Lajza Mineli

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Lajza Mej Mineli
Lajza Mineli, 2008. godine
Lični podaci
Datum rođenja(1946-03-12)12. mart 1946. (78 god.)
Mesto rođenjaLos Anđeles, SAD
Rad
Aktivni period1964. — sadašnjost
Veza do IMDb-a

Lajza Mej Mineli (engl. Liza May Minnelli; Los Anđeles, 12. mart 1946) je američka glumica i pevačica dobitnica Oskara i nagrade Toni. Ona je ćerka glumice i pevačice Džudi Garland i njenog drugog muža, filmskog režisera Vinsenta Minelija. Lajza Mineli je iz veoma poznate umetničke porodice; sa majčine strane ona ima zabavljače u familiji unazad šest generacija. Njena slavna majka imala je velikog uspeha u filmovima i muzici, a njeni ujaci bili su deo muzičke grupe, „The Gumm Sisters“, zajedno sa njenom majkom. Njen otac koji je takođe iz pozorišne familije uključujući u to i cirkuske izvođače bio je zapaženi filmski reditelj. Lizino prvo pojavljivanje na filmu desilo se kada je imala tri godine u finalnoj sceni mjuzikla „In the Good Old Summertime“ iz 1949. godine, u kojem je glumila zajedno sa njenom majkom i Vanom Džonsonom.

Kao već afirmirana pevačica u noćnim klubovima i pozorišna glumica, pažnju kritike prvi je put privukla svojim dramatskim izvođenjima u filmovima The Sterile Cuckoo (1969) i Tell Me That You Love Me, Junie Moon (1970). Svetsku je slavu postigla ulogom Sali Bouls u filmskoj verziji brodvejskog mjuzikla Cabaret, za koju je nagrađena Oskarom za najbolju glavnu glumicu.

Dok su filmski projekti poput Lucky Lady, Pitanje vremena i New York, New York bili manje uspešni od njenih pozorišnih uloga, Mineli je postala jedna od najsvestranijih, vrlo cenjenih i komercijalno najuspešnijih televizijskih zabavljačica (započevši s koncertnim filmom Liza with a Z 1972) te pozorišnih glumica u brodvejskim produkcijama mjuzikala Flora the Red Menace, The Act i The Rink. Održala je takođe i međunarodne turneje te nastupala u predstavama Liza Minnelli: At Carnegie Hall, Frank, Liza & Sammy: The Ultimate Event i Liza Live from Radio City Music Hall.

Nakon godina hroničnih zdravstvenih problema, uključujući i ozbiljnu infekciju virusnim encefalitisom, vratila se 2002. s novom koncertnom predstavom Liza's Back. U godinama 2008. i 2009. nastupala je na brodvejskoj predstavi Liza's at The Palace...!, koja je osvojila nagradu Toni za najbolji posebni pozorišni događaj.[1]

Lajza Mineli osvojila je ukupno tri nagrade Toni, uključujući i posebni Toni.[2] Takođe, nagrađena je i Oskarom, nagradom Emi, sa dva Zlatna globusa i priznanjem Gremi legenda za doprinos i uticaj u muzičkoj industriji, zajedno s mnogim drugim priznanjima i nagradama. Jedna je od retkih umetnica nagrađenih Oskarom, Emijem, Gremijem i Tonijem.

Mladost[uredi | uredi izvor]

Rođena je u Holivudu u Kaliforniji u Sjedinjenim Državama, kao kćer režisera Vinsenta Minelia i glumice Džudi Garland. S majčine strane ima šest generacija predaka zabavljača.[3] Njena je majka bila uspešna na filmu i u muzici, ali karijeru je započela glumeći u vodvilju s Minelijevim tetkama kao „The Gumm Sisters”. Njen otac je hvaljeni režiser u MGM-u, iz pozorišne je porodice koja je uključivala i cirkuske izvođače.

Pohađala je školu Fiorelo H. Lagvardija srednja škola muzike & umetnosti i izvođačkih umetnosti u Njujorku. Njen prvi filmski nastup odvio se kada joj je bilo tri godine, pri čemu je nastupila u završnoj sceni mjuzikla In the Good Old Summertime (1949), s Džudy Garland i Vanom Džonsonom.

