica Milutinović na sajtu IMDb (jezik: engleski)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
