Marko Mengoni

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Marko Mengoni
Mengoni 2023. godine
Lični podaci
Datum rođenja(1988-12-25)25. decembar 1988. (35 god.)
Mesto rođenjaRonkiljone, Viterbo, Italija
Zanimanje
  • kantautor
  • glasovni glumac
Muzički rad
Aktivni period2009—danas
Žanrpop[1]
Izdavačke kućeSony Music
Ostalo
Veb-sajtmarcomengoni.it

Marko Mengoni (Ronkiljone, Viterbo, 25. decembar 1988) je italijanski pop pevač i tekstopisac koji je stekao slavu 2009. godine, nakon pobede u trećoj sezoni italijanskog talent šoua X Factor.[2] Od tada je prodao preko 2.8 milion ploča u Italiji, sedam puta uzastopno na vrhu italijanske liste albuma i petnaest puta ulazeći u top 10 italijanskih singlova.[3][4] Pobedio je na muzičkom festivalu u Sanremu 2013. i ponovo 2023. godine.

Njegovom debitantskom produženom izdanju iz 2009. godine, Dove si vola, prethodio je singl sa istim naslovom, koji je dospeo na prvo mesto italijanske top liste za digitalno preuzimanje i takođe je poslužio kao njegova krunišna pesma. U februaru 2010. Mengoni se takmičio na 60. muzičkom festivalu u Sanremu sa pesmom Credimi ancora, plasiravši se na treće mesto u polju od petnaest.[5] Pesma je uključena u njegovu drugu proširenu predstavu Re matto, koja je debitovala na prvom mestu u Italiji. EP je promovisan kroz italijansku turneju, koja je donela live album Re matto live . Mengonijev prvi studijski album u punoj dužini, Solo 2.0, objavljen je u septembru 2010. i dobio je zlatni sertifikat od strane Federacije italijanske muzičke industrije .

Mengoni je 2013. pobedio na 63. muzičkom festivalu u Sanremu sa pesmom L’essenziale. Tokom takmičenja, interno je izabran od strane RAI-a da predstavlja Italiju na Pesmi Evrovizije 2013. u Malmeu, gde je izveo L’essenziale. Pesma je takođe postala glavni singl albuma #prontoacorrere, koji je postao njegov četvrti broj jedan na italijanskoj listi albuma. Mengoni je 2015. objavio albume Parole in circolo i Le cose che non ho, koji su bili deo istog umetničkog projekta, uključujući i live ploču Marco Mengoni Live, a svi su dostigli prvo mesto na listi italijanskih albuma. Nakon saradnje Come neve sa italijanskom pevačicom Đorđom 2017, objavio je svoj sedmi uzastopni album broj jedan Atlantico 2018. godine. Godine 2023, deset godina nakon svog prvog trijumfa, pobedio je na 73. muzičkom festivalu u Sanremu sa Due vite, čime je dobio pravo da ponovo predstavlja Italiju na Pesmi Evrovizije ovog puta u Liverpulu.

Tokom svoje karijere, Mengoni je dobio nekoliko nagrada, uključujući dve TRL nagrade, devet Wind Music Awards, devet MTV italijanskih muzičkih nagrada i Nickelodeon Kids' Choice Awards [en]. Godine 2010. i 2015. osvojio je MTV evropsku muzičku nagradu za najboljeg evropskog izvođača, postavši prvi italijanski umetnik koji je osvojio tu nagradu. Godine 2013. osvojio je i MTV evropsku muzičku nagradu za najboljeg izvođača u južnoj Evropi.

