Nejmar

Uredi veze
Ovaj članak je dobar. Kliknite ovde za više informacija.
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Nejmar
Nejmar sa reprezentacijom Brazila 2018. godine
Lični podaci
Puno ime Nejmar da Silva Santos Mlađi[1]
Nadimak Žuninjo, Nej
Datum rođenja (1992-02-05)5. februar 1992. (32 god.)[2]
Mjesto rođenja Moži das Kruzes, Sao Paulo, Brazil[6]
Državljanstvo Brazil
Visina 1,75 m[3][4][5]
Partner Bruna Markezin
Pozicija krilni napadač
Klupske informacije
Trenutni klub
 El Hilal
Broj 10
Juniorska karijera
1999—2003. Portugeza Santista
2003—2009. Santos
Seniorska karijera
Godine Klub Nast. (Gol)
2009—2013. Santos 177 (107)
2013—2017. Barselona 123 (68)
2017—2023. Pariz Sen Žermen 112 (82)
2023— El Hilal 3 (0)
Reprezentativna karijera
2009
2011
2012—2016
2010—		 Brazil do 17
Brazil do 20
Brazil do 23
Brazil		 3
7
14
124		 (1)
(9)
(8)
(77)
Nagrade
Fudbal
Olimpijske igre
Zlatna medalja — prvo mesto Rio de Žaneiro 2016. Brazil
Srebrna medalja — drugo mesto London 2012. Brazil
Kup konfederacija
Zlatna medalja — prvo mesto Brazil 2013. Brazil
Kopa Amerika
Srebrna medalja — drugo mesto 2021. Brazil Brazil

Nejmar da Silva Santos Mlađi (port. Neymar da Silva Santos Júnior; Moži das Kruzes, 5. februar 1992), poznatiji kao Nejmar Žunior ili prosto Nejmar, brazilski je fudbaler koji trenutno nastupa u Saudijskoj profesionalnoj ligi za El Hilal i reprezentaciju Brazila, na poziciji napadača, kao centralni ili krilni napadač, a od strane mnogih označen je kao jedan od najboljih fudbalera na svijetu u svojoj generaciji.[7][8]

Karijeru je počeo u mlađim kategorijama Santosa, gdje je debitovao za prvi tim sa 17 godina i pomogao je klubu do osvoji dvije titule prvaka Pauliste, jedan trofej Kupa Brazila i Kopa Libertadores 2011, što je bila prva titula za Santos od 1963, a zbog svojih igara, dvaput je dobio nagradu za Južnoameričkog fudbalera godine: 2011. i 2012. Godine 2013. prešao je u Barselonu, gdje je bio dio napadačkog trija nazvanog MSN, sa Lionelom Mesijem i Luisom Suarezom. Osvojio je trostruku krunu sa klubom u sezoni 2014/15: La ligu, Kup kralja i Ligu šampiona i završio je na trećem mjestu u izboru za Zlatnu loptu 2015, nakon čega je u sezoni 2015/16. osvojio La ligu i Kup kralja.

U avgustu 2017, prešao je u Pariz Sen Žermen za 222 miliona evra, čime je postao najskuplje plaćeni fudbaler svih vremena.[N 1] U Francuskoj, osvojio je po tri puta Ligu 1 i Kup Francuske, a dva puta Liga kup Francuske, dok je u prvoj sezoni u klubu, osvojio trostruku krunu u domaćim takmičenjima, kada je takođe dobio nagradu za fudbalera godine u Francuskoj.[11] U sezoni 2019/20, predvodio je klub do četvorostruke krune u domaćim takmičenjima, osvojivši Ligu 1, Kup, Liga kup i Superkup Francuske, uz prvo finale Lige šampiona u istoriji kluba. U sezoni 2020/21. po prvi put nije osvojio titulu sa klubom, nakon tri zaredom, dok je Pariz Sen Žermen ispao u polufinalu Lige šampiona od Mančester Sitija. Godine 2023. pridružio se El Hilalu.

Za reprezentaciju Brazila debitovao je 2010, sa 18 godina, a od tada, stigao je na drugo mjesto na listi najboljih strijelaca reprezentacije, iza Pelea. Sa mladom reprezentacijom, osvojio je Kopa Ameriku 2011, gdje je bio najbolji strijelac, nakon čega je predvodio seniorsku reprezentaciju na Kupu konfederacija 2013, gdje je osvojio nagradu za najboljeg igrača turnira. Na Svjetskom prvenstvu 2014. i Kopa Americi 2015. manje je igrao zbog povrede, nakon čega je predvodio reprezentaciju do prve zlatne medalje na Olimpijskim igrama — 2016. Dvije godine kasnije, postao je kapiten reprezentacije, koju je predvodio na Svjetskom prvenstvu 2018, gdje je Brazil ispao u četvrtfinalu.

Rangira se kao jedan od najistaknutijih sportista; SportsPro ga je imenovao za marketinški najboljeg sportistu na svijetu 2012. i 2013, a ESPN ga je svrstao na četvrto mjesto najpoznatijih sportista na svijetu 2016. Časopis Time, uvrstio ga je na spisak 100 najuticajnijih ljudi na svijetu 2017.[12] Godine 2018, France Football svrstao ga je na treće mjesto najplaćenijih fudbalera. Forbes ga je svrstao na treće mjesto najplaćenijih sportista 2019.[13] i na četvrto mjesto 2020.[14]

Djetinjstvo[uredi | uredi izvor]

Nejmar je rođen u gradu Moži das Kruzes, u državi Sao Paulo, od roditelja Nejmara Santosa seniora i Nadine da Silve. Dobio je ime po ocu, koji je bio fudbaler i postao je njegov savjetnik kako je njegov talenat počeo da raste.[15] O ulozi svog oca, izjavio je: „moj otac je bio uz mene otkad sam bio mali. Brine se o stvarima, mojim finansijama i o mojoj porodici.“[16] Kako je odrastao, igrao je futsal i ulični fudbal.[17] Kasnije je izjavio da je futsal imao ogromni uticaj na njega dok je odrastao, pomažući mu da razvije tehniku, brzinu sa loptom i sposobnost da sprovodi poteze na uskom prostoru.[18]

Godine 2003, preselio se sa porodicom u Sao Visente, gdje je počeo da igra za Portugezu.[19] Kasnije iste godine, preselili su se u Santos, gdje se pridružio mlađim kategorijama Santosa.[20] Sa uspjehom koji je ostvarivao igrajući za Santos i prihodom koji je dobijao, njegova porodica je kupila prvu nekretninu, kuću blizu stadiona Santosa — Vile Belmiro. Sa 15 godina, zarađivao je 10,000 reala mjesečno, dok je sa 16 godina zarađivao 125.000 reala mjesečno. Sa 17 godina, potpisao je prvi profesionalni ugovor, pridruživši se prvom timu Santosa i počeo je da potpisuje prve sponzorske ugovore.[21]

Klupska karijera[uredi | uredi izvor]

Santos[uredi | uredi izvor]

Mlađe kategorije[uredi | uredi izvor]

Fudbal je počeo da igra u ranom dobu, a primijetili su ga čelnici Santosa, koji su mu ponudili ugovor 2003. i počeo je da igra za mladi tim, u kome su ponikli Klodoado, Kutinjo, Elano, Aleks i Dijego. Takođe, pridružio se Peleu, Robinju i Pepeu, koji su karijeru počeli u Santosu.[22] U akademiji kluba, upoznao je Gansa, sa kojim se sprijateljio. Godine 2004, otputovao je u Španiju, gdje je bio na probi u akademiji Real Madrida, za koji su, u tom trenutku, igrali Ronaldo, Zinedin Zidan, Dejvid Bekam, Roberto Karlos i Robinjo. Ipak, njegov otac je odlučio da je bolje da se razvija igrajući za Santos.[23][24]

2009: Debitantska sezona[uredi | uredi izvor]

Za prvi tim debitovao je 7. marta 2009, sa 17 godina. Ušao je u igru u 60 minutu, u pobjedi od 2:1 protiv Oestea.[17] Nedelju dana kasnije, postigao je prvi gol za klub, protiv Moži Mirima. Mjesec dana kasnije, postigao je odlučujući gol u pobjedi od 2:1 protiv Palmeirasa, u prvoj utakmici polufinala šampionata Paulista.[25] U finalu, Santos je izgubio 4:2 od Korintijansa,[26] a u svojoj prvoj sezoni u klubu, Nejmar je postigao 14 golova na 48 utakmica.[17]

2010: Uspjesi u domaćim takmičenjima[uredi | uredi izvor]

„Osamnaestogodišnjak je nevjerovatan talenat. Uglađen je i spretan, sposoban je da pobijedi defanzivca sa bilo koje strane, sposoban je da dobro kombinuje i pun je trikova koje može produktivno iskoristiti u kaznenom prostoru i oko njega.“

— Tim Vikeri, Južnoamerički fudbalski novinar, o Nejmaru 2010.[27]

Na dan 15. aprila 2010, postigao je pet golova u pobjedi od 8:1 protiv Guaranija, u kvalifikacijama za Kup Brazila.[28] U šampionatu Paulista, postigao je 14 golova na 19 utakmica,[22] a Santos je osvojio titulu; u finalu, pobijedio je kući Santo Andre 3:2, nakon čega je izgubio na gostovanju 3:2, ali je osvojio titulu jer je završio na prvom mjestu u regularnom dijelu.[29] Nejmar je dobio nagradu za najboljeg igrača takmičenja,[30] a zbog njegovih partija, poređen je sa drugim brazilskim fudbalerima, uključujući Robinja i Pelea.[31]

Godine 2010, Santos je odbio ponudu od 12 miliona funti, od strane Vest Hema,[32] nakon čega je odbio i ponudu Čelsija od oko 20 miliona funti.[33] Uprkos tome što klub nije htio da ga proda i što je Nejmar izjavio da je fokusiran samo na Santos,[34] njegov agent — Vagner Ribeiro, izjavio je: „on želi da postane najbolji fudbaler na svijetu. Šanse da postigne to igrajući u Brazilu su nula.“[33] Godinu kasnije, izjavio je u intervjuu za Daily Telegraph, da je bio srećan sa ponudom Čelsija, jer mu je san da igra u Evropi, ali je dodao da je, u tom trenutku, bila prava odluka da ostane u Brazilu.[35]

Na dan 30. novembra 2010. Santos je prodao 5% od budućeg novca koji će dobiti od prodaje Nejmara, investicionoj grupi Terceira Estrela Investimentos S.A. (TEISA), za 3.549.900 reala, odnosno milion i po evra.[36] Prethodne godine, njegova porodica je prodala 40% učešća u sportskim pravima Nejmara kompaniji DIS Esporte group, koja je dugogodišnji strateški partner Santosa.[37]

Iako je imao uspješne prve dvije sezone u klubu, u kojima je postigao 42 gola na 60 utakmica, uočeni su mnogi problemi u njegovoj igri, posebno sklonost da pada pri kontaktu sa protivničkim igračima, umjesto da pokuša da nastavi akciju. Tokom meča sa Goijanenseom, 15. septembra 2010, Nejmar je u jednom takvom kontaktu izborio penal, a trener Santosa — Dorival Žunior, nije mu dozvolio da izvede penal, već je dao drugom igraču. Žunior je svoju odluku pravdao činjenicom da je Nejmar promašio penal u finalu Kupa Brazila, na kojem je Santos ipak pobijedio. Nakon odluke, Nejmar je okrenuo leđa treneru i ušao u sukob sa kapitenom kluba — Eduom Drasenom i morao je da ga smiruje linijski sudija. Žunior je htio da ga suspenduje na dvije nedjelje, ali se bord direktora složio sa Nejmarom i otpustio trenera, a Nejmar se kasnije izvinio zbog incidenta.[17] U decembru 2010, sa 18 godina, završio je na trećem mjestu u izboru za Južnoameričkog fudbalera godine, završivši iza Andresa d Alesandra i Huana Karlosa Verona.[38]

2011: Nagrada Puškaš[uredi | uredi izvor]

Nejmar na utakmici protiv Barselone, u finalu Svjetskog klupskog prvenstva 2011.

U Kopa Libertadoresu 2011, postigao je šest golova, po čemu je bio treći najbolji strijelac, a Santos je stigao do finala takmičenja.[39] U polufinalu, postigao je gol u pobjedi nad Sero Portenjom.[40] U finalu, Santos je igrao protiv Penjarola; prva utakmica završena je 0:0 u Montevideu,[41] nakon čega su pobijedili kući 1:0, a Nejmar je postigao jedini gol i dobio je nagradu za igrača utakmice.[42][43] Santos je tako osvojio Kopa Libertadores po prvi put nakon 1963, kada je Pele igrao za klub.[44][45]

U septembru 2011. predsjednik Santosa — Luis Ribeiro, zaprijetio je da će prijaviti Real Madrid kod FIFA, zbog toga što su navodno pokušali da potpišu ugovor sa Nejmarom.[46] Na dan 9. novembra, produžio je ugovor sa Santosom, do kraja Svjetskog prvenstva 2014, a objavljeno je da mu je plata povećana za 50%.[47] Na dan 14. decembra 2011, postigao je gol u pobjedi od 3:1 protiv Kašive rejsol, u polufinalu Svjetskog klupskog prvenstva u Japanu,[48] a u finalu, Santos je izgubio od Barselone 4:0.[49] Dobio je nagradu Puškaš, za najbolji gol godine, za gol koji je postigao u Brazilskoj Seriji A, protiv Flamenga, nakon solo prodora. Na dan 31. decembra 2011. dobio je nagradu za Južnoameričkog fudbalera godine, sa rekordnom razlikom.[50]

2012: Najbolji fudbaler Južne Amerike[uredi | uredi izvor]

Na dan 5. februara 2012, nakon što je napunio 20 godina, postigao je stoti gol u karijeri, protiv Palmeirasa, u šampionatu Paulista.[51][52] Na dan 25. februara, postigao je dva gola i upisao dvije asistencije, u pobjedi od 6:1 protiv Ponto Prete,[53] dok je 7. marta, postigao het trik u pobjedi od 3:1 protiv Internasionala, u grupnoj fazi Kopa Libertadoresa.[54] Na dan 29. marta, postigao je dva gola u pobjedi od 5:0 protiv Gvaratingete,[55] dok je, u pobjedi od 3:1 protiv Sao Paula, postigao het trik.[56] U finalu šampionata Paulista, postigao je dva gola u prvoj utakmici u pobjedi od 3:0 na gostovanju protiv Guaranija,[57] dok je i u revanšu postigao dva gola, u pobjedi od 4:2.[58] Takmičenje je završio sa 20 postignutih golova, a izabran je za najboljeg igrača i za najboljeg napadača, dok je Santos osvojio titulu.[59] U Kopa Libertadoresu, bio je najbolji strijelac, sa Matijasom Alusticom, sa po osam golova,[60] a Santos je ispao u polufinalu od Korintijansa.[61]

Na dan 25. avgusta, postigao je oba gola u pobjedi od 2:1 na gostovanju Palmeirasu,[62] dok je 3. novembra, u 34 kolu Serije A, postigao het trik i upisao asistenciju Felipeu Andersonu, u pobjedi od 4:0 na gostovanju protiv Kruzeira.[63] U poslednjem kolu, prvo je asistirao Viktoru Andradeu za izjednačenje, nakon čega je postigao dva gola, u pobjedi od 3:1 protiv Palmeirasa.[64] Izglasan je za najboljeg fudbalera Rekopa Sudamerikane, gdje je postigao gol u finalu za pobjedu od 2:0 protiv Universidad de Čilea i donio Santosu prvu titulu u takmičenju.[65] U Seriji A, postigao je 14 golova, a izabran je za najboljeg napadača i najboljeg igrača lige.[66] Takođe, dobio je nagrade Armando Nogera i Artur Fridenrajh, a bio je jedan od trojice finalista za Puškaš nagradu, gdje je u izboru završio na trećem mjestu, iza Miroslava Stoha i Radamela Falkaa.[67] Izabran je za Južnoameričkog fudbalera godine drugi put zaredom, a nagradu je dobio ispred Paola Gerera.[68]

2013: Poslednja sezona[uredi | uredi izvor]

Sezonu 2013. počeo je sa dva gola u pobjedi od 3:1 protiv Sao Bernarda, u prvom kolu šampionata Paulista.[69] Četiri dana kasnije, 23. januara, dao je gol u pobjedi od 3:0 protiv Botafoga.[70] Na dan 3. februara, postigao je gol i upisao dvije asistencije u pobjedi od 3:0 protiv Sao Paula.[71] Na dan 18. marta, izjavio je da mu je san da igra u Evropi, za velike klubove, kao što su Barselona, Real Madrid i Čelsi, ali je dodao da će napustiti Santos kad bude htio.[72]

Na dan 13. aprila, postigao je četiri gola, jedan mu je poništen i pogodio je prečku, u pobjedi od 4:0 protiv Uniao Barbarensea.[73] Na dan 25. aprila, njegov otac i agent objavio je da Nejmar namjerava da ode u Evropu prije Svjetskog prvenstva 2014.[74] Prije poslednjeg meča u dresu Santosa, protiv Flamenga, plakao je prilikom izvođenja brazilske himne,[75] a utakmica je završena 0:0.[76] U izboru za Južnoameričkog fudbalera godine, završio je na drugom mjestu, iza Ronaldinja.[77]

Barselona[uredi | uredi izvor]

Nejmar na predstavljanju u Barseloni, u junu 2013.

Na dan 24. maja 2013, Santos je objavio da su primili dvije ponude za Nejmara. Sledećeg dana, Nejmar je objavio da će potpisati za Barselonu 27. maja i da će se pridružiti klubu nakon Kupa konfederacija. Ni Nejmar ni klubovi nisu objavili detalje transfera, a potpisao je ugovor na pet godina.[78] Na dan 3. juna 2013, predstavljen je u Barseloni nakon što je prošao ljekarske preglede i potpisao je ugovor do juna 2018.[79]

Predstavljen je na Kamp nouu pred više od 56 hiljada navijača, što je bio rekord za nekog brazilskog fudbalera.[80] Vicepredsjednik Barselone — Jozep Marija Bartomeu, prvobitno je objavio da je transfer bio vrijedan 57,1 milion evra, a otkupna klauzula 190 miliona evra.[81][82] Klupski doktor je objavio da će Nejmar možda morati da dobije na težini kako bi mogao da se fizički takmiči u španskom fudbalu.[83]

Istraga transfera[uredi | uredi izvor]

U januaru 2014. tužilaštvo u Madridu, počelo je istragu transfera koji je Barselona platila Santosu.[84] Dokumenti dostavljeni vlastima na njihov zahtjev, sadržali su kontradiktorne informacije.[84] Na dan 23. januara 2014, Sandro Roseli je dao ostavku na mjesto predsjednika Barselone.[85] Dan kasnije, klub je objavio detalje transfera, koji je koštao 86,2 miliona evra,[86][87][88] a Nejmarovi roditelji su objavili da su primili 40 miliona evra.[89][90] Kao posljedica, Barselona je optužena za utaju poreza.[91]

2013/14: Prva sezona i prilagođavanje[uredi | uredi izvor]

Na dan 30. jula 2013, debitovao je za Barselonu, u prijateljskoj utakmici protiv Lehije; u igru je ušao u drugom poluvremenu.[92] Prvi gol za klub postigao je u pobjedi od 7:1 protiv najboljih 11 Tajlanda, 7. avgusta.[93]

Debi za Barselonu u takmičarskim mečevima imao je u prvom kolu La lige, u pobjedi od 7:0 protiv Levantea; ušao je u igru u 63 minutu, umjesto Aleksisa Sančeza.[94] Na dan 21. avgusta, postigao je prvi gol na takmičarskim mečevima za klub, u prvoj utakmici Superkupa Španije, protiv Atletiko Madrida. Atletiko je vodio 1:0, a Nejmar je dao gol za 1:1 sedam minuta nakon što je ušao u igru, umjesto Pedra;[95] revanš utakmica je završena 0:0 i Barselona je osvojila Superkup, čime je Nejmar osvojio prvi trofej sa klubom.[96] Na dan 18. septembra, debitovao je u Ligi šampiona, gdje je upisao asistenciju Žerardu Pikeu, u pobjedi od 4:0 protiv Ajaksa, u prvoj utakmici grupne faze.[97]

Šest dana kasnije, postigao je svoj prvi gol u La ligi, u pobjedi od 4:1 protiv Real Sosijedada.[98] Na dan 26. oktobra, postigao je gol i upisao asistenciju za Sančeza, u pobjedi od 2:1 protiv Real Madrida.[99] Na dan 11. decembra, ostvario je prvi het trik u Ligi šampiona, u pobjedi od 6:1 protiv Seltika u poslednjoj utakmici grupne faze.[100] U 30 kolu La lige, postigao je dva gola u pobjedi od 3:0 protiv Selte, oba nakon asistencije Sančeza.[101] Na dan 1. aprila 2014. postigao je izjednačujući gol u remiju 1:1 protiv Atletiko Madrida u prvoj utakmici četvrtfinala Lige šampiona;[102] u revanšu u Madridu, Atletiko je pobijedio 1:0 i Barselona je ispala iz takmičenja.[103]

2014/15: Trostruka kruna[uredi | uredi izvor]

Nejmar na utakmici protiv Viljareala 2015.

Na dan 13. septembra 2014, u pobjedi od 2:0 protiv Atletik Bilbaa, ušao je u igru u 63 minutu, nakon čega je postigao dva gola, oba na asistenciju Mesija.[104] Na dan 27. septembra, postigao je het trik u pobjedi od 6:0 protiv Granade,[105] nakon čega je postigao gol i na naredna tri meča, uključujući i gol u porazu 3:1 od Real Madrida, u El Klasiku.[106]

Na dan 24. januara 2015, postigao je dva gola i upisao dvije asistencije u pobjedi od 6:0 protiv Elčea.[107] Na dan 28. januara, postigao je 20 gol u sezoni, u pobjedi od 3:2 protiv Atletiko Madrida, u četvrtfinalu Kupa kralja.[108] Na dan 4. marta, postigao je dva gola u pobjedi od 3:1 protiv Viljareala, u polufinala Kupa kralja, za plasman u finale.[109] Na dan 21. aprila, postigao je oba gola u pobjedi od 2:0 protiv Pariz Sen Žermena, u četvrtfinalu Lige šampiona, čime je stigao do 30 golova u sezoni.[110]

U maju, postigao je gol u pobjedi od 3:0 protiv Bajern Minhena, u prvoj utakmici polufinala Lige šampiona;[111] nedelju dana kasnije, postigao je oba gola u porazu 3:2 od Bajerna u revanš utakmici polufinala, čime se Barselona plasirala u finale.[112] Postigao je vodeći gol u pobjedi od 2:0 protiv Real Sosijedada, u 36 kolu La lige, čime je Barselona stekla četiri boda prednosti ispred Real Madrida, dvije utakmice prije kraja prvenstva.[113]

Navijači Barselone pred finale Lige šampiona 2015. protiv Juventusa.

