Leonardo Dikaprio

Uredi veze
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Leonardo Dikaprio
Dikaprio 2023
Lični podaci
Puno imeLeonardo Vilhelm Dikaprio
Datum rođenja(1974-11-11)11. novembar 1974. (49 god.)
Mesto rođenjaLos Anđeles, Kalifornija, SAD
Zanimanje
Rad
Aktivni period1989—danas
Bitne ulogeTitanik, Avijatičar, Dvostruka igra, Krvavi dijamant, Zatvoreno ostrvo, Početak, Vuk sa Vol Strita, Povratnik, Bilo jednom u Holivudu
Veza do IMDb-a

Leonardo Vilhelm Dikaprio (engl. Leonardo Wilhelm DiCaprio; Los Anđeles, 11. novembar 1974)[1] američki je glumac i producent.

Šest puta je nominovan za nagradu Oskar — za najboljeg glumca u glavnoj ulozi u filmovima Avijatičar (2004), Krvavi dijamant (2006), Vuk sa Vol Strita (2013), Povratnik (2015) i Bilo jednom u Holivudu (2019) te za najboljeg glumca u sporednoj ulozi u filmu Šta izjeda Gilberta Grejpa (1994). Takođe, šest puta je bio nominovan za nagradu BAFTA, a trinaest puta za nagradu Zlatni globus.

Za ulogu Hjua Glasa u filmu Povratnik dobio je nagradu Oskara, BAFTU i Zlatni globus za najboljeg glumca u glavnoj ulozi. Takođe, još dva puta je dobio Zlatni globus — za najboljeg glavnog glumca u drami za ulogu Hauarda Hjuza u filmu Avijatičar, i za najboljeg glavnog glumca u komediji ili mjuziklu za ulogu Džordana Belforta u filmu Vuk sa Vol Strita. Bio je nominovan i za nagrade Satelit, Nagradu Udruženja filmskih glumaca i Saturn.

Glumačku karijeru je započeo devedesetih godina prošlog veka nastupajući u reklamama i sapunicama kao što su Santa Barbara, Roditeljstvo, te u sitkomu Od muke do nauke. Prvu zapaženiju filmsku ulogu ostvario je u filmu Dečakov život iz 1993, gde mu je partner bio Robert de Niro. U drami Šta izjeda Gilberta Grejpa iz 1993. godine imao je sporednu ulogu, a u biografskom filmu Košarkaški dnevnici iz 1995. glumio je zavisnika Džima Kerola. Postaje popularan 1996. zahvaljujući ulozi u modernoj adaptaciji Šekspirovog dela Romeo i Julija u režiji Baza Lurmana. Međunarodnu slavu stiče glavnom ulogom u ljubavnom filmu Titanik iz 1997. režisera Džejmsa Kamerona, koji je u to vreme bio film sa najvećom zaradom u istoriji kinematografije.

Početkom 21. veka kritika je hvalila njegove izvedbe u filmovima Uhvati me ako možeš (2002), Bande Njujorka (2002), Avijatičar (2004), Krvavi dijamant (2006), Dvostruka igra (2006), Revolucionarni put (2008), Zatvoreno ostrvo (2010), Početak (2010), Đangova osveta (2012), Vuk sa Vol Strita (2013), Povratnik (2015) i Bilo jednom u Holivudu (2019).[2]

Vlasnik je producentske kompanije Appian Way Productions. Često sarađuje sa režiserom Martinom Skorsezeom i do sada je nastupio u pet njegovih filmova. Kao posvećenog filantropa i borca za očuvanje životne sredine pohvalile su ga organizacije za zaštitu životne sredine.[3]

Detinjstvo i porodica[uredi | uredi izvor]

Leonardo Dikaprio je sin jedinac, rođen u Los Anđelesu u Kaliforniji. Njegova majka, Irmelin Indenbirken, bivša sekretarica, rođena je u Nemačkoj, gde je živela do 1950-ih godina prošlog veka, kada se sa porodicom iz grada Er-Erkenšvik preselila u Sjedinjene Američke Države . Njegov otac, Džordž Dikaprio, crtač, producent i distributer stripova.[4], poreklom je polu-Italijan (iz Napulja, sa očeve strane) i polu-Nemac (iz Bavarije, sa majčine strane).[1][5] Dikapriov deda po majci, Vilhelm Indenbirken bio je Nemac,[6] a baba Helen Indenbirken (1915—2008)[7] takođe je bila nemačka državljanka, mada je rođena u Rusiji kao Jelena Smirnova.[8][9] Leonardo Dikaprio, osim maternjeg engleskog, tečno govori i nemački jezik.[10]

Dikapriovi roditelji upoznali su se dok su pohađali fakultet, a nakon diplomiranja preselili su se u Los Anđeles, gde se Leonardo rodio. Njegova majka osetila je pokret u stomaku dok je u jednom italijanskom muzeju posmatrala sliku Leonarda da Vinčija, pa je sinu dala ime po ovom čuvenom slikaru.[11] Glumčevi roditelji su se razveli godinu dana nakon njegovog rođenja. Leonardo je pretežno živeo sa majkom na nekoliko lokacija u Los Anđelesu, među kojima su Eho Park, Hilherst Avenija i okrug Los Feliz. Njegova majka je radila i po više poslova istovremeno kako bi izdržavala porodicu.[1] Dikaprio je oca viđao povremeno, a deo detinjstva je proveo u Nemačkoj sa majkom i njenim roditeljima. Završio je „Sids” osnovnu školu (engl. Seeds Elementary School), srednju školu „Džon Maršal” (engl. John Marshall High School), a zatim i četvorogodišnji fakultet „Los Angeles Center for Enriched Studies”.[12]

Karijera[uredi | uredi izvor]

Prve uloge[uredi | uredi izvor]

Dikaprio je glumačku karijeru započeo ulogama u reklamama i obrazovnim filmovima, kao i u sapunici Santa Barbara i sitkomu Od muke do nauke početkom devedesetih. Sa pet godina izbačen je sa snimanja dečje serije Romper Room jer je bio previše nestašan,[13]. Nakon što je godinama bio odbijan od strane mnogih agenata, konačno biva primljen od strane agenta kada mu je bilo 12 ili 13 godina[14]. Karijeru započinje pojavljivanjem u nekoliko obrazovnih i reklamnih filmova, sledeći primer svog starijeg brata od maćehe, Adama Ferara, i u televizijskim reklamama. Sa 14 godina nastupio je u reklami za Mečboks automobile.[13]

Prvu ulogu na televiziji dobija 1989. u seriji Novi Lesi, a 1990. glumi Gerija Bakmena u seriji Roditeljstvo, televizijskoj adaptaciji istoimenog filma. Tokom pojavljivanja u seriji Roditeljstvo, Dikaprio je igrao manje uloge u serijama Santa Barbara i Rozen. Nakon toga je u Ej-Bi-Si-jevom sitkomu Od muke do nauke (1991—1992) tumačio ulogu Luka Brauera, dečaka beskućnika koga je prihvatila porodica Siver. Za uloge u serijama Roditeljstvo, Santa Barbara i Od muke do nauke bio je nominovan za nagradu Mladi umetnik (engl. Young Artist Award).[15]

1991—1995: Početak filmske karijere[uredi | uredi izvor]

Prvi film u kome je nastupio bio je naučnofantastični horor Čupavci 3 iz 1991, u kome je igrao pastorka zlog zemljoposednika. Tu ulogu je opisao kao „prosečnu ulogu, bez dubine, bio sam običan klinac sa plavom kosom”.[16] Film je odmah počeo da se distribuira u video formatu, bez premijere u bioskopima.[16] Prvu zapaženiju filmsku ulogu ostvario je u biografskoj drami Dečakov život, gde glumi zajedno sa Elen Barkin i Robertom de Nirom koji ga je na kastingu među 400 drugih kandidata lično izabrao za tu ulogu.[13] Kritičari su pohvalili njegov nastup u pomenutom filmu.

Godine 1993. u tragikomičnoj drami Šta izjeda Gilberta Grejpa, Dikaprio tumači ulogu mentalno onesposobljenog dečaka Arnija, jednog od članova disfunkcionalne porodice mladića Gilberta Grejpa, koga glumi Džoni Dep. Iako režiser Lase Halstrom u početku nije želeo da mu poveri ovu ulogu jer je smatrao da je „previše zgodan”, nije uspeo da nađe nekog drugog ko bi i po načinu glume, i po fizičkom izgledu, u potpunosti odgovarao liku, i na kraju se odlučio za Dikaprija koga je smatrao „najpažljivijim glumcem” među svim kandidatima.[16] Kako bi se pripremio za ulogu Arnija Grejpa, Dikaprio je neko vreme proveo sa mentalno onesposobljenim tinejdžerima.[17] Film je naišao na pozitivne reakcije publike i kritičara, koji su bili impresionirani njegovom glumom. Dženet Mazlin iz Njujork Tajmsa pohvalila je Dikapriovu izvedbu i napisala da je „njegov portret Arnija toliko potresan i živopisan da ga je na početku zastrašujuće posmatrati... njegova gluma je izuzetno oštra i dramatična od početka do kraja filma”.[18] Dikapriju je ovaj film doneo nekoliko nagrada, kao i nominacije za Oskara i Zlatni globus u kategoriji Najbolji glumac u sporednoj ulozi.

