Melnik

Koordinate: 41° 31′ 01″ S; 23° 24′ 00″ I / 41.517° S; 23.4° I / 41.517; 23.4
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Za grad u Češkoj pogledajte stranicu Melnik (Češka).
Melnik
bug. Мелник
Pogled na Melnik sa planine
Administrativni podaci
Država Bugarska
OblastBlagoevgradska oblast
Stanovništvo
Stanovništvo‍
 — 366 (2.007 )
 — gustina57 st./km2
Geografske karakteristike
Koordinate41° 31′ 01″ S; 23° 24′ 00″ I / 41.517° S; 23.4° I / 41.517; 23.4
Aps. visina437 m m
Površina6,46 km2
Melnik na karti Bugarske
Melnik
Melnik
Melnik na karti Bugarske
Ostali podaci
GradonačelnikHristo Tašev
Veb-sajt
www.melnik-bg.eu

Melnik (bug. Мелник) grad je u Republici Bugarskoj, u jugozapadnom delu zemlje. Grad je treće po veličini i značaju naselje u okviru Blagoevgradske oblasti.

Melnik, mada zvanično najmanji grad u celoj Bugarskoj, ima izvanredan značaj kao jedno od najočuvanijih mesta sa balkanskom arhitekturom na celom poluostrvu. Zbog toga je grad prvorazredno turističko odredište u državi.

Geografija[uredi | uredi izvor]

Grad Melnik se nalazi u jugozapadnom delu Bugarske, blizu državne granice sa Grčkom. Od prestonice Sofije Melnik je udaljen oko 175 km južno, a od najbližeg većeg grada i sedišta oblasti, Blagoevgrada, grad je udaljen oko 80 km.

Oblast Melnika nalazi se u središnjem delu reke Struma, na istočnom obodu Sandanske kotline. Istočno od grada strmo se izdiže planina Pirin. Nadmorska visina grada je oko 440 m.

Klima u gradu je izmenjeno kontinentalna sa uticajem sredozemne klime zbog blizine Egejskog mora.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Okruženje Melnika je naseljeno još u vreme Tračana. Kasnije toga ovim prostorom vladaju Vizantija, srednjovekovna Bugarska, srpska kraljevina i Osmansko carstvo. Bogumili su u vreme bugarskog cara Samuila, tu podigli jednu svoju crkvu.[1]

Srpski car Dušan je 1342. godine osvojio Melnik i Vidin, koji su bili u sastavu Vizantije.[2] Grad je zauzeo i držao srpski velvoža Relja; preoteo ga je od Grka, Laskarisa.[3] Turci Osmanlije osvajaju područje Melnika 1395. godine. Veoma duga vladavina Turaka donela je mnoge promene. U 18. veku Melnik doseže svoj zenit, kada postaje važno trgovačko središte, naseljeno mahom Grcima. Krajem veka grad zahvata požar, posle koga se gradić nikada nije oporavio.

U prvoj polovini 18. veka jedan anonimni srpski putopisac je putovao u društvu hadžija turskom carevinom. Svratio je poslednjeg dana meseca jula u varoš Melnik, za koju piše da je "prevelika i prečudnaja". Bilo je tu mnogo stanovnika i mnogo očuvanih hrišćanskih pravoslavnih bogomolja. U mitropolijskoj crkvi Sv. Nikole iznenadilo ih je to što "slabo ukrašena i jako mračna".[4] Posetile su tada hadžije pravoslavnog mitropolita tamošnjeg Joanikija. Francuski general Marmon, guverner Dalmacije sastavio je 1807. godine kratki izveštaj o Turskoj carevini na evropskom tlu. Za Melnik se navodi sledeće: "grčki jezik, u distriktu je 40 sela, ima 2000 Muslimana, 4000 Hrišćana."[5] Godine 1886. u Melniku radi jednorazredna (bugarska) niža gimnazija sa 15 učenika i jednim nastavnikom.[6] Srpski dopisnik je konstatovao 1892. godine da tu polako raste bugarski uticaj (bugarizam), koji se začeo u udaljenom Ohridu.[7] Naselje ima krajem 19. veka grčko-bugarski etnički karakter.

Beogradski gvožđarski trgovac Ilija Antonović rođen je 1843. godine u Melniku, u Južnoj Srbiji, od oca Antona Ilića. Ilija je postao veliki srpski dobrotvor u Beogradu, gde je podario svoju dvospratnu kuću u Karađorđevoj ulici i finansijski izdašno pomogao gradske crkve, bolnicu, udruženja, siromašne studente i drugo.[8]

Početkom 20. veka Melnik je i dalje bio pretežno grčki gradić u okruženju bugarskih i pomačkih sela. Pripajanjem novoosnovanoj državi Bugarskoj 1912. godine staro stanovništvo se iseljava u maticu Grčku, a na njihovo mesto se doseljavaju bugarske prebeglice sa prostora grčkog dela Makedonije.

Stanovništvo[uredi | uredi izvor]

Demografija

Po procenama iz 2007. godine grad Melnik imao je oko 360 st. i bio je najmanji grad u celoj Bugarskoj. Većina gradskog stanovništva su etnički Bugari. Ostatak su mahom Romi. Poslednjih 20ak godina grad za razliku od većine mesta u zemlji ima stagnaciju stanovništva, uglavnom zahvaljujući doseljavanju, a omogućen razvojem turizma.

Većinska veroispovest stanovništva je pravoslavna.

Partnerski gradovi[uredi | uredi izvor]

Galerija[uredi | uredi izvor]

  • Ulica u drevnom Melniku
    Ulica u drevnom Melniku
  • Melnik zimi
    Melnik zimi
  • Hotel u Melniku
    Hotel u Melniku
  • Kuća Kordopulos — etno-muzej
    Kuća Kordopulos — etno-muzej

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ "Prosvetni glasnik", Beograd 1897.
  2. ^ Tihomir Đorđević: "Makedonija", Beograd 1929.
  3. ^ "Prosvetni glasnik", Begrad 1892.
  4. ^ "Istočnik", Beograd 1903.
  5. ^ "Politika", Beograd 1922. godine
  6. ^ "Otadžbina", Beograd 1888.
  7. ^ "Otadžbina", Beograd 1892.
  8. ^ "Beogradske opštinske novine", Beograd 1939.

Literatura[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Melnik na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Мелник&oldid=26004942”