Na dan 7. maja, postigao je gol u pobjedi od 1:0 protiv Atletiko Madrida, čime je Barselona osigurala titulu, nakon čega je postigao gol u pobjedi od 3:1 protiv Atletik Bilbaa, u finalu Kupa kralja, čime je Barselona osvojila duplu krunu u domaćim takmičenjima.[114] Pošto je Barselona obezbijedila pobjedu, u finišu meča je izvodio trikove sa loptom, a fudbaler Atletik Bilbaa — Andoni Iraola, izjavio je da to nije bilo sportski, dok je trener Barselone — Luis Enrike, izjavio da treba da shvate da je takvo ponašanje prihvatljivo u Brazilu, dok se Nejmar nije izvinio.[115]

Na dan 6. juna 2015, postigao je treći gol u pobjedi od 3:1 protiv Juventusa, u finalu Lige šampiona, čime je Barselona osvojila peti put titulu prvaka Evrope.[116] Takođe, Barselona je osvojila trostruku krunu, postavši tako prvi klub u istoriji koji je osvojio trostruku krunu dva puta.[117] Nejmar je postao osmi fudbaler u istoriji koji je osvojio i Kopa Libertadores i Ligu šampiona, kao i prvi fudbaler koji je postigao gol u finalima oba takmičenja.[118] Sezonu je završio sa 39 golova u svim takmičenjima, od čega deset u ligi šampiona, gdje je bio najbolji strijelac, zajedno sa Mesijem i Kristijanom Ronaldom.[119] Postao je tako prvi igrač, pored njih dvojice, nakon Kake iz sezone 2006/07, koji je bio najbolji strijelac takmičenja.[120] Napadački trio Barselone, nazvan „MSN“, koji su činili Lionel Mesi, Luis Suarez i Nejmar, postigao je 122 gola u sezoni, čime su srušili rekord Barselone po broju golova jednog napadačkog trija u sezoni, iz sezone 2008/09. od 100 golova koje su postigli Mesi, Samjuel Eto i Tijeri Anri.[121] Takođe, postavili su rekord španskog fudbala po broju golova napadačkog trija u sezoni, srušivši rekord od 118 golova iz sezone 2011/12, koji su postavili Kristijano Ronaldo, Karim Benzema i Gonzalo Iguain.[122]

2015/16: Dupla kruna[uredi | uredi izvor]

Zbog toga što je imao zauške, morao je da propusti UEFA superkup i Superkup Španije.[123] Prvi gol u sezoni postigao je u pobjedi od 2:1 na gostovanju protiv Atletiko Madrida, iz slobodnog udarca, u trećem kolu La lige.[124] Na dan 17. oktobra, postigao je četiri gola u pobjedi od 5:2 protiv Rajo Valjekana, u 8 kolu, čime je stigao do osam datih golova na osam utakmica.[125] Na dan 21. novembra, postigao je gol i asistirao je Andresu Inijesti, u pobjedi od 4:0 na gostovanju protiv Real Madrida.[126] Postigao je dva gola u pobjedi od 4:0 protiv Real Sosijedada, čime je došao do 14 datih golova na 12 utakmica.[127] Na dan 4. novembra, postigao je dva gola, uz asistenciju Suarezu, u pobjedi od 3:0 protiv Bate Borisova, u četvrtom kolu grupne faze Lige šampiona.[128] Na dan 30. novembra, našao se na užem spisku kandidata za Zlatnu loptu, zajedno sa Mesijem i Kristijanom Ronaldom, a u izboru, završio je na trećem mjestu.[129][130] Na dan 22. maja, postigao je gol za pobjedu od 2:0 protiv Sevilje na produžetke, čime je Barselona osvojila duplu krunu drugu godinu zaredom.[131][132] Napadački trio Barselone, Mesi, Suarez i Nejmar, postigao je 131 gol, čime su srušili rekord koji su postavili prethodne sezone.[133]

2016/17: Poslednja sezona[uredi | uredi izvor]

„Dokle postoji i 1% šansi,
imaćemo 99% vjere.“

— Nejmar nakon poraza 4:0 od Pariz Sen Žermena,
u prvoj utakmici osmine finala
Lige šampiona 2016/17.[134]

Prvi gol u sezoni 2016/17. postigao je u pobjedi od 7:0, protiv Seltika, u prvom kolu grupne faze Lige šampiona.[135] Četiri dana kasnije, postigao je prvi gol u sezoni u La ligi, u pobjedi od 5:1 protiv Leganesa.[136] Na dan 24. septembra, postigao je dva gola u pobjedi od 5:0 na gostovanju Sporting Hihonu,[137] nakon čega je postigao gol u porazu od Selte 4:3; Selta je vodila na poluvremenu 3:0, Barselona je smanjila, a Nejmar je dao gol iz penala za 3:2.[138] Drugi gol u Ligi šampiona, postigao je u pobjedi od 4:0 protiv Mančester Sitija, u trećem kolu grupne faze.[139]

U prvoj utakmici osmine finala Lige šampiona, Barselona je izgubila 4:0 na gostovanju protiv Pariz Sen Žermena.[140] U revanšu, Barselona je vodila 2:0 na poluvremenu. U drugom poluvremenu, Nejmar je izborio penal iz kojeg je Mesi dao gol za 3:0; Kavani je smanjio na 3:1, nakon čega je Nejmar dao dva gola, za 5:1, u 88 minutu iz slobodnog udarca i u 91 iz penala. U 95 minutu, asistirao je Seržiju Robertu za 6:1, zahvaljujući čemu je Barselona prošla u četvrtfinale,[141][142] napravivši najveći preokret u istoriji Lige šampiona.[143].[144]

U 37 kolu La lige, postigao je het trik i upisao asistenciju za Suareza, u pobjedi od 4:1 protiv Las Palmasa,[145] a Barselona je završila na drugom mjestu u ligi, tri boda iza Real Madrida, sa 116 datih golova.[146] Na dan 2. aprila, postigao je stoti gol za Barselonu, na 177 utakmici, u pobjedi od 4:1 protiv Granade.[147][148] Na dan 27. maja, postigao je gol u pobjedi od 3:1 protiv Alavesa, u finalu Kupa kralja, što mu je bio 105 gol za klub.[149]

Pariz Sen Žermen[uredi | uredi izvor]

Nejmar na predstavljanju u Pariz Sen Žermenu
photograph of two men standing next to each other on a football pitch
Nejmar sa Naserom el Helaifijem, glavnim izvršnim direktorom Pariz Sen Žermena

Na dan 3. avgusta 2017. Barselona je objavila da su Nejmarovi zastupnici platili otkupnu klauzulu od 222 miliona evra,[150] čime je postao najskuplje plaćeni fudbaler svih vremena. Klub je obavijestio UEFA, kako bi mogli da okončaju bilo kakvu disciplinsku odgovornost vezanu za slučaj.[9] BBC u Španiji je objavio da otkupnu klauzulu mora da aktivira igrač lično. Slučaj je bio neobičan, jer je novac uplaćen direktno klubu, pošto je La liga odbila da primi novac.[151][10] Obično, otkupna klauzula se uplaćuje La ligi, koja zatim prosljeđuje novac klubu. Ipak, La liga je odbila da primi novac, navodeći kršenje pravila finansijskog fer pleja od strane Pariz Sen Žermena, koji je podržan novcem od zalivske države Katar.[152]

Prešao je u Pariz Sen Žermen za rekordni transfer i potpisao je ugovor na pet godina, do 2022.[153] Havijer Pastore mu je ponudio dres sa brojem 10, koji je on do tada nosio, kao „poklon dobrodošlice“.[154][155]

Tužba za kršenje ugovora[uredi | uredi izvor]

Na dan 27. avgusta 2017, Barselona je pokrenula tužbu protiv Nejmara, u kojoj je tražila da vrati bonuse koje je dobio za produžetak ugovora, kao i za 8,5 miliona evra odštete i 10% za zaostale obaveze. Tvrdili su da im duguje novac koji je dobio kroz bonuse nakon što je produžio ugovor 2016, takođe, zatražili su od Pariz Sen Žermena da plati ukoliko igrač ne može.[156] Njegovi advokati objavili su da će se boriti za slučaj.[157]

2017/18: Debitantska sezona i trostruka kruna u domaćim takmičenjima[uredi | uredi izvor]

Nejmar na utakmici protiv Lila u februaru 2018.

Za novi klub debitovao je 13. avgusta 2017, kada je postigao gol i upisao asistenciju za pobjedu od 3:0 protiv Gengama.[158] Na utakmici trećeg kola, u pobjedi od 6:2 protiv Tuluze, postigao je dva gola.[159] Po dolasku u klub, formirao je napadački trop sa Kavanijem i Mbapeom, a postigao je po gol u prva dva kola grupne faze Lige šampiona, u pobjedi od 5:0 protiv Seltika i 3:0 protiv Bajern Minhena.[160][161]

Na dan 17. januara 2018, postigao je četiri gola, uz dvije asistencije, u pobjedi od 8:0 protiv Dižona.[162] U porazu 3:0 od Marseja, na utakmici 27 kola, povrijedio je petu metatarzalnu kost na desnom stopalu, zbog čega je otišao u Belo Orizonte, gdje je imao operaciju stopala.[163] Zbog operacije, morao je da završi sezonu, u kojoj je postigao 28 golova na 30 utakmica u svim takmičenjima.[164]

2018/19: Povrede i titula u ligi[uredi | uredi izvor]

Na dan 12. avgusta 2018, postigao je prvi gol u sezoni, u pobjedi od 3:0 protiv Kana, na Parku prinčeva.[165] Na dan 18. avgusta, u pobjedi od 3:1 protiv Gengama, dao je gol iz penala,[166] dok su na narednoj utakmici, u pobjedi od 3:1 protiv Anžea, golove postigli sva trojica iz napadačkog trija — Edison Kavani, Kilijan Mbape i Nejmar.[167]

Na dan 3. oktobra, postigao je het trik u pobjedi od 6:1 protiv Crvene zvezde, u drugom kolu grupne faze Lige šampiona.[168] Krajem januara 2019, doživio je povredu zbog koje je morao da popusti utakmice osmine finala protiv Mančester junajteda.[169] Junajted je prošao dalje zahvaljujući penalu koji je dosuđen u nadoknadi vremena, nakon čega je Nejmar na društvenoj mreži Instagram, uvrijedio VAR sudije jer su dosudili penal i kažnjen je sa tri utakmice suspenzije.[170]

Na dan 27. aprila, u finalu Kupa Francuske, upisao je asistenciju i postigao je gol za vođstvo od 2:0 protiv Rena, koji je kasnije izjednačio na 2:2 i pobijedio je 6:5 na penale. Nakon utakmice, snimljen je kako udara navijača u lice.[171] Navijač je snimao i vrijeđao Nejmara, a Pariz Sen Žermen je objavio da ga potpuno podržava.[170] Priznao je da je pogriješio, dodavši da bi bilo ko drugi ostao ravnodušan, a trener tima — Tomas Tuhel, izjavio je da nije lako poslije poraza, ali da moraju da pokažu poštovanje i da ne smiju da ulaze u sukob sa navijačima.[171]

2019/20: Četvorostruka kruna u domaćim takmičenjima i finale Lige šampiona[uredi | uredi izvor]

Nejmar na utakmici protiv Lila 2020.

U julu 2019, klub ga je kaznio disciplinski, jer nije došao na vrijeme za početak treninga za novu sezonu.[172] Prije kraja transfer perioda, potvrdio je da će ostati u Pariz Sen Žermenu, čime je prekinuo glasine o povratku u Barselonu.[173]

Na dan 14. septembra 2019, postigao je jedini gol u pobjedi od 1:0 protiv Strazbura, makazicama u nadoknadi vremena u drugom poluvremenu.[174] Nedelju dana kasnije, postigao je gol u 88 minutu, u pobjedi od 1:0 protiv Liona, u šestom kolu.[175]

U oktobru, na utakmici između Brazila i Nigerije, doživio je povredu tetive, zbog čega je morao da pauzira četiri nedelje.[176] Na teren se vratio u remiju 2:2 protiv Real Madrida, u utakmici petog kola Lige šampiona. Na dan 18. februara 2020, na prvoj utakmici osmine finala Lige šampiona, protiv Borusije Dortmund, postigao je gol u porazu 2:1 na Signal Iduna parku. U revanšu, postigao je gol u pobjedi od 2:0, uz asistenciju Huanu Bernatu i Pariz Sen Žermen je prošao dalje ukupnim rezultatom 3:2.[177]

Liga 1 je prekinuta nakon 28 kola, zbog pandemije kovida 19, a titula je dodijeljena PSŽ-u, što je bila Nejmarova treća titula prvaka Francuske.[178] Na dan 24. jula, u prvoj utakmici nakon nastavka sezone, postigao je gol za pobjedu od 1:0 protiv Sent Etjena, u finalu Kupa, čime je osvojio svoj drugi Kup Francuske sa klubom.[179] Na dan 31. jula, Pariz Sen Žermen je osvojio Liga kup, pobjedom 6:5 na penale protiv Liona, nakon što je u regularnom dijelu bilo 0:0, a Pariz je tako osvojio trostruku krunu u domaćim takmičenjima.[180] U četvrtfinalu Lige šampiona, u pobjedi od 2:1 na gostovanju protiv Atalante, asistirao je Markinjosu za izjednačujući gol u 90 minutu, nakon čega je Erik Maksim Čupo Moting dao gol za pobjedu.[181] U polufinalu, protiv Lajpciga, asistirao je Di Mariji za gol, u pobjedi od 3:0 i Pariz Sen Žermen se plasirao u finale po prvi put u istoriji. [182] U finalu, Pariz Sen Žermen je izgubio 1:0 od Bajern Minhena, golom Kingslea Komana, 23. avgusta.[183]

2020/21: Kontroverze i povrede[uredi | uredi izvor]

Prvu utakmicu u sezoni 2020/21. propustio je jer je bio pozitivan na korona virus nedelju dana ranije,[184] a PSŽ je izgubio 1:0 od Lansa.[185] Treninzima se vratio 13. septembra, prije utakmice protiv Olimpik Marseja.[186] Pariz Sen Žermen je izgubio od Marseja 1:0. Na meču je pokazano 14 žutih i pet crvenih kartona, od čega je crveni karton dobio i Nejmar,[187] koji se sukobio sa Alvarom Gonzalesom u 97 minutu, nakon što je došlo do više sukoba između igrača. Nejmar je udario Gonzalesa u glavu, zbog čega je dobio crveni karton, a kasnije je objavljeno da ga je Gonzales uvrijedio na rasnoj osnovi.[188]

Nakon utakmice, Gonzales je na društvenim mrežama porekao da je rekao bilo kakav rasistički komentar tokom meča.[189] Na dan 16. septembra, kažnjen je sa dvije utakmice suspenzije, a LFP je pokrenuo istragu protiv Gonzalesa.[190] Nekoliko dana prije izricanja kazne Gonzalesu, španska radio stanica — Cadena SER, tvrdila je da ima snimak kako Nejmar vrijeđa na rasnoj osnovi igrača Marseja — Hirokija Sakaija.[191] Na dan 30. septembra, LFP je odlučio da neće kazniti ni Nejmara ni Gonzalesa, jer dokazi o njihovim greškama nisu bili dovoljni.[192] Dan prije donošenja odluke, Sakai je objavio na društvenim mrežama da mu Nejmar nije uputio rasistički komentar.[193]

Prva dva gola u sezoni postigao je u pobjedi od 6:1 protiv Anžea, 2. oktobra.[194] Na utakmici, postigao je svoj 72 gol za Pariz Sen Žermen u svim takmičenjima, čime se izjednačio sa Raijem na desetom mjestu najboljih strijelaca kluba svih vremena.[195] Na dan 28. oktobra, doživio je povredu primicača na utakmici protiv Istanbul Bašakšehira i izašao je iz igre u 25 minutu.[196] Na teren se vratio 20. novembra, u porazu od Monaka 3:2; Pariz je vodio na poluvremenu 2:0, a Nejmar je ušao u igru u 60 minutu umjesto Anhela di Marije, pri rezultatu 2:1, dok je Sesk Fabregas donio pobjedu Monaku, sa asistencijom i golom.[197] Prvi gol nakon oporavka postigao je u pobjedi od 1:0 protiv Lajpciga, u četvrtom kolu grupne faze Lige šampiona.[198]

Na dan 28. novembra, postigao je 50 gol u Ligi 1, u remiju 2:2 protiv Bordoa. Svoj 50 gol postigao je na 58 utakmica u ligi, postavši tako fudbaler Pariz Sen Žermena koji je najbrže stigao do 50 golova u ligi.[199] Četiri dana kasnije, 2. decembra postigao je dva gola u pobjedi od 3:1 na gostovanju protiv Mančester junajteda u petom kolu grupne faze Lige šampiona.[200] U poslednjoj utakmici grupne faze, postigao je treći het trik u Ligi šampiona, u pobjedi od 5:2 protiv Istanbul Bašakšehira, čime je Pariz Sen Žermen prošao grupnu fazu sa prvog mjesta.[201] Postao je prvi fudbaler u istoriji Kupa i Lige šampiona koji je dao po 20 golova za dva različita kluba u takmičenju, postigavši 20 gol na 25 utakmica za Pariz Sen Žermen, nakon što je postigao 21 gol na 40 utakmica za Barselonu.[202]

Na dan 13. decembra, u porazu 1:0 od Liona kući, povrijedio je članak u duelu sa Tijagom Mendešom, zbog čega je morao da bude iznesen sa terena.[203] Zbog uganuća zgloba, morao je da pauzira tri nedelje.[204] Na teren se vratio mjesec dana nakon povrede, na utakmici Superkupa Francuske — Trofej šampiona, gdje je postigao gol iz penala u pobjedi od 2:1 protiv Marseja.[205] U 22 kolu Lige 1, postigao je dva gola iz penala, protiv Lorijena, za vođstvo od 2:1, nakon čega je Lorijen preokrenuo i pobijedio 3:2, golom Terema Mofija u 90 minutu.[206] U pobjedi od 2:1 protiv Kana, u Kupu, povrijedio je lijevi primicač, zbog čega je morao da pauzira četiri nedelje.[207] Na teren se vratio 21. marta, u pobjedi od 4:2 na gostovanju protiv Liona, u 30 kolu Lige 1; ušao je u igru u 70 minutu, umjesto Mbapea.[208] U 31 kolu, u porazu kući od Lila 1:0, dobio je crveni karton, nakon što je prvo dobio žuti karton zbog udaranja po licu Benžamena Andrea, a zatim u finišu meča, odgurnuo je Tijaga Đaloa i dobio je drugi žuti karton.[209] Na dan 1. maja, postigao je gol i upisao asistenciju Markinjosu, u pobjedi od 2:1 protiv Lansa, u 35 kolu.[210] Pariz Sen Žermen je ispao od Mančester Sitija u polufinalu Lige šampiona, sa dva poraza, 2:1 u Parizu i 2:0 u Mančesteru; Nejmar je igrao na obje utakmice i dobio je žuti karton na prvoj.[211] Na dan 8. maja, produžio je ugovor sa timom, do 2025.[212] Dan kasnije, postigao je vodeći gol, iz penala, protiv Rena, u remiju 1:1, čime je Pariz Sen Žermen imao tri boda zaostatka iza Lila, dva kola prije kraja prvenstva.[213] Zbog broja žutih kartona, nije igrao finale Kupa, protiv Monaka,[214] a Pariz je osvojio Kup pobjedom 2:0.[215] U 37 kolu, postigao je gol iz penala, u pobjedi 4:0 protiv Remsa.[216] Lil je remizirao sa Sent Etjenom i kolo je prije kraja, Pariz Sen Žermen je zaostajao bod iza Lila.[217] U poslednjem kolu, dobio je žuti karton u pobjedi od 2:0 na gostovanju Brestu, dok je Lil pobijedio Anžer i osvojio titulu.[218] Nejmar tako po prvi put nije osvojio titulu sa PSŽ-om, nakon tri uzastopne od dolaska u klub.[219]

2021/22: Titula u prvenstvu i povrede[uredi | uredi izvor]

2022/23: Povratak u formu, još jedna ligaška titula i ponovne povrede[uredi | uredi izvor]

El Hilal[uredi | uredi izvor]

U avgustu 2023. godine Nejmar je potpisao ugovor sa El Hilalom, klubom iz Saudijske profesionalne lige. Vrijednost transfera je iznosila oko 90 miliona evra.[220]

Reprezentativna karijera[uredi | uredi izvor]

Nejmar na konferenciji za novinare u avgustu 2010. kada je debitovao za reprezentaciju Brazila, sa 18 godina.

Zbog dobrih igara u dresu Santosa tokom 2010, kada su osvojili Kup Brazila, u kojem je Nejmar bio najbolji strijelac, kao i šampionat Paulista, gdje je postigao 14 golova, bivši brazilski fudbaleri — Pele i Romario, tražili su od Dunge da ga povede na Svjetsko prvenstvo 2010.[34] Iako je mišljenje da Nejmar zaslužuje mjesto u timu bilo rasprostranjeno među Brazilcima, koji su skupili 14.000 potpisa peticije da se uključi u tim,[34][221] i vršen je veliki pritisak na Dungu da ga izabere,[222] izostavljen je sa konačnog spiska od 23 igrača,[223][224] kao i sa spiska potencijalnih rezervi, u slučaju otkazivanja igrača.[225] Dunga ga je opisao kao „izuzetno talentovanog“, ali je izjavio da nije testiran dovoljno u reprezentaciji kako bi zaslužio mjesto na prvenstvu i da nije impresionirao dovoljno kada je bio u timu.[226]

Nejmar proslavlja gol za Brazil protiv Škotske.