Mladost[uredi | uredi izvor]

Marko Mengoni je rođen 25. decembra 1988. u Ronciglioneu, opštini u provinciji Viterbo u centralnoj Italiji, gde je proveo i mladost.[6] On je jedino dete Nadie Ferari i Mauricija Mengonija.[7][8][9] Sa 14 godina, dok je studirao industrijski dizajn u srednjoj školi, počeo je da ide na časove pevanja.[10][11] Mengoni je kasnije počeo da nastupa kao član petočlane vokalne grupe.[11] Nakon što je završio školu, preselio se u Rim, gde je upisao školu jezika.[11] Tokom studija povremeno je radio kao barmen i nastupao je u klavirskim barovima i na svadbama.[12] Tokom istih godina, stekao je svoje prvo iskustvo u snimanju muzike, radeći kao mikser zvuka i kao muzički programer.[11]

Muzička karijera[uredi | uredi izvor]

2009: Iks faktor i Dove si vola[uredi | uredi izvor]

Mengoni je bio na audiciji za treću seriju italijanskog šou talenata Iks Faktor 2009. godine, izvodeći obradu pesme Eduarda De Krešenca Uomini semplici.[13] U kategoriji u kojoj je bio, „16–24 godina“, mentor mu je bio Morgan [en], koji je izabrao Mengonija kao jednog od svoja četiri najbolja takmičara koji su napredovali do emisija uživo.[14] Tokom emisija uživo izvodio je pesme iz širokog spektra žanrova, primajući čestitke i divljenje popularnih italijanskih pevača kao što su Mina, Giorgia, Elisa i Adriano Čelentano.[15][16] Dana 2. decembra 2009. godine, Mengoni je proglašen pobednikom takmičenja, dobijajući ugovor o snimanju sa navedenom vrednošću od 300.000 evra i automatski izabran za jednog od učesnika muzičkog festivala u Sanremu 2010. godine.[17]

Mengonijev pobednički singl, Dove si vola, debitovao je na prvom mestu italijanske top liste digitalnih preuzimanja,[18] i bio je uključen u proširenu pesmu sa istim naslovom, objavljenu 4. decembra 2009.[19] EP, koji takođe uključuje originalnu pesmu Lontanissimo da te i pet studijskih snimaka obrada koje je prethodno izveo tokom TV emisije,[20] je dostigao deveto mesto na listi italijanskih albuma[21] i dobio je platinasti sertifikat od strane Federacije italijanske muzičke industrije.[22]

2010: Festival u Sanremu i Re matto[uredi | uredi izvor]

Mengoni tokom koncerta 2010

U februaru 2010, Mengoni se takmičio u sekciji velikih umetnika 60. muzičkog festivala u Sanremu, plasiravši se na treće mesto sa pesmom Credimi ancora.[23][24] Nakon što je objavljen kao singl, Credimi ancora je dostigao vrhunac na trećem mestu u Italiji i dobio je platinasti sertifikat od strane Federacije italijanske muzičke industrije.[25] Pesma je takođe uključena u Mengonijev drugi EP, Re matto, objavljen 17. februara 2010. EP je držao prvo mesto na italijanskoj listi albuma četiri uzastopne nedelje,[26] a takođe je iznedrio singlove Stanco (Deeper Inside) i In un giorno qualunque.[27][28]

EP je takođe promovisan kroz Mengonijevu prvu koncertnu turneju, Re matto live, koja je debitovala u Milanu 3. maja 2010. i sastojala se od 56 dvočasovnih emisija,[29][30] uključujući koreografije Luke Tomasinija i pesme iz njegovog prethodnog studija ploče, kao i obrade kao što su Live and Let Die, (I Can't Get No) Satisfaction, Mad World, Proud Mary and Tears in Heaven.[31][32][33] Tokom turneje snimljen je album i video album turneje. Objavljen je 19. oktobra 2010. pod nazivom Re matto live[28] i debitovao je i dostigao vrhunac na italijanskoj listi albuma, a kasnije je dobio platinasti sertifikat od strane Federacije italijanske muzičke industrije.[22]

Tokom iste godine, Mengoni je dobio nagradu TRL za čoveka godine.[34] Nakon što je izglasan za najboljeg italijanskog izvođača na MTV EMA 2010, takođe je osvojio nagradu za najboljeg evropskog izvođača, postavši prvi italijanski umetnik koji je dobio tu nagradu.[35][36]

2011–2012: Solo 2.0[uredi | uredi izvor]