Godine 1995. zajedno sa svetski poznatim zvezdama poput Džina Hekmena, Rasela Kroua i Šeron Stoun glumi u vesternu Brzi i mrtvi, u kome tumači ulogu Hekmanovog sina Kida. Filmski studio Soni Pikčers dvoumio se oko toga da li da unajmi Dikaprija zbog visine njegovog honorara i ograničenog budžeta filma, ali je na kraju Šeron Stoun odlučila da sama plati njegov honorar i Dikaprio je dobio ulogu.[19] Film je loše prošao na bioskopskim blagajnama i jedva je dostigao zaradu od 18,5 miliona dolara u SAD, a mišljenja kritičara su bila podeljena.[20] Iste godine nastupa u filmu Totalno pomračenje, čija radnja prikazuje homoseksualnu vezu između Artura Remboa, koga glumi Dikaprio, i Pola Verlena, koga igra Dejvid Tjulis. Dikaprio je zamenio glumca Rivera Finiksa koji je umro u toku pred-produkcije filma.[21] Film je ostvario skroman uspeh na bioskopskim blagajnama zaradivši 0,34 miliona dolara.[22] Poslednji film u kome je nastupio te godine, bila je biografska drama Košarkaški dnevnici o mladom košarkašu Džimu Kerolu čiji se snovi o profesionalnoj karijeri ruše kada postane heroinski zavisnik. Ova uloga donela mu je prvi milionski honorar.

U to vreme Dikaprio je takođe snimio kratkometražni crno-beli film Donova šljiva sa prijateljima Tobijem Megvajerom i Kevinom Konolijem.[13] Iako je prvobitno planirano da se distribuira kao video, režiser R. D. Rob je kasnije želeo da film bude dugometražni sa bioskopskom premijerom. Tome su se usprotivili Megvajer i Dikaprio koji su sudskom presudom obezbedili da se film ne prikazuje u bioskopima, jer su smatrali da režiser pokušava da iskoristi njihovu novostečenu popularnost kako bi ostvario veću zaradu, mada oni nikada nisu pristali da snime dugometražni film.[13] Film je premijerno prikazan 2001. godine na Berlinskom filmskom festivalu i bio je dobro prihvaćen od strane kritike. Novinar Majk D' Anđelo je u svojoj kolumni napisao da je to „najbolji film koji je gledao na Filmskom festivalu u Berlinu”.[23]

1996—2001: Svetski uspeh i slava[uredi | uredi izvor]

Godine 1996. zajedno sa Kler Dejns tumači naslovnu ulogu u filmu Romeo i Julija režisera Baza Lurmana, modernoj adaptaciji čuvene Šekspirove drame. U filmu je zadržan originalan dijalog, mada su izmenjena imena nekih likova i detalji vezani za tok radnje. Sa zaradom koja je iznosila 147 miliona dolara[24], ovo je bio njegov prvi projekat koji je ostvario veliki komercijalni uspeh i obezbedio mu status buduće zvezde, čemu u prilog govori i nekoliko nominacija za MTV filmsku nagradu.[25]

Kasnije, iste godine, glumi u porodičnoj drami Marvinova soba režisera Džerija Zaksa, gde ponovo sarađuje sa glumcem Robertom de Nirom. Skot Makferson, autor predstave iz 1991. po kojoj je film snimljen, takođe je bio zadužen za pisanje scenarija. Radnja prati dve rođene sestre, koje je nakon 17 godina otuđenosti ujedinila porodična tragedija.[26] Dikaprio glumi Henka, problematičnog tinejdžera koji se nalazi u mentalnoj instituciji nakon što je izazvao požar u kući svoje majke (Meril Strip).[27]

Dikaprio na pres­konferenciji za film Plaža (februar 2000)

Godine 1997, Dikaprio zajedno sa Kejt Vinslet igra glavnu ulogu u ljubavnoj drami Titanik režisera Džejmsa Kamerona. Tumači lik dvadesetogodišnjeg Džeka Dosona, siromašnog mladića iz Viskonsina, koji na kocki dobija dve karte za putovanje trećom klasom brodom Titanikom. Iako je prvobitno odbio ponudu da nastupi u filmu, Kameronovo poverenje u njegove glumačke sposobnosti na kraju ga je ohrabrilo da prihvati ulogu.[28] Suprotno očekivanjima, Titanik je na bioskopskim blagajnama zaradio više od dve milijarde dolara, i stekao titulu najprofitabilnijeg filma svih vremena (rekord je držao sve do 2010. kada ga je po zaradi prešao futuristički film Avatar koji je, takođe, režirao Kameron).[29] Dikaprio je zahvaljujući ovoj ulozi postao internacionalna zvezda i stekao je veliki broj obožavatelja, pretežno tinejdžerki. Pomama za njim, koja je nastala zahvaljujući filmu Titanik u medijima je bila poznata pod nazivom „Leo-manija”.[30] Više od 200 njegovih obožavatelja pisali su pisma protesta Američkoj filmskoj akademiji kada 1998. nije bio nominovan za nagradu Oskar.[31] Dikaprio je bio nominovan za brojne druge prestižne nagrade, uključujući Zlatni globus. Povodom svog uspeha u filmu Titanik dao je izjavu časopisu Tajm 2000. godine: „Tokom tog perioda, nisam bio svestan fenomena Titanika i toga da sam postao poznat širom sveta. Znam da nikada neću ponovo dostići takvu popularnost, ali to i ne očekujem. To nije nešto što ću pokušavati da postignem”.[32]

Naredne godine, pravi kameo u filmu Poznata ličnost Vudija Alena, satiričnom osvrtu na holivudsku industriju, a u svom kratkom pojavljivanju ruga se na sopstveni račun. Nakon toga nastupa u drami Čovek sa gvozdenom maskom režisera Rendala Volasa, rimejku istoimenog filma iz 1939, u kome tumači dve uloge — braću blizance, iskvarenog kralja Luja XIV i njegovog brata Filipa koji je godinama bio zatočen i okovan metalnom maskom. Iako je naišao na veliki broj negativnih komentara[33], film je postao hit na bioskopskim blagajnama sa ukupnom zaradom od 180 miliona dolara[34]. Dikapriovu izvedbu kritičari su uglavnom pozitivno ocenili, a Oven Glajberman je za Entertejnment vikli napisao da „izgleda kao neko kod koga još nisu proradili hormoni, ali ipak oduševljava svojom instinktivnom glumom i anđeoskim licem”.[35] Uprkos tome, Dikaprio je za ovu ulogu osvojio Zlatnu malinu za najgori filmski par.

Slično je prošao i njegov sledeći projekat, avanturistička drama Plaža iz 2000. režisera Denija Bojla, snimljena po istoimenom romanu Aleksa Garlanda. Pored Dikaprija, u filmu nastupaju Tilda Svinton i Robert Karlajl, a radnja prati američkog turistu Ričarda koji traga za savršenim načinom života na jednom tajnom ostrvu u Tajlandskom zalivu. Uprkos negativnoj reakciji kritičara, film je na bioskopskim blagajnama zaradio 144 miliona dolara[36][37]. Tod Makarti je za časopis Varajeti napisao da je: „Ričard previše tipičan Amerikanac, nedovoljno definisan kao ličnost da bi mogao u potpunosti da zadrži pažnju i interesovanje gledalaca, a Dikaprio ga svojom glumom ne obogaćuje nikakvim specifičnim karakteristikama koja bi mu dale kompleksnost”.[38] Ova uloga donela mu je još jednu nominaciju za nagradu Zlatna malina.

2002—2007: Priznanje kritike[uredi | uredi izvor]

Dikaprio na Kanskom filmskom festivalu (2002)

Dikapriov prvi film iz 2002. godine bila je biografska kriminalistička drama Uhvati me ako možeš, inspirisana životom Frenka Abagnejla koji je pre svog 19. rođendana koristio šarm, samopouzdanje, dovitljivost i nekoliko lažnih identiteta kako bi zaradio milione tako što je falsifikovao čekove i mnoge druge dokumente krajem šezdesetih godina 20. veka. Film je režirao Stiven Spilberg, a sporedne uloge tumače Tom Henks, Martin Šin i Kristofer Voken. Sniman je na 147 različitih lokacija za samo 52 dana, što ga je učinilo najuzbudljivijim filmskim iskustvom koje je Dikaprio do tada doživeo.[39] Film je postao internacionalni hit i ostvario je veliki uspeh kod kritičara i publike, a sa zaradom koja je iznosila 351,1 miliona dolara u to vreme bio je Dikapriov najkomercijalniji projekat nakon Titanika.[40] Rodžer Ibert pohvalio je njegovu glumu rečima: „Dikaprio, koji je u skorašnjim filmovima igrao mračne i problematične likove, u ovom filmu predstavlja pravo osveženje i šarmantan je u ulozi dečaka koji otkriva u čemu je zaista dobar i odlučuje da to i radi”.[41] Uloga u ovom filmu Dikapriju donosi treću nominaciju za Zlatni globus.

