Intifada

Intifada (arap. انتفاضة — istresanje) je uobičajeni naziv za ustanke Palestinaca protiv Izraela.

Prva intifada

Glavni članak: Prva intifada

Prva intifada počela je 1987. godine, počela se gasiti 1991, a prekinuta je 1993, nakon potpisivanja Sporazuma iz Osla i uspostavljanja Palestinske Narodne Samouprave.

Palestinci su, nakon izraelsko-arapskih ratova, bili ostali bez svoje države, a Pojas Gaze i Zapadna obala postala su okupirana područja pod izraelskom vojnom upravom. Mnogo nezadovoljnih Palestinaca nastavilo je da živi u izbegličkim logorima po okupiranim područjima. Sa druge strane, izraelski naseljenici sve češće grade naselja na palestinskom području.

Krajem osamdesetih godina situacija je bila toliko napeta da je bilo dovoljno ubistvo jednog Jevreja u Gazi i prometna nesreća u kojoj su poginula četvorica palestinskih izbeglica pa da 6. decembra 1987. počnu velike demonstracije. Prilikom protesta jedan je izraelski vojnik ubio Palestinca, što je potaklo nove pobune.

Palestinci ustrojavaju svoje paravojne jedinice i počinju se boriti protiv Izraelaca. Pritom su protivudari izraelske, znatno opremljenije vojske imali mnogo veći učinak.

To je vidljivo i iz konačnog broja žrtava od decembra 1987. do potpisivanja Sporazuma iz Osla 1993. U tom su periodu ubijena 1.162 Palestinca, i 160 Izraelaca.

Druga intifada

Zid koji su Izraelci podigli na Zapadnoj obali.

Glavni članak: Druga intifada

Druga intifada, poznata i kao Intifada el Aksa, označava izraelsko-palestinski sukob koji je počeo u septembru 2000, nakon što je izraelski političar Arijel Šaron, tada vođa opozicijske stranke Likud, ušao na prostor jerusalimskih džamija (velika džamija se zove al-Aksa), gdje je do 1. veka stajao jevrejski Hram. U oktobarskim su se protestima palestinskim Arapima pridružili i izraelski Arapi. Posebno su teški sukobi između Arapa i izraelske vojske izbili u Nazaretu i drugim gradovima Galileje, gde dotada nije bilo sukoba. Kroz nekoliko meseci nastavili su se žestoki protesti Palestinaca svakog petka, nakon molitve u džamiji al-Aksa. Sukobi su se nastavili u Ramali, Dženinu i Gazi.

Nakon linča dvojice izraelskih rezervista, prethodno zarobljenih u Ramali od strane palestinske policije, sukobi postaju trajni. Palestinci počinju s terorističkim samoubilačkim napadima, koji odnose mnoge živote nedužnih, a izraelska vojska odgovara sravnjivanjem čitavih naselja sa zemljom i snažnim odgovorima na najmanji otpor.

U ovoj Intifadi, koja još nije službeno završena, od 2000. do 2004. ubijena su 3.223 Palestinca i 950 Izraelaca.