Na dan 26. jula 2010, pozvan je prvi put u seniorsku reprezentaciju Brazila, od strane novog selektora — Manoa Manezesa, za prijateljsku utakmicu protiv Sjedinjenih Američkih Država u avgustu. Na dan 10. avgusta 2010. debitovao je za reprezentaciju protiv SAD, sa 18 godina; počeo je meč u startnoj postavi i nosio je dres sa brojem 11. Nakon 28 minuta na debiju, postigao je prvi gol, na asistenciju Andrea Santosa, u pobjedi od 2:0.[227] Na dan 1. marta 2011. izjavio je: „biti u timu Brazila je privilegija. Tu ima nekih veličanstvenih igrača i veoma sam srećan što sam među njima.“[16] Na dan 27. marta 2011. postigao je oba gola u pobjedi od 2:0 protiv Škotske, na Emirejtsu.[228] Tokom utakmice, na teren je ubačena banana nakon što je dao gol iz penala, zbog čega se žalio na konstantni podsmjeh i atmosferu rasizma od strane navijača Škotske.[229][230] Škotski zvaničnici su izjavili da je Nejmar izviždan jer je glumio povredu, a njemački student, koji je bio na stadionu među navijače Brazila, izjavio je da je bacio bananu bez rasističke namjere. Nakon objave, fudbalski savez Škotske zatražio je izvinjenje od fudbalskog saveza Brazila, zbog optuživanja njihovih navijača za rasizam.[231][232] Nejmar je odbio da se izvini, izjavivši da nije optužio nijednu osobu niti grupu navijača.[233][234]

Septembra 2021. u toku kvalifikacija za Svetsko prvenstvo na utakmici protiv Perua postiže pogodak i postaje fudbaler koji je postigao najviše golova za reprezentaciju Brazila u mečevima kvalifikacija za Svetsko prvenstvo sa ukupno postignutih 12 golova. [235]

Prvenstvo Južne Amerike za mlade i Kopa Amerika[uredi | uredi izvor]

Završio je prvenstvo Južne Amerike za mlade igrače kao najbolji strijelac, sa devet golova, od čega dva u finalu protiv Urugvaja, u pobjedi od 6:0.[236] Uključen je u sastav tima za Kopa Ameriku 2011. u Argentini. Postigao je dva gola u pobjedi od 4:2 protiv Ekvadora u trećem kolu grupne faze, a izabran je za igrača utakmice u prvom kolu protiv Venecuele, koja je završena 1:1. U četvrtfinalu, Brazil je ispao od Paragvaja, izgubivši 2:0 na penale, nakon što je u regularnom dijelu bilo 0:0, a Nejmar je izašao iz igre u 80 minutu.[237]

Olimpijske igre 2012. i prvi het trik[uredi | uredi izvor]

Nejmar na utakmici protiv Bjelorusije na Olimpijskim igrama 2012.

Na dan 11. maja 2012, uvršten je u sastav tima za Olimpijske igre 2012, u Londonu.[238] Na prvoj pripremnoj utakmici pred početak turnira, 20. jula, u pobjedi od 2:0 protiv Velike Britanije, asistirao je Sandru kod prvog gola, nakon čega je postigao gol iz penala.[239]

Na dan 26. jula, postigao je prvi gol na Igrama, u pobjedi od 3:2 protiv Egipta, u prvom kolu grupne faze.[240] Na utakmici drugog kola, protiv Bjelorusije, na Old Trafordu, postigao je gol sa 30 metara, nakon čega je asistirao Alešandreu Patu i Oskaru, za pobjedu od 3:1, čime je Brazil osigurao plasman u četvrtfinale. Nakon utakmice, izjavio je: „pogodio sam i napravio sam dvije asistencije, tako da je za mene savršeno.“[241][242]

Na dan 5. avgusta, u četvrtfinalu protiv Hondurasa, dao je gol iz penala i asistirao je Leandru Damijau, za pobjedu od 3:2 nakon preokreta.[243] Na dan 11. avgusta, Brazil je izgubio u finalu od Meksika, na Vembliju 2:1.[244]

Na dan 10. septembra, postigao je prvi het trik za reprezentaciju, u pobjedi od 8:0 protiv Kine, u Recifeu.[245] Devet dana kasnije, postigao je gol u pobjedi od 2:1 protiv Argentine, u prvoj utakmici Superklasika de las Amerikas.[246]

Kup konfederacija 2013.[uredi | uredi izvor]

Nejmar na utakmici protiv Španije, u finalu Kupa konfederacija 2013.

Izabran je u tim selektora Luisa Felipea Skolarija za Kup konfederacija 2013, a za turnir, uzeo je dres sa brojem 10, nakon što je prethodno nosio broj 11.[247]

Prvi gol na turniru postigao je u pobjedi od 3:0 protiv Japana, 15. juna, u prvom kolu grupne faze.[248] U drugom kolu, dao je gol u devetom minutu, nakon čega je asistirao Žou u 90 minutu, za pobjedu od 2:0 protiv Meksika.[249] Na poslednjoj utakmici u grupi, postigao je svoj treći gol na turniru, u pobjedi od 4:2 protiv Italije i dobio je nagradu za igrača utakmice na trećoj utakmici zaredom.[250][251]

U polufinalu, 30. juna, učestvovao je u akciji iz koje je Fred postigao vodeći gol protiv Urugvaja; izjednačio je Kavani, nakon čega je Nejmar asistirao Paulinju u 86 minutu, za pobjedu od 2:1.[252] U finalu, protiv Španije, učestvovao je u akciji iz koje je Fred postigao gol u drugom minutu, nakon čega je sam dao gol u 44 minutu, a Fred je u 47 postigao treći gol, za pobjedu od 3:0.[253] Zbog izdanja, dobio je zlatnu loptu, za najboljeg igrača turnira.[254]

Svjetsko prvenstvo 2014.[uredi | uredi izvor]

Na dan 5. marta 2014, postigao je het trik u pobjedi od 5:0 protiv Južnoameričke Republike, u Johanezburgu. Nakon što je sudija svirao kraj utakmice, dječak je utrčao na teren; obezbjeđenje je počelo da ga izvodi sa terena, ali je Nejmar reagovao, kako ga ne bi izbacili i upoznao ga je sa ostalim igračima Brazila, a zatim su ga bacali uvis u toku proslave.[255][256]

Nejmar na utakmici prvog kola grupne faze Svjetskog prvenstva, protiv Hrvatske.
Nejmar na utakmici protiv Meksika, u drugom kolu grupne faze.

Na dan 2. juna, uvršten je u sastav tima za Svjetsko prvenstvo 2014.[257] Pred početak prvenstva, očekivalo se da Nejmar, kao najveća zvijezda tima, predvodi Brazil do šeste titule prvaka svijeta i prve titule u domovini.[258] Nedelju dana prije prve utakmice, dao je gol i upisao dvije asistencije u pobjedi od 4:0 protiv Paname, u prijateljskoj utakmici.[259]

Svoju 50 utakmicu za reprezentaciju odigrao je u prvom kolu grupne faze, protiv Hrvatske, u Sao Paulu. U 26 minutu, pri rezultatu 1:0, udario je Luku Modrića, zbog čega je dobio žuti karton.[260] Mnogi su izjavili da je kazna bila blaga i da je trebalo da dobije crveni karton.[261][262][263] Izjednačio je prije kraja prvog poluvremena, udarcem van šesnaesterca, nakon čega je postigao gol za vođstvo od 2:1 iz penala u 71 minutu, dok je Oskar postigao gol za pobjedu od 3:1.[264] Na utakmici trećeg kola grupne faze, postigao je dva gola u pobjedi od 4:1 protiv Kameruna i Brazil se plasirao u nokaut fazu.[265] Utakmica osmine finala, protiv Čilea, završena je 1:1, Brazil je pobijedio 3:2 na penale, a Nejmar je postigao odlučujući gol.[266]

U četvrtfinalu, u pobjedi od 2:1 protiv Kolumbije, asistirao je Tijagu Silvi za vodeći gol u 7 minutu iz kornera;[267] to mu je bila druga asistencija iz kornera, nakon što je asistirao za gol Davidu Luizu protiv Čilea.[266] U 88 minutu, Huan Kamilo Zuniga ga je faulirao, zbog čega je morao da napusti igru na nosilima. Skener je pokazao da je doživio prelom kičme i da će morati da propusti ostatak prvenstva.[268] U polufinalu, bez Nejmara, Brazil je izgubio 7:1 od Njemačke, što je bio najveći poraz reprezentacije u istoriji.[269]

Na dan 11. jula, našao se na skraćenom spisku od deset igrača, kandidata za najboljeg igrača prvenstva.[270] Dobio je bronzanu kopačku, kao treći najbolji strijelac i uvršten je u idealni tim prvenstva.[271]

Kopa Amerika 2015.[uredi | uredi izvor]

Pošto Tijago Silva nije igrao zbog povrede, selektor Brazila — Dunga, imenovao je Nejmara za novog kapitena reprezentacije, objavivši da će ostati kapiten za stalno.[272] Na dan 14. oktobra 2014, postigao je četiri gola na jednoj utakmici po prvi put u reprezentaciji, u pobjedi od 4:0 protiv Japana, u prijateljskoj utakmici u Singapuru.[273] Sa 22 godine, postigao je 40 golova na 58 utakmica i postao je peti najbolji strijelac u istoriji reprezentacije Brazila, preskočivši Ronaldinja i Rivalda.[273][274] Na dan 26. marta 2015, postigao je drugi gol u pobjedi od 3:1 protiv Francuske, u Parizu.[275]

Na dan 14. juna, u prvoj utakmici grupne faze Kopa Amerike, postigao je izjednačujući gol, nakon čega je asistirao Daglasu Kosti za pobjedu od 2:1 protiv Perua.[276] Na utakmici drugog kola, Brazil je izgubio 1:0 od Kolumbije, a Nejmar je dobio žuti karton zbog igranja rukom. Nakon što je sudija svirao kraj utakmice, namjerno je šutnuo loptu u Pabla Armera, zbog čega ga je Karlos Baka gurnuo i obojica su dobili crveni karton.[277] KONMEBOL ga je kaznio sa četiri utakmice suspenzije i 10.000 dolara.[278]

Letnje olimpijske igre 2016.[uredi | uredi izvor]

Nejmar u finalu Olimpijskih igara, protiv Njemačke.

Fudbalski savez Brazila htio je da Nejmar igra i na Kopa Americi i na Olimpijskim igrama, tokom ljeta 2016, ali je, nakon zahtjeva trenera Barselone — Luisa Enrikea, odlučeno da preskoči Kopa Ameriku.[279] Krajem juna 2016, uvršten je u tim Brazila za Olimpijske igre 2016, kao jedan od tri fudbalera starija od 23 godine i postavljen je za kapitena reprezentacije.[280][281]

U četvrtfinalu, postigao je prvi gol iz slobodnog udarca i asistirao Luanu kod drugog gola, u pobjedi od 2:0 protiv Kolumbije.[282] U polufinalu, postigao je dva gola, prvi i poslednji na utakmici, u pobjedi od 6:0 protiv Hondurasa.[283]

U finalu, protiv Njemačke, na Marakani, 20. avgusta, postigao je gol za vođstvo Brazila iz slobodnog udarca; Maks Mejer je izjednačio u drugom poluvremenu i utakmica je završena 1:1. Na penale, Brazil je pobijedio 5:4, a Nejmar je pogodio odlučujući penal i donio reprezentaciji Brazila prvu zlatnu medalju na Olimpijskim igrama.[284][285] I prije i poslije turnira, kritikovan je zbog ponašanja na terenu i van njega, a veliki broj bivših brazilskih fudbalera, izjavio je da Nejmar nije dorastao da bude kapiten reprezentacije.[286] Nakon osvajanja Igara, odustao je od toga da bude kapiten.[287]

Svjetsko prvenstvo 2018.[uredi | uredi izvor]

Nejmar slavi pogodak protiv Kostarike na Mundijalu 2018. u Rusiji.

U maju 2018. uvršten je u sastav tima za Svjetsko prvenstvo 2018, u Rusiji.[288] Na dan 3. juna, vratio se u reprezentaciju nakon tri mjeseca pauze zbog povrede stopala i postigao je gol u pobjedi od 2:0 protiv Hrvatske, na Enfildu.[289] Naredne nedelje, u pobjedi od 3:0 protiv Austrije, postigao je 55 gol za reprezentaciju, čime se izjednačio na trećem mjestu liste strijelaca reprezentacije, sa Romariom.[290] Na utakmici drugog kola grupne faze Svjetskog prvenstva, igranoj 22. juna, postigao je gol u sudijskoj nadoknadi, za pobjedu od 2:0 protiv Kostarike.[291] Sa golom, prestigao je Romarija na listi, ostavši samo iza Pelea i Ronalda.[292]

Na dan 2. jula, postigao je svoj drugi gol na prvenstvu i asistirao je Robertu Firminu, u pobjedi od 2:0 protiv Meksika u osmini finala.[293] Nakon utakmice, BBC Sport je napisao da, bez obzira na dobru igru, Nejmar ostaje nepopularan među neutralnim navijačima, zbog njegove drskosti i glume. Brazilski časopis — O Globo, napisao je da je Nejmar šarmirao Brazil, ali da je iznervirao ostatak svijeta.[294] Na dan 6. jula, Brazil je izgubio u četvrtfinalu od Belgije i ispao je sa prvenstva; u nadoknadi vremena, Tibo Kurtoa je vrhovima prstiju odbranio udarac Nejmara za izjednačenje.[295]

Kvalifikacije za Svjetsko 2022.[uredi | uredi izvor]

U maju 2019, uvršten je u tim za Kopa Ameriku 2019, u Brazilu.[296] Na dan 5. juna, doživio je povredu članka u pobjedi od 2:0 protiv Katara i otpisan je za učešće na turniru, jer je morao da pauzira najmanje četiri nedelje.[297][298][299]

Na dan 10. oktobra 2019, odigrao je stotu utakmicu za reprezentaciju, u remiju 1:1 protiv Senegala, u prijateljskoj utakmici.[300] Na dan 13. oktobra 2020, postigao je het trik u pobjedi od 4:2 protiv Perua, u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 2022, čime je prestigao Ronalda na drugom mjestu liste strijelaca Brazila.[301]

Svjetsko prvenstvo 2022.[uredi | uredi izvor]

Profil[uredi | uredi izvor]

Stil igre i prijem[uredi | uredi izvor]

Nejmar (desno) i Lionel Mesi, nakon Svjetskog klupskog prvenstva 2011, na kojem je Barselona pobijedila Santos.[302]

Nejmar uglavnom igra na poziciji centralnog napadača, drugog ili krilnog napadača, kao i ofanzivnog veznog, a opisan je kao „pravi fenomen“.[303][304] Obično igra na poziciji lijevog krilnog napadača i za klub i za reprezentaciju, u formaciji 4–3–3, odakle se povlači bliže centru, zahvaljujući dobrom tempu i plejmejkerskim sposobnostima; ovakvo pozicioniranje, omogućava mu da šutira sa jačom nogom ili da asistira saigračima.[304] Njegove vještine, driblinzi i trikovi, doveli su do poređenja sa Ronaldinjom. Glavne osobine su mu kreativnost, vizija, driblinzi, završetak, finte i tehnika, a opisan je kao „električan“ i „eksplozivan“.[305][306][307] Često izvodi trik rainbow flick,[308] a kao dobar golgeter,[309] iako je dešnjak, sposoban je da daje golove i lijevom i desnom nogom, glavom, kao i iz slobodnih udaraca i penala.[304][310] Izjavio je: „uvijek sam se trudio da usavršim sve — dribling, udarac, igru glavom i kontrolu. Uvijek možete da se poboljšate.“[16] Tokom djetinjstva, bio je inspirisan sa Mesijem, Kristijanom Ronaldom, Andresom Inijestom, Čavijem i Vejnom Runijem.[311]

Nejmar, u dresu Brazila 2011, često je poređen sa Peleom i Ronaldinjom.

Smatran je jednim od najvećih talenata u mladosti,[312] a Ronaldinjo je rekao da smatra da će postati najbolji fudbaler na svijetu, izjavivši 2013: „Nejmar je mlad i ne mogu da objasnim kako će specijalan postati. U naredne dvije ili tri sezone, postaće najbolji fudbaler.“[313] Ronaldo je takođe rekao da vjeruje da Nejmar može da postane najbolji na svijetu, izjavivši: „logično, Mesi je bolji sada, ali Nejmar je veliki talenat koji će pokazati svijetu da će biti broj 1.[314] Bivši sportski direktor Real Madrida — Horhe Valdano, izjavio je: „volim Nejmara mnogo. Većina njegovih individualnih akcija se završava golom i obično je to potez koji se dešava samo sa njim na terenu.“[315] Nakon što je prešao u Barselonu, počeo je da se razvija u jednog od najboljih fudbalera.[316][317]

„I tako, cirkus Nejmar je stigao u Dortmund. Brazilska raspoloženja, gluma, drskost i uspjesi u postizanju golova bila su vidljiva u svim fascinantnim i očaravajućim detaljima.“

—Forbes, nakon utakmice između Borusije Dortmund i Pariz Sen Žermena, u februaru 2020.[318]

Ipak, poznat je po tome što lako pada i simulira prekršaje,[319][320][321][322] za šta je Pele izjavio: „on je igrač sa tijelom koje ne može da izdrži mnogo udaraca. Dosta puta će pasti jer ne može da uradi ništa drugo, ali prevazilazi to. Čak i kada je fauliran, ne može da napravi spektakl od toga.“[323] Tokom Svjetskog prvenstva 2018, njegovi potezi izazvali su „Nejmar čelendž“ na društvenim mrežama, za dramatično padanje.[324][325] Kao glavna zvijezda reprezentacije i većine klubova u kojima je igrao, obično je igrač kojeg protivnički igrači najviše ciljaju; godine 2018. bio je najviše fauliran igrač u pet najjačih evropskih liga.[326] Često je optuživan da preuveličava povrede; Erik Kantona je izjavio: „Nejmar je sjajan glumac. Jedva da ga dodirnete i vrti se satima i satima.“[327][328] U odgovoru na kritike, nakon Svjetskog prvenstva 2018, priznao je da nije mogao da se nosi sa frustracijom koja je doprinjela da bude teatralan na terenu i obećao je da će se promijeniti na bolje.[329] Takođe, tokom karijere, borio se sa raznim povredama.[330]

Poređenja[uredi | uredi izvor]

Mediji ga obično porede sa Peleom,[310] jer posjeduje sličnu građu, a isto kao i Pele, ponikao je u akademiji Santosa. Izjavio je da mu je Pele uzor, dodavši: „ne volim da pravim poređenja sa Peleom.“[331] Takođe, često je poređen sa Ronaldinjom.[332]

Vremenom, reputacija mu je rasla, zbog čega su ga i mediji i bivši igrači poredili sa Mesijem, o čemu je Nejmar izjavio: „Mesi je iznad svih, nema svrhe porediti me sa njim. On je najbolji fudbaler na svijetu, a ja sam uvijek inspirisan kada gledam dobar fudbal.“[333] Ronaldo je izjavio: „Nejmar je veliki talenat. Najbolje što imamo mi u Brazilu. Veoma je sličan Mesiju.“ Ziko je izjavio: „vidim Nejmara kao Kristijana Ronalda i Mesija, tipa koji se pojavljuje i omogućuje da se stvari dese.“[334] Nakon što je postigao het trik u pobjedi od 3:1 protiv Internasionala u Kopa Libertadoresu i Mesijevih pet golova u Ligi šampiona, izjavio je: „ja sam Mesijev fan. Rečeno mi je šta je uradio danas. Podržavam ga da postigne što više lijepih golova, tako da mogu da ga kopiram i imitiram.“[335][336] Godine 2017. Dejvid Bekam je izjavio: „Lionel Mesi i Kristijano Ronaldo su dobili novog rivala — i Nejmar je spreman da povuče svoj potez.“[12]

Van fudbala[uredi | uredi izvor]

Privatni život[uredi | uredi izvor]

Nejmar izražava hrišćansku vjeru nakon osvajanja zlatne medalje na Olimpijskim igrama 2016.

Na dan 13. avgusta 2011, dobio je sina, sa djevojkom Karolinom Dantas, kome su dali ime Davi Luka.[337] Ima blizak odnos sa sestrom Rafaelom Bekran, čije lice je istetovirao na ruci, dok je ona istetovirala njegove oči na ruci.[338]

Nejmar je hrišćanin,[339][340] a pripadnik je pantekostalizma.[341] O svojoj vjeri, izjavio je: „život jedino ima smisla kada je naš najveći ideal da služimo Hristosu!“[342] Takođe, povremeno nosi traku za kosu sa natpisom „100% Hristos“.[343] Prema navodima, 10% od svojih prihoda daje crkvi u koju ide, a kao vjerskog uzora naveo je Kaku.[344] Svake godine, organizuje humanitarnu utakmicu sa brazilskim fudbalerom Neneom, u gradu Žundijai, rodnom gradu Nenea, sa ciljem da prikupe hranu i sredstva za ugrožene porodice.[345] Pored portugalskog, govori i španski jezik.[346][347]

U julu 2019, policija je saopštila da je istraga koja je sprovođena protiv njega zbog silovanja, odbačena zbog nedovoljno dokaza.[348]

Na dan 2. septembra 2020, objavljeno je da je, zajedno sa saigračima iz Pariz Sen Žermena — Anhelom di Marijom i Leandrom Paredesom, bio pozitivan na korona virus. Časopis L'Équipe, objavio je da su njih trojica bili na odmoru na Ibizi, a zbog pozitivnog rezultata bili su u karantinu nedelju dana.[349][350]

Bogatstvo i sponzorstva[uredi | uredi izvor]

Potpisao je veliki broj sponzorskih ugovora otkako je njegova reputacija počela da raste kada je imao 17 godina. U martu 2011. potpisao je ugovor na 11 godina sa američkom kompanijom za proizvodnju sportske opreme — Nike,[351] koji je završen u avgustu 2020. i promijenio je kompaniju nakon 15 godina, jer je prethodno nosio njihovu opremu u mlađim kategorijama.[352] Nakon toga, potpisao je ugovor sa njemačkom kompanijom Puma.[353] U martu 2011, Panasonic je platio 2,4 miliona dolara za dvogodišnji ugovor. Prije nego što je potpisao za Barselonu, France Football ga je svrstao na 13 mjesto fudbalera sa najvećom zaradom 2012, sa ukupnom zaradom od 18,8 miliona dolara.[354][355] Takođe, potpisao je sponzorske ugovore sa kompanijama Volkswagen, Tenys Pé Baruel, Lupo, Ambev, Claro, Unilever i Santander.[356][357][358][359] Godine 2018, France Football ga je svrstao na treće mjesto na listi najplaćenijih fudbalera na svijetu, sa ukupnom zaradom od 81,5 miliona evra, odnosno 95 miliona dolara, računajući platu u klubu, bonuse i sponzorske ugovore.[360] Godine 2019, Forbes ga je svrstao na treće mjesto najplaćenijih sportista na svijetu, iza Mesija i Kristijana Ronalda, sa ukupnom zaradom od 105 miliona dolara.[13]

Na dan 8. maja 2013, časopis SportsPro, svrstao ga je na prvo mjesto najprodavanijih sportista na svijetu, ispred Mesija.[361] Istog mjeseca, kompanija Nike, proizvela je model kopački Nike Hypervenom, za Nejmara, koji ih je prestavio na promociji u Rio de Žaneiru.[362] U novembru 2012, marketinška agencija — Loducca, kreirala je njegov lični logotip brenda,[363] na kojem su slova N, J i R, što predstavlja njegovo ime — Nejmar Mlađi (port. Neymar Junior), a N je stilizovano tako da odgovara njegovom broju 11, koji je tada nosio na dresu.[363] Učestvovao je u reklami za Beats Electronics 2014, zajedno sa drugim fudbalerima, kao što su Tijeri Anri i Luis Suarez, a tema je bila ‚igra prije igre‘, u kojem se prikazuje ritual igrača o slušanju muzike prije početka utakmice.[364]

Mediji[uredi | uredi izvor]

Nejmar na utakmici između Njujork red bulsa i Los Anđeles galaksija 2011.