Iste godine, Dikaprio po prvi put nastupa u filmu režisera Martina Skorsezea — istorijskoj drami Bande Njujorka. Radnja filma odigrava se u njujorškom okrugu „Fajv points” polovinom 19. veka i prati sukobe između domorodaca i irskih imigranata. Skorseze se borio da nađe finansijere za film sve dok se Dikaprio nije zainteresovao za ulogu Amsterdama Valona, mladog vođe irskih imigranata, nakon čega se Miramaks uključio u finansiranje projekta.[42] Prekoračenja budžeta i stalne prepirke između režisera i producenata rezultirali su time da snimanje traje osam meseci, a troškovi su na kraju iznosili 103 miliona dolara, čime je ovo postao najskuplji projekat koji je Skorseze do tada režirao.[42] Film je odmah nakon premijere doživeo komercijalni i kritički uspeh.[43] Iako su kritičari pohvalili Dikaprija, ostao je u senci Danijela Dej-Luisa čija je izvedba uglavnom naišla na bolje komentare.[44][45]

Dve godine kasnije nastavlja saradnju sa Skorsezeom, kao glavni glumac i producent biografske drame Avijatičar. Radnja filma odvija se u periodu od kraja 1920-ih, pa sve do 1947. i prati život Hauarda Hjuza, ekscentričnog i opsesivnog američkog bogatataša, filmskog režisera i pionira avijacije. Dikaprio je prvobitno razvio projekat sa Majklom Manom, koji je na kraju odustao od režije jer je prethodno već režirao dva biografska filma — Ali i Insajder. Glumac je scenario Džona Logana prosledio Skorsezeu koji je ubrzo prihvatio da režira projekat. Dikaprio je proveo više od godinu i po dana pripremajući se za film koji nije sniman u kontinuitetu, zbog drugih obaveza glumaca i lokacija za snimanje. Budžet je iznosio 110 miliona dolara, a film je nakon premijere naišao na dobar prijem kod publike i kritičara. Dikaprio je za ovu ulogu osvojio nagradu Zlatni globus za najboljeg glavnog glumca u igranom filmu (drama), a takođe je bio nominovan za Oskara, BAFTA i Nagradu Udruženja glumaca u istoj kategoriji.

Dikaprio na Filmskom festivalu Tribeka (2007)

Dikaprio 2006. godine glumi u dva filma — Dvostruka igra i Krvavi dijamant. U Krvavom dijamantu, ratnoj drami Edvarda Zvika, tumači ulogu Denija Arčera, krijumčara dijamantima iz Rodezije, koji se slučajno našao u građanskom ratu u Sijera Leoneu. Kritičari su pozitivno ocenili film[46], a Dikaprio je hvaljen za autentičan južnoafrički akcenat koji je poznat kao veoma težak za imitiranje.[47] U Skorsezeovom filmu Dvostruka igra glumi Bilija Kostigana, tajnog agenta koji se infiltrirao u jednu kriminalističku organizaciju u Bostonu. Snimljen je sa budžetom od 90 miliona dolara, a zahvaljujući zaradi u iznosu 213,7 miliona dolara, postao je Dikapriov i Skorsezeov najkomercijalniji film u to vreme, oborivši rekord njihovog prethodnog zajedničkog projekta Avijatičar .[48] Naišao je na pretežno pozitivne reakcije kritičara kao jedan od najbolje ocenjenih filmova 2006. godine i osvojio je brojne nagrade, uključujući Oskara za najboljeg režisera, prvog u Skorsezeovoj karijeri.

Za ulogu u ovom filmu Dikaprio je osvojio nagradu Satelit, a bio je nominovan i za nagradu BAFTA za najboljeg sporednog glumca. Iste godine, Dikaprio je takođe bio višestruko nominovan za Zlatni globus i Nagradu udruženja glumaca za uloge u filmovima Dvostruka igra i Krvavi dijamant, koji mu je takođe doneo i treću nominaciju za Oskara.

2008—2012: Nastavak uspeha[uredi | uredi izvor]

Godine 2008. glumi u špijunskom filmu Krug laži, snimljenom po istoimenom romanu Dejvida Ignatiusa, čija je radnja cmeštena u kontekst rata protiv terorizma na Srednjem istoku i prati tri čoveka koji ce bore protiv organizacije Al Kaida, a ujedno imaju i neke međusobne sukobe. Režiju potpisuje Ridli Skot, a pored Dikaprija u filmu nastupaju Rasel Krou i Mark Strong. Za potrebe snimanja, Dikaprio je ofarbao kosu u tamniju boju i nosio je braon kontaktna cočiva. Ulogu u filmu je prihvatio jer ga je cmatrao dobrim osvrtom na političke drame iz 1970-ih Ubice i svedoci i Tri kondorova dana.[49] Mišljenja kritičara bila su podeljena,[50] a ca budžetom od 67,5 miliona dolara film je postigao skroman finansijski uspeh u iznosu od 115 miliona dolara.[51]

Dikaprio na premijeri filma Krug laži u Londonu (2008)

Iste godine tumači glavnu ulogu i u filmu Revolucionarni put ca Kejt Vinslet, koji je režirao njen tadašnji muž Sem Mendiz. Snimljen po istoimenom romanu Ričarda Jejtsa iz 1961, film prikazuje život nesrećnog bračnog para iz Konektikata. Pošto su oboje glumaca osećali odbojnost prema ljubavnim filmovima nalik Titaniku, Vinsletova je nakon čitanja scenarija Džastina Hejda, predložila da Dikapriio prihvati ulogu, jer se uverila da film nema dodirnih tačaka sa njihovim prethodnim zajedničkim projektom.[52] Produkcija filma počela je ubrzo nakon što se Dikaprio pridružio glumačkoj ekipi.[53] Glumac je rekao da je cvoj lik video kao „neherojsku i pomalo kukavičku osobu koja je spremna da bude proizvod svog okruženja”.[traži se izvor] Kako bi se pripremili za uloge bračnog para u nesrećnom braku tokom 1950-ih, Vinslet i Dikaprio su zajedno gledali video snimke iz tog razdoblja koji promovišu život u predgrađu, što im je na kraju donelo povoljne kritike.[54] Za ovu ulogu Dikaprio je sedmi put bio nominovan za nagradu Zlatni globus.

Godine 2010. nastavlja saradnju sa Martinom Skorsezeom ulogom u psihološkom trileru Zatvoreno ostrvo, snimljenom po istoimenom romanu Denisa Lihejna iz 2003. Radnja prati američkog maršala Edvarda "Tedija" Danijelsa, koji istražuje psihijatrijsku ustanovu na izolovanom na ostrvu i dovodi u pitanje i svoje mentalno zdravlje. Pored Dikaprija, u filmu nastupaju Mark Rafalo, Ben Kingsli i Mišel Vilijams. Film je zaradio 294 miliona dolara[55] i time postao Skorsezeov film sa najvećom zaradom.[56]

Dikaprio na premijeri filma Zatvoreno ostrvo na 60. Filmskom festivalu u Berlinu / Berlinale (2010)

Iste godine glumi i u naučnofantastičnom trileru Početak koji je režirao Kristofer Nolan. Film je inspirisan iskustvom lucidnih snova i inkubacijom sna.[57] Dikaprio tumači lik Doma Koba koji ima sposobnost da ulazi u tuđe snove sa ciljem da dobije informacije koje su inače nedostupne.[58] Kobu je obećana šansa da povrati stari život ako zauzvrat ubaci ideju u um jedne korporativne mete.[59] Dikaprio je bio prvi glumac kome je bila ponuđena uloga u ovom projektu,[60] a pristao je da učestvuje jer je bio „intrigiran filmskim konceptom i time kako će njegov lik da otključa svoj svet snova, što će na kraju da utiče i na njegov stvaran život”.[61] Kritika je odlično prihvatila film, koji je ostvario zaradu od 825 miliona dolara.[62]

U julu 2010. objavljeno je da je Dikaprio odustao od snimanja filma o Vikinzima Mela Gibsona zbog kontroverznog snimka na kome pomenuti glumac i režiser viče i ima izlive besa, kao i zbog porodičnog nasilja nad ženom Oksanom Grigorijevom.[63] U novembru iste godine kompanija Leonarda Dikaprija kupuje filmska prava za ekranizaciju romana Đavo u belom gradu pisca Erika Larsona.[64] Očekuje se da će Dikaprio igrati ulogu serijskog ubice Henrija Hauarda Holmsa koji je odgovoran za smrt mnogih žena tokom svetske izložbe u Čikagu 1893.[65]

Godine 2011. nastupa uz Armija Hamera i Naomi Vots u istorijskoj drami Klinta Istvuda Džej Edgar, biografskoj priči o životu Džona Edgara Huvera.[66] Snimljen po scenariju Dastina Lensa Bleka, film se fokusira na karijeru prvog direktora FBI-ja od Palmer Rejdsa pa nadalje, uključujući i prikaz njegovog privatnog života kao homoseksualca.[67] Film je naišao na značajan broj negativnih komentara zbog dosta nedoslednosti, mada su kritičari pohvalili Dikapriov „potpuno realističan, suptilan i ubedljiv nastup koji nagoveštava više stvari nego što je Huver ikada otkrio bilo kome, ili samom sebi”.[68] Sledeće godine, Dikaprio igra ulogu negativca Kelvina Kendija u špageti vesternu Đangova osveta Kventina Tarantina.[69][70] Film je zaradio 424 miliona dolara na bioskopskim blagajnama i jedan je od najprofitabilnijih vesterna svih vremena.[71] Takođe je naišao na pozitivne reakcije kritičara i osvojio je brojne nagrade, uključujući dva Oskara, a Dikapriju je doneo još jednu nominaciju za Zlatni globus.