Mengoni je 2. septembra 2011. objavio singl Solo (Vuelta al ruedo), koji je prethodio njegovom prvom studijskom albumu u punoj dužini, Solo 2.0 . Mengoni je koautor većine pesama na albumu,[37] radeći sa kompozitorima uključujući italijanske kantautore Nefa i Dente.[38] Pod uticajem elektronske i rok muzike,[39][40] album takođe uključuje pesme sa italijanskom akapela grupom Cluster i orkestrom koji je režirao Fabio Gurijan.[39] Izdat 27. septembra 2011, Solo 2.0 je debitovao na prvom mestu na italijanskoj listi albuma[41] i bio je sertifikovan zlatnim za domaću prodaju veću od 30.000 jedinica. 21. oktobra 2011, Tanto il resto cambia je objavljen kao drugi singl albuma, dok je treći singl, Dall'inferno, objavljen na italijanskim radio stanicama 27. januara 2013.[42]

Godine 2011. Mengoni se takođe pojavio na kompilacionom albumu Lučija Dale Questo amore, praveći duet sa njim na novoj verziji hita Meri Luis,[43] i na video albumu Renata Zeroa Sei Zero, izvodeći Per non essere così.[44] Da bi promovisao svoj prvi album pune dužine, Mengoni je krenuo na italijansku turneju, Solo tour 2.0, koja je debitovala 26. novembra 2011. u Milanu.[45] U aprilu 2012. počela je druga etapa turneje. Održavajući se u italijanskim pozorištima, kreirao ga je Mengoni sa Andreom Rigonatom i italijanskom pevačicom Elisom.[46]

2013–2014: Festival u Sanremu, #prontoacorrere i Pesma Evrovizije[uredi | uredi izvor]

Mengoni presenting the song he is performing in the Eurovision Song Contest 2013

U februaru 2013, Mengoni se takmičio na 63. muzičkom festivalu u Sanremu sa pesmama L'essenziale i Bellissimo, potonju koju je napisala Đana Nanini.[47] Dana 12. februara 2013. L'essenziale odnosi pobedu na pesmom Bellissimo za odluku pesme koju će Mengoni izvoditi tokom narednih faza takmičenja.[48] Tokom četvrte večeri izveo je i obradu pesme Luiđija Tenka Ciao amore ciao.[49] Mengoni je 16. februara 2013. proglašen za pobednika takmičenja.[50] Iste noći interni žiri je odabrao i Mengonija među ostalim učesnicima takmičenja kao italijanskog kandidata za Pesmu Evrovizije 2013.[51]

Skraćena verzija L'essenziale je kasnije izabrana za pesmu koja će se izvoditi tokom Pesme Evrovizije.[52] Kao deo „velike petorke“, Mengoni se automatski kvalifikovao u finale takmičenja koje je održano u Malmeu, u Švedskoj, 18. maja 2013. godine. Mengoni je završio sedmi u polju od 26, sa 126 poena.[53]

Nakon što je objavljen kao singl, L'essenziale je debitovao na prvom mestu italijanske liste digitalnih preuzimanja, držeći prvo mesto ukupno osam uzastopnih nedelja i dobijajući multiplatinasti sertifikat.[54] I L'essenziale i Bellissimo su bile deo Mengonijevog drugog studijskog albuma, #prontoacorrere, koji je producirao Mišel Kanova i koji je objavljen u Italiji 19. marta 2013.[55] Album, koji sadrži pesme koje su napisali umetnici kao što su Mark Oven, Đana Nanini, Ivano Fosati i Čezare Kremonini,[55] je debitovao na prvom mestu u Italiji i dobio je platinasti sertifikat od strane Federacije italijanske muzičke industrije.[56] Sledeći singlovi sa albuma, Pronto a correre i Non passerai, objavljeni su u Italiji 19. aprila i 23. avgusta 2013. godine, i oba su ušla među deset najboljih u Mengonijevoj domovini.[57][58][59][60]

U julu 2014. Mengoni je rekao da ga je iskustvo sa Evrovizije ostavilo „malo zapanjenim” i da bi se ponovo takmičio „bez razmišljanja”.[61]

2015–2016: Parole in circolo i Le cose che non ho[uredi | uredi izvor]