Nejmar je bio na naslovnici sjevernoameričke verzije video igara Pro Evolution Soccer 2012. i Pro Evolution Soccer 2013, koje distribuira Konami,[365] pridruživši se tako Kristijanu Ronaldu na naslovnici.[366][367] Godine 2018, potpisao je za EA Sports i pojavio se na naslovnici video igre FIFA 18, jednoj od serija video igara FIFA.[368] Pojavio se na naslovnici ultimativnog izdanja video igre FIFA 19, zajedno sa Kristijanom Ronaldom, a njegova prepoznatljiva proslava gola je takođe uključena u igru.[369][370] U originalnom izdanju igre, na naslovnici je bio Kristijano Ronaldo u dresu Real Madrida, ali nakon što je prešao u Juventus, FIFA je objavila ultimativno izdanje, na kojem su na naslovnici Kristijano Ronaldo u dresu Juventusa i Nejmar u dresu Pariz Sen Žermena.[371]

U februaru 2013, našao se na naslovnoj strani časopisa Time, postavši tako prvi brazilski sportista koji se pojavio na naslovnici. Izdanje je uključivalo i članak, koji je Bobi Goš nazvao „novi Pele“, dok je u podnaslovu pisalo „kako karijera brazilske fudbalske zvijezde, Nejmara, objašnjava ekonomiju njegove države“.[372]

Na naslovnoj strani brazilskog fudbalskog časopisa — Placar, prikazan je Nejmar sa krstom, a u naslovu članka pisalo je „Nejmarovo krštenje“, dok je u podnaslovu pisalo „brazilski as se pretvara u žrtvenog jarca u sportu u kojem svi ostali igraju prljavo“, što je izazvalo dosta kontroverzi.[373]

U aprilu 2013, brazilski karikaturista — Maurisio de Souza, objavio je strip Monica's Gang, u kojem se nalazi mlađa verzija Nejmara, pod imenom Nejmar Jr. koji je glavni lik.[374]

U maju 2013, časopis SportsPro, proglasio ga je za najprodavanijeg sportistu na svijetu drugu godinu zaredom, ispred Mesija, Rorija Mekilroja, Jusejna Bolta i Kristijana Ronalda.[375] Lista se formira na osnovu novčane vrijednosti, godina, harizme i njihovog tržišnog potencijala u naredne tri godine.[375] U martu 2015, bio je na četvrtom mjestu po renkingu sportista na društvenim mrežama, iza Kristijana Ronalda, Lionela Mesija i Dejvida Bekama, sa 52 miliona pratilaca na mreži Facebook.[376][377] Do aprila 2021, ima preko 140 miliona pratilaca na društvenoj mreži Instagram, po čemu je među 15 najpraćenijih naloga na mreži i na trećem mjestu od sportista, iza Kristijana Ronalda i Mesija.[378] Na ESPN listi aktivnih sportista 2016, rangiran je na četvrtom mjestu najpopularnijih sportista na svijetu, iza Kristijana Ronalda, Lebrona Džejmsa i Mesija, a ispred Rodžera Federera.[379] U aprilu 2017, uključen je na listu časopisa Time od 100 najuticajnijih ljudi na svijetu.[12] Godine 2019, ESPN ga je ponovo rangirao na četvrto mjesto najpopularnijih sportista na svijetu, ponovo iza Kristijana Ronalda, Lebrona Džejmsa i Mesija, a ispred Konora Makgregora.[380]

Kako bi obilježili početak Svjetskog prvenstva 2014. u Brazilu, u junu 2014, Nejmar se pojavio na naslovnoj strani brazilske verzije časopisa Vogue, sa manekenkom Žizel Bindšen, suprugom Toma Brejdija.[381] U novembru 2014. učestvovao je u kampanji FIFA 11 protiv ebole, u kojoj su učestvovali još Kristijano Ronaldo, Garet Bejl, Čavi i Didije Drogba.[382] Pod sloganom „Zajedno, možemo da pobijedimo ebolu“, u saradnji sa Afričkom fudbalskom organizacijom — KAF i zdravstvenim stručnjacima, igrači su držali 11 poruka kako bi podigli svjesnost o bolesti i načine za borbu protiv nje.[382][383]

Muzika[uredi | uredi izvor]

Postao je poznat po promovisanju brazilske moderne pop muzike, posebno žanra Música sertaneja. Video u kojem pleše u svlačionici Santosa, ispred saigrača, koji su ga snimali dok je slušao pjesmu Mišela Tela — Ai se eu te pego!, postao je viralan. Ples je počeo da izvodi i nakon postizanja golova, a pojavio se uživo na jednom koncertu zajedno sa Telom. Takođe, prisustvovao je koncertu Gustava Lime, gdje je, zajedno sa njim, pjevao pjesme Balada i Fazer Beber. Godine 2012, učestvovao je u video spotu za pjesmu dua Žoao Lukas i Marselo — Eu Quero Tchu, Eu Quero Tcha. Godine 2013, učestvovao je u video spotu repera MC Guim — País do Futebol.[384]

Televizija i filmovi[uredi | uredi izvor]

Godine 2017, glumio je samoga sebe u filmu XXX: Povratak Zandera Kejdža, trećem nastavku filmske trilogije XXX, u kojem u glavnim ulogama, između ostalih, glume Vin Dizel, Dipika Padukone, Doni Jen i Nina Dobrev.[385] Godine 2019. pojavio se u tri epizode serije kuća od papira, gdje je glumio ulogu Monje Žaoa.[386]

Godina Naziv Uloga Napomena Tip
2012. (fdp) Enkanador — TV serija
2017. Os Parças sam sebe — Film
2017. XXX: Povratak Zandera Kejdža sam sebe — Film
2019. Kuća od papira Monje Žoao — TV serija

Statistika karijere[uredi | uredi izvor]

Klubovi[uredi | uredi izvor]

Ažurirano nakon utakmice igrane 23. maja 2021.[387][388]
Klub Sezona Liga Kup[a] Državna liga[b] Kontinentalno Ostalo Ukupno
Liga Utak. Gol. Utak. Gol. Utak. Gol. Utak. Gol. Utak. Gol. Utak. Gol.
Santos 2009. Serija A 33 10 3 1 12 3 — — 48 14
2010. 31 17 8 11 19 14 2[v] 0 — 60 42
2011. 21 13 — 11 4 13[g] 6 2[d] 1 47 24
2012. 17 14 — 16 20 12[g] 8 2[đ] 1 47 43
2013. 1 0 4 1 18 12 — — 23 13
Ukupno 102 54 15 13 75 53 27 14 4 2 225 136
Barselona 2013/14. La liga 26 9 3 1 — 10[e] 4 2[ž] 1 41 15
2014/15. 33 22 6 7 — 12[e] 10 — 51 39
2015/16. 34 24 5 4 — 9[e] 3 1[d] 0 49 31
2016/17. 30 13 6 3 — 9[e] 4 0 0 45 20
Ukupno 123 68 20 15 — 40 21 3 1 186 105
Pariz Sen Žermen 2017/18. Liga 1 20 19 1 2 — 7[e] 6 2[z] 1 30 28
2018/19. 17 15 3 2 — 6[e] 5 2[i] 1 28 23
2019/20. 15 13 2 2 — 7[e] 3 3[z] 1 27 19
2020/21. 18 9 3 1 — 9[e] 6 1[j] 1 31 17
Ukupno 70 56 9 7 — 29 20 8 4 116 87
Ukupno u karijeri 295 178 44 35 75 53 95 56 15 7 528 329
  1. ^ Uključuje Kup Brazila, Kup kralja i Kup francuske
  2. ^ Uključuje Šampionat Paulista
  3. ^ Nastup(i) u Kopa Sudamerikani
  4. ^ a b Nastup(i) u Kopa Libertadoresu
  5. ^ a b Nastup(i) na Svjetskom klupskom prvenstvu
  6. ^ Nastup(i) u Rekopa Sudamerikani
  7. ^ a b v g d đ e ž Nastup(i) u Ligi šampiona
  8. ^ Nastup(i) u Superkupu Španije
  9. ^ a b Nastup(i) u liga kupu Francuske
  10. ^ Jedan nastup i jedan gol u Liga kupu, jedan nastup u Superkupu Francuske
  11. ^ Nastup u Superkupu Francuske

Reprezentacija[uredi | uredi izvor]

Nejmar na utakmici protiv Hrvatske, na Svjetskom prvenstvu 2014.
Ažurirano nakon utakmice igrane septembra 2021. [389]
Nastupi i golovi za reprezentaciju po godinama
Reprezentacija Godina Nastupi Golovi
Brazil 2010 2 1
2011 13 7
2012 12 9
2013 19 10
2014 14 15
2015 9 4
2016 6 4
2017 8 3
2018 13 7
2019 5 1
2020 2 3
2021 10 5
Ukupno 113 69

Golovi za reprezentaciju[uredi | uredi izvor]

Ključ
‡ Gol iz penala
Golovi za reprezentaciju, po datumima, sa prikazom stadiona, protivnika, rezultata i takmičenja.
Broj Nastup Datum Stadion Protivnik Gol za Konačan rezultat Takmičenje Ref.
1 1 10. avgust 2010. Stadion Metlajf, Ist Raderford, SAD  Sjedinjene Države 1:0 2:0 Prijateljska [390]
2 3 27. mart 2011. Emirejts, London, Engleska  Škotska 1:0 2:0 [391]
3 2:0‡
4 8 13. jul 2011. Stadion Mario Alberto Kempes, Kordoba, Argentina  Ekvador 2:1 4:2 Kopa Amerika 2011. [392]
5 4:2
6 10 10. avgust 2011. Mercedes-Benc arena, Štutgart, Njemačka  Njemačka 2:3 2:3 Prijateljska [393]
7 13 28. septembar 2011. Olimpiko do Para, Belem, Brazil  Argentina 2:0 2:0 Američki Superklasiko 2011. [394]
8 14 8. oktobar 2011. Nacionalni stadion, San Hoze, Kostarika  Kostarika 1:0 1:0 Prijateljska [395]
9 17 30. maj 2012. Fedeksfild, Landover, SAD  Sjedinjene Države 1:0‡ 4:1 [396]
10 22 10. septembar 2012. Stadion Aruda, Recife, Brazil  Kina 2:0 8:0 [397]
11 5:0
12 6:0
13 23 19 September 2012 Stadion Sera Durada, Gojanija, Brazil  Argentina 2:1‡ 2:1 Američki Superklasiko 2012. [398]
14 24 11 October 2012 Stadion Svedbank, Malme, Švedska  Irak 5:0 6:0 Prijateljska [399]
15 25 16 October 2012 Gradski stadion, Vroclav, Poljska  Japan 2:0 4:0 [400]
16 3:0
17 26 15. novembar 2012. Stadion Metlajf, Ist Raderford, SAD  Kolumbija 1:1 1:1 [401]
18 31 6. april 2013. Stadion Ramon Tahuiči Agvilera Santa Kruz de la Sijera, Bolivija  Bolivija 2:0 4:0 [402]
19 3:0
20 32 24. april 2013. Mineirao, Belo Orizonte, Brazil  Čile 2:1 2:2 [403]
21 35 15. jun 2013. Stadion Mane Garinča, Brazilija, Brazil  Japan 1:0 3:0 Kup konfederacija 2013. [404]
22 36 19. jun 2013. Stadion Kastelao, Fortaleza, Brazil  Meksiko 1:0 2:0 [405]
23 37 22. jun 2013. Arena fonte nova, Salvador, Brazil  Italija 2:1 4:2 [406]
24 39 30. jun 2013. Marakana, Rio de Žaneiro, Brazil  Španija 2:0 3:0 [407]
25 41 7. septembar 2013. Stadion Mane Garinča, Brazilija, Brazil  Australija 3:0 6:0 Prijateljska [408]
26 42 10. septembar 2013. Stadion Žilet, Foksboro, SAD  Portugalija 2:1 3:1 [409]
27 43 12. oktobar 2013. Stadion za Svjetsko prvenstvo, Seul, Južna Koreja  Južna Koreja 1:0 2:0 [410]
28 47 5. mart 2014. Soker siti, Johanezburg, Južnoafrička Republika  Južnoafrička Republika 2:0 5:0 [411]
29 3:0
30 5:0
31 48 3. jun 2014. Stadion Sera Durada, Gojanija, Brazil  Panama 1:0 4:0 [412]
32 50 12. jun 2014. Arena Korintijans, Sao Paulo, Brazil  Hrvatska 1:1 3:1 Svjetsko prvenstvo 2014. [413]
33 2:1‡
34 52 23. jun 2014. Stadion Mane Garinča, Brazilija, Brazil  Kamerun 1:0 4:1 [414]
35 2:1
36 55 5. septembar 2014. Stadion Hard rok, Majami Gardens, SAD  Kolumbija 1:0 1:0 Prijateljska [415]
37 58 14. oktobar 2014. Nacionalni stadion u Singapuru, Kalang, Singapur  Japan 1:0 4:0 [416]
38 2:0
39 3:0
40 4:0
41 59 12. novembar 2014. Stadion Sukru Saraoglu, Istanbul, Turska  Turska 1:0 4:0 [417]
42 4:0
43 61 26. mart 2015 Stad de Frans, Sen Deni, Francuska  Francuska 2:1 3:1 [418]
44 64 14. jun 2015. Stadion Munisipal Herman Beker, Temuko, Čile  Peru 1:1 2:1 Kopa Amerika 2015. [419]
45 67 8. septembar 2015. Stadion Žilet, Foksboro, SAD  Sjedinjene Države 2:0 4:1 Prijateljska [420]
46 4:0
47 71 1. septembar 2016. Olimpiko Atahualpa, Kito, Ekvador  Ekvador 1:0‡ 3:0 Kvalifikacije za Svjetsko prvenstvo 2018. [421]
48 72 6. septembar 2016. Arena Amazonija, Manaus, Brazil  Kolumbija 2:1 2:1 [422]
49 73 6. oktobar 2016. Arena das Dunas, Natal, Brazil  Bolivija 1:0 5:0 [423]
50 74 10. novembar 2016. Mineirao, Belo Orizonte, Brazil  Argentina 2:0 3:0 [424]
51 76 23. mart 2017. Stadion Sentenario, Montevideo, Urugvaj  Urugvaj
3:1
 4:1 [425]
52 77 27. mart 2017. Arena Korintijans, Sao Paulo, Brazil  Paragvaj
2:0
 3:0 [426]
53 82 10. novembar 2017. Stadion Pjer Morua, Vilnev d’Ask, Francuska  Japan
1:0
 3:1 Prijateljska [427]
54 84 3. jun 2018. Enfild, Liverpul, Engleska  Hrvatska
1:0
 2:0 [428]
55 85 10. jun 2018. Stadion Ernst Hapel, Beč, Austrija  Austrija
2:0
 3:0 [429]
56 87 22. jun 2018. Stadion Sankt Peterburg, Sankt Peterburg, Rusija  Kostarika
2:0
 2:0 Svjetsko prvenstvo 2018. [430]
57 89 2. jul 2018. Samara arena, Samara, Rusija  Meksiko
1:0
 2:0 [431]
58 91 7. septembar 2018. Stadion Metlajf, Ist Raderford, SAD  Sjedinjene Države 2:0‡ 2:0 Prijateljska [432]
59 92 11. septembar 2018. Fedeksfild, Landover, SAD  Salvador 1:0‡ 5:0 [433]
60 95 16. novembar 2018. Emirejts, London, Engleska  Urugvaj 1:0 1:0 [434]
61 98 6. septembar 2019. Hard rok sradion, Majami Gardens, SAD  Kolumbija 2:2 2:2 [435]
62 103 13. oktobar 2020. Nacionalni stadion, Lima, Peru  Peru 1:1‡ 4:2 Kvalifikacije za Svjetsko prvenstvo 2022. [436]
63 3:2‡
64 4:2

Uspjesi[uredi | uredi izvor]

Klupski[uredi | uredi izvor]

Santos[2]

Barselona[2]

Pariz Sen Žermen

Reprezentativni[uredi | uredi izvor]

Mlada reprezentacija Brazila[2]

Brazil

Individualni[uredi | uredi izvor]

Nejmar sa Zlatnom loptom za najboljeg igrača Kupa konfederacija 2013.

Nagrade

  • Tim godine brazilske Serije A (3): 2010, 2011, 2012[445][446][447]
  • Čuteira de Oro (3): 2010, 2011, 2012
  • Bola de Prata (2): 2010, 2011
  • Bola de Oro (1): 2011
  • Najbolji fudbaler brazilske Serije A (1): 2011[446]
  • Mladi fudbaler godine po izboru časopisa World Soccer (1): 2011
  • Najkorisniji igrač Kopa Libertadoresa (1): 2011
  • Bronzana lopta na Svjetskom klupskom prvenstvu (1): 2011
  • Južnoamerički fudbaler godine: 2011, 2012
  • Nagrada Puškaš (1): 2011
  • Kandidat za nagradu Bola de Oro (1): 2012
  • Zlatna lopta na Kupu konfederacija (1): 2013
  • Bronzana kopačka na Kupu konfederacija (1): 2013
  • Idealni tim na Kupu konfederacija (1): 2013
  • Bronzana kopačka na Svjetskom prvenstvu: 2014
  • Idealni tim na Svjetskom prvenstvu: 2014
  • Samba gold (3): 2014, 2015, 2017[448]
  • Tim sezone Lige šampiona (2): 2014/15,[449] 2019/20[450]
  • Najbolji fudbaler iz ostatka svijeta u La ligi (1): 2014/15[451]
  • Igrač mjeseca La lige (1): novembar 2015[452]
  • Igrač godine Lige 1 (1): 2017/18[453]
  • Tim godine Lige 1 (2): 2017/18,[454] 2018/19[455]
  • Igrač mjeseca Lige 1 (2): decembar 2017,[456] januar 2020[457]
  • UEFA tim godine (2): 2015,[458] 2020[459]
  • FIFPro najboljih 11 (2): 2015,[460] 2017[461]
  • FIFPro najboljih 11 drugi tim (4): 2013,[462] 2014,[463] 2016,[464] 2018[465]
  • FIFPro najboljih 11 nominacija (2): 2019 (šesti napadač),[466] 2020 (šesti napadač)[467]
  • IFFHS najbolji plejmejker bronzana nagrada: 2017[468]
  • IFFHS tim godine (1): 2017[469]
  • IFFHS najbolji fudbaler decenije 2011–2020: 4 mjesto[470]
  • ESM tim godine (1): 2017/18[471]
  • IFFHS KONMEBOL tim decenije 2011–2020[472]

Performanse

  • Najbolji strijelac Kupa Brazila (1): 2010
  • Najbolji strijelac prvenstva Južne Amerike za mlade (1): 2011
  • Najbolji strijelac šampionata Paulista (1): 2012
  • Najbolji strijelac Kopa Libertadoresa 1): 2012 (izjednačen sa Matijasom Alusticom)
  • Drugi najbolji asistent Kopa Libertadoresa (1): 2012[473]
  • Najbolji strijelac Kupa kralja (1): 2014/15[474]
  • Najbolji strijelac Lige šampiona (1): 2014/15 (izjednačen sa Kristijanom Ronaldom i Lionelom Mesijem)
  • Najbolji asistent na Svjetskom klupskom prvenstvu (1): 2015[475]
  • Najbolji asistent Lige šampiona (2): 2015/16, 2016/17[476]