2013—danas[uredi | uredi izvor]

Dikaprio na premijeri filma Vuk sa Vol Strita u Parizu (2013)

Godine 2013. nastupa zajedno sa Keri Maligan i Tobijem Magvajerom u drami Veliki Getsbi, filmskoj adaptaciji istoimenog književnog klasika F. S. Ficdžeralda iz 1925. Film je režirao Baz Lurman, sa kojim je Dikaprio sarađivao 1996. kada je igrao glavnu ulogu u njegovoj ekranizaciji Šekspirovog romana Romeo i Julija. Veliki Getsbi je počeo da se prikazuje u bioskopima 10. maja i otvorio je Kanski filmski festival 2013.[72] Iako su mišljenja kritičara o samom filmu bila podeljena, Dikapriov portret Getsbija naišao je na pozitivne reakcije.[73] Rejfer Guzman iz Njuzdeja pohvalio je glumca rečima: „Što se tiče Dikaprija u ulozi Getsbija, on je glumac koga će biti teško nadmašiti. Iako je njegovo prvo pojavljivanje na ekranu gotovo komično — propraćeno vatrometom i Geršvinovom „Rapsodijom u plavom” — Dikaprio sve to zasenjuje ulogom zahtevnog i zagonetnog lika. On je žestok kao Alan Lad 1949, uglađen kao Robert Redford 1974, ali takođe ranjiv, dirljiv, zanimljiv, prevarant, ali pre svega čovek. Sve to čujete u Getsbijevoj omiljenoj frazi „stari druže”, verbalnom tiku koji je zbunio ostale glumce. Njegova izvedba je grandiozna i teško nadmašiva”.[74] Kritičar Met Zoler Sajc opisao je Dikapriov nastup kao „najveći i istovremeno najprostiji specijalni efekat ovog filma” i dodao da je ovo verovatno njegova najbolja izvedba u dosadašnoj karijeri.[75] Film je zaradio 348 miliona dolara i trenutno je Lurmanov najkomercijalniji projekat.[76][77]

Iste godine, Dikaprio sarađuje sa Skorsezeom po peti put u biografskoj drami Vuk sa Vol Strita, priči o životu brokera Džordana Belforta koji je uhapšen krajem 1990-ih zbog raznih prevara i pranja novca.[78][79] Sniman u avgustu i septembru 2012. na lokacijama u Njujorku,[80] film je počeo da se prikazuje u bioskopima 25. decembra 2013.[81] Iako je izazvao polemike zbog brojnih škakljivih scena, kritičari su ga pozitivno ocenili, a na bioskopskim blagajnama je zaradio 392 miliona dolara.[82][83] Dikaprio je zadivio kritičare svojim talentom za komediju, kao glumac koji retko nastupa u filmovima ovog žanra. Dejvid Tompson iz Nju Ripablika pohvalio ga je rečima: „Dikaprio je ranije ulogom u filmu Uhvati me ako možeš nagovestio da bi komedija mogla da bude njegov istinski poziv — ali on ovde nije samo zabavan, već pravo otkriće”.[84] Vuk sa Vol Strita osvojio je brojne prestižne nagrade i našao se na listi 10 najboljih filmova 2013. po izboru Američkog filmskog instituta. Dobio je pet nominacija za Oskara, od toga dve za Dikaprija — u kategorijama Najbolji glavni glumac i Najbolji film, za koju je bio nominovan kao jedan od producenata. Za ovu ulogu osvojio je Zlatni globus za najboljeg glavnog glumca u mjuziklu ili komediji i bio je nominovan za nagrade BAFTA, Empajer, Satelit, MTV i mnoge druge[85].

Godine 2016. na 88. dodeli Oskara dobio je Oskara za najboljeg glumca u glavnoj ulozi za ulogu Hjua Glasa u filmu Povratnik režisera Alehandra Gonsalesa Injaritua.

Privatan život[uredi | uredi izvor]

Dikaprio sa Lukasom Hasom i Kevinom Konolijem na Filmskom festivalu Tribeka (2007)

Dikaprio je blizak prijatelj Tobija Megvajera, koga je upoznao na audiciji za seriju Roditeljstvo 1990.[86] Takođe se godinama druži sa Kevinom Konolijem, Lukasom Hasom[87] i koleginicom iz filmova Titanik i Revolucionarni put, Kejt Vinslet.[88] Tokom detinjstva bio je prijatelj glumca Kristofera Pedita, koji je preminuo 2000.[89][90]

U medijima se često pisalo o njegovom ljubavnom životu.[91] Dikaprio se nekoliko godina zabavljao sa manekenkom Kristen Zang, mada su raskidali više puta, a takođe se viđao i sa britanskom manekenkom Emom Miler.[92][93] Početkom 2000. godine upoznao je brazilsku manekenku nemačkog porekla Žizel Bindšen, sa kojom je bio u vezi sa nekoliko prekida sve do konačnog raskida 2005.[94] U novembru iste godine, Dikaprio je počeo da se viđa sa izraelskom manekenkom Bar Refaeli koju je upoznao na žurci u Las Vegasu koju su organizovali članovi muzičke grupe U2.[95] Zajedno su putovali u Izrael, gde su upoznali predsednika Šimona Pereza i posetili manekenkin rodni grad Hod Hašaron.[96] Iako su raskinuli u junu 2009, početkom 2010. obnovili su vezu i bili su zajedno sve do 2011. U avgustu 2011. mediji su pisali o Dikapriovoj vezi sa Blejk Lajvli,[97] koja je počela sredinom maja, a završila se u oktobru iste godine.[98] Dikaprio se potom zabavljao sa manekenkom Erin Hederton od decembra 2011. do oktobra 2012.[99] Tokom maja 2013. započeo je ljubavnu vezu sa nemačkom manekenkom Toni Garn, međutim razišli su se 2014. godine.[100][101]

Dikaprio je ozbiljno povređen 2005. godine, kada ga je manekenka Areta Vilson pogodila u glavu polomljenom staklenom flašom na jednoj holivudskoj žurci. Nakon priznanja krivice 2010, Vilsonova je osuđena na zatvorsku kaznu u trajanju od dve godine.[102]

Vlasnik je kuće u Los Anđelesu i stana u Bateri Park Sitiju na Donjem Menhetnu.[103] Godine 2009. kupio je ostrvo u tropskoj državi Belize, od koga namerava da napravi ekološko odmaralište.[104] Početkom 2014. kupio je i rezidenciju glumice i pevačice Dajne Šor u Palm Springsu koju je dizajnirao arhitekta Donald Veksler.[105]

Aktivizam i filantropija[uredi | uredi izvor]

Dikaprio se zalaže za očuvanje životne sredine, a mnoge grupe koje se bave ovom delatnošću pohvalile su njegov aktivizam.[3] Poseduje električni auto Tesla rodster,[106] kao i hibridne automobile Fisker Karma[107][108] i Tojota prijus.[109] Takođe je ugradio solarne panele na svoju kuću.[3] U intervjuu za magazin Ukula povodom dokumentarnog filma Jedanaesti sat napomenuo je da je globalno zagrevanje „najveći izazov u borbi za očuvanje životne sredine”.[110]

Na ceremoniji dodele Oskara 2007. godine, Dikaprio je zajedno sa bivšim potpredsednikom Alom Gorom najavio vest da je Američka filmska akademija usvojila zdrav način planiranja i produkcije filmova i time potvrdila svoju posvećenost zaštiti životne credine. 7. jula 2007. Dikaprio je bio prezenter na koncertu Live Earth, jednom u nizu događaja koji za cilj imaju povećanje ekološke svesti kroz zabavne programe. Godine 2010. bio je nominovan za nagradu „Uradi nešto”, koju dodeljuje televizijska mreža VH1 u saradnji sa organizacijom Do Something, koja pokušava da osnaži i inspiriše mlade ljude da čine dobra dela.[111]

Dikaprio na humanitarnom događaju (mart 2009)