U januaru 2015. Mengoni je objavio svoj treći studijski album, Parole in circolo, prvi deo projekta „dva poglavlja“. Albumu je prethodio singl Guerriero, objavljen u novembru 2014.[62][63] Drugi deo ovog projekta, koji se sastojao od albuma Le cose che non ho, objavljen je u decembru 2015.[64]

Nakon što je izabran za najboljeg italijanskog izvođača na MTV EMA 2015, po drugi put je osvojio nagradu za najboljeg evropskog izvođača.[65][66] Završni deo ovog umetničkog projekta bio je album uživo Marco Mengoni Live, objavljen u oktobru 2016.[67] Na albumu je bilo i šest studijskih pesama, uključujući singl Sai che i duet sa engleskom pevačicom Palomom Fejt, koja je snimila numeru Ad occhi chiusi (Light in You).[67]

2018 – danas: Atlantico, trilogija Materia, povratak na Sanremo i Evroviziju[uredi | uredi izvor]

Mengoni na sceni 2022

Mengoni je 19. oktobra 2018. istovremeno objavio singlove Voglio i Buona Vita, što je očekivalo peti studijski album Atlantico, objavljen 30. novembra.[68] 30. novembra objavio je treći singl Hola (I Say), u saradnji sa Tomom Vokerom . 5. aprila 2019. objavio je četvrti singl Muhammad Ali.[69] Album je dostupan na italijanskom i španskom jeziku.

Početkom 2021. Mengoni se vratio sa Venere e Marte, pesmom u kojoj učestvuju Takagi, Ketra i Frah Kuintale. Na leto te godine predstavio je novi singl Ma stasera u produkciji Purple Disco Machine. Singl je prethodio šestom studijskom albumu Materia (Terra), koji je objavljen u decembru 2021. Album je osmišljen kao trilogija, a drugi deo Materia (Pelle) objavljen je u oktobru 2022. Učestvovao je i pobedio na muzičkom festivalu u Sanremu 2023. sa pesmom Due vite,[70][71] čime je dobio pravo da ponovo predstavlja Italiju na takmičenju za pesmu Evrovizije 2023. u Liverpulu .[72] U intervjuu na TG1 nakon njegove pobede, Mengoni je izjavio da može izabrati drugu pesmu osim " Due vite „ da se takmiči na Evroviziji.[73]

Muzički stil i uticaji[uredi | uredi izvor]

Pre svega pop pevač, prema Luki Benedetiju iz Corriere della Sera, Mengoni ima tipičan soul glas, sa pop rok tonovima.[74] Njegov ton je takođe opisao Mauricio Poro kao „neku vrstu zanosnog mjauka“.[75]