Napomene[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Iako Barselona nije klasifikovala njegov prelazak kao transfer, jer je iskorišćena otkupna klauzula od 222 miliona evra, računa se kao transfer jer je raskinuo tadašnji ugovor koji je imao sa Barselonom, što se radi i kod transfera. Obještećenje koje je uplaćeno Barseloni učinilo ga je najskupljim fudbalerom svih vremena u tom trenutku.[9][10]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „2018 FIFA World Cup Russia: List of players: Brazil” (PDF). FIFA. 10. 6. 2018. str. 4. Arhivirano iz originala (PDF) 19. 6. 2018. g. Pristupljeno 11. 6. 2018. 
  2. ^ a b v g „Neymar”. FC Barcelona. Arhivirano iz originala 12. 8. 2017. g. Pristupljeno 11. 8. 2017. 
  3. ^ „2014 FIFA World Cup Squadlists” (PDF). FIFA. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. Pristupljeno 7. 2. 2015. 
  4. ^ „Neymar”. ESPN FC. Arhivirano iz originala 10. 2. 2015. g. Pristupljeno 7. 2. 2015. 
  5. ^ "Neymar Jr. Profile" Arhivirano 24 april 2014 na sajtu Wayback Machine. FC Barcelona.com. Retrieved 9 May 2014
  6. ^ „Player Profile – Neymar Jr.”. www.sportycious.com. Arhivirano iz originala 21. 1. 2014. g. Pristupljeno 23. 1. 2021. 
  7. ^ „Neymar is the most decisive player in the world”. MARCA in English (na jeziku: engleski). 18. 8. 2020. Arhivirano iz originala 19. 8. 2020. g. Pristupljeno 19. 8. 2020. 
  8. ^ „Neymar now back on track to replace Lionel Messi as the world's best player”. Squawka (na jeziku: engleski). 13. 8. 2020. Arhivirano iz originala 27. 9. 2020. g. Pristupljeno 19. 8. 2020. 
  9. ^ a b „FC Barcelona communiqué on Neymar Jr” (Saopštenje). FC Barcelona. 3. 8. 2017. Arhivirano iz originala 3. 8. 2017. g. Pristupljeno 3. 8. 2017. 
  10. ^ a b „Neymar: Paris St-Germain sign Barcelona forward for world record 222m euros”. BBC. 3. 8. 2017. Arhivirano iz originala 3. 8. 2017. g. Pristupljeno 4. 8. 2017. 
  11. ^ „Neymar named Ligue 1 Player of Year as PSG dominate”. Goal. Arhivirano iz originala 26. 10. 2019. g. Pristupljeno 13. 7. 2018. 
  12. ^ a b v „Neymar Belongs on Time's '100 Most Influential People'; David Beckham Explains Why”. NESN. 20. 4. 2017. Arhivirano iz originala 21. 4. 2017. g. 
  13. ^ a b „Lionel Messi edges out Cristiano Ronaldo to head Forbes top 100 highest paid athletes”. BBC. Arhivirano iz originala 24. 11. 2020. g. Pristupljeno 12. 6. 2019. 
  14. ^ „The World's Highest-Paid Athletes 2020 - Forbes”. Forbes. 21. 5. 2020. Pristupljeno 30. 11. 2020. 
  15. ^ „Soccer prodigy Neymar is at home in Brazil”. The Age. Melbourne. Arhivirano iz originala 9. 11. 2013. g. Pristupljeno 10. 7. 2012. 
  16. ^ a b v „Work and play – Brazil's samba star Neymar has it all”. CNN. 1. 3. 2012. Arhivirano iz originala 9. 4. 2012. g. 
  17. ^ a b v g „Neymar da Silva Santos Júnior – The World's Hottest Property?”. Back Page Football. Arhivirano iz originala 17. 11. 2011. g. 
  18. ^ „Top 10 Pros Playing Today Who Started Off with Street Football and Futsal”. FutsalFeed. 12. 5. 2020. Arhivirano iz originala 13. 8. 2020. g. Pristupljeno 15. 1. 2021. 
  19. ^ „Performance by the under-12 Briosa almost did Neymar hit with São Paulo”. 7. 1. 2013. Arhivirano iz originala 28. 9. 2013. g. 
  20. ^ „The Trajectory of a Soccer Star – Neymar”. 7. 1. 2013. Arhivirano iz originala 13. 6. 2013. g. Pristupljeno 7. 1. 2013. 
  21. ^ „Neymar: without Pep Guardiola on the Barce bench”. Merca Foot. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. 
  22. ^ a b „Atacantes – Neymar” (na jeziku: portugalski). Santos Futebol Clube. Arhivirano iz originala 4. 12. 2012. g. 
  23. ^ "Soccer Prodigy, at Home in Brazil" Arhivirano 5 avgust 2017 na sajtu Wayback Machine. The New York Times. Retrieved 22 May 2014
  24. ^ Neymar Sr.'s own words explaining the decision, as translated in the referred source: “We’re from a humble family, and in a humble family there is always the question of cultural values,” he said. “We thought he had to grow up in Brazil. That was the first serious choice we had to make.”
  25. ^ „Neymar dá vantagem ao Santos no duelo com Palmeiras” (na jeziku: portugalski). Terra. 11. 4. 2009. Arhivirano iz originala 31. 3. 2012. g. 
  26. ^ „Invicto, Corinthians segura Santos e é campeão paulista” (na jeziku: portugalski). Terra. 3. 5. 2009. Arhivirano iz originala 8. 10. 2012. g. 
  27. ^ "Neymar hailed for Premier League snub" Arhivirano 11 jun 2015 na sajtu Wayback Machine. BBC Sport. Retrieved 14 January 2015
  28. ^ „Santos SP vs Guarani SP”. wsn.com. 15. 4. 2010. Arhivirano iz originala 12. 6. 2010. g. 
  29. ^ „Santos take the Paulista – but only just.”. Pitaco do Gringo. 3. 5. 2010. Arhivirano iz originala 3. 1. 2011. g. 
  30. ^ „Meninos da Vila comandam a festa de encerramento do Paulistão 2010”. GloboEsporte (na jeziku: portugalski). 4. 5. 2010. Arhivirano iz originala 7. 5. 2010. g. 
  31. ^ „Sky Sports Scout – Neymar”. Sky Sports. 8. 4. 2010. Arhivirano iz originala 12. 4. 2010. g. 
  32. ^ „West Ham chasing Brazilian Neymar”. Telegraph. 1. 7. 2010. Arhivirano iz originala 9. 11. 2020. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  33. ^ a b Chelsea continue Neymar chase Arhivirano 17 avgust 2010 na sajtu Wayback Machine Sky Sports, 15 August 2010
  34. ^ a b v „Brazilians want young striker Neymar in World Cup”. Taiwan News. 15. 4. 2010. Arhivirano iz originala 25. 8. 2013. g. 
  35. ^ Brazilian Starlet Neymar Makes It Clear He Wants Chelsea Move Arhivirano 30 avgust 2011 na sajtu Wayback Machine caughtoffside
  36. ^ „NOTA OFICIAL: Santos FC esclarece relação com a Terceira Estrela Investimentos S.A.”. Santos FC (na jeziku: portugalski). 2. 12. 2010. Arhivirano iz originala 3. 7. 2012. g. Pristupljeno 21. 1. 2011. 
  37. ^ „Parceiro do Peixe negocia compra de Neymar e garoto deve renovar vínculo”. GloboEsporte (na jeziku: portugalski). 18. 2. 2009. Arhivirano iz originala 12. 11. 2011. g. Pristupljeno 5. 6. 2011. 
  38. ^ "D'Alessandro named Latin America player of the year" Arhivirano 23 maj 2014 na sajtu Wayback Machine. Reuters. Retrieved 22 May 2014
  39. ^ „Estadísticas Copa Santander Libertadores – Información de equipos al instante – Fox Deportes”. Fox Sports. Arhivirano iz originala 9. 3. 2011. g. Pristupljeno 12. 3. 2013. 
  40. ^ „Ficha del partido”. Arhivirano iz originala 9. 9. 2011. g. 
  41. ^ „Ficha del partido”. Arhivirano iz originala 10. 9. 2011. g. 
  42. ^ „Ficha del partido”. Arhivirano iz originala 9. 9. 2011. g. 
  43. ^ „Santos take home Copa Libertadores crown”. Goal.com. Arhivirano iz originala 15. 10. 2012. g. Pristupljeno 12. 3. 2013. 
  44. ^ Sturtridge, Tim (23. 6. 2011). „Neymar delivers Copa Libertadores triumph to Santos – World Cup 2014 – Football”. The Independent. London. Arhivirano iz originala 20. 12. 2013. g. Pristupljeno 19. 3. 2014. 
  45. ^ „Neymar helps Brazil's Santos wins Copa Libertadores”. ESPN. 23. 6. 2011. Arhivirano iz originala 25. 2. 2013. g. Pristupljeno 12. 3. 2013. 
  46. ^ „Santos president warns Real Madrid over Neymar deal”. Mirror Football. 15. 9. 2011. Arhivirano iz originala 18. 9. 2011. g. Pristupljeno 8. 12. 2011. 
  47. ^ „Neymar signs new contract with Santos – ESPN Soccernet”. ESPN FC. 9. 11. 2011. Arhivirano iz originala 12. 1. 2012. g. Pristupljeno 12. 3. 2013. 
  48. ^ „Report: Kashiwa Reysol v Santos FC – FIFA Club World Cup – ESPN Soccernet”. ESPN FC. 14. 12. 2011. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. Pristupljeno 12. 3. 2013. 
  49. ^ „Club World Cup 2011 » Final » Santos FC - FC Barcelona 0:4”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  50. ^ "Neymar is Barca's latest Brazilian star" Arhivirano 23 maj 2014 na sajtu Wayback Machine. ESPN. Retrieved 22 May 2014
  51. ^ „Neymar scores 100 career goals, gets abused with cake ingredients”. Yahoo! Sports. Arhivirano iz originala 13. 2. 2012. g. Pristupljeno 3. 3. 2012. 
  52. ^ „Neymar scores 100th career goal in Brazil”. Sports Illustrated. 5. 2. 2012. Arhivirano iz originala 20. 4. 2012. g. Pristupljeno 3. 3. 2012. 
  53. ^ „Santos FC 6 – 1 AA Ponte Preta”. ESPN. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. Pristupljeno 25. 2. 2012. 
  54. ^ „Neymar treble lifts Santos to victory”. FIFA. Arhivirano iz originala 14. 5. 2012. g. Pristupljeno 8. 3. 2012. 
  55. ^ „Santos FC 5 – 0 Guaratinguetá”. ESPN. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. Pristupljeno 29. 3. 2012. 
  56. ^ „São Paulo 1 – 3 Santos FC”. ESPN. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. Pristupljeno 29. 4. 2012. 
  57. ^ „Guarani 0 – 3 Santos FC”. ESPN. Arhivirano iz originala 31. 12. 2013. g. Pristupljeno 5. 5. 2012. 
  58. ^ „Santos FC 4 – 2 Guarani”. ESPN. Arhivirano iz originala 31. 12. 2013. g. Pristupljeno 13. 5. 2012. 
  59. ^ „VÍDEO: Santos vence, chega ao 20º título e é tricampeão paulista após 43 anos”. ESPN Brasil. Arhivirano iz originala 2012-07-19. g. Pristupljeno 2013-02-02. 
  60. ^ „Copa Libertadores 2012 » Top Scorer”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  61. ^ „Copa Libertadores 2012 » Semi-finals”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  62. ^ „Palmeiras 1 – 2 Santos FC”. ESPN. Arhivirano iz originala 31. 12. 2013. g. Pristupljeno 25. 8. 2012. 
  63. ^ „Cruzeiro 0 – 4 Santos FC”. ESPN. Arhivirano iz originala 31. 12. 2013. g. Pristupljeno 3. 11. 2012. 
  64. ^ „Santos FC 3 – 1 Palmeiras”. ESPN. Arhivirano iz originala 30. 12. 2012. g. Pristupljeno 1. 12. 2012. 
  65. ^ „Recopa Sudamericana 2012 » Final » Santos FC - Universidad de Chile 2:0”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  66. ^ Bola de Prata – Histórico Arhivirano na sajtu Wayback Machine (27. jul 2018), ESPN.com.br, June 29, 2017
  67. ^ „FIFA Puskás Award 2012 – Results” (PDF). FIFA. Arhivirano iz originala (PDF) 23. 1. 2013. g. Pristupljeno 4. 2. 2013. 
  68. ^ „Selección Ideal de América”. El País. 31. 12. 2012. Arhivirano iz originala 3. 1. 2013. g. Pristupljeno 7. 4. 2013. 
  69. ^ „Sao Bernardo 1–3 Santos FC”. ESPN. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. Pristupljeno 19. 1. 2013. 
  70. ^ „Santos FC 3–0 Botafogo (RP)”. ESPN. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. Pristupljeno 23. 1. 2013. 
  71. ^ „Santos FC 3–1 São Paulo”. ESPN. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. Pristupljeno 3. 2. 2013. 
  72. ^ „Neymar open to Chelsea move”. ESPN. Arhivirano iz originala 2. 12. 2014. g. Pristupljeno 18. 3. 2013. 
  73. ^ „Barca zero-in on Neymar who nets four”. Zeenews. 14. 4. 2013. Arhivirano iz originala 22. 5. 2014. g. Pristupljeno 18. 5. 2014. 
  74. ^ „Neymar 'off to Europe after World Cup'”. ESPN FC. 25. 4. 2013. Arhivirano iz originala 31. 12. 2013. g. Pristupljeno 30. 6. 2013. 
  75. ^ Lang, Jack (31. 5. 2014). „Brazil says goodbye to Neymar, the 21-year-old who outgrew his home”. Guardian Sport Network. Arhivirano iz originala 22. 5. 2014. g. Pristupljeno 18. 5. 2014. 
  76. ^ „Brazil » Série A 2013 » 1. Round » Santos FC - Flamengo RJ 0:0”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  77. ^ Pierrend, José Luis. „South American Coach and Player of the Year”. rsssf.com. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Pristupljeno 6. 5. 2021. 
  78. ^ „Brazilian forward Neymar says he is joining Barcelona, will sign the contract on Monday”. FOX News. 25. 5. 2013. Arhivirano iz originala 14. 1. 2021. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  79. ^ „Brazilian Neymar unveiled by Barcelona as striker completes transfer in five-year deal”. Mirror. 3. 6. 2013. Arhivirano iz originala 8. 8. 2013. g. 
  80. ^ FootballEspana – Tue, 4 June 2013 09:10 BST (4. 6. 2013). „Liga – Neymar presentation draws 56,500 fans – Yahoo Eurosport UK”. Yahoo!. Arhivirano iz originala 23. 10. 2013. g. Pristupljeno 19. 3. 2014. 
  81. ^ „Detailed figures of Neymar transfer”. FC Barcelona. 24. 1. 2014. Arhivirano iz originala 24. 5. 2015. g. Pristupljeno 25. 5. 2015. 
  82. ^ „Neymar excited by Messi alliance”. UEFA. 3. 6. 2013. Arhivirano iz originala 21. 12. 2014. g. 
  83. ^ „Barcelona doctor reveals concerns over Neymar's weight”. The Independent. Reuters. 19. 6. 2013. Arhivirano iz originala 22. 5. 2014. g. Pristupljeno 18. 5. 2014. 
  84. ^ a b „Staatsanwaltschaft untersucht Transfer von Neymar”. Die Welt (na jeziku: nemački). 10. 1. 2014. Arhivirano iz originala 10. 1. 2014. g. Pristupljeno 10. 1. 2014. 
  85. ^ „Sandro Rosell resigns as president of Barcelona with immediate effect”. The Guardian. 23. 1. 2014. Arhivirano iz originala 11. 12. 2014. g. Pristupljeno 27. 9. 2014. 
  86. ^ „Barcelona: Neymar deal has damaged brand of La Liga club”. BBC Sport. 10. 3. 2014. Arhivirano iz originala 22. 1. 2016. g. Pristupljeno 21. 1. 2016. 
  87. ^ „Barcelona reveal details of deal to sign Brazil star Neymar”. Sky Sports. 24. 1. 2014. Arhivirano iz originala 11. 12. 2014. g. Pristupljeno 27. 9. 2014. 
  88. ^ „Barcelona offers Neymar deal details”. ESPN. 24. 1. 2014. Arhivirano iz originala 24. 10. 2014. g. Pristupljeno 27. 9. 2014. 
  89. ^ „Barcelona paid Neymar's parents £34m for Brazil striker”. BBC. 24. 1. 2014. Arhivirano iz originala 27. 1. 2014. g. Pristupljeno 27. 9. 2014. 
  90. ^ Jenson, Pete (26. 1. 2014). „Barcelona's Neymar saga: You want to sign our son? That will be 40 million euros, please”. The Independent. Arhivirano iz originala 29. 8. 2014. g. Pristupljeno 27. 9. 2014. 
  91. ^ „Barcelona charged with tax fraud over Neymar signing”. Sky Sports. 20. 2. 2014. Arhivirano iz originala 11. 12. 2014. g. Pristupljeno 27. 9. 2014. 
  92. ^ „Liga – Friendlies: Sub Neymar denied victory on Barcelona debut – Yahoo Eurosport UK”. Yahoo!. 30. 7. 2013. Arhivirano iz originala 23. 10. 2013. g. Pristupljeno 19. 3. 2014. 
  93. ^ „Neymar bags first goal for FC Barcelona in 7–1 Thai rout”. NDTV Sports. Agence France-Presse. 7. 8. 2013. Arhivirano iz originala 10. 6. 2014. g. Pristupljeno 18. 5. 2014. 
  94. ^ Greenberg, Chris (18. 8. 2013). „Barcelona Routs Levante 7–0: Messi Scores Two Goals, Neymar Debuts”. The Huffington Post. Arhivirano iz originala 22. 8. 2013. g. 
  95. ^ „Spain » Supercopa 2013 » Final » Atlético Madrid - FC Barcelona 1:1”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  96. ^ „Neymar cancels out David Villa as Barcelona held by Atlético Madrid”. The Guardian. 21. 8. 2013. Arhivirano iz originala 15. 12. 2016. g. 
  97. ^ „Champions League 2013/2014 » Group H » FC Barcelona - AFC Ajax 4:0”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  98. ^ „Lionel Messi, Neymar lead Barcelona past Real Sociedad”. CNN. 24. 9. 2013. Arhivirano iz originala 28. 9. 2013. g. Pristupljeno 27. 10. 2013. 
  99. ^ „Barcelona 2–1 Real Madrid”. BBC. Arhivirano iz originala 26. 10. 2013. g. 
  100. ^ „Barcelona 6–1 Celtic”. BBC. 21. 12. 2013. Arhivirano iz originala 11. 12. 2013. g. 
  101. ^ „Spain » Primera División 2013/2014 » 30. Round » FC Barcelona - Celta Vigo 3:0”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  102. ^ „Champions League 2013/2014 » Quarter-finals » FC Barcelona - Atlético Madrid 1:1”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  103. ^ „Champions League 2013/2014 » Quarter-finals”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  104. ^ „Spain » Primera División 2014/2015 » 3. Round » FC Barcelona - Athletic Bilbao 2:0”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  105. ^ „Barcelona 6–0 Granada”. BBC. 27. 9. 2014. Arhivirano iz originala 28. 9. 2014. g. Pristupljeno 27. 9. 2014. 
  106. ^ „Real Madrid outclass Barcelona after Ronaldo's penalty turns tide”. The Guardian. 26. 10. 2014. Arhivirano iz originala 5. 3. 2017. g. 
  107. ^ „Barcelona hit Elche for six with Lionel Messi and Neymar doubles”. The Guardian. 25. 1. 2015. Arhivirano iz originala 5. 3. 2017. g. 
  108. ^ „Atletico Madrid 2 Barcelona 3, match report: Neymar double sees of nine-man Atletico in Copa del Rey”. The Daily Telegraph. 28. 1. 2015. Arhivirano iz originala 15. 2. 2015. g. Pristupljeno 15. 2. 2015. 
  109. ^ „Villarreal 1–3 Barcelona”. BBC. 4. 3. 2015. Arhivirano iz originala 5. 3. 2015. g. 
  110. ^ „Barcelona 2-0 Paris St-Germain (agg 5-1)”. BBC. 21. 4. 2015. Arhivirano iz originala 27. 10. 2020. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  111. ^ „Messi double puts Barça in control against Bayern”. UEFA. 6. 5. 2015. Arhivirano iz originala 9. 5. 2015. g. 
  112. ^ „Bayern Mun 3–2 Barcelona”. BBC. 12. 5. 2015. Arhivirano iz originala 12. 5. 2015. g. 
  113. ^ „Neymar and Pedro secure vital Barcelona win – ESPN FC”. ESPN FC. Arhivirano iz originala 12. 5. 2015. g. 
  114. ^ „Ath Bilbao 1–3 Barcelona”. BBC. 30. 5. 2015. Arhivirano iz originala 2. 6. 2015. g. 
  115. ^ „Iraola: Neymar 'rainbow' unsporting”. Four Four Two. 31. 5. 2015. Arhivirano iz originala 21. 6. 2015. g. Pristupljeno 20. 6. 2015. 
  116. ^ „Barcelona see off Juventus to claim fifth title”. UEFA. 6. 6. 2015. Arhivirano iz originala 8. 6. 2015. g. 
  117. ^ „Barça make history with second treble!”. FC Barcelona. 6. 6. 2015. Arhivirano iz originala 7. 6. 2015. g. Pristupljeno 7. 6. 2015. 
  118. ^ „Neymar joins exclusive Libertadores-Champions League club”. Goal. 7. 6. 2015. Arhivirano iz originala 9. 6. 2015. g. 
  119. ^ „Hot-shot Neymar realises Champions League dream”. Agence France-Presse. 6. 6. 2015. Arhivirano iz originala 10. 6. 2015. g. 
  120. ^ „Neymar, Messi and Ronaldo top scoring charts”. UEFA. 6. 6. 2015. Arhivirano iz originala 5. 12. 2015. g. Pristupljeno 13. 4. 2016. 
  121. ^ „Messi, Suárez and Neymar Jr end season with 131 goals”. barcafan-club.com. 6. 6. 2015. Pristupljeno 1. 4. 2021. 
  122. ^ „Barcelona's Luis Suárez, Leo Messi and Neymar too good for Juventus”. The Guardian. 6. 6. 2015. 
  123. ^ „Neymar: Barcelona striker out for two weeks with mumps”. BBC Sport. 9. 8. 2015. Arhivirano iz originala 10. 8. 2015. g. Pristupljeno 9. 8. 2015. 