Sa majkom je 1998. godine donirao 35.000 dolara kompjuterskom centru "Leonardo Dikaprio", ogranku javne biblioteke Los Anđelesa locirane u Loc Felizu, gde je glumac živeo tokom detinjstva. Biblioteka je bila uništena tokom zemljotresa Nortdridž koji ce desio 1994. nakon čega je ponovo izgrađena i otvorena početkom 1999.[112] Tokom snimanja filma Krvavi dijamant, posetio je 24 siročeta putem organizacije SOS Children Vilage u Maputu u Mozambiku, a očevici su potvrdili da ga je interakcija sa decom veoma dirnula.[113] Godine 2010. donirao je milion dolara Haitiju nakon tragičnog zemljotresa.[114]

Tokom predsedničkih izbora 2004, podržao je kampanju Džona Kerija. Prema podacima Federalne izborne komisije, glumac je donirao 2.300 dolara predsedničkoj kampanji Baraka Obame na izborima 2008. To je bio maksimalni doprinoc koji pojedinac može da dâ u tom izbornom krugu, a Dikaprio je takođe donirao 5.000 dolara Obaminoj kampanji 2012.[traži se izvor][115]

U novembru 2010. Dikaprio daje milion dolara „Društvu za očuvanje divljih životinja” na ruskom samitu o tigrovima. Glumčeva upornost da stigne na događaj uprkos tome što mu je let dvaput odložen, navela je tadašnjeg premijera Vladimira Putina da ga opiše rečju „mužik” što znači "pravi muškarac".[116][117] Sledeće godine, Dikaprio ce priključio inicijativi organizacije Animal Legal Defense Fund da oslobode Tonija, tigra koji je poslednju deceniju proveo u zatočeništvu.[118] Dikaprio je takođe aktivista za LGBT prava, a u aprilu 2013. donirao je 61.000 dolara organizaciji GLAAD koja promoviše cliku LGBT populacije u medijima.[119]

Filmografija[uredi | uredi izvor]

Leonardo Dikaprio je nastupio u 30 filmskih ostvarenja (ne računajući filmove u kojima se pojavljuje kao narator) i u sedam TV serija. Njegov prosečan honorar iznosi 20 miliona dolara. Godine 2011. bio je prvi na listi najplaćenijih holivudskih glumaca časopisa Forbs, sa zaradom od 77 miliona dolara.[120]

Godina Srpski naziv Izvorni naziv Uloga Napomene Honorar (u dolarima)
1991. Čupavci 3: Ono si što jedu Critters 3 Džošua „Džoš” Brigs direktno distribuiran kao video
1992. Otrovna Ajvi Poison Ivy Gaj
1993. Dečakov život This Boy's Life Tobajas „Tobi” Volf
1993. Šta izjeda Gilberta Grejpa What's Eating Gilbert Grape Arni Grejp 75.000[121]
1994. The Foot Shooting Party Bad kratki film
1995. Sto i jedna noć Les cent et une nuits de Simon Cinéma nemi glumac u Holivudu izbačena scena
1995. Brzi i mrtvi The Quick and The Dead Fi Herod „Kid” 150.000[121]
1995. Košarkaški dnevnici The Basketball Diaries Džim Kerol 1.000.000[121]
1995. Totalno pomračenje Total Eclipse Artur Rembo
1996. Romeo i Julija Romeo + Juliet Romeo Monteki
1996. Marvinova soba Marvin's Room Henk
1997. Titanik Titanic Džek Doson 2.500.000[121]
1998. Čovek sa gvozdenom maskom The Man in the Iron Mask kralj Luj XIV / Filip
1998. Poznata ličnost Celebrity Brandon Darou
2000. Plaža The Beach Ričard 20.000.000[121]
2001. Donova šljiva Don's Plum Derek
2002. Uhvati me ako možeš Catch Me If You Can Frenk Abagnejl mlađi 20.000.000[121]
2002. Bande Njujorka Gangs of New York Amsterdam Valon 18.000.000[121] (ne uključujući procentualni udeo)
2004. Avijatičar The Aviator Hauard Hjuz 20.000.000[121]
2006. Dvostruka igra The Departed Vilijam „Bili” Kostigan mlađi 20.000.000[121]
2006. Krvavi dijamant Blood Diamond Deni Arčer 20.000.000[121]
2007. Jedanaesti čas The 11th Hour narator
2008. Krug laži Body of Lies Rodžer Feris
2008. Revolucionarni put Revolutionary Road Frenk Viler
2010. Zatvoreno ostrvo Shutter Island Edvard „Tedi” Danijels
2010. Imaks 3D Habl Imax 3D Hubble narator dokumentarni film
2010. Početak Inception Dom Kob 59.000.000[121] (uključujući procentualni udeo)
2011. Dž. Edgar J. Edgar Džon Edgar Huver 2.000.000[121]
2012. Đangova osveta Django Unchained Келвин Кенди
2013. Veliki Getsbi The Great Gatsby Џеј Гетсби 20.000.000[121]
2013. Vuk sa Vol Strita The Wolf of Wall Street Džordan Belfort 10.000.000[121]
2016. Povratnik The Revenant Hju Glas
2019. Bilo jednom u Holivudu Once Upon a Time in Hollywood Rik Dalton
2021. Ne gledaj gore Don't Look Up dr Rendal Mindi
2023. Ubistva pod cvetnim mesecom Killers of the Flower Moon Ernest Berkhart
Televizijske serije
1989. Novi Lesi The New Lassie Glen dve epizode
1990. Autsajderi The Outsiders Dečak u tuči pilot epizoda
1990. Santa Barbara Santa Barbara Mladi Mejson Kepvel pet epizoda[122]
1991. Rozen Roseanne Darlenin drug epizoda Home-Ec
1990—1991. Roditeljstvo Parenthood Gari Bakmen 12 epizoda
1991—1992. Od muke do nauke Growing Pains Luk Brauer 23 epizode
2014. Uživo subotom uveče Saturday Night Live glumi samog sebe (kameo) epizoda Džona Hil/Bastili
Kao producent
2004. Atentat na Ričarda Niksona The Assassination of Richard Nixon izvršni producent
2004. Avijatičar The Aviator Hauard Hjuz izvršni producent
2007. Jedanaesti sat The 11th Hour narator dokumentarni film
2007. Rajski baštovan Gardener of Eden
2008—2010. Grinsburg Greensburg serija
2009. Siroče Orphan
2011. Crvenkapa Red Riding Hood
2011. Martovske ide The Ides of March izvršni producent
2013. Rizična igra Runner, Runner
2013. Iz zla u gore Out of the Furnace
2013. Vuk sa Vol Strita The Wolf of Wall Street Džordan Belfort
2014. Virunga Virunga izvršni producent
2015. Kravera Cowspiracy izvršni producent
2016. Pre krvi Before the Flood producent
2017. Zakon noći Live by Night producent

Nagrade i nominacije[uredi | uredi izvor]

Dikaprio je bio nominovan za veliki broj prestižnih filmskih nagrada, među kojima su Oskar (5 nominacija), Zlatni globus (11 nominacija, 3 pobede), BAFTA (4 nominacije) i Nagradu Udruženja glumaca (5 nominacija).