U oktobru 2009. definisao je svoj muzički stil kao "britanski/crni".[76][77] U nekoliko intervjua, Mengoni je tvrdio da je jedan od njegovih najrelevantnijih uticaja The Beatles.[78][79] Mengoni je takođe naveo Dejvida Bouvija,[80] Majkla Džeksona[81] i Renata Zeroa[82] među svojim najrelevantnijim uticajima.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Jason Birchmeier. Marko Mengoni na sajtu AllMusic (jezik: engleski)
  2. ^ Andrea Laffranchi (2. 12. 2009). „X Factor, vince Marco e va a Sanremo”. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 18. 2. 2011. 
  3. ^ „Certificazioni – FIMI”. www.fimi.it (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 17. 1. 2020. 
  4. ^ „Archivio Classifiche – FIMI”. www.fimi.it (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 17. 1. 2020. 
  5. ^ „Sanremo 2010, vince Valerio Scanu”. TGCOM (na jeziku: italijanski). 21. 2. 2010. Arhivirano iz originala 16. 8. 2011. g. Pristupljeno 18. 2. 2011. 
  6. ^ Andrea Laffranchi (9. 11. 2010). „Mengoni, un altro trionfo: Sono il matto del pop E' questa la mia libertà”. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 1. 4. 2013. 
  7. ^ Giovanna Cavalli (24. 2. 2013). „Marco, tutto pasta e canzoni”. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 1. 4. 2013. 
  8. ^ „Marco Mengoni è in difficoltà economiche. A dirlo è la mamma” (na jeziku: italijanski). Yahoo!. 6. 2. 2013. Arhivirano iz originala 1. 4. 2013. g. Pristupljeno 1. 4. 2013. 
  9. ^ „Chi è Marco Mengoni: vincitore di X Factor 3” (na jeziku: italijanski). Yahoo!. 16. 7. 2010. Arhivirano iz originala 1. 4. 2013. g. Pristupljeno 1. 4. 2013. 
  10. ^ Gianni Valentino (15. 2. 2011). „Marco Mengoni in Solo”. la Repubblica (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 1. 4. 2013. 
  11. ^ a b v g „Marco Mengoni, vincitore della 63^ edizione del Festival di Sanremo con il brano L'essenziale” (na jeziku: italijanski). RAI. Arhivirano iz originala 1. 4. 2013. g. Pristupljeno 1. 4. 2013. 
  12. ^ „La doppia vita di Marco Mengoni”. TGCOM (na jeziku: italijanski). Mediaset. 16. 10. 2009. Arhivirano iz originala 2. 3. 2013. g. Pristupljeno 1. 4. 2013. 
  13. ^ „Marco Mengoni: i video delle sue esibizioni più belle” (na jeziku: italijanski). Musicroom.it. 11. 11. 2010. Arhivirano iz originala 1. 4. 2013. g. Pristupljeno 1. 4. 2013. 
  14. ^ „Il vincitore di XFactor a Sanremo”. TGCOM (na jeziku: italijanski). Mediaset. 9. 9. 2009. Arhivirano iz originala 12. 12. 2013. g. Pristupljeno 1. 4. 2013. 
  15. ^ Andrea Conti (3. 3. 2010). „Mengoni è sempre più Re Matto” (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 16. 8. 2011. g. Pristupljeno 18. 2. 2011. 
  16. ^ „Elisa: "Vi svelo il mio sogno live"” (na jeziku: italijanski). TGCOM. 19. 4. 2010. Arhivirano iz originala 16. 8. 2011. g. Pristupljeno 18. 2. 2011. 
  17. ^ Andrea Laffranchi (2. 12. 2009). „X Factor, vince Marco e va a Sanremo”. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 18. 2. 2011. 
  18. ^ „Italian Charts – Marco Mengoni – Dove si vola (song)”. Italiancharts.com. Hung Medien. Pristupljeno 6. 4. 2013. 
  19. ^ „Dove si vola? Con Marco di X Factor molto in alto!” (na jeziku: italijanski). Sky Italia. 4. 4. 2009. Arhivirano iz originala 5. 10. 2011. g. Pristupljeno 6. 4. 2013. 
  20. ^ Laura Gorini (7. 1. 2010). „Marco Mengoni – Dove si vola (SonyMusic), l'ep di debutto della nuova stella della musica italiana” (na jeziku: italijanski). Musicalnews.com. Arhivirano iz originala 7. 10. 2013. g. Pristupljeno 6. 4. 2013. 