  124. ^ „Spain » Primera División 2015/2016 » 3. Round » Atlético Madrid - FC Barcelona 1:2”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  125. ^ „Barcelona 5–2 Rayo Vallecano”. BBC. 17. 10. 2015. Arhivirano iz originala 17. 10. 2015. g. 
  126. ^ „Suarez scores twice as Barca thrash Real”. BBC. Arhivirano iz originala 20. 11. 2015. g. Pristupljeno 21. 11. 2015. 
  127. ^ „Barcelona 4–0 Real Sociedad”. BBC. 1. 12. 2015. Arhivirano iz originala 1. 12. 2015. g. 
  128. ^ „Champions League 2015/2016 » Group E » FC Barcelona - BATE Borisov 3:0”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  129. ^ "Lionel Messi wins Ballon d'Or over Cristiano Ronaldo & Neymar" Arhivirano 12 januar 2016 na sajtu Wayback Machine. BBC Sport. Retrieved 12 January 2016
  130. ^ „Nominees for the FIFA Ballon d'Or 2015 awards revealed”. FIFA. 30. 11. 2015. Arhivirano iz originala 2. 12. 2015. g. 
  131. ^ „Messi sirve el doblete” [Messi hands out double]. Marca (na jeziku: španski). 22. 5. 2016. Arhivirano iz originala 22. 5. 2016. g. Pristupljeno 23. 5. 2016. 
  132. ^ Adriana Garcia (23. 5. 2016). „Barca's double double hailed in Spanish media”. Reuters. Arhivirano iz originala 17. 6. 2016. g. Pristupljeno 23. 5. 2016. 
  133. ^ „Messi, Suárez and Neymar Jr end season with 131 goals”. Barca Fan Club. Arhivirano iz originala 15. 1. 2021. g. Pristupljeno 15. 1. 2021. 
  134. ^ „Neymar says Barcelona have 1% chance of reaching Champions League quarters after 4-0 hammering by PSG”. Mirror. 15. 2. 2017. Arhivirano iz originala 30. 9. 2020. g. Pristupljeno 15. 1. 2021. 
  135. ^ „Champions League 2016/2017 » Group C » FC Barcelona - Celtic FC 7:0”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  136. ^ „Spain » Primera División 2016/2017 » 4. Round » CD Leganés - FC Barcelona 1:5”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  137. ^ „Spain » Primera División 2016/2017 » 6. Round » Sporting Gijón - FC Barcelona 0:5”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  138. ^ „Spain » Primera División 2016/2017 » 7. Round » Celta Vigo - FC Barcelona 4:3”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  139. ^ „Champions League 2016/2017 » Group C » FC Barcelona - Manchester City 4:0”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  140. ^ „Champions League 2016/2017 » Round of 16 » Paris Saint-Germain - FC Barcelona 4:0”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  141. ^ Ryan, Danny (30. 3. 2017). „Neymar's seven defining minutes of unparalleled genius against Paris Saint-Germain”. These Football Times. Arhivirano iz originala 26. 6. 2019. g. Pristupljeno 11. 4. 2018. 
  142. ^ Dev, Sarthak (13. 3. 2018). „Barcelona 6–1 PSG: When Neymar introduced anarchy in 7 minutes”. Football Paradise. Arhivirano iz originala 15. 8. 2020. g. Pristupljeno 14. 3. 2018. 
  143. ^ „Barcelona 6 PSG 1: Miracle at the Nou Camp as Barca complete greatest ever European comeback in football history!”. Daily Telegraph. 8. 3. 2017. Pristupljeno 20. 12. 2017. 
  144. ^ „Barcelona vs. Paris Saint-Germain – Football Match Report – March 8, 2017”. ESPN. 8. 3. 2017. Arhivirano iz originala 29. 12. 2020. g. Pristupljeno 5. 6. 2018. 
  145. ^ „Spain » Primera División 2016/2017 » 37. Round » UD Las Palmas - FC Barcelona 1:4”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  146. ^ „Spain » Primera División 2016/2017 » 38. Round”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  147. ^ „Luis Enrique hails Neymar after Brazilian scores 100th Barcelona goal”. Sky Sports. 3. 4. 2017. Arhivirano iz originala 4. 4. 2017. g. Pristupljeno 3. 4. 2017. 
  148. ^ Marsden, Stuart (2. 4. 2017). „Neymar scores 100th Barcelona goal; Luis Enrique hopes for 'another 900'”. ESPN. Arhivirano iz originala 3. 4. 2017. g. Pristupljeno 3. 4. 2017. 
  149. ^ „Barcelona 3 Alaves 1”. BBC Sport. 27. 5. 2017. Arhivirano iz originala 30. 5. 2017. g. Pristupljeno 31. 5. 2017. 
  150. ^ champ (20. 3. 2019). „10 Most Valuable Football Transfer Contracts So Far”. Sportycious (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 29. 9. 2020. g. Pristupljeno 16. 10. 2019. 
  151. ^ „Neymar: Paris St-Germain's new signing said he left Barcelona for a new challenge”. BBC Sport. 4. 8. 2017. Arhivirano iz originala 5. 8. 2017. g. Pristupljeno 4. 8. 2017. 
  152. ^ „Neymar: Barcelona say Paris St-Germain target has paid his buyout clause”. BBC Sport. 3. 8. 2017. Arhivirano iz originala 25. 11. 2020. g. Pristupljeno 25. 7. 2018. 
  153. ^ „Neymar Jr signs with Paris Saint-Germain!”. Paris Saint-Germain. 3. 8. 2017. Arhivirano iz originala 3. 8. 2017. g. Pristupljeno 3. 8. 2017. 
  154. ^ Guérin, Vincent (3. 8. 2017). „Pastore: 'A welcome gift'”. PSG.fr. Paris Saint-Germain Football Club. Arhivirano iz originala 5. 8. 2017. g. Pristupljeno 14. 9. 2017. „Paris Saint-Germain midfielder Javier Pastore has offered his No.10 jersey to the neo-Parisian Neymar Jr.” 
  155. ^ „Neymar Jr will wear the No.10”. PSG.fr. Paris Saint-Germain Football Club. 3. 8. 2017. Arhivirano iz originala 14. 9. 2017. g. Pristupljeno 14. 9. 2017. „Paris Saint-Germain's new forward Neymar Jr will wear the No.10 jersey.” 
  156. ^ „FC Barcelona statement | FC Barcelona”. FC Barcelona (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 11. 11. 2020. g. Pristupljeno 23. 8. 2017. 
  157. ^ „PSG's Neymar to contest Barcelona lawsuit over world-record move” (na jeziku: engleski). BBC Sport. 23. 8. 2017. Arhivirano iz originala 6. 12. 2020. g. Pristupljeno 23. 8. 2017. 
  158. ^ „Neymar feels 'more alive than ever' after scoring on PSG debut”. BBC Sport. 14. 8. 2017. Arhivirano iz originala 16. 8. 2017. g. Pristupljeno 15. 8. 2017. 
  159. ^ „Neymar at the double as PSG hit back to thump Toulouse”. Eurosport. 20. 8. 2017. Pristupljeno 21. 8. 2017. 
  160. ^ „MBAPPE CREATES CHAMPIONS LEAGUE HISTORY WITH GOAL FOR PSG AGAINST CELTIC”. Goal. 12. 9. 2017. Arhivirano iz originala 18. 10. 2020. g. Pristupljeno 29. 9. 2017. 
  161. ^ „PSG 3 Bayern Munich 0: Kylian Mbappe, Edinson Cavani and Neymar star in Champions League heavyweight battle”. London Evening Standard. 30. 9. 2017. Arhivirano iz originala 8. 1. 2021. g. 
  162. ^ „France » Ligue 1 2017/2018 » 21. Round » Paris Saint-Germain - Dijon FCO 8:0”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  163. ^ „Neymar leaves hospital after 'successful' surgery on injured foot”. SkySports. 4. 3. 2018. Arhivirano iz originala 5. 9. 2018. g. Pristupljeno 4. 3. 2018. 
  164. ^ „Neymar: Paris St-Germain's injured forward out for 'six to eight weeks'”. BBC Sport. 28. 2. 2018. Arhivirano iz originala 9. 11. 2020. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  165. ^ „Neymar: Paris St-Germain striker scores as his side open Ligue 1 season with 3–0 win over Caen”. BBC. 13. 8. 2018. Arhivirano iz originala 20. 10. 2020. g. Pristupljeno 13. 8. 2018. 
  166. ^ „Mbappe scores twice in Lique 1 return to seal PSG fight-back”. BBC. 18. 8. 2018. Arhivirano iz originala 2. 12. 2019. g. Pristupljeno 19. 8. 2018. 
  167. ^ „Cavani, Mbappe & Neymar all score as PSG maintain 100% start”. BBC. 25. 8. 2018. Arhivirano iz originala 11. 12. 2019. g. Pristupljeno 26. 8. 2018. 
  168. ^ „Neymar scores a hattrick as PSG beat Red Star Belgrade 6–1”. BBC. 3. 10. 2018. Arhivirano iz originala 26. 6. 2019. g. Pristupljeno 30. 11. 2018. 
  169. ^ Mather, Victor (28. 1. 2019). „P.S.G.'s Neymar Joins Growing Champions League Injury List”. The New York Times. Arhivirano iz originala 8. 11. 2020. g. Pristupljeno 8. 3. 2019. 
  170. ^ a b Pugmire, Jerome. „Neymar appears to aim punch at fan goading him after defeat”. Associated Press. Arhivirano iz originala 19. 12. 2020. g. Pristupljeno 4. 5. 2019. 
  171. ^ a b Bairner, Robin (1. 5. 2019). „Will Neymar be banned for fan punch? PSG star's possible sanctions”. goal.com. Arhivirano iz originala 4. 5. 2019. g. Pristupljeno 4. 5. 2019. 
  172. ^ „Neymar: Brazil forward fails to attend PSG pre-season training”. BBC Sport. 8. 7. 2019. Arhivirano iz originala 29. 11. 2020. g. Pristupljeno 8. 7. 2019. 
  173. ^ „Neymar: Paris Saint-Germain forward agrees to stay after Barcelona talks break down”. Sky Sports. 1. 9. 2019. Arhivirano iz originala 7. 11. 2020. g. Pristupljeno 6. 9. 2019. 
  174. ^ „Last-gasp win!”. Paris Saint-Germain F.C. 14. 9. 2019. Arhivirano iz originala 10. 7. 2020. g. Pristupljeno 15. 9. 2019. 
  175. ^ „Lyon 0–1 Paris St-Germain”. BBC Sport. 23. 9. 2019. Arhivirano iz originala 14. 8. 2020. g. Pristupljeno 25. 7. 2020. 
  176. ^ „Neymar out 4 Weeks with Hamstring Injury; Expected to Miss PSG's Next 6 Matches”. Bleacher Report. 14. 10. 2019. Arhivirano iz originala 25. 7. 2020. g. Pristupljeno 25. 7. 2020. 
  177. ^ „PSG 2–0 Borussia Dortmund”. UEFA. 11. 3. 2020. Pristupljeno 27. 9. 2020. 
  178. ^ „Ligue 1: Paris St-Germain awarded French title as season finished early”. BBC Sport. 30. 4. 2020. Arhivirano iz originala 7. 11. 2020. g. Pristupljeno 30. 4. 2020. 
  179. ^ a b „PSG edge ASSE for Coupe de France win!”. www.ligue1.com. 24. 7. 2020. Arhivirano iz originala 3. 11. 2020. g. Pristupljeno 25. 7. 2020. 
  180. ^ a b „Paris St-Germain beat Lyon in French League Cup final for another treble”. BBC Sport. 31. 7. 2020. Arhivirano iz originala 16. 11. 2020. g. Pristupljeno 31. 7. 2020. 
  181. ^ „Atalanta dealt cruelest of exits by PSG late show”. AS.com. 13. 8. 2020. Arhivirano iz originala 8. 12. 2020. g. Pristupljeno 24. 8. 2020. 
  182. ^ „RB Leipzig 0-3 Paris St-Germain: PSG reach first Champions League final”. BBC Sport. 18. 8. 2020. Arhivirano iz originala 4. 9. 2020. g. Pristupljeno 24. 8. 2020. 
  183. ^ „Bayern Munich beat Paris Saint-Germain to win Champions League”. ESPN. 23. 8. 2020. Arhivirano iz originala 4. 9. 2020. g. Pristupljeno 23. 8. 2020. 
  184. ^ „Lens 'not favourites' against depleted PSG”. Ligue 1. 8. 9. 2020. Arhivirano iz originala 10. 9. 2020. g. Pristupljeno 18. 9. 2020. 
  185. ^ „Lens 1-0 Paris Saint-Germain: Champions League finalists beaten by Ligue 1 newcomers”. Sky Sports,Sky Sports. 10. 9. 2020. Arhivirano iz originala 12. 9. 2020. g. Pristupljeno 18. 9. 2020. 
  186. ^ „PSG: Neymar back as Tuchel complains about Le Classique”. AS.com (na jeziku: engleski). 12. 9. 2020. Arhivirano iz originala 28. 10. 2020. g. Pristupljeno 18. 9. 2020. 
  187. ^ „Neymar Among 5 Sent Off in PSG-Marseille, Alleges Racial Abuse”. Sports Illustrated. 14. 9. 2020. Arhivirano iz originala 24. 10. 2020. g. Pristupljeno 18. 9. 2020. 
  188. ^ „Neymar regrets not hitting Alvaro in the face after red card”. The World Game. 14. 9. 2020. Arhivirano iz originala 25. 9. 2020. g. Pristupljeno 18. 9. 2020. 
  189. ^ „Álvaro denies Neymar's racism accusations”. AS.com (na jeziku: engleski). 14. 9. 2020. Arhivirano iz originala 27. 10. 2020. g. Pristupljeno 18. 9. 2020. 
  190. ^ „Neymar given ban as Ligue 1 release full set of sanctions from shocking brawl”. talkSPORT. 16. 9. 2020. Arhivirano iz originala 30. 9. 2020. g. Pristupljeno 18. 9. 2020. 
  191. ^ „'Chinese s**t': The video which could land Neymar in hot water for alleged racist insult”. FOX Sports. 30. 9. 2020. Arhivirano iz originala 2. 12. 2020. g. Pristupljeno 1. 10. 2020. 
  192. ^ „Neymar and Alvaro Gonzalez avoid disciplinary action following bust-up”. Sky Sports. 30. 9. 2020. Arhivirano iz originala 2. 12. 2020. g. Pristupljeno 1. 10. 2020. 
  193. ^ Thomas, Josh (1. 10. 2020). „Neymar defended by Marseille's Sakai over racism claim”. Goal. Arhivirano iz originala 9. 12. 2020. g. Pristupljeno 3. 10. 2020. 
  194. ^ da Silva, Michael (2. 10. 2020). „NEYMAR GRABS TWO AS PSG ROUT ANGERS”. Eurosport. Arhivirano iz originala 26. 10. 2020. g. Pristupljeno 3. 10. 2020. 
  195. ^ „Neymar rentre dans le top 10 des meilleurs buteurs de l'histoire du PSG” [Neymar enters the top 10 of the best scorers in the history of PSG]. Paris Fans (na jeziku: francuski). 3. 10. 2020. Arhivirano iz originala 24. 10. 2020. g. Pristupljeno 3. 10. 2020. 
  196. ^ „PSG's Neymar in 'discomfort' after adductor injury and will undergo further tests”. CBS Sports. 28. 10. 2020. Arhivirano iz originala 1. 11. 2020. g. Pristupljeno 29. 10. 2020. 
  197. ^ „Monaco Beat PSG”. Bleacher Report. 20. 11. 2020. Arhivirano iz originala 11. 12. 2020. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  198. ^ „PSG 1-0 RB LEIPZIG: NEYMAR FIRES PSG TO CRUCIAL WIN AGAINST RB LEIPZIG”. Eurosport. 24. 11. 2020. Arhivirano iz originala 3. 12. 2020. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  199. ^ „Neymar reaches 50 Ligue 1 goals in record time in 21st century”. beIN Sports. 28. 11. 2020. Arhivirano iz originala 28. 11. 2020. g. Pristupljeno 28. 11. 2020. 
  200. ^ „Man Utd beaten at home by PSG”. BBC Sport. 2. 12. 2020. Arhivirano iz originala 6. 12. 2020. g. Pristupljeno 2. 12. 2020. 
  201. ^ „Hat-trick: Neymar Jr's gala performance on the Champions League”. www.neymarjr.com. 9. 12. 2020. Pristupljeno 10. 12. 2020. 
  202. ^ Zavala, Steve (10. 12. 2020). „Neymar is the First Player Ever to Score 20 Champions League Goals for Two Different Teams”. PSG Talk (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 10. 12. 2020. g. Pristupljeno 10. 12. 2020. 
  203. ^ „Neymar raises injury alarm bells after being stretchered off against Lyon | Goal.com”. www.goal.com. 14. 12. 2020. Arhivirano iz originala 20. 12. 2020. g. Pristupljeno 14. 12. 2020. 
  204. ^ Barker, Gabby (15. 12. 2020). „Neymar's fracture is ruled out, which points to three weeks KO”. Sports Finding (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 14. 1. 2021. g. Pristupljeno 15. 12. 2020. 
  205. ^ Hoskin, Rob (13. 1. 2021). „Neymar mocks Alvaro Gonzalez in celebration after terrible tackle during PSG vs Marseille”. givemesport.com. Arhivirano iz originala 15. 1. 2021. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  206. ^ „France » Ligue 1 2020/2021 » 22. Round » FC Lorient - Paris Saint-Germain 3:2”. worldfootball.net. Pristupljeno 7. 5. 2021. 
  207. ^ „Neymar to miss Champions League Round of 16 first leg match vs. Barcelona”. Draft Kings. 15. 2. 2021. 
  208. ^ „Football: Neymar makes PSG return from injury against Lyon”. CNA (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 20. 03. 2021. g. Pristupljeno 2021-03-30. 
  209. ^ „Šok u Parizu, Lil tukao PSŽ! Nejmar izgubio kontrolu i zaradio crveni, Dejvid junak (VIDEO)”. mozzartsport.com. 3. 4. 2021. Pristupljeno 7. 5. 2021. 
  210. ^ „Nejmar i Markinjos vratili PSŽ na vrh”. b92.net. 1. 5. 2021. Pristupljeno 7. 5. 2021. 
  211. ^ „Istorija! Siti Prvi Put U Finalu Lige Šampiona: Rasulo Psž-a U Mančesteru, Gvardiola Za Trofej Posle 10 Godina!”. mondo.rs. 4. 5. 2021. Pristupljeno 16. 5. 2021. 
  212. ^ „Nejmar produžio ugovor sa Pari Sen Žermenom do juna 2025. godine”. zurnal.rs. 8. 5. 2021. Pristupljeno 15. 5. 2021. 
  213. ^ „PSŽ se okliznuo i u Renu, Lil na korak od prve šampionske titule posle 10 godina”. telegraf.rs. 9. 5. 2021. Pristupljeno 16. 5. 2021. 
  214. ^ „Parižani u problemu, Nejmar ne igra finale Kupa Francuske”. mozzartsport.com. 14. 5. 2021. Pristupljeno 4. 6. 2021. 
  215. ^ „PSŽ osvojio utešni trofej u Kupu: Ikardi i Embape srušili Monako, Kneževi pucali sami sebi u noge”. telegraf.rs. 19. 5. 2021. Pristupljeno 4. 6. 2021. 
  216. ^ „PSŽ "napunio" gol Rajkovića, pa dobio fantastične vesti iz Lila: Imamo ludilo pred poslednje kolo!”. telegraf.rs. 16. 5. 2021. Pristupljeno 4. 6. 2021. 
  217. ^ Obrenović, Aleksandar (16. 5. 2021). „Komplikuje se, Sent Etjen igrao za velikog neprijatelja, i u Francuskoj odlučuje poslednje kolo!”. sportske.net. Pristupljeno 4. 6. 2021. 
  218. ^ „Lil šampion Francuske posle 10 godina, "deda" Jilmaz okončao vladavinu PSŽ-a”. telegraf.rs. 23. 5. 2021. Pristupljeno 4. 6. 2021. 
  219. ^ „Kraj surove vladavine: Lil šampion Francuske, Monako u Ligi šampiona, Nant ostao ispod crte (VIDEO)”. mozzartsport.com. 23. 5. 2021. Pristupljeno 4. 6. 2021. 
  220. ^ /football/story//id/38185951/psg-agree-90m-neymar -deal-saudi-side-al-hilal-sources „Neymar agrees deal to join Saudi Arabian club Al Hilal” Proverite vrednost parametra |url= (pomoć). 
  221. ^ „World Cup watch ... 37 days to go”. The Guardian. UK. 4. 5. 2010. Arhivirano iz originala 5. 3. 2017. g. 
  222. ^ „Brazil coach Dunga faces World Cup selection challenge”. BBC Sport. 7. 5. 2010. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. 
  223. ^ „Ronaldinho left out of Brazil World Cup squad”. BBC Sport. 11. 5. 2010. Arhivirano iz originala 5. 8. 2017. g. 
  224. ^ „Brazil's Dunga unfazed by critics”. CNN. 18. 5. 2010. Arhivirano iz originala 21. 5. 2010. g. 
  225. ^ „Tottenham Hotspur's Sandro Ranieri on Brazil's World Cup2010 reserve list”. Picato do Gringo. 11. 5. 2010. Arhivirano iz originala 16. 5. 2010. g. 
  226. ^ „Ronaldinho misses Brazil cut”. ESPN Soccernet. 11. 5. 2010. Arhivirano iz originala 14. 5. 2010. g. 
  227. ^ „Neymar scores on Brazil debut”. ESPN Soccernet. 11. 8. 2010. Arhivirano iz originala 2. 11. 2012. g. Pristupljeno 13. 8. 2010. 
  228. ^ „Scotland 0–2 Brazil”. BBC Sport. 27. 3. 2011. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. Pristupljeno 29. 3. 2011. 
  229. ^ Murray, Ewan (27. 3. 2011). „Brazil's Neymar answers back after banana is thrown in Scotland match”. The Guardian. London. Arhivirano iz originala 5. 3. 2017. g. 
  230. ^ „Brazil-Scotland friendly marred by Neymar banana incident”. BBC Sport. 27. 3. 2011. Arhivirano iz originala 28. 7. 2011. g. Pristupljeno 29. 3. 2011. 
  231. ^ Murray, Ewan (29. 3. 2011). „German teenager admits throwing banana during Brazil v Scotland match”. The Guardian. London. Arhivirano iz originala 5. 3. 2017. g. 
  232. ^ „Scottish FA seeks apology from Brazil over racism claim”. BBC Sport. 31. 3. 2011. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. Pristupljeno 31. 3. 2011. 