Njeni su polusestra i polubrat iz braka Džudy Garland i Sida Lufta, Lorna i Jo Luft. Ima još jednu polusestru, Kristijan Nina Mineli, iz drugog braka njenog oca.[4]

Karijera[uredi | uredi izvor]

Pozorište[uredi | uredi izvor]

U pozorištu je profesionalno počela da nastupa 1963, u uzrastu od 17 godina, u novoj vanbrodvejskoj izvedbi mjuzikla Best Foot Forward, s pozitivnim kritikama i prvom nagradom – Theatre World Award. Iduće ju je godine njena majka pozvala da zajedno nastupe u London Paladijumu. Premda je sa svojom majkom bila u prisnom odnosu, tokom zajedničkog nastupa u London Paladijumu, Garland je prepoznala njen talent. Mineli se prisetila, „Bila sam na pozornici sa svojom majkom, ali iznenada, to nije bila majka ... bila je to Džudi Garland.”[3] Kad joj je bilo 19 godina, vratila se na Brodvej, te je 1965. postala najmlađa dobitnica nagrade Toni za glavnu glumicu u mjuziklu Flora the Red Menace. Tada je prvi put sarađivala s duom Džon Kander i Fred Eb (koji će kasnije komponovati skoro sve njene najpoznatije pjesme).

Muzika[uredi | uredi izvor]

Muzičku je karijeru započela kao adolescent, s profesionalnim debijem u svojoj devetnaestoj godini u Šoreham Hotelu u Vašingtonu. Kasnije je nastupila i u drugim klubovima i pozornicama u Las Vegasu, Los Anđelesu, Čikagu, Majamiju i Njujorku. Uspeh njenih nastupa uživo doveo je do snimanja nekoliko albuma za Kapitol Rekords: Liza! Liza! (1964), It Amazes Me (1965) i There Is a Time (1966). Početkom karijere, snimala je tradicionalne pop standarde i songove iz raznih mjuzikla u kojima je nastupila. Radi toga, Vilijam Ruhlman nazvao ju je mlađom sestrom Barbre Strejsend.[5]

Liza Mineli na Sanset bulevaru 1988.

Od 1968. do 1970-ih, snimila je više savremenog materijala u skladu s klasičnim pop pesmama za albume Liza Minnelli (1968), Come Saturday Morning i New Feelin' (oba 1970) za A&M Rekords, The Singer (1973), kompilaciju soft rok materijala, i Tropical Nights (1977) album disko-stila za Columbia Records. Ipak, za njenu su karijeru značajniji uspešni koncertni nastupi na međunarodnim turnejama nego komercijalni uspeh diskografskih izdanja.

Nakon dužeg odsustva iz muzike, 1989. je u suradnji s Pet Shop Boys snimila elektro-dance album Results, koji je bio među prvih deset na lestvicama u Velikoj Britaniji i rangiran i u Sjedinjenim Državama, proizvevši četiri singla: Losing My Mind, Don't Drop Bombs, So Sorry, I Said, i Love Pains, kojima su videospotovi dali dodatni uzlet njenom povratku u muziku. Kasnije iste godine izvela je uživo Losing My Mind na ceremoniji dodele nagrada Gremi, gde joj je dodeljen Grammy Legend Award (prvo izdanje te nagrade, tada dodeljene i Endru Lojdu Veberu, Smoki Robinsonu i Vilijemu Nelsonu). S tim priznanjem, postala je jedna od samo 12 osoba iz sveta šou biznisa - među ostalima i Whoopi Goldberg, Barbra Streisand i Mel Brooks – koje su osvojile Emi, Gremi, Toni i Oskara.[6]

Godine 1992, zajedno s grupom Kvin, izvela je pesmu We Are the Champions na koncertu u spomen na Fredija Merkurija.

Godine 1996, objavila je novi studijski album naslovljen Gently, kolekciju džez standarda i nekoliko savremenih pesama, kao obradu Does He Love You u duetu s Donom Samer. Album joj je doneo nominaciju za Gremi za najbolje tradicionalno pop vokalno izvođenje. Godine 2009, album njenog brodvejskog koncerta Liza's at the Palace...!, nominovan je za najbolji pop vokalni album. Godine 2010, objavila je Confessions, njen prvi studijski album nakon 14 godina.[7]

Film[uredi | uredi izvor]

Prvi je puta na filmu nastupila kao dete, u poslednjoj sceni filma In the Good Old Summertime (1949). Prva potpisana uloga bila je u komediji Charlie Bubbles (1967), jedinom filmu u kojem je Albert Fini režiser i glavni glumac. Godine 1969, u ulozi ekscentrične tinejdžerke Puki Adams, nastupila je u prvom dugometražnom filmu Alana Dž. Pakule The Sterile Cuckoo (1969), nastup koji joj je doneo prvu nominaciju za Oskara. Iduće godine glumila je još jednu ekscentričnu ulogu u filmu Tell Me That You Love Me, Junie Moon, reditelja Ota Premindžera. Godine 1972, ostvaruje svoju najpoznatiju ulogu, Sali Bauls, u filmskoj verziji mjuzikla Kabare, za koju je bila nagrađena Oskarom i Zlatnim globusom.