  21. ^ „MARCO MENGONI – DOVE SI VOLA (ALBUM)”. italiancharts.com. Pristupljeno 16. 2. 2011. 
  22. ^ a b „Certificazioni Artisti – Dalla settimana 1 del 2009 alla settimana 5 del 2011” (PDF) (na jeziku: italijanski). Federation of the Italian Music Industry. Arhivirano iz originala (PDF) 4. 3. 2011. g. Pristupljeno 16. 2. 2011. 
  23. ^ „Valerio Scanu è il vincitore di Sanremo. Pubblico in rivolta per gli eliminati”. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). 20. 2. 2010. Pristupljeno 20. 4. 2013. 
  24. ^ „Marco Mengoni”. MTV. Arhivirano iz originala 20. 10. 2012. g. Pristupljeno 20. 4. 2013. 
  25. ^ „Italian Charts – Marco Mengoni – Credimi ancora (song)” (na jeziku: italijanski). italiancharts.com. Pristupljeno 16. 2. 2011. 
  26. ^ „Italian Charts – Marco Mengoni – Re matto (album)”. Italiancharts.com. Hung Medien. Pristupljeno 20. 4. 2013. 
  27. ^ Valentina Ierrobino (7. 5. 2010). „Marco Mengoni: in uscita Stanco (Deeper Insider), il nuovo singolo” (na jeziku: italijanski). www.newnotizie.it. Arhivirano iz originala 13. 02. 2023. g. Pristupljeno 18. 2. 2011. 
  28. ^ a b „Re Matto Live. In arrivo il primo CD+DVD live di Marco Mengoni” (na jeziku: italijanski). MTV. 5. 10. 2010. Pristupljeno 18. 2. 2011. 
  29. ^ „Marco Mengoni presenta il Re Matto Tour, al via stasera da Milano”. TV Sorrisi e Canzoni (na jeziku: italijanski). 3. 5. 2010. Arhivirano iz originala 31. 12. 2010. g. Pristupljeno 14. 2. 2011. 
  30. ^ MusicVideos: Marco Mengoni racconta 'Re matto live' – video (na jeziku: italijanski). www.rockol.it. 25. 10. 2010. Pristupljeno 14. 2. 2011. 
  31. ^ Pippo Augliera (26. 4. 2010). „Grande fibrillazione per il Re Matto Tour di Marco Mengoni. Ecco le date!”. Musicalnews.com. Arhivirano iz originala 7. 10. 2013. g. Pristupljeno 18. 2. 2011. 
  32. ^ Giovanni Ansaldo. „Live Report: Marco Mengoni @ Alcatraz Milano 04/05/10” (na jeziku: italijanski). Rockol.it. Arhivirano iz originala 22. 7. 2011. g. Pristupljeno 18. 2. 2011. 
  33. ^ Francesco Pintore (10. 9. 2010). „Cagliari, le mille voci di Mengoni” (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 9. 3. 2012. g. Pristupljeno 18. 2. 2011. 
  34. ^ „Malika Ayane e Mengoni vincono i Trl Awards 2010”. Corriere della Sera. 9. 5. 2010. Pristupljeno 18. 2. 2011. 
  35. ^ Pamela Rolfe (7. 11. 2010). „Lady Gaga Tops MTV European Music Awards”. Billboard. Arhivirano iz originala 1. 4. 2013. g. Pristupljeno 1. 4. 2013. 
  36. ^ „Lady Gaga domina gli Mtv Music Awards”. La Stampa (na jeziku: italijanski). 8. 11. 2010. Arhivirano iz originala 20. 4. 2013. g. Pristupljeno 20. 4. 2013. 
  37. ^ Andrea Conti (26. 9. 2011). „Il Re Matto ora è Solo contro il lato dark”. TGCOM (na jeziku: italijanski). Mediaset. Arhivirano iz originala 19. 9. 2012. g. Pristupljeno 7. 10. 2011. 
  38. ^ Marco Agustoni (23. 9. 2011). „Marco Mengoni è tutto Solo” (na jeziku: italijanski). SKY. Arhivirano iz originala 23. 07. 2015. g. Pristupljeno 7. 10. 2011. 
  39. ^ a b „Marco Mengoni, Solo 2.0: Ho messo tutto dentro questo disco”. Rockol.it. 23. 9. 2011. Pristupljeno 7. 10. 2011. 
  40. ^ Alessandro Alicandri (5. 9. 2011). „Marco Mengoni: "Solo" è una sorpresa rock (ispirata ai Muse)”. Panorama (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 3. 4. 2012. g. Pristupljeno 7. 10. 2011. 
  41. ^ „Hit parade, Mengoni subito in testa” (na jeziku: italijanski). Agenzia Nazionale Stampa Associata. 7. 10. 2011. Pristupljeno 7. 10. 2011. 