Godina Kategorija Film Rezultat Izgubio od
Oskar
1994. Najbolji glumac u sporednoj ulozi Šta izjeda Gilberta Grejpa Nominacija Tomi Li Džouns (Begunac)
2005. Najbolji glumac u glavnoj ulozi Avijatčar Nominacija Džejmi Foks (Rej)
2007. Krvavi dijamant Nominacija Forest Vitaker (Poslednji kralj Škotske)
2014. Vuk sa Vol Strita Nominacija Metju Makonahej (Poslovni klub Dalas)
2016. Povratnik Osvojeno
2020. Bilo jednom u Holivudu Nominacija Hoakin Finiks (Džoker)
BAFTA
2005. Najbolji glumac u glavnoj ulozi Avijatičar Nominacija Džejmi Foks (Rej)
2007. Dvostruka igra Nominacija Forest Vitaker (Poslednji kralj Škotske)
2014. Vuk sa Vol Strita Nominacija Čuetel Edžiofor (Dvanaest godina ropstva)
2016. Povratnik Osvojeno
2020. Bilo jednom u Holivudu Nominacija Hoakin Finiks (Džoker)
Zlatni globus
1994. Najbolji glumac u sporednoj ulozi Šta izjeda Gilberta Grejpa Nominacija Tomi Li Džouns (Begunac)
1997. Najbolji glumac u glavnoj ulozi (drama) Titanik Nominacija Piter Fonda (Julijevo zlato)
2003. Uhvati me ako možeš Nominacija Džek Nikolson (Sve o Šmitu)
2005. Avijatičar Osvojeno
2007. Dvostruka igra
Krvavi dijamant 		Nominacija Forest Vitaker (Poslednji kralj Škotske)
2009. Revolucionarni put Nominacija Miki Rork (Rvač)
2012. Dž. Edgar Nominacija Džordž Kluni (Potomci)
2013. Najbolji glumac u sporednoj ulozi Đangova osveta Nominacija Kristof Valc (Đangova osveta)
2014. Najbolji glumac u glavnoj ulozi (mjuzikl ili komedija) Vuk sa Vol Strita Osvojeno
2016. Najbolji glumac u glavnoj ulozi (drama) Povratnik Osvojeno
2020. Najbolji glumac u glavnoj ulozi (mjuzikl ili komedija) Bilo jednom u Holivudu Nominacija Taron Edžerton (Roketmen)
Nagrada Udruženja filmskih glumaca
2005. Najbolji glumac u glavnoj ulozi Avijatičar Nominacija Džejmi Foks (Rej)
2007. Najbolji glumac u sporednoj ulozi Dvostruka igra Nominacija Edi Merfi (Devojke iz snova)
2007. Najbolji glumac u glavnoj ulozi Krvavi dijamant Nominacija Forest Vitaker (Poslednji kralj Škotske)
2012. Dž. Edgar Nominacija Žan Dižarden (Umetnik)
2016. Povratnik Osvojeno
Nagrada Udruženja televizijskih filmskih kritičara
2005. Najbolji glumac u glavnoj ulozi Avijatičar Nominacija Džejmi Foks (Rej)
2007. Dvostruka igra
Krvavi dijamant 		Nominacija Forest Vitaker (Poslednji kralj Škotske)
2014. Vuk sa Vol Strita Osvojeno
2016. Povratnik Osvojeno
Nagrada Udruženja filmskih kritičara iz Bostona
2013. Najbolji glumac u glavnoj ulozi Vuk sa Vol Strita Nominacija Čuetel Edžiofor (Dvanaest godina ropstva)
2016. Povratnik Osvojeno
Nagrada Udruženja filmskih kritičara iz Njujorka
1993. Najbolji glumac u sporednoj ulozi Šta izjeda Gilberta Grejpa, Dečakov život Nominacija Rejf Fajns (Šindlerova lista)
Nagrada Udruženja onlajn filmskih kritičara
2005. Najbolji glumac Avijatičar Nominacija Pol Džijamati (Stranputice)
2007. Dvostruka igra Nominacija Forest Vitaker (Poslednji kralj Škotske)
2016. Povratnik Nominacija Majkl Fasbender (Stiv Džobs)
Zlatni medved
1993. Najbolji glumac Romeo i Julija Osvojeno
Nagrada AAKTA
2011. Najbolji internacionalni glumac Dž. Edgar Nominacija Žan Dižarden (Umetnik)
2013. Vuk sa Vol Strita Nominacija Čuetel Edžiofor (Dvanaest godina ropstva)
2013. Najbolji glumac u glavnoj ulozi Veliki Getsbi Osvojeno
MTV filmska nagrada
1997. Najbolji poljubac Romeo i Julija Nominacija Vil Smit i Vivika A. Foks (Dan nezavisnosti)
Najbolji filmski duo Nominacija Nikolas Kejdž i Šon Koneri (Stena)
Najbolji glumac Nominacija Tom Kruz (Džeri Magvajer)
1998. Titanik Najbolji glumac Nominacija Adam Sandler i Dru Barimor (Svadbeni pevač)
Nikolas Kejdž i Džon Travolta (Ukradeno lice)
Nominacija
Osvojeno
2003. Najbolji poljubac (sa Kameron Dijaz) Bande Njujorka Nominacija Tobi Magvajer i Kirsten Danst (Spajdermen)
2003. Najbolji glumac Uhvati me ako možeš Nominacija Eminem (8 milja)
2005. Avijatičar Osvojeno
2005. Najšoknatniji filmski momenat (sa Elen Pejdž) Početak Nominacija Džastin Biber (Džastin Biber: Nikad ne reci nikad)
2013. Najbolji negativac Đangova osveta Nominacija Tom Hidlston (Osvetnici)
Najbolji filmski duo (sa Samjuelom L. Džeksonom) Nominacija Set Makfarlan i Mark Volberg (Meda)
2014. Najšoknatniji filmski momenat (sa Margo Robi) Vuk sa Vol Strita Osvojeno
Nagrada Empajer
2007. Najbolji glumac Dvostruka igra Nominacija Danijel Krejg (Kazino Rojal)
2011. Početak Nominacija Kolin Fert (Kraljev govor)
2014. Vuk sa Vol Strita Nominacija Džejms Makavoj (Prljavo)
2016. Povratnik Osvojeno
Nagrada Satelit
1998. Najbolji glumac u igranom filmu Titanik Nominacija Robert Duval (Apostol)
2006. Krvavi dijamant Nominacija Forest Vitaker (Poslednji kralj Škotske)
2006.

Najbolji sporedni glumac u igranom filmu

Dvostruka igra Osvojeno
2008. Najbolji glumac u igranom filmu Revolucionarni put Nominacija Ričard Dženkins (Posetilac)
2010. Početak Nominacija Kolin Fert (Kraljev govor)
2011. Dž. Edgar Nominacija Rajan Gozling (Vozač)
2013. Vuk sa Vol Strita Nominacija Metju Makonahej (Poslovni klub Dalas)
2016. Povratnik Osvojeno
Nagrada Saturn
2011. Najbolji glumac Početak, Zatvoreno ostrvo Nominacija Džef Bridžiz (Tron — Legat)
Zlatna malina
1999. Najgori par Čovek sa gvozdenom maskom Osvojeno
2001. Najgori glumac Plaža Nominacija Džon Travolta (Bojno polje Zemlja, Srećni brojevi)

Poznati glumci sa kojima je sarađivao[uredi | uredi izvor]

Film Glumci
Dečakov život Robert de Niro i Elen Barkin
Šta izjeda Gilberta Grejpa Džoni Dep
Brzi i mrtvi Šeron Stoun, Rasel Krou i Džin Hekman
Košarkaški dnevnici Mark Volberg
Romeo i Julija Kler Dejns
Marvinova soba Meril Strip, Robert de Niro i Dajana Kiton
Titanik Kejt Vinslet i Bili Zejn
Čovek sa gvozdenom maskom Džeremi Ajrons, Džon Malkovič i Žerar Depardje
Poznata ličnost Kenet Brana, Vinona Rajder, Melani Grifit i Šarliz Teron
Plaža Tilda Svinton
Donova šljiva Tobi Magvajer
Uhvati me ako možeš Tom Henks, Kristofer Voken i Martin Šin
Bande Njujorka Danijel Dej-Luis i Kameron Dijaz
Avijatičar Kejt Blančet, Kejt Bekinsejl, Alek Boldvin, Džud Lo i Gven Stefani
Krvavi dijamant Dženifer Koneli i Džimon Hansu
Dvostruka igra Met Dejmon, Džek Nikolson, Mark Volberg, Martin Šin i Alek Boldvin
Telo laži Rasel Krou
Revolucionarni put Kejt Vinslet
Zatvoreno ostrvo Mark Rafalo, Ben Kingsli i Mišel Vilijams
Početak Majkl Kejn, Marion Kotijar, Elen Pejdž, Ken Vatanabe i Tom Hardi
Dž. Edgar Naomi Vots, Džudi Denč i Džoš Lukas
Đangova osveta Džejmi Foks i Semjuel L. Džekson
Veliki Getsbi Tobi Magvajer i Keri Maligan
Vuk sa Vol Strita Metju Makonahej, Džona Hil i Margo Robi
Povratnik Tom Hardi i Donal Glison

