Međunarodno krivično pravo
Međunarodno krivično pravo je relativno nova grana prava koja obuhvata međunarodnopravne aspekte krivičnog prava, krivičnopravne aspekte međunarodnog javnog prava kao i supranacionalno krivično pravo koje je tek u nastajanju.
Razvoj[uredi | uredi izvor]
Pravi razvoj međunarodnog krivičnog prava započinje tek posle Prvog svetskog rata. Do tada je uglavnom bilo smatrano delom međunarodnog prava i bilo sporadično regulisano u različitim konvencijama, sporazumima i običajima. Velika prepreka razvoju ovakvog prava bilo je i shvatanje da pojedinci ne mogu biti subjekti međunarodnog prava.
Veliki značaj ima član 227 Versajskog mirovnog ugovora kojom je bilo predviđeno suđenje nemačkom caru Vilhelmu II zbog povrede međunarodnih obaveza tokom ratnih sukoba. Iako do ovoga nikada nije došlo, ovaj slučaj ima principijelni značaj i otvoriće put za kasnija suđenja.
Institucionalizovani nastanak međunarodnog krivičnog prava vezuje se za Nirnberški i Tokijski tribunal, na kojima je, u okvirima ad hoc tribunala, bilo suđeno nemačkim i japanskim zvaničnicima za zločine učinjene tokom Drugog svetskog rata. Na osnovu suđenja u Nirnbergu nastaće Nirnberški principi koji predstavljaju koren međunarodnog krivičnog prava danas.
Međutim, iako su procesi u Nirnebrgu i Tokiu pružili osnov za razvoj sistema suđenja za dela zabranjena međunarodnim krivičnim pravom, tek sa pojavom ad hoc tribunala za bivšu Jugoslaviju (1993) i Ruandu (1994), započinje ekspanzija i potpuno stvaranje nove grane prava - međunarodnog krivičnog prava.
Danas, pored pomenuta dva tribunala, realnu ulogu u primeni međunarodnog krivičnog prava ima nekoliko ad hoc (za Kambodžu, Sijeru Leone, Kosovo, Liban) i jedan stalni Međunarodni krivični sud.
Međunarodno krivično pravo danas[uredi | uredi izvor]
Postojanje ove grane prava danas vezuje se uglavnom za Međunarodni krivični sud, čiji je nastanak označio stvaranje organa koji na redovnoj osnovi ima zadatak da primenjuje pravila međunarodnog krivičnog prava. Sudbina ovog suda nije još uvek izvesna jer mnoge zemlje još uvek nisu prihvatile njegovu nadležnost, a sam sud je tek nedavno započeo svoje prvo suđenje.
Načela međunarodnog krivičnog prava[uredi | uredi izvor]
Osnovna načela međunarodnog krivičnog prava slična su osnovnim načelima krivičnog prava i obuhvataju:
- načelo zakonitosti
- načelo legitimnosti
- načelo individualne subjektivne odgovornosti
- načelo solidarnosti i uzajamnog poverenja među državama
- načelo humanosti
- načelo pravednosti i srazmernosti
Izvori međunarodnog krivičnog prava[uredi | uredi izvor]
Izvori međunarodnog krivičnog prava obično se dele na međunarodne i nacionalne. U oblasti međunarodnih najznačajniji su međunarodni ugovori, uz izvestan značaj običajnog prava, opštih principa i sudske prakse. Kod nacionalnih izvora najznačajniji su krivični zakoni (u Srbiji Krivični zakonik Srbije).
Važenje međunarodnog krivičnog prava[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
Stojanović Z., Međunarodno krivično pravo, Beograd 2006, ISBN 978-86-86223-03-6
Vidi još[uredi | uredi izvor]
| Državne | |
|---|---|
| Ostale | |