  42. ^ „Mengoni: in radio Dall'inferno, nuovo singolo estratto da Solo 2.0. In partenza il Tour Teatrale” (na jeziku: italijanski). Earone.it. Pristupljeno 20. 4. 2013. 
  43. ^ Alessandro Alicandri. „Marco Mengoni: su Youtube il nuovo videoclip Tanto il resto cambia”. Panorama (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 27. 4. 2013. g. Pristupljeno 20. 4. 2013. 
  44. ^ „Renato Zero a piazza di Siena, esce il triplo dvd sugli otto concerti”. la Repubblica (na jeziku: italijanski). 5. 5. 2011. Pristupljeno 20. 4. 2013. 
  45. ^ „Mengoni, annunciate prime date tour” (na jeziku: italijanski). Agenzia Nazionale Stampa Associata. 29. 9. 2011. Arhivirano iz originala 20. 4. 2013. g. Pristupljeno 20. 4. 2013. 
  46. ^ „Concerti, Marco Mengoni: al via il tour teatrale”. Rockol.it. 13. 4. 2013. Pristupljeno 20. 4. 2013. 
  47. ^ „Cinque belle canzoni di Marco Mengoni” (na jeziku: italijanski). Cinquecosebelle.it. Pristupljeno 21. 6. 2018. 
  48. ^ „Sanremo 2013: la canzone in gara di Marco Mengoni sarà...” (na jeziku: italijanski). Rockol.it. 12. 2. 2013. Pristupljeno 20. 4. 2013. 
  49. ^ Matteo Cruccu (15. 2. 2013). „Nostalgia e risate a profusione tra omaggi a Mike (e Pippo) e gli Elii "sette nani"”. Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 20. 4. 2013. 
  50. ^ Giuseppe Videtti (17. 2. 2013). „Mengoni vince il festival”. la Repubblica (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 20. 4. 2013. 
  51. ^ „Sanremo 2013: vince Marco Mengoni” (na jeziku: italijanski). Rockol.it. Pristupljeno 17. 2. 2013. 
  52. ^ „Marco Mengoni taglia 30 secondi della sua L'essenziale per l'Eurovision Song Contest”. TV Sorrisi e Canzoni (na jeziku: italijanski). 24. 4. 2013. Arhivirano iz originala 19. 5. 2013. g. 
  53. ^ „Eurovision Song Contest 2013 Grand Final”. European Broadcasting Union. Arhivirano iz originala 19. 5. 2013. g. Pristupljeno 19. 5. 2013. 
  54. ^ „Italian Charts – Marco Mengoni – L'essenziale (song)”. Italiancharts.com. Hung Medien. Pristupljeno 20. 4. 2013. 
  55. ^ a b Alessandro Alicandri (19. 3. 2013). „Marco Mengoni, #PRONTOACORRERE: la recensione”. Panorama (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 12. 4. 2013. g. Pristupljeno 20. 4. 2013. 
  56. ^ „Certificazioni – Archivio” (na jeziku: italijanski). Federation of the Italian Music Industry. Arhivirano iz originala 6. 10. 2014. g. Pristupljeno 5. 6. 2013.  Select Album e Compilation, Week 21, Year 2013 and press Cerca certificazioni.
  57. ^ „Marco Mengoni – Pronto a correre (Radio Date: 19-04-2013)” (na jeziku: italijanski). Earone.it. Pristupljeno 20. 4. 2013. 
  58. ^ „Archivio – Top Digital Download – Classifica settimanale WK 20 (dal 13-05-2013 al 19-05-2013)” (na jeziku: italijanski). Federation of the Italian Music Industry. Arhivirano iz originala 8. 6. 2013. g. Pristupljeno 8. 6. 2013. 
  59. ^ „Top Digital Download – Classifica settimanale WK 9 (dal 25/02/2013 al 03/03/2013)” (na jeziku: italijanski). Federation of the Italian Music Industry. Arhivirano iz originala 9. 3. 2013. g. Pristupljeno 9. 3. 2013. 
  60. ^ Alessandro Alicandri (23. 8. 2013). „Marco Mengoni: Non passerai, il nuovo singolo dal 23 agosto”. TV Sorrisi e Canzoni (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 14. 9. 2013. g. Pristupljeno 14. 9. 2013. 
  61. ^ Adams, William Lee (27. 7. 2014). „Marco Mengoni to Vim Magazine: I would do Eurovision again”. wiwibloggs.com. Pristupljeno 27. 7. 2014. 
