Igleni rt
Igleni rt (portugalski Cabo das Agulhas) je najjužnija tačka Afrike i Južnoafričke Republike i granica između Atlantskog i Indijskog okeana. Nalazi se na 34°50‘ jgš i 20°00‘ igd. To je oko pola stepena geografske širine južnije od Rta dobre nade.[1]
Istorijski gledano, rt je bio poznat mornarima kao velika opasnost na tradicionalnoj ruti klipera. Ponekad se smatra jednim od velikih rtova.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Ime Igleni rt su mu dali portugalski moreplovci 1500. godine, vezano za magnetnu iglu na kompasu, budući da se u tom regionu pravac magnetnog severnog pola poklapao sa geografskim severnim polom.[2]
Geografija[uredi | uredi izvor]
Igleni rt se nalazi u regionu Overberg, 170 kilometara jugoistočno od Kejptauna.[3] Južno od Iglenog rta, topla Aguljaska struja koja teče južno duž istočne obale Afrike vraća se nazad u Indijski okean. Dok se retroreflektuje, ona hvata velike okeanske vrtloge (Aguljaski prstenovi) koji plutaju u južni Atlantski okean i unose ogromne količine toplote i soli u susedni okean. Ovaj mehanizam čini jedan od ključnih elemenata u globalnoj cirkulaciji toplote i soli pokretnom trakom.
Igleni rt ima postepeno zakrivljenu obalu sa stenovitim i peščanim plažama. Marker ankete i novi marker koji prikazuje afrički kontinent nalaze se na najjužnijem delu Afrike. Vode Aguljaske obale su prilično plitke i poznate su kao jedno od najboljih ribarskih područja u Južnoj Africi.[4][5]
Stene koje formiraju Igleni rt pripadaju grupi Stonim planinama, koja se često slobodno naziva peščara Stone planine. Oni su usko povezani sa geološkim formacijama koje su izložene u spektakularnim liticama Stonim planinama, Kejp Pointa i Rta dobre nade.
Klima[uredi | uredi izvor]
Igleni rt ima toplu mediteransku klimu. Klima je konstantno blaga, bez ekstremnih temperatura ili padavina. Prema južnoafričkim nacionalnim parkovima, koji upravljaju prirodnim rezervatom, prosečna količina padavina je 400–600 mm godišnje, uglavnom zimi.
Opasnosti pri transportu[uredi | uredi izvor]
More kod Iglenog rta je ozloglašeno po zimskim olujama i ogromnim talasima, koji mogu dostići visinu i do 30 metara i mogu potopiti čak i velike brodove.[6] Tokom proteklih nekoliko stotina godina verovalo se da je oko 150 brodova potonulo.[7]
Zbog opasnosti i nakon gubitka nekoliko plovila, svetionik je izgrađen 1848.[8] U svetioniku se sada nalazi muzej i mali rustikalni restoran.
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Igleni rt panorama -
Igleni rt i okolina -
Stenoviti deo Iglenog rta -
Biljke Iglenog rta -
Informativna tabla -
Poštansko sanduče -
Fresnelova sočiva u svetioniku Iglenog rta
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Međunarodna hidrografska organizacija (1953). „Granice okeana i mora”. Arhivirano iz originala 2015-06-06. g. Pristupljeno 2023-02-18.
- ^ „Latitude: Terrestrial Magnetism”. www.ruf.rice.edu. Pristupljeno 2023-02-18.
- ^ „capeagulhas.org”. ww12.capeagulhas.org. Arhivirano iz originala 18. 02. 2023. g. Pristupljeno 2023-02-18.
- ^ WILLIAMS, MURRAY. „Fury over great white shark haul” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-02-18.
- ^ Cacutt, Len (2000). The big-game fishing handbook (1st ed izd.). Mechanicsburg, PA: Stackpole Books. ISBN 0-8117-2673-8. OCLC 42027506.
- ^ „Monsters of the deep”. The Economist. ISSN 0013-0613. Pristupljeno 2023-02-18.
- ^ „Visiting the southernmost point in Africa”. 2015-11-20. Arhivirano iz originala 2016-03-09. g.
- ^ „Istorija svetionika na Iglenom rtu”. 2001. Arhivirano iz originala 2001-07-10. g.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Nacionalni park Agulja Arhivirano 2011-01-27 na sajtu Wayback Machine
| S. Amerika |
| .JPG) |
|---|---|---|
| J. Amerika |
| |
| Afrika |
| |
| Evropa |
| |
| Azija |
| |
| Australija |
| |
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