  233. ^ Murray, Ewan (31. 3. 2011). „Scottish FA demands apology from Brazil over claims of racism”. The Guardian. London. Arhivirano iz originala 5. 3. 2017. g. 
  234. ^ „Brazil's Neymar refuses to apologise to Scotland for racism claims”. The Guardian. London. 1. 4. 2011. Arhivirano iz originala 5. 3. 2017. g. 
  235. ^ „Neymar Jr. chega a 12 gols e se torna maior artilheiro do Brasil em Eliminatórias”. Pristupljeno 12. 09. 2021. 
  236. ^ „Brazil hit heights once more”. FIFA.com. 21. 8. 2016. Arhivirano iz originala 5. 3. 2017. g. 
  237. ^ „Brazil v Paraguay – As it happened”. The Guardian. 21. 8. 2016. Arhivirano iz originala 10. 8. 2014. g. 
  238. ^ „Neymar Profile for 2012 Olympics”. London: Sky Sports. 29. 6. 2012. Arhivirano iz originala 23. 6. 2012. g. 
  239. ^ „Team GB were outclassed by Neymar”. London: BBC Sport. 20. 7. 2012. Arhivirano iz originala 4. 9. 2012. g. 
  240. ^ „Brazil 3–2 Egypt”. London: BBC Sport. 26. 7. 2012. Arhivirano iz originala 31. 7. 2012. g. 
  241. ^ „Neymar lifts Brazil”. ESPN. 29. 7. 2012. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. 
  242. ^ „Brazil 3–1 Belarus”. London: BBC Sport. 29. 7. 2012. Arhivirano iz originala 30. 7. 2012. g. 
  243. ^ „Brazil 3–2 Honduras”. London: BBC Sport. 4. 8. 2012. Arhivirano iz originala 5. 8. 2012. g. 
  244. ^ „Mexico 2–1 Brazil: Olympic final match report”. The Telegraph (12 August 2012). 9. 4. 2015. Arhivirano iz originala 6. 10. 2015. g. 
  245. ^ Edwards, Daniel (10. 9. 2012). „Brazil 8–0 China: Neymar nets hat trick in crushing victory”. Goal.com. Arhivirano iz originala 26. 7. 2014. g. Pristupljeno 12. 6. 2014. 
  246. ^ „Brazil edge rivals Argentina”. FIFA. 22. 11. 2012. Arhivirano iz originala 9. 7. 2014. g. Pristupljeno 30. 6. 2014. 
  247. ^ „Neymar renews Brazil's number 10 love affair”. Inquirer. 16. 6. 2013. Arhivirano iz originala 20. 6. 2013. g. Pristupljeno 18. 6. 2013. 
  248. ^ „Three and easy for Brazil”. FIFA. 15. 6. 2013. Arhivirano iz originala 22. 5. 2014. g. Pristupljeno 18. 5. 2014. 
  249. ^ „Neymar, Brazil beat Mexico in Confederations Cup”. Sports Illustrated. Associated Press. 19. 6. 2013. Arhivirano iz originala 3. 12. 2013. g. Pristupljeno 18. 5. 2014. 
  250. ^ „Fred brace sees Brazil top group”. FIFA. 22. 6. 2013. Arhivirano iz originala 22. 5. 2014. g. Pristupljeno 18. 5. 2014. 
  251. ^ „Man of the match”. FIFA. Arhivirano iz originala 22. 5. 2014. g. Pristupljeno 18. 5. 2014. 
  252. ^ „Confederations Cup 2013 Brazil » Semi-finals » Brazil - Uruguay 2:1”. worldfootball.net. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  253. ^ a b Ben Smith (1. 7. 2013). „Brazil 3–0 Spain”. BBC Sport. Arhivirano iz originala 8. 8. 2019. g. Pristupljeno 2. 9. 2017. 
  254. ^ „Neymar wins best player, and yes, Torres picks up another award”. NBC. 30. 6. 2013. Arhivirano iz originala 2. 7. 2013. g. 
  255. ^ "Watch the heartwarming moment Neymar and Brazil embraced a jubilant young South African fan" Arhivirano 3 jun 2014 na sajtu Wayback Machine. The Mirror. Retrieved 3 June 2014
  256. ^ "An adorable kid ran on to the field during the Brazil-South Africa game" Arhivirano 6 jun 2014 na sajtu Wayback Machine. USA Today. Retrieved 3 June 2014
  257. ^ „Brazil World Cup 2014 squad”. The Telegraph. 2. 6. 2014. Arhivirano iz originala 2. 6. 2014. g. Pristupljeno 24. 6. 2014. 
  258. ^ „Pele worried about great expectations for Neymar”. Daily Nation. 11. 6. 2014. Arhivirano iz originala 22. 1. 2016. g. Pristupljeno 24. 6. 2014. 
  259. ^ "Neymar leads Brazil to 4–0 win over Panama" Arhivirano 5 jun 2014 na sajtu Wayback Machine. ABC News. Retrieved 3 June 2014
  260. ^ Hamouda, Omar (12. 6. 2014). „Brazil 3–1 Croatia: Neymar and Oscar complete Brazil turnaround in Group A opener”. Squawka News. Arhivirano iz originala 17. 6. 2014. g. Pristupljeno 25. 6. 2014. 
  261. ^ „Japanese fans express regret over Nishimura's call”. The Tampa Tribune. Associated Press. 13. 6. 2014. Arhivirano iz originala 2. 7. 2014. g. Pristupljeno 1. 7. 2014. 
  262. ^ „Japan FA defends ref Nishimura”. Independent Online. South African Press Association. 16. 6. 2014. Arhivirano iz originala 22. 6. 2014. g. Pristupljeno 17. 6. 2014. 
  263. ^ Perera, Ayeshea (13. 6. 2014). „Brazil Live: In Japan football fans 'ashamed' of referee Nishimura”. Firstpost. Arhivirano iz originala 15. 6. 2014. g. Pristupljeno 17. 6. 2014. 
  264. ^ „Brazil 3–1 Croatia”. BBC Sport. 12. 6. 2014. Arhivirano iz originala 8. 7. 2014. g. Pristupljeno 12. 6. 2014. 
  265. ^ „Cameroon 1–4 Brazil”. BBC. 23. 6. 2014. Arhivirano iz originala 24. 6. 2014. g. Pristupljeno 24. 6. 2014. 
  266. ^ a b "Brazil 1–1 Chile" Arhivirano 9 jul 2014 na sajtu Wayback Machine. BBC Sport. Retrieved 30 June 2014
  267. ^ „World Cup – Neymar out of finals as Brazil overcome stubborn Colombia”. Eurosport. 4. 7. 2014. Arhivirano iz originala 14. 7. 2014. g. Pristupljeno 6. 7. 2014. 
  268. ^ „Neymar: Injured Brazil forward ruled out of World Cup”. BBC Sport. 4. 7. 2014. Arhivirano iz originala 5. 7. 2014. g. Pristupljeno 5. 7. 2014. 
  269. ^ Wallace, Sam (8. 7. 2014). „Brazil vs Germany match report World Cup 2014: Utter humiliation for hosts as Thomas Muller and Toni Kroos help Germany hit seven past Selecao”. The Independent. Arhivirano iz originala 2. 1. 2020. g. Pristupljeno 2. 1. 2020. 
  270. ^ „World Cup 2014: Fifa announces Golden Ball shortlist”. BBC. 11. 7. 2014. Arhivirano iz originala 12. 7. 2014. g. Pristupljeno 12. 7. 2014. 
  271. ^ "adidas Golden Boot" Arhivirano 31 decembar 2014 na sajtu Wayback Machine. FIFA. Retrieved 16 July 2014
  272. ^ "Neymar replaces Thiago Silva as Brazil captain" Arhivirano 11 novembar 2014 na sajtu Wayback Machine. ESPN. Retrieved 11 November 2014
  273. ^ a b „Brazil 4–0 Japan” (14 October 2014). 13. 4. 2016. Arhivirano iz originala 18. 10. 2014. g. 
  274. ^ "Goalscoring for Brazil National Team" Arhivirano 6 decembar 2011 na sajtu Wayback Machine. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 17 May 2014
  275. ^ „France 1–3 Brazil” (26 March 2015). 13. 4. 2015. Arhivirano iz originala 22. 1. 2016. g. 
  276. ^ „Brazil 2–1 Peru”. BBC. 15. 6. 2015. Arhivirano iz originala 15. 6. 2015. g. 
  277. ^ „Copa America: FT: Brazil 0–1 Colombia”. BBC. 17. 6. 2015. Arhivirano iz originala 18. 6. 2015. g. 
  278. ^ „Neymar suspended for remainder of Copa America tournament”. ESPN. 19. 6. 2015. Arhivirano iz originala 20. 6. 2015. g. Pristupljeno 19. 6. 2015. 
  279. ^ Corrigan, Dermot (11. 5. 2016). „Neymar absence for Brazil at Copa due to Luis Enrique's 'strong arguments'”. ESPN. Arhivirano iz originala 11. 5. 2016. g. Pristupljeno 11. 5. 2016. 
  280. ^ „Neymar, Douglas Costa named in Brazil Olympics squad”. ESPN FC. 29. 6. 2016. Arhivirano iz originala 9. 8. 2016. g. Pristupljeno 8. 8. 2016. 
  281. ^ „Neymar to captain Brazil in Japan friendly, Rodrigo Micale confirms”. ESPN FC. 29. 7. 2016. Arhivirano iz originala 9. 8. 2016. g. Pristupljeno 8. 8. 2016. 
  282. ^ „Brazil 2–0 Colombia”. BBC. 16. 8. 2016. Arhivirano iz originala 17. 8. 2016. g. 
  283. ^ „Rio Olympics 2016: Neymar scores after 14 seconds as Brazil reach final”. BBC. Arhivirano iz originala 18. 8. 2016. g. Pristupljeno 18. 8. 2016. 
  284. ^ Andrew Downie (20. 8. 2016). „Soccer: Neymar hands Brazil football gold medal”. Reuters. Arhivirano iz originala 5. 3. 2017. g. 
  285. ^ „Rio Olympics 2016: Brazil beat Germany on penalties to win men's football gold”. BBC Sport. Arhivirano iz originala 21. 8. 2016. g. 
  286. ^ Corrigan, Dermot (10. 8. 2016). „Neymar not up to Brazil captaincy at Olympics”. ESPN. Arhivirano iz originala 14. 8. 2016. g. Pristupljeno 21. 8. 2016. 
  287. ^ „Neymar stands down as Brazil captain after penalty clinches Olympic gold”. ESPN. 21. 8. 2016. Arhivirano iz originala 22. 8. 2016. g. Pristupljeno 21. 8. 2016. 
  288. ^ „World Cup: Neymar named in Brazil's 23-man squad”. BBC Sport. 14. 5. 2018. Arhivirano iz originala 16. 11. 2020. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  289. ^ „Neymar makes spectacular return as Brazil beats Croatia”. Sportsnet. Arhivirano iz originala 13. 6. 2018. g. Pristupljeno 3. 6. 2018. 
  290. ^ „Neymar joins Romario in third on Brazil's all-time scoring chart”. Four Four Two. 10. 6. 2018. Arhivirano iz originala 31. 10. 2020. g. Pristupljeno 10. 6. 2018. 
  291. ^ „Brazil 2-0 Costa Rica: Philippe Coutinho, Neymar seal dramatic late win for Tite's side”. Sky Sports. 22. 6. 2018. Arhivirano iz originala 6. 12. 2019. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  292. ^ „Willian, Neymar, and all the rest frustrate in Brazil's 2-0 win over Costa Rica”. We Ain't Got No History. 23. 6. 2018. Arhivirano iz originala 23. 6. 2018. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  293. ^ „Brazil beat Mexico to reach last 8”. BBC. 2. 7. 2018. Arhivirano iz originala 9. 11. 2020. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  294. ^ „World Cup 2018: Divisive Neymar 'charms Brazil, but annoys whole world'”. BBC Sport. 2. 7. 2018. Arhivirano iz originala 2. 6. 2019. g. Pristupljeno 7. 7. 2018. 
  295. ^ Johnston, Neil (6. 7. 2018). „World Cup 2018: Belgium produce masterclass to knock out Brazil with 2–1 win”. BBC Sport. Arhivirano iz originala 27. 11. 2020. g. Pristupljeno 7. 7. 2018. 
  296. ^ „Brazil name Copa America squad”. Football Italia. 17. 5. 2019. Arhivirano iz originala 6. 11. 2020. g. Pristupljeno 21. 5. 2019. 
  297. ^ Gallagher, Jack. „Paris Saint-Germain Confirm Neymar Will Be Out for 4 Weeks But Injury Will Not Require Surgery”. 90Min. Arhivirano iz originala 29. 6. 2019. g. Pristupljeno 9. 6. 2019. 
  298. ^ „Neymar ruled out for four weeks with ankle injury - PSG”. SBS News. Special Broadcasting Service. 9. 8. 2019. Arhivirano iz originala 5. 4. 2020. g. Pristupljeno 9. 6. 2019. 
  299. ^ „Neymar to miss Copa America after suffering ankle injury”. Goal. 6. 6. 2019. Arhivirano iz originala 22. 9. 2020. g. Pristupljeno 6. 6. 2019. 
  300. ^ „Neymar became the seventh man to win 100 caps for Brazil in a friendly draw with Senegal in Singapore”. BBC Sport. 10. 10. 2019. Arhivirano iz originala 10. 12. 2019. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  301. ^ „Neymar surpasses Ronaldo as Brazil's second-highest goalscorer”. Goal. 13. 10. 2020. Arhivirano iz originala 2. 12. 2020. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  302. ^ „I want to help Messi remain the best, Neymar says”. Reuters. 3. 6. 2013. Arhivirano iz originala 24. 6. 2018. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  303. ^ „Messi better than Neymar, says Dani Alves”. Goal.com. 12. 7. 2012. Arhivirano iz originala 16. 7. 2012. g. Pristupljeno 12. 7. 2012. 
  304. ^ a b v Francesco Letizia (17. 3. 2009). „Neymar, la clonazione è permessa”. Tutto Mercato (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala 27. 9. 2015. g. Pristupljeno 15. 6. 2015. 
  305. ^ „Brazil star Neymar goes green this summer”. Financial. 13. 7. 2012. Arhivirano iz originala 23. 1. 2013. g. Pristupljeno 13. 7. 2012. 
  306. ^ Graham Hunter (24. 1. 2017). „Luis Suarez at 30: Barcelona has made him better, and he's made Barca better”. ESPN FC. Arhivirano iz originala 26. 1. 2017. g. Pristupljeno 2. 8. 2017. 
  307. ^ Webb, Tom (30. 12. 2015). „Neymar Shows Off Outrageous Control as Barcelona Beat Real Betis”. Bleacher Report. Arhivirano iz originala 27. 6. 2020. g. Pristupljeno 27. 6. 2020. 
  308. ^ „Neymar pulls off ridiculous spinning rainbow flick to score in charity match”. Independent. 23. 12. 2014. Arhivirano iz originala 23. 12. 2014. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  309. ^ Cox, Michael (17. 3. 2016). „Michael Cox: How Neymar's development is continuing to mirror Messi's”. FourFourTwo.com. Arhivirano iz originala 27. 6. 2020. g. Pristupljeno 27. 6. 2020. 
  310. ^ a b Massimo Tanzillo (15. 1. 2011). „NEYMAR: 1992 – BRASILE” (na jeziku: italijanski). Generazione Talenti. Arhivirano iz originala 24. 9. 2015. g. Pristupljeno 15. 6. 2015. 
  311. ^ "Neymar cools Messi comparison" Arhivirano 10 decembar 2013 na sajtu Wayback Machine. Sky Sports. Retrieved 9 May 2014
  312. ^ Daniels, Tim (25. 5. 2013). „Neymar to Barcelona: Barca Officially Signs Brazilian Star”. Bleacher Report. Arhivirano iz originala 11. 11. 2020. g. Pristupljeno 27. 6. 2020. 
  313. ^ „Ronaldinho: Neymar will emulate Messi”. Goal.com. 5. 2. 2013. Arhivirano iz originala 10. 2. 2013. g. Pristupljeno 30. 6. 2013. 
  314. ^ „Ronaldo: Neymar can be better than Messi”. GiveMeSport. Arhivirano iz originala 28. 3. 2014. g. Pristupljeno 30. 6. 2013. 
  315. ^ „Signing Neymar would be a huge coup for Real Madrid – Valdano”. Goal.com. 26. 5. 2013. Arhivirano iz originala 10. 6. 2013. g. 
  316. ^ Pettigrove, Jason (11. 3. 2015). „Why Neymar Is the 3rd-Best Player in the World on Current Form”. Bleacher Report. Arhivirano iz originala 15. 3. 2015. g. Pristupljeno 15. 1. 2021. 
  317. ^ Haisley, Billy (10. 12. 2020). „Neymar Is Finally The Best Player In The World”. Defector. Arhivirano iz originala 10. 12. 2020. g. Pristupljeno 15. 1. 2021. 
  318. ^ Kunti, Samindra (18. 2. 2020). „Champions League: Petulant Neymar And PSG Toppled By Dortmund Prodigy Haaland”. Forbes. Arhivirano iz originala 14. 01. 2021. g. Pristupljeno 15. 1. 2021. 
  319. ^ „Neymar and the Art of the Dive”. New York Times. 5. 7. 2018. Arhivirano iz originala 5. 1. 2021. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  320. ^ „Neymar can be the best in the world but he has to grow up first”. The Guardian. 5. 7. 2018. Arhivirano iz originala 9. 11. 2020. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  321. ^ „Neymar Dive in Mexico Game Enrages Twitter”. Bleacher Report. 5. 7. 2018. Arhivirano iz originala 20. 9. 2020. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  322. ^ „Neymar Theatrical Diving Is Already Corrupting The Youth”. Deadspin. 5. 7. 2018. Arhivirano iz originala 25. 9. 2020. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  323. ^ „Pele says he told young star Neymar to stop diving”. The Times of India. 23. 6. 2011. Arhivirano iz originala 21. 8. 2012. g. 
  324. ^ Hoffman, Ashley. „The 'Neymar Challenge' Is Spreading Laughter Across the World”. Time. Arhivirano iz originala 28. 11. 2020. g. Pristupljeno 4. 5. 2019. 
  325. ^ Allison, Alexis. „Fans diving into Neymar Challenge in dramatic fashion”. CBC Sports. Arhivirano iz originala 9. 11. 2020. g. Pristupljeno 4. 5. 2019. 
  326. ^ „PSG's Neymar the most fouled player in Europe's top leagues”. ESPN. 3. 7. 2018. Arhivirano iz originala 9. 11. 2020. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  327. ^ „Manchester United legend Eric Cantona issues Neymar warning”. Manchester Evening News. Eurosport. 30. 6. 2018. Arhivirano iz originala 16. 01. 2021. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  328. ^ Stokes, Aaron. „Neymar: Brazil star BRUTALLY mocked again by former Man Utd star Eric Cantona”. The Daily Express. Arhivirano iz originala 3. 7. 2018. g. Pristupljeno 2. 7. 2018. 
  329. ^ Gillette Brasil (29. 7. 2018), Um Novo Homem Todo Dia | Gillette & Neymar Jr., Pristupljeno 31. 7. 2018 
  330. ^ Castro, Jorge (29. 8. 2019). „Neymar ahead of Bale for time out through injury”. AS.com. Arhivirano iz originala 13. 8. 2020. g. Pristupljeno 27. 6. 2020. 
  331. ^ „Pelé – Neymar's role model”. FourFourTwo. 13. 11. 2012. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. Pristupljeno 13. 11. 2012. 
  332. ^ „Fabregas: Neymar is at Ronaldinho's level, Messi liked having him in his team”. MARCA. 1. 5. 2020. Pristupljeno 27. 6. 2020. 
  333. ^ „Neymar cools Messi comparisons”. Sky Sports. 10. 3. 2012. Arhivirano iz originala 14. 3. 2012. g. 
  334. ^ Green, Sam (19. 5. 2011). „Next Big Thing”. The Daily Telegraph. London. Arhivirano iz originala 24. 1. 2012. g. 
  335. ^ „Hat-trick hero Neymar inspired by Messi”. FIFA. 8. 3. 2012. Arhivirano iz originala 10. 3. 2012. g. 
  336. ^ Polden, Jake (10. 10. 2019). „Neymar compares himself to Lionel Messi because he's "important"”. Mirror. Arhivirano iz originala 10. 10. 2019. g. Pristupljeno 10. 10. 2019. 
  337. ^ „Taxman nets Barcelona striker Neymar's private jet and yacht in £33m raid”. Evening Standard. 16. 2. 2016. Arhivirano iz originala 21. 8. 2016. g. Pristupljeno 4. 8. 2016. 
  338. ^ "Neymar reveals new tattoo of his sister's face on his arm" Arhivirano 28 avgust 2015 na sajtu Wayback Machine. The Independent. Retrieved 1 August 2015
  339. ^ „neymarjr”. Arhivirano iz originala 28. 7. 2014. g. 
  340. ^ „neymarjr”. Arhivirano iz originala 28. 7. 2014. g. 
  341. ^ „Neymar's Religion Helps Ease Burden Amid Concern of Divisiveness”. Arhivirano iz originala 9. 1. 2015. g. 
  342. ^ „neymarjr”. Arhivirano iz originala 28. 7. 2014. g. 
  343. ^ „Archived copy”. Arhivirano iz originala 9. 8. 2017. g. Pristupljeno 8. 8. 2017. 
  344. ^ „Barcelona : Neymar regularly offers 10% of his earnings to the Church!”. Modern Ghana. 30. 5. 2013. Arhivirano iz originala 2. 4. 2015. g. Pristupljeno 18. 6. 2014. 
  345. ^ "L'ancien joueur du PSG a convié le néo-capitaine de la Seleçao Neymar pour les bienfaits de son match de bienfaisance Fome So de Bola." Arhivirano 14 februar 2015 na sajtu Wayback Machine. PSG.com. Retrieved 3 September 2015
  346. ^ „Neymar: "Messi y Suárez son dos genios"”. YouTube. La Liga. Pristupljeno 14. 6. 2019. 
  347. ^ „Neymar Jr - Exclusive Interview”. YouTube. FC Barcelona. Pristupljeno 14. 6. 2019. 
  348. ^ „Neymar rape case dropped over lack of evidence”. BBC News. 30. 7. 2019. Arhivirano iz originala 29. 6. 2019. g. Pristupljeno 27. 8. 2019. 