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v Catalano, Grace (1997). Leonardo DiCaprio: Modern-Day Romeo. New York, New York: Dell Publishing Group. str. 7—15. ISBN 978-0-440-22701-4. 
  2. ^ „Most Successful Movies of Leonardo DiCaprio (Najuspešniji filmovi Leonarda Dikapria)”. Korisnik schwatzerabt na osnovu informacija sa sajta Boxofficemojo.com. 31. 7. 2009. Arhivirano iz originala 08. 03. 2012. g. Pristupljeno 1. 8. 2011. 
  3. ^ a b v „Leonardo DiCaprio on The 11th Hour (Leonardo Dikaprio o filmu Jedanaesti sat)”. Heder Njugen na ComingSoon.net. 14. 8. 2007. Arhivirano iz originala 07. 10. 2014. g. Pristupljeno 1. 8. 2014. 
  4. ^ „Leonardo DiCaprio Biography (1974–) (Biografija Leonarda Dikaprija)”. Filmreference.com. Pristupljeno 1. 8. 2014. 
  5. ^ „Leonardo DiCaprio; Scumsville superstar; his parents were hippies, and he grew up in the poorest part of town. — HighBeam Research (Leonardo Dikaprio; Skumsvilska zvezda; njegovi roditelji su bili hipiji i odrastao je u najsiromašnijem delu grada)”. Highbeam.com. 19. 4. 1998. Arhivirano iz originala 21. 8. 2011. g. Pristupljeno 1. 8. 2014. 
  6. ^ Slavicek, Louise Chipley (2012). Leonardo DiCaprio — Biography — The premiere of This Boy's life. Infobase Learning. ISBN 9781438141336. Pristupljeno 24. 1. 2014. 
  7. ^ „Leonardo DiCaprio's Grandmother Helene Indenbirken Dies at 93”. Arhivirano iz originala 5. 10. 2011. g. Pristupljeno 18. 7. 2014. 
  8. ^ Silverman, Stephen M. (22. 4. 2003). „Russians Lift Vodka Glasses to DiCaprio”. 
  9. ^ „Vladimir Putin: Leonardo DiCaprio is a 'real man'”. The Telegraph. London. 24. 11. 2010. Pristupljeno 8. 8. 2011. 
  10. ^ Leonardo DiCaprio — Biography. Encyclopedia of American Cinema. 15. 12. 2009. ISBN 9781605011455. Arhivirano iz originala 3. 2. 2014. g. Pristupljeno 24. 1. 2014. 
  11. ^ „Leonardo Dicaprio”. E!. Arhivirano iz originala 28. 3. 2009. g. Pristupljeno 13. 1. 2009. 
  12. ^ „Los Angeles Center For Enriched Studies: Facts about LACES”. lacesmagnetschool.org. Pristupljeno 15. 5. 2013. 
  13. ^ a b v g d O'Neill, Anne-Marie (26. 1. 2001). „Riding The Wave”. People. Arhivirano iz originala 27. 07. 2014. g. Pristupljeno 2. 8. 2010. 
  14. ^ Rilley, Janelle. „Leonardo DiCaprio on Embodying J. Edgar Hoover”. Backstage.com. Pristupljeno 22. 9. 2018. 
  15. ^ „Leonardo DiCaprio through the years”. Arhivirano iz originala 25. 7. 2014. g. Pristupljeno 27. 6. 2014. 
  16. ^ a b v Harmetz, Aljean (12. 12. 1993). „The Actor Is Boyishly Handsome, and That's a Liability”. The New York Times. Pristupljeno 2. 8. 2010. 
  17. ^ Cameron-Wilson, James; Speed, F. Maurice (1994). Film Review 1994-5. Great Britain: Virgin Books. str. 148. ISBN 978-0-86369-842-2. 
  18. ^ Maslin, Janet (17. 12. 1993). „Movie Review; What's Eating Gilbert Grape”. The New York Times. Pristupljeno 30. 7. 2010. 
  19. ^ Muir, str. 171–179
  20. ^ „The Quick and the Dead (1995)”. The-Numbers.com. Arhivirano iz originala 28. 07. 2014. g. Pristupljeno 2. 8. 2010. 
  21. ^ Green, Jesse (12. 2. 1995). „Fresh Blood”. The New York Times. Pristupljeno 2. 8. 2010. 
  22. ^ „"Total Eclipse" (1995)”. The-Numbers.com. Pristupljeno 2. 8. 2010. 
  23. ^ „Willkommen!”. Panix.com. Pristupljeno 18. 10. 2012. 
  24. ^ Romeo + Juliet — Box Office Mojo
  25. ^ „Romeo + Juliet (1996)”. Boxofficemojo.com. Pristupljeno 13. 1. 2009. 
  26. ^ Marks, Peter (8. 12. 1996). „Two Wrenching Dramas Find Unexpected New Lives”. The New York Times. Pristupljeno 13. 7. 2010. 
  27. ^ Schwarzbaum, Lisa (20. 12. 1996). „Marvin's Room (1996)”. Entertainment Weekly. Arhivirano iz originala 10. 11. 2014. g. Pristupljeno 2. 8. 2010. 
  28. ^ „Titanic. Man Overboard!”. Entertainment Weekly. 7. 11. 1997. str. 1—7. Arhivirano iz originala 25. 03. 2015. g. Pristupljeno 24. 1. 2010. 
  29. ^ „Worldwide Grosses”. Box Office Mojo. Pristupljeno 20. 1. 2009. 
  30. ^ Hiscock, John (4. 12. 2004). „Leonardo DiCaprio's Magnificent Obsessive”. The Daily Telegraph. London. Pristupljeno 3. 8. 2010. 
  31. ^ Busch, Anita M. (6. 3. 1998). „Was Leonardo Robbed?”. Entertainment Weekly. Arhivirano iz originala 02. 12. 2013. g. Pristupljeno 23. 11. 2013. 
  32. ^ What's Eating Leonardo DiCaprio?
  33. ^ The Man in the Iron Mask — Rotten Tomatoes
  34. ^ The Man in the Iron Mask — Numbers
  35. ^ „The Man in the Iron Mask — Entertainment Weekly”. Entertainment Weekly. Arhivirano iz originala 10. 11. 2014. g. Pristupljeno 03. 08. 2014. 
  36. ^ The Beach — Numbers
  37. ^ The Beach — Rotten Tomatoes
  38. ^ The Beach Review — Variety
  39. ^ „Daily News — Catch Me If You Can”. Extra. 12. 12. 2002. Pristupljeno 3. 7. 2008. 
  40. ^ „Catch Me If You Can (2002)”. The-Numbers.com. Pristupljeno 3. 8. 2010. 
  41. ^ Ebert, Roger (25. 9. 2002). „Catch Me If You Can (2002) Review”. Chicago Sun-Times. RogerEbert.com. Arhivirano iz originala 11. 10. 2012. g. Pristupljeno 3. 8. 2010. 
  42. ^ a b „Scorsese's Gang Of Acting Heavyweights”. Melbourne: TheAge.com. 10. 2. 2003. Pristupljeno 3. 8. 2010. 
  43. ^ „Gangs of New York (2002)”. The-Numbers.com. Pristupljeno 3. 8. 2010. 
  44. ^ Powers, John (26. 12. 2002). „The Butcher and His Boy”. LA Weekly. Arhivirano iz originala 11. 11. 2014. g. Pristupljeno 3. 8. 2010. 
  45. ^ Thompson, Anne (22. 12. 2002). „How Do You Like Your Leonardo DiCaprio? Butch Or Boyish? The Choice Is Yours”. The Guardian. London. Pristupljeno 3. 8. 2010. 
  46. ^ „Blood Diamond”. Metacritic. Arhivirano iz originala 26. 12. 2007. g. Pristupljeno 29. 6. 2010. 
  47. ^ „Leonardo DiCaprio Interview for Blood Diamond”. TheCinemaSource.com. Arhivirano iz originala 10. 1. 2011. g. Pristupljeno 29. 6. 2010. 
  48. ^ „The Departed (2006)”. The-Numbers.com. Pristupljeno 4. 8. 2010. 
  49. ^ Carroll, Larry (15. 8. 2007). „Leonardo DiCaprio And Russell Crowe Will Be A Good 'Fit' In CIA Flick, Ridley Scott Hopes”. MTV. Pristupljeno 30. 11. 2007. 
  50. ^ „Body of Lies (2008)”. Rotten Tomatoes. Pristupljeno 20. 2. 2008. 
  51. ^ „Body Of Lies(2008)”. The-Numbers.com. Pristupljeno 20. 7. 2010. 
  52. ^ Wong, Grace (23. 1. 2009). „DiCaprio Reveals Joys Of Fighting With Winslet”. CNN. Pristupljeno 23. 1. 2009. 
  53. ^ McGrath, Charles (14. 12. 2008). „Kate! Leo! Gloom! Doom! Can It Work?”. The New York Times. Pristupljeno 27. 5. 2009. 
  54. ^ „Revolutionary Road (2008)”. Rotten Tomatoes. Pristupljeno 20. 2. 2008. 
  55. ^ „Shutter Island (2010)”. Box Office Mojo. Internet Movie Database. Pristupljeno 20. 5. 2013. 
  56. ^ Grey, Brandon (20. 5. 2010). „'Shutter Island' Is Scorsese's Top Movie Worldwide”. Box Office Mojo. Internet Movie Database. Pristupljeno 20. 5. 2013. 
  57. ^ Marikar, Sheila (16. 7. 2010). „Inside 'Inception': Could Christopher Nolan's Dream World Exist in Real Life? Dream Experts Say 'Inception's' Conception of the Subconscious Isn't Far From Science”. ABC News. The Walt Disney Company. 
  58. ^ „Inception Synopsis”. Fandango.com. Arhivirano iz originala 20. 08. 2010. g. Pristupljeno 18. 7. 2010. 
  59. ^ „Updated 'Inception' Synopsis Reveals More”. Screen Rant. 5. 5. 2010. Pristupljeno 18. 7. 2010. 
  60. ^ Weintraub, Steve (25. 3. 2010). „Christopher Nolan and Emma Thomas Interview”. Collider. Arhivirano iz originala 27. 03. 2010. g. Pristupljeno 6. 4. 2010. 