  62. ^ „Marco Mengoni, il nuovo album è 'Parole in circolo': fuori il 13 gennaio” (na jeziku: italijanski). Rockol.it. 3. 12. 2014. Pristupljeno 3. 2. 2017. 
  63. ^ „Guerriero è il nuovo singolo di Marco Mengoni”. Radio Italia Solo Musica Italiana. 10. 11. 2014. Pristupljeno 3. 2. 2017. 
  64. ^ Alessandro Alicandri (2. 12. 2015). „Marco Mengoni, Le cose che non ho: la presentazione”. TV Sorrisi e Canzoni (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 3. 2. 2017. 
  65. ^ Gabriele Antonucci (15. 10. 2015). „Marco Mengoni è il vincitore del Best Italian Act degli MTV EMA 2015”. Panorama (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 4. 11. 2015. g. Pristupljeno 20. 9. 2016. 
  66. ^ „MTV EMA 2015: Marco Mengoni vince il Worldwide Act: Europe!” (na jeziku: italijanski). MTV Italy. 25. 10. 2015. Arhivirano iz originala 27. 11. 2015. g. Pristupljeno 21. 9. 2016. 
  67. ^ a b „Marco Mengoni: l'ascolto di 'Sai che' e la tracklist dell'album dal vivo, con un duetto internazionale” (na jeziku: italijanski). Rockol.it. 14. 10. 2016. Pristupljeno 24. 1. 2017. 
  68. ^ „"Voglio» e «Buona Vita» di Marco Mengoni: Il primo ascolt"”. 19. 10. 2018. 
  69. ^ „Marco Mengoni, il nuovo singolo è 'Muhammad Alì': Il testo”. 
  70. ^ Granger, Anthony (2022-12-04). „🇮🇹 Italy: Festival di Sanremo 2023 Participants Revealed”. Eurovoix (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-01-21. 
  71. ^ Granger, Anthony (2022-12-17). „🇮🇹 Italy: Sanremo Giovani 2022 Qualifiers & Sanremo Song Titles Revealed”. Eurovoix (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-01-21. 
  72. ^ Dammacco, Beppe (2023-02-12). „Marco Mengoni ha detto sì: vola a Liverpool per il suo secondo Eurovision” (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 2023-02-12. 
  73. ^ Gallicchio, Federico (2023-02-12). „Eurovision 2023: Marco Mengoni apre alla possibilità di cambiare brano a Liverpool”. Eurofestival News (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 2023-02-13. 
  74. ^ Luca Benedetti (28. 4. 2010). „Quel fenomeno di Mengoni”. Il Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 26. 3. 2012. 
  75. ^ Maurizio Posso (7. 3. 2010). „Le pagelle”. Il Corriere della Sera (na jeziku: italijanski). Pristupljeno 26. 3. 2012. 
  76. ^ Andrea Conti (16. 10. 2009). „La doppia vita di Marco Mengoni” (na jeziku: italijanski). TGCOM. Arhivirano iz originala 16. 8. 2011. g. Pristupljeno 18. 2. 2011. 
  77. ^ Amo la musica Black (na jeziku: italijanski). Radio DeeJay. 25. 2. 2010. Pristupljeno 14. 2. 2011. 
  78. ^ „Marco Mengoni in tour con "Re Matto"” (na jeziku: italijanski). Il Corriere della Sera. 5. 8. 2010. Pristupljeno 18. 2. 2011. 
  79. ^ Gianni Valentino (26. 2. 2010). „Marco Mengoni, il talento di 'X Factor'” (na jeziku: italijanski). la Repubblica. Pristupljeno 14. 2. 2011. 
  80. ^ „Marco Mengoni: Se potessi rinascere vorrei essere David Bowie” (na jeziku: italijanski). Rockol.it. 18. 10. 2010. Pristupljeno 26. 3. 2012. 
  81. ^ Marco Mengoni (18. 6. 2010). „Buona fortuna Michael, ovunque tu sia”. Style (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 10. 10. 2013. g. Pristupljeno 26. 3. 2012. 
  82. ^ Martina Braganti (23. 9. 2010). „Renato Zero stima Marco Mengoni” (na jeziku: italijanski). Pianetadonna.it. Arhivirano iz originala 31. 3. 2013. g. Pristupljeno 26. 3. 2012. 
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Марко_Менгони&oldid=27518648”