  349. ^ „PSG's Neymar tests positive for coronavirus - sources”. ESPN. 2. 9. 2020. Arhivirano iz originala 3. 11. 2020. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  350. ^ „Report: Neymar among positive COVID-19 tests at PSG”. NBC Sports. 2. 9. 2020. Arhivirano iz originala 24. 11. 2020. g. Pristupljeno 3. 9. 2020. 
  351. ^ „Neymar nets long-term deal with Nike”. Sports Pro Media. 24. 3. 2011. Arhivirano iz originala 25. 4. 2011. g. Pristupljeno 24. 3. 2011. 
  352. ^ „Neymar, Nike part ways after 15 years”. Yahoo! Sports. 30. 8. 2020. Arhivirano iz originala 29. 10. 2020. g. Pristupljeno 30. 8. 2020. 
  353. ^ „Neymar Jr. Signs Long-Term Deal With Puma”. Sneaker News. Arhivirano iz originala 26. 11. 2020. g. Pristupljeno 26. 11. 2020. 
  354. ^ „Messi tops football rich list ahead of Beckham and Cristiano Ronaldo”. goal.com. 19. 3. 2012. Arhivirano iz originala 21. 3. 2012. g. Pristupljeno 19. 3. 2012. 
  355. ^ „13.Neymar – Top 20 highest-paid football players 2012”. china.org.cn. 16. 4. 2012. Arhivirano iz originala 17. 4. 2012. g. Pristupljeno 16. 4. 2012. 
  356. ^ „The world's 17th most marketable athlete – Neymar”. Sports Pro Media. 25. 5. 2011. Arhivirano iz originala 19. 11. 2011. g. Pristupljeno 25. 5. 2011. 
  357. ^ „Living Large: Football star Neymar and his new yacht”. Brazilian Bubble. 8. 4. 2012. Arhivirano iz originala 10. 4. 2012. g. Pristupljeno 8. 4. 2012. 
  358. ^ „Vettel asks fans to vote for Neymar”. Setanta Blog. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. 
  359. ^ „Com Claro, Neymar fecha nono contrato publicitário”. Lance Net. 2. 12. 2011. Arhivirano iz originala 5. 12. 2011. g. Pristupljeno 2. 12. 2011. 
  360. ^ „Lionel Messi devance largement Cristiano Ronaldo au classement des joueurs les mieux payés au monde”. France Football. 23. 4. 2018. Arhivirano iz originala 20. 11. 2020. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  361. ^ „50 Most Marketable 2013 – Neymar”. SportsPro. 8. 5. 2013. Arhivirano iz originala 7. 6. 2013. g. 
  362. ^ „New Nike Hypervenom boots launched by Neymar in Rio”. T3 (na jeziku: engleski). 28. 5. 2013. Arhivirano iz originala 7. 8. 2018. g. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  363. ^ a b „NJR – New Brand Logo for Neymar”. FootballBoots.co.uk. 28. 11. 2012. Arhivirano iz originala 9. 2. 2013. g. Pristupljeno 29. 11. 2012. 
  364. ^ "Neymar, Thierry Henry and Luis Suarez star in thrilling new World Cup advert" Arhivirano 9 jun 2014 na sajtu Wayback Machine. London Evening Standard. Retrieved 5 September 2014
  365. ^ „PES 2012 cover adds Neymar in North America”. new game network. 9. 9. 2011. Arhivirano iz originala 4. 10. 2011. g. Pristupljeno 9. 9. 2011. 
  366. ^ Harvey, Mike (8. 9. 2011). „Neymar Joins Ronaldo on PES 2012 US Cover”. only pro evolutions. Arhivirano iz originala 7. 12. 2013. g. Pristupljeno 8. 9. 2011. 
  367. ^ „Pro Evolution Soccer release new demo”. GMF. Arhivirano iz originala 31. 8. 2012. g. 
  368. ^ „How to Sign Neymar on FIFA 18 and the Earliest PSG Are Willing to Negotiate”. Sports Illustrated. 11. 6. 2018. Arhivirano iz originala 6. 12. 2018. g. Pristupljeno 14. 1. 2021. 
  369. ^ „FIFA 19 to include Champions League, new commentators – full details, direct from the development team”. Four Four Two. 9. 6. 2018. Arhivirano iz originala 8. 4. 2019. g. Pristupljeno 13. 8. 2018. 
  370. ^ „UPDATED FIFA 19 new celebrations and tutorial, ft Cristiano Ronaldo, Paul Pogba and Neymar”. Talksport. 3. 9. 2018. Arhivirano iz originala 10. 12. 2020. g. Pristupljeno 11. 10. 2018. 
  371. ^ „FIFA 19 to include Champions League, new commentators – full details, direct from the development team”. Four Four Two. Pristupljeno 13. 8. 2018. 
  372. ^ „Neymar featured on cover of Time Magazine”. Terra Sports. 21. 2. 2013. Arhivirano iz originala 22. 5. 2014. g. Pristupljeno 18. 5. 2014. 
  373. ^ Dan Kilpatrick (1. 10. 2012). „Brazil Prodigy Neymar Depicted As Christ on the Cross For Football Magazine”. CaughtOffside.com. Arhivirano iz originala 6. 12. 2013. g. Pristupljeno 8. 7. 2013. 
  374. ^ „Neymar now a comic book character”. 3 News NZ. 19. 4. 2013. Arhivirano iz originala 6. 12. 2013. g. Pristupljeno 19. 4. 2013. 
  375. ^ a b „Neymar tops list of most marketable athletes in the world”. SportsPro Media. 8. 5. 2013. Arhivirano iz originala 7. 6. 2013. g. 
  376. ^ „Cristiano Ronaldo overtakes Shakira as Facebook's most 'liked' person”. Yahoo.com. 10. 2. 2017. Arhivirano iz originala 11. 2. 2017. g. 
  377. ^ "Neymar Jr. – Atleta" Arhivirano 22 januar 2016 na sajtu Wayback Machine. Facebook. Retrieved 8 October 2014
  378. ^ „Top 100 Instagram Users by Followers- Socialblade Instagram Stats – Instagram Statistics”. Socialblade. Pristupljeno 3. 10. 2017. 
  379. ^ „ESPN World Fame 100”. ESPN. 3. 6. 2016. Arhivirano iz originala 13. 7. 2016. g. 
  380. ^ „World Fame 100 – 2019”. ESPN. Arhivirano iz originala 4. 1. 2021. g. Pristupljeno 14. 9. 2019. 
  381. ^ „Neymar And Gisele Bündchen Are The 'Dream Team' For Vogue Brazil”. Huffington Post. 7. 12. 2017. Arhivirano iz originala 15. 1. 2021. g. Pristupljeno 22. 9. 2020. 
  382. ^ a b "Top players, FIFA, CAF and health experts unite against Ebola" Arhivirano 30 mart 2015 na sajtu Wayback Machine. FIFA. Retrieved 4 March 2015
  383. ^ "Neymar, Piqué and Xavi in FIFA campaign against Ebola" Arhivirano 16 mart 2015 na sajtu Wayback Machine. FC Barcelona. Retrieved 4 March 2015
  384. ^ "'Parça’ de Neymar, MC Guimê explica sucesso de ‘País do Futebol’" Arhivirano 24 septembar 2015 na sajtu Wayback Machine. Fox Sports. Retrieved 22 May 2014
  385. ^ „Full Cast & Crew: xXx: Return of Xander Cage (2017)”. imdb.com. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  386. ^ „Full Cast & Crew: Money Heist (2017– )”. imdb.com. Pristupljeno 4. 4. 2021. 
  387. ^ Nejmar na sajtu Soccerway (jezik: engleski). Pristupljeno 12 February 2015.
  388. ^ „Neymar Stats, News, Bio”. ESPN. Arhivirano iz originala 22. 10. 2013. g. Pristupljeno 3. 12. 2013. 
  389. ^ „Neymar”. National Football Teams. Arhivirano iz originala 21. 10. 2014. g. Pristupljeno 26. 3. 2015. 
  390. ^ „Brazil 2 USA 0 | Match Report”. The Daily Telegraph. 11. 8. 2010. Arhivirano iz originala 6. 2. 2020. g. Pristupljeno 4. 2. 2021. 
  391. ^ Campbell, Andy (27. 3. 2011). „Scotland 0–2 Brazil”. BBC Sport. Arhivirano iz originala 3. 8. 2020. g. Pristupljeno 4. 2. 2021. 
  392. ^ „Brazil 4–2 Ecuador: Neymar and Pato strike to set up Paraguay rematch in Copa America quarter-finals”. Goal. 13. 7. 2011. Arhivirano iz originala 4. 2. 2021. g. Pristupljeno 2021-02-04. 
  393. ^ McCauley, Kim (2011-08-10). „Germany Vs. Brazil, 2011 Friendly: Full Time, Germans Win 3–2”. SB Nation (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 8. 1. 2013. g. Pristupljeno 2021-02-04. 
  394. ^ Reuters Staff (2011-09-29). „Young guns fire Brazil to 2–0 win over Argentina”. Reuters (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 4. 2. 2021. g. Pristupljeno 2021-02-04. 
  395. ^ „Costa Rica 0–1 Brazil: Neymar goal gives toothless Selecao slender friendly win”. Goal. 8. 10. 2011. Arhivirano iz originala 4. 2. 2021. g. Pristupljeno 2021-02-04. 
  396. ^ „Brazil brush aside USA”. Sky Sports. 31. 5. 2012. Arhivirano iz originala 12. 6. 2018. g. Pristupljeno 21. 2. 2018. 
  397. ^ „Neymar scores hat trick as Brazil routs China 8–0”. USA Today. 11. 9. 2012. Arhivirano iz originala 13. 6. 2018. g. Pristupljeno 21. 2. 2018. 
  398. ^ „Brazil beat Argentina 2–1 with last-gasp penalty”. Reuters. 20. 9. 2012. Arhivirano iz originala 22. 2. 2018. g. Pristupljeno 21. 2. 2018. 
  399. ^ „Brazil 6–0 Iraq | International Match”. Sky Sports (na jeziku: engleski). 11. 10. 2012. Arhivirano iz originala 6. 2. 2021. g. Pristupljeno 2021-02-06. 
  400. ^ „Japan humbled by Brazil in heaviest defeat under Zaccheroni”. The Japan Times. 18. 10. 2012. Arhivirano iz originala 12. 6. 2018. g. Pristupljeno 21. 2. 2018. 
  401. ^ „Brazil settles for 1–1 draw with Colombia”. Fox Sports (na jeziku: engleski). 15. 11. 2012. Arhivirano iz originala 6. 2. 2021. g. Pristupljeno 2021-02-06. 
  402. ^ „Neymar brace boosts Brazil over Bolivia, 4–0”. Sports Illustrated. 6. 4. 2013. Arhivirano iz originala 12. 6. 2018. g. Pristupljeno 21. 2. 2018. 
  403. ^ „Ten-man Brazil and Chile draw 2–2 in friendly at Mineirao Stadium”. Sky Sports. 25. 4. 2013. Arhivirano iz originala 21. 2. 2018. g. Pristupljeno 21. 2. 2018. 
  404. ^ Smith, Ben (15. 6. 2013). „Brazil 3–0 Japan”. BBC Sport. Arhivirano iz originala 29. 11. 2020. g. Pristupljeno 31. 3. 2018. 
  405. ^ Keeney, Tim (20. 6. 2013). „Mexico vs. Brazil 2013: Neymar Puts on Stunning Show in 2–0 Win”. Bleacher Report (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 6. 2. 2021. g. Pristupljeno 2021-02-06. 
  406. ^ „Brazil resist Italy comeback in thriller”. UEFA (na jeziku: engleski). 2013-06-22. Arhivirano iz originala 6. 2. 2021. g. Pristupljeno 2021-02-06. 
  407. ^ Peters, Jerrad (30. 6. 2013). „Neymar and Fred Score as Brazil Defeats Spain 3–0 in Confederations Cup Final”. Bleacher Report (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 4. 7. 2013. g. Pristupljeno 2021-02-06. 
  408. ^ „Neymar on song as Brazil crush poor Australia”. Eurosport. 7. 9. 2013. Arhivirano iz originala 12. 6. 2018. g. Pristupljeno 31. 3. 2018. 
  409. ^ „Neymar sparkles as Brazil down Portugal”. Eurosport. 11. 9. 2013. Arhivirano iz originala 12. 6. 2018. g. Pristupljeno 31. 3. 2018. 
  410. ^ Bryant, Tom (12. 10. 2013). „South Korea 0–2 Brazil – as it happened!”. The Guardian. Arhivirano iz originala 12. 6. 2018. g. Pristupljeno 2. 4. 2018. 
  411. ^ Agencies (2014-03-06). „Neymar scores hat-trick as Brazil thrash South Africa in Johannesburg”. The Guardian (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 20. 11. 2015. g. Pristupljeno 2021-02-06. 
  412. ^ „Neymar scores one goal and sets up two in Brazil defeat of Panama”. The Guardian. Associated Press. 3. 6. 2014. Arhivirano iz originala 12. 6. 2018. g. Pristupljeno 2. 4. 2018. 
  413. ^ Glendenning, Barry (2014-06-12). „Brazil 3–1 Croatia: World Cup 2014 – as it happened”. The Guardian (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 26. 1. 2021. g. Pristupljeno 2021-02-06. 
  414. ^ Murray, Scott (2014-06-23). „Cameroon v Brazil: World Cup 2014 – as it happened”. The Guardian (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 18. 1. 2017. g. Pristupljeno 2021-02-06. 
  415. ^ Parker, Graham (5. 9. 2014). „Brazil 1–0 Colombia – as it happened”. The Guardian. Arhivirano iz originala 13. 12. 2019. g. Pristupljeno 2. 4. 2018. 
  416. ^ Johnston, Patrick (2014-10-14). „Ailing Neymar scores all four as Brazil rout Japan”. Reuters (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 6. 2. 2021. g. Pristupljeno 2021-02-06. 
  417. ^ „Turkey 0–4 Brazil”. BBC Sport. 12. 11. 2014. Arhivirano iz originala 28. 11. 2019. g. Pristupljeno 6. 4. 2018. 
  418. ^ „France 1–3 Brazil | International Friendly Match Report”. The Guardian (na jeziku: engleski). 2015-03-26. Arhivirano iz originala 8. 11. 2020. g. Pristupljeno 2021-02-06. 
  419. ^ „Brazil 2–1 Peru”. BBC Sport. 15. 6. 2015. Arhivirano iz originala 25. 6. 2018. g. Pristupljeno 6. 4. 2018. 
  420. ^ Parker, Graham (9. 9. 2015). „USA 1–4 Brazil — as it happened”. The Guardian. Arhivirano iz originala 6. 4. 2018. g. Pristupljeno 6. 4. 2018. 
  421. ^ „Ecuador 0–3 Brazil: Gabriel Jesus scores twice on full international debut”. Sky Sports. 2. 9. 2016. Arhivirano iz originala 12. 6. 2018. g. Pristupljeno 6. 4. 2018. 
  422. ^ „Brazil 2–1 Colombia: Neymar scores winner for Selecao”. Sky Sports. 7. 9. 2016. Arhivirano iz originala 6. 4. 2018. g. Pristupljeno 6. 4. 2018. 
  423. ^ „Neymar's face left covered in blood during Brazil's World Cup qualifier against Bolivia”. The Daily Telegraph. 7. 10. 2016. Arhivirano iz originala 7. 4. 2018. g. Pristupljeno 6. 4. 2018. 
  424. ^ „Brazil 3–0 Argentina: Neymar & Coutinho score as hosts win World Cup qualifier”. BBC Sport. 11. 11. 2016. Arhivirano iz originala 2. 7. 2018. g. Pristupljeno 6. 4. 2018. 
  425. ^ „Brazil thrash Uruguay to close on World Cup place as Argentina edge past Chile”. The Guardian. Associated Press. 24. 3. 2017. Arhivirano iz originala 6. 4. 2018. g. Pristupljeno 6. 4. 2018. 
  426. ^ „Brazil qualify for 2018 World Cup after Coutinho and Neymar down Paraguay”. The Guardian. 29. 3. 2017. Arhivirano iz originala 28. 3. 2018. g. Pristupljeno 6. 4. 2018. 
  427. ^ Hytner, David (10. 11. 2017). „Neymar leaves Brazil press conference in tears after friendly win over Japan”. The Guardian. Arhivirano iz originala 6. 4. 2018. g. Pristupljeno 6. 4. 2018. 
  428. ^ „Neymar's wonder goal on return from injury helps Brazil sink Croatia”. The Guardian. 3. 6. 2018. Arhivirano iz originala 3. 6. 2018. g. Pristupljeno 4. 4. 2018. 
  429. ^ „Brazil beat Austria in final warm-up game”. BBC Sport (na jeziku: engleski). 10. 6. 2018. Arhivirano iz originala 15. 1. 2021. g. Pristupljeno 2021-02-06. 
  430. ^ „Brazil 2–0 Costa Rica: Philippe Coutinho, Neymar seal dramatic late win for Tite's side”. Sky Sports (na jeziku: engleski). 22. 6. 2018. Arhivirano iz originala 15. 1. 2021. g. Pristupljeno 2021-02-06. 
  431. ^ „Brazil beat Mexico to reach last eight”. BBC Sport (na jeziku: engleski). 2. 7. 2018. Arhivirano iz originala 14. 1. 2021. g. Pristupljeno 2021-02-06. 
  432. ^ „Neymar and Firmiho fire Brazil past punchless USA in friendly”. The Guardian. 7. 9. 2018. Arhivirano iz originala 8. 9. 2018. g. Pristupljeno 7. 9. 2018. 
  433. ^ „Brazil 5–0 El Salvador: Richarlison hits double on first international start”. Sky Sports (na jeziku: engleski). 12. 9. 2018. Arhivirano iz originala 8. 12. 2019. g. Pristupljeno 2021-02-06. 
  434. ^ „Brazil 1–0 Uruguay: Neymar penalty earns victory at the Emirates”. Sky Sports (na jeziku: engleski). 16. 11. 2018. Arhivirano iz originala 6. 2. 2021. g. Pristupljeno 2021-02-06. 
  435. ^ „Sellout crowd of 65,232 sees Neymar score as Brazil ties Colombia 2–2 in Miami”. Miami Herald. 6. 9. 2019. Arhivirano iz originala 16. 9. 2019. g. Pristupljeno 6. 9. 2019. 
  436. ^ „Peru 2–4 Brazil”. FIFA. 13. 10. 2020. Arhivirano iz originala 10. 10. 2020. g. Pristupljeno 13. 10. 2020. 
  437. ^ „PSG wrap up Ligue 1 title with Monaco win | Goal.com”. Goal. 15. 4. 2018. Arhivirano iz originala 14. 11. 2020. g. Pristupljeno 15. 4. 2018. 
  438. ^ „PSG Champions as Lille held at Toulouse”. www.ligue1.com. 21. 4. 2019. Arhivirano iz originala 26. 6. 2019. g. Pristupljeno 21. 4. 2019. 
  439. ^ „Prvi trofej u vreme pandemije - PSŽ je šampion Francuske”. rts.rs. 30. 4. 2020. Pristupljeno 4. 6. 2021. 
  440. ^ „Paris Saint-Germain set record with fourth straight Coupe De France crown”. Goal. 8. 5. 2018. Arhivirano iz originala 14. 12. 2020. g. Pristupljeno 8. 5. 2018. 
  441. ^ „Sveci osvojili utešnu nagradu, Kup u rukama 14. put (VIDEO)”. mozzartsport.com. 19. 5. 2021. Pristupljeno 4. 6. 2021. 
  442. ^ „Mbappé stars as PSG beat Monaco to lift cup”. Ligue 1. 31. 3. 2018. Pristupljeno 15. 1. 2021. 
  443. ^ „PSG thrash Monaco to win French Super Cup as Neymar plays 15 minutes”. ESPN. 4. 8. 2018. Arhivirano iz originala 27. 3. 2020. g. Pristupljeno 4. 8. 2018. 
  444. ^ „Neymar and Icardi fire Pochettino to first title”. www.ligue1.com. 13. 1. 2021. Arhivirano iz originala 15. 1. 2021. g. Pristupljeno 13. 1. 2021. 
  445. ^ „Prêmio Craque do Brasileirão” (na jeziku: portugalski). Globo Esporte. 6. 12. 2010. Arhivirano iz originala 10. 11. 2020. g. Pristupljeno 19. 5. 2009. 
  446. ^ a b „Os eleitos do Prêmio Craque do Brasileirão!” (na jeziku: portugalski). Lance!. 6. 12. 2011. Arhivirano iz originala 26. 4. 2012. g. Pristupljeno 24. 12. 2011. 
  447. ^ „Conheça os grandes vencedores do futebol brasileiro” [Meet the big winners of Brazilian football] (na jeziku: portugalski). CBF. 23. 11. 2012. Arhivirano iz originala 30. 11. 2012. g. Pristupljeno 23. 11. 2012. 
  448. ^ „Neymar wins his first Samba Gold”. Samba Foot. 31. 12. 2014. Arhivirano iz originala 24. 9. 2015. g. Pristupljeno 10. 6. 2015. 
  449. ^ „UEFA Champions League squad of the season”. UEFA. 9. 6. 2015. Arhivirano iz originala 11. 6. 2015. g. Pristupljeno 9. 6. 2015. 
  450. ^ „UEFA Champions League Squad of the Season”. UEFA.com. 28. 8. 2020. Arhivirano iz originala 14. 11. 2020. g. Pristupljeno 28. 8. 2020. 
  451. ^ „Messi beats Ronaldo to top prize at La Liga awards”. Four Four Two. 30. 11. 2015. Arhivirano iz originala 1. 4. 2019. g. Pristupljeno 8. 3. 2016. 
  452. ^ Neymar named Liga BBVA Player of the Month for November Arhivirano 12 septembar 2017 na sajtu Wayback Machine; LFP.es 8 December 2015
  453. ^ „Trophées UNFP : Neymar, Mbappé... Découvrez le palmarès 2018”. RTL. Arhivirano iz originala 6. 1. 2021. g. Pristupljeno 14. 5. 2018. 
  454. ^ „Trophées UNFP : Neymar élu joueur de Ligue 1, Le PSG rafle tout ou presque”. Arhivirano iz originala 13. 12. 2020. g. Pristupljeno 13. 5. 2018. 
  455. ^ „Mbappé Wins Awards Double”. www.ligue1.com. 19. 5. 2019. Arhivirano iz originala 25. 5. 2019. g. Pristupljeno 19. 5. 2019. 
  456. ^ „Neymar et Cristisn Lopez, joueurs du mois de Décembre !” (na jeziku: francuski). UNFP. 23. 1. 2018. Arhivirano iz originala 22. 7. 2020. g. Pristupljeno 25. 1. 2018. 
  457. ^ „Neymar Jr, jouer du mois de Janvier !” (na jeziku: francuski). UNFP. 20. 2. 2020. Arhivirano iz originala 31. 10. 2020. g. Pristupljeno 21. 2. 2020. 
  458. ^ „Team of the Year 2015”. UEFA. 8. 1. 2016. Arhivirano iz originala 16. 6. 2020. g. Pristupljeno 8. 1. 2016. 
  459. ^ „UEFA.com fans' Team of the Year 2020 revealed”. UEFA. 20. 1. 2021. Pristupljeno 20. 1. 2021. 
  460. ^ „2015 FIFA FIFPro World XI revealed”. FIFA.com. 11. 1. 2016. Pristupljeno 15. 1. 2021. [mrtva veza]
  461. ^ „HISTORY - THE FIFA FIFPRO WORLD 11 OF 2017”. FIFPRO. 24. 10. 2017. Arhivirano iz originala 7. 12. 2020. g. Pristupljeno 15. