Mihajlo Mitrović

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Mihajlo Mitrović
Lični podaci
Datum rođenja(1922-09-01)1. septembar 1922.
Mesto rođenjaČačak, Kraljevina SHS
Datum smrti20. decembar 2018.(2018-12-20) (96 god.)
Mesto smrtiBeograd, Srbija

Mihajlo Mitrović (Čačak, 1. septembar 1922 — Beograd, 20. decembar 2018) bio je srpski arhitekta i univerzitetski profesor.[1]

Biografija[uredi | uredi izvor]

Odmaralište na Tari

Diplomirao je 1948. na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu. Bio je stipendista Ujedinjenih nacija u Francuskoj i Danskoj 1950. U Urbanističkom zavodu Srbije, kao glavni projektant,[2] uradio je generalne urbanističke planove za Zaječar, Trstenik, Pirot, Niš, Banju Koviljaču, Lazarevac, Vrnjačku Banju.[3] Bio je direktor „Projektbiroa“ (1961-81).

Godine 1980. izabran za redovnog profesora na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu. Projektovao je i jednu zgradu u Parizu. Jedan od najpoznatijih srpskih arhitekata u svetu.

U njegova najznačajnija dela spadaju: odmaralište „Narcis“ na Zlatiboru, stacionar OUN u Banji Koviljači, hotel „Putnik“, Geneksove kule (Zapadna kapija),[3] hram Sv. Vasilija Ostroškog u Beogradu;[3] Vrnjački ciklus: topla voda Snežnik, Slatina, Rimski izvor, Jezero; veći broj stambenih zgrada po Srbiji...

Izlagao je samostalno u Muzeju savremene umetnosti u Beogradu i Salonu MSU u Varšavi, zatim u Vroclavu, te na kolektivnim izložbama u Milanu, Njujorku, Rabatu, Gracu.

Bavio se arhitektonskom publicistikom i kritikom. U zagrebačkom „Oku“ imao je svoju kolumnu (1983—89), pisao je za NIN od 1974. do 1983. godine. U „Politici“ je neprekidno pisao kolumnu o arhitekturi 42 godine. Autor je knjiga „Novija arhitektura Beograda“, „Sve je arhitektura“ i „Na kraju veka“.

Dobitnik je Oktobarske nagrade grada Beograda, lista „Borba“, Salona arhitekture, Velike nagrade za arhitekturu SAS, Sedmojulske nagrade za životno delo. Bio je generalni sekretar Saveza arhitekata Jugoslavije, predsednik Saveza arhitekata Srbije. Za počasnog doktora Beogradskog univerziteta promovisan 1999. Za predsednika Akademije arhitekture izabran je 1999. godine. Biran je za počasnog člana Ruske akademije arhitekture.[3]

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Preminuo Mihajlo Mitrović, arhitekta "Geneksa"rts.rs
  2. ^ Jovanović, Dragana N. „​Pobunjenik svetskog glasa”. Politika Online. Pristupljeno 2023-11-04.  zero width space character u |title= na poziciji 1 (pomoć)
  3. ^ a b v g „Pobunjenik u arhitekturi: Inicijativa za očuvanje baštine arhitekte Mihajla Mitrovića”. Gradnja (na jeziku: srpski). 2023-10-16. Pristupljeno 2023-10-20. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Михајло_Митровић&oldid=27068649”