Kavasima Jošiko
Kavasima Jošiko | |
|---|---|
 Kavasima Jošiko | |
| Datum rođenja | 24. maj 1907. |
| Mesto rođenja | Peking Dinastija Ćing |
| Datum smrti | 25. mart 1948. (40 god.) |
| Mesto smrti | Peiping Republika Kina |
Kavasima Jošiko (jap. 川島芳子, translit. Kawashima Yoshiko; Peking, 24. maj 1907 — Peiping, 25. mart 1948) je bila mandžurska princeza i špijunka, koja je odgajana kao Japanka. Streljao ju je Kuomintang kao japanskog špijuna 1948. godine. Poznata je kao istočna Mata Hari, a nosila je nadimak Istočni Dragulj. Njeno pravo ime ime Aisin Gioro Ksianju.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođena je u carskoj mandžurskoj porodici. Nakon revolucije u Kini usvojio ju je Japanac Naniva Kavašima. Dobila je novo japanizirano ime Kavasima Jošiko. Obrazovala se u Japanu. Nakon pokušaja samoubistva, počela je nositi mušku odeću od svoje 17. godine. Prema jednoj teoriji mušku odeću je počela nositi nakon što ju je navodno silovao poočim.[1]
Špijunska karijera[uredi | uredi izvor]
Poslali su je u Mandžuriju, gde je radila kao japanski špijun. Zvali su je Istočni Dragulj. U Šangaju se tokom proslave Nove godine srela sa Takajoši Tanakom iz šangajske specijalne službe. Tanaka je sarađivao sa Kendžijom Doiharom na organizaciji špijunske mreže u Kini. Istočni Dragulj je igrala važnu ulogu u špijunskoj mreži u Kini. Poznavala je carsku porodicu i posebno poslednjeg kineskog cara Pu Jia. Pu Ji ju je zvao da smatra njegov dom svojim dok god se nalazi u Tjencinu. Ona je nagovorila Pu Jia da se vrati u Mandžuriju i da postane car marionetske države Mandžukuo.
Nakon postavljanja Pu Jia za cara Mandžukua nastavila je da radi i dalje za japansku službu. Bila je ljubavnica general-majora Hajao Tade, koji je bio glavni vojni savetnik Pu Jia. Stvorila je 1932. protivgerilske snage od 3 do 5 hiljada ljudi, koje su se sastojale od prijašnjih gerilaca. Jedinicu je ponudila i Japancima, ali nisu je prihvatili.
Kasnije je navodno naplaćivala postotak od ucena kidnapovanih bogatih trgovaca. Kinezi su je uhapsili u novembru 1945. Suđeno joj je 1948. i osuđena je na smrt.
Njena priča opisana je i u filmu Poslednji kineski car, gde se pojavljuje kao Istočni Dragulj.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Zhu, Aijun (2007). Feminism and global Chineseness : the cultural production of controversial women authors. Youngstown, N.Y.: Cambria Press. str. 254. ISBN 9781934043127.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Akademske | |
| Ostale | |