Nakon uspeha Kabarea, Bob Fosi i Liza Mineli sarađivali su na Liza with a ‘Z’. A Concert for Television, posebnom televizijskom koncertu. Program je emitovan dva puta na televiziji i objavljen na DVD-ju 2006.

Sarađivala je i sa svojim ocem, režiserom Vinsentom Minelijem, u filmu A Matter of Time (1976), glumeći glavnu ulogu zajedno s Ingrid Bergman. Nakon opsežnih studijskih intervencija u film, na koje Vinsent Mineli nije imao uticaja, nije postigao komercijalni ni kritički uspeh.

Nastup zajedno s Robertom De Nirom u muzičkoj drami New York, New York (1977) doneo joj je njenu najpoznatiju pesmu (Theme from New York, New York). To je postala i jedna od najpoznatijih pesama Franka Sinatre, koji je dve godine kasnije objavio uspešnu obradu (za svoj album Trilogy: Past Present Future), te su je ponekad zajedno uživo pevali na pozornicama.

Nakon glavne uloge zajedno s Dadlijom Murom u velikom hitu Arthur (1981), ređe je nastupala na filmu. Jedna od uloga iz tog doba bila je u muzičkoj drami-komediji Stepping Out (1991.).

Televizija[uredi | uredi izvor]

Tokom 1950-ih gostovala je kao dete u emisiji Arta Linkletera, te je 1959. pevala i plesala s Džinom Kelijem u njegovoj prvoj posebnoj TV emisiji. Gostovala je u jednoj epizodi TV serije Ben Kejsi, te je bila česta gošća u razgovornim emisijama voditelja Džeka Para, Merva Grifina, Majka Daglasa, Džoa Franklina, Dajna Šora i Džonija Karsona. Tokom 1960-ih više je puta gostovala u tv emisiji Rowan & Martin's Laugh In kao i u drugim zabavnim emisijama uključujući The Ed Sullivan Show, The Hollywood Palace i The Judy Garland Show. Godine 1964, nastupila je u svojoj prvoj dramskoj televizijskoj ulozi u epizodi „Nightingale for Sale”, kratkotrajne CBS serije Mr. Broadway.

U novije vreme, nastupila je TV serijama Prikraćeni, Red i zakon: Zločinačke namere[8] i Drop Dead Diva. U Velikoj Britaniji gostovala je u emisijama Rubi Vaks, Grahama Nortona i Džonatana Rosa, dok je oktobra 2006. učestvovala u satiri na Charlotte Church Show i u TV programu Majkla Parkinsona. Godine 2009, bila je gostujući sudija na Australijskom Idolu.

Novembra 2009, Američka javna televizija je emitovala koncert „Liza's at the Palace”, sniman 30. septembra i 1. oktobra 2009. u MGM Grandovom holivudskom teatru u Las Vegasu.[9] Izvršni producenti snimanja, Krejg Zadan i Nil Meron, ranije su s Lajzom Mineli sarađivali na reizdanju koncertnog filma „Liza with a 'Z'”.[10]

Studijski albumi[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Broadway World.com (7. 6. 2009). „2009 Tony Award Winner: Liza's at The Palace For 'Best Special Theatrical Event”. BroadwayWorld.com. Pristupljeno 23. 8. 2010. 
  2. ^ Liza May Minnelli
  3. ^ a b A Star is Reborn Arhivirano na sajtu Wayback Machine (13. mart 2007) June 14, 2003
  4. ^ Brockes, Emma (2008-04-12). „Lunch with a legend”. The Guardian. Pristupljeno 2008-04-12. 
  5. ^ [1][mrtva veza] starpulse.com
  6. ^ "List of persons who have won Academy, Emmy, Grammy, and Tony Awards",wikipedia.org, accessed February 12, 2010
  7. ^ [2]
  8. ^ Minnelli to guest star on 'Law & Order' October 1, 2006
  9. ^ Concert and DVD Arhivirano na sajtu Wayback Machine (24. jul 2011) aptonline.org.
  10. ^ ProducersVariety.

Literatura[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Lajza Mineli na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Лајза_Минели&oldid=27552899”