  61. ^ Empire, July (2010). pp. 93–94.
  62. ^ „Inception (2010)”. Box Office Mojo. Internet Movie Database. Pristupljeno 20. 5. 2013. 
  63. ^ Kaufman, Gil (29. 6. 2010). „Leonardo DiCaprio Pulls Out of Mel Gibson Viking Movie”. MTV News. Pristupljeno 5. 7. 2010. 
  64. ^ Leonardo DiCaprio Starring In, Producing 'The Devil in the White City'
  65. ^ Warner Bros Sets Black List Top Scribe Graham Moore For ‘Devil In The White City’; Leonardo DiCaprio To Play Serial Killer
  66. ^ Ford, Alan (15. 3. 2010). „Clint Eastwood to Direct J. Edgar Hoover Biopic”. FilmoFilia.com. Arhivirano iz originala 04. 07. 2011. g. Pristupljeno 26. 12. 2010. 
  67. ^ Judge, Michael (29. 1. 2011). „A Hollywood Icon Lays Down the Law”. WSJ.com. Pristupljeno 18. 2. 2011. 
  68. ^ Ebert, Roger (8. 11. 2011). „J. Edgar”. Chicago Sun-Times. Arhivirano iz originala 05. 04. 2012. g. Pristupljeno 9. 11. 2011. 
  69. ^ Raup, Jordan (14. 6. 2011). „Quentin Tarantino's 'Django Unchained' Sets 2012 Release Date”. TheFilmStage.com. Pristupljeno 2. 2. 2012. 
  70. ^ Brevet, Brad (14. 6. 2011). „Tarantino's 'Django Unchained' Set for Christmas Day 2012 Release”. RopeofSilicon.com. Rope of Silicon LLC. Arhivirano iz originala 15. 02. 2012. g. Pristupljeno 2. 2. 2012. 
  71. ^ „Django Unchained (2012)”. Box Office Mojo. Internet Movie Database. Pristupljeno 22. 6. 2013. 
  72. ^ 'The Great Gatsby' to Open Cannes Film Festival — The Hollywood Reporter
  73. ^ „The Great Gatsby”. Metacritic. Pristupljeno 6. 7. 2013. 
  74. ^ Guzman, Rafer (10. 5. 2013). „The Great Gatsby' review: A good 'Gatsby,' but a great Leonardo DiCaprio”. Newsday. Pristupljeno 6. 7. 2013. 
  75. ^ Seitz, Matt Zoller (8. 5. 2013). „The Great Gatsby Review”. RogerEbert.com. Pristupljeno 7. 7. 2013. 
  76. ^ „The Great Gatsby (2013)”. Box Office Mojo. Amazon.com. Pristupljeno 6. 7. 2013. 
  77. ^ „Baz Luhrmann”. Box Office Mojo. Pristupljeno 15. 9. 2013. 
  78. ^ „Leonardo DiCaprio and Martin Scorsese reunite for 'The Wolf of Wall Street'”. HitFix. 15. 3. 2012. Pristupljeno 15. 4. 2012. 
  79. ^ „TOLDJA! Martin Scorsese, Leonardo DiCaprio Commit To 'The Wolf Of Wall Street'”. Deadline New York. 19. 4. 2012. Pristupljeno 19. 4. 2012. 
  80. ^ Berov, David (7. 8. 2012). „SCREENWRITER TERENCE WINTER TALKS THE WOLF OF WALL STREET”. AfterTheCut.com. Arhivirano iz originala 6. 9. 2014. g. Pristupljeno 25. 8. 2012. 
  81. ^ Eby, Margaret (30. 10. 2013). „'The Wolf of Wall Street' second trailer debuts; movie will open on Christmas Day”. New York Daily News. Pristupljeno 21. 12. 2013. 
  82. ^ The Wolf of Wall Street — Rotten Tomatoes
  83. ^ The Wolf of Wall Street — Box Office Mojo
  84. ^ 'The Wolf of Wall Street': No Moralizing, Great Filmmaking — New Republic
  85. ^ The Wolf of Wall Street — Awards and Nominations
  86. ^ Leonardo DiCaprio, Tobey Maguire Have Been Friends For A Long Time (PHOTOS)
  87. ^ Margaret, Mary (20. 11. 2008). „Leo Focuses on Director Pal During Gisele's New Video”. People. Arhivirano iz originala 02. 05. 2016. g. Pristupljeno 13. 8. 2010. 
  88. ^ „DiCaprio, Winslet reunite on Road”. Digital Spy. 23. 9. 2008. Arhivirano iz originala 01. 09. 2009. g. Pristupljeno 13. 1. 2009. 
  89. ^ „Leonardo Dicaprio — Quick Facts”. Arhivirano iz originala 8. 8. 2014. g. Pristupljeno 4. 8. 2014. 
  90. ^ Christopher Pettiet — Trivia
  91. ^ Miller, Tracy (2. 1. 2010). „Leonardo DiCaprio and Sports Illustrated model Bar Refaeli hook up again for New Year's”. Daily News. New York. Arhivirano iz originala 05. 01. 2010. g. Pristupljeno 6. 1. 2010. „Leo and Bar also enjoyed a "secret" romantic getaway in the Bahamas in late November, according to multiple reports, sparking rumors they'd decided to work it out.” 
  92. ^ Leonardo DiCaprio @ Hollywood.com
  93. ^ Leonardo DiCaprio and Blake Lively get comfortable in Cannes
  94. ^ „Gisele Bündchen biography”. Arhivirano iz originala 16. 07. 2013. g. Pristupljeno 11. 06. 2014. 
  95. ^ Leo and Bar. What's going on? — Y Net News
  96. ^ Israeli Leader Asks Leonardo DiCaprio for Help — Leonardo DiCaprio Arhivirano na sajtu Wayback Machine (9. januar 2011). People. Pristupljeno January 7, 2011.
  97. ^ He has me in a spin! Blake Lively joins new love Leonardo DiCaprio for a ride through New York
  98. ^ Blake Lively splits with Leonardo DiCaprio — The Sydney Morning Herald
  99. ^ Leonardo DiCaprio, Erin Heatherton Break Up — US Magazine
  100. ^ „Leonardo DiCaprio scores FOURTH Victorias Secret model Toni Garrn”. Daily Mail. London. 28. 5. 2013. Pristupljeno 28. 5. 2013. 
  101. ^ „Leonardo DiCaprio takes new girlfriend Toni Garrn tour Palace Versailles day sightseeing”. Daily Mail. London. 7. 6. 2013. Pristupljeno 7. 6. 2013. 
  102. ^ „Model who attacked DiCaprio's face and left huge gashes jailed for two years”. Daily Mail. London. 8. 12. 2010. 
  103. ^ Brennan, Morgan. „Leonardo DiCaprio: Celebrity 100 Homes”. Forbes. Pristupljeno 13. 7. 2013. 
  104. ^ „Leonardo Di Caprio buys an island for an eco-resort — Belize Logue”. Arhivirano iz originala 12. 8. 2014. g. Pristupljeno 4. 8. 2014. 
  105. ^ Lauren Beale (March 7, 2014), „Leonardo DiCaprio buys Dinah Shore's onetime desert home”. Los Angeles Times.
  106. ^ Drive like Leonardo DiCaprio for ,0,555 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (25. mart 2014). The Globe and Mail. Pristupljeno March 8, 2012.
  107. ^ "Car Company Gets U.S. Loan, Builds Cars In Finland". ABC News (October 20, 2011). Pristupljeno March 8, 2012.
  108. ^ ,0,000 DiCaprio car: Leonardo DiCaprio buys Fisker Karma hybrid. The Christian Science Monitor. (August 19, 2011). Pristupljeno March 8, 2012.
  109. ^ Leonardo DiCaprio gets the keys to a ,0,000 car — a hybrid — latimes.com. Latimesblogs.latimes.com (August 18, 2011). Pristupljeno March 8, 2012.
  110. ^ „UKULA TRAVEL :: Green Space: The Leonardo DiCaprio Foundation”. Ukula.com. Arhivirano iz originala 9. 2. 2008. g. Pristupljeno 13. 1. 2009. 
  111. ^ „Do Something”. Do Something. Pristupljeno 15. 7. 2010. 
  112. ^ „Leonardo DiCaprio”. Aboutgaymovies.info. Arhivirano iz originala 8. 2. 2009. g. Pristupljeno 16. 11. 2016. 
  113. ^ „Leonardo DiCaprio”. Sos-usa.org. Arhivirano iz originala 6. 1. 2009. g. Pristupljeno 13. 1. 2009. 
  114. ^ „Leonardo DiCaprio Donates $1 Million to Haiti Relief”. Hollyscoop.com. Arhivirano iz originala 23. 1. 2010. g. Pristupljeno 23. 1. 2010. 
  115. ^ Leonardo DiCaprio's Religion and Political Views | Hollowverse
  116. ^ BBC News — Summit agrees tiger recovery plan. Bbc.co.uk (24. 11. 2010). Pristupljeno January 7, 2011.
  117. ^ Leonardo DiCaprio gives Russia's tiger summit a helping hand. Christian Science Monitor. (24. 11. 2010). Pristupljeno January 7, 2011.
  118. ^ „Leonardo Speaks Out For Tony: "We Need to Act Now"”. aldf.org. Arhivirano iz originala 6. 5. 2011. g. Pristupljeno 29. 4. 2011. 
  119. ^ „Leonardo DiCaprio donates $61,000 to GLAAD”. Gossip Center. Arhivirano iz originala 11. 5. 2013. g. Pristupljeno 23. 4. 2013. 
  120. ^ „Hollywood's Highest-Earning Actors — Forbes”. forbes.com. Pristupljeno 1. 8. 2011. 
  121. ^ a b v g d đ e ž z i j k l lj Leonardo DiCaprio — Biography — IMDb
  122. ^ Wight 2012.

Literatura[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Леонардо_Дикаприо&oldid=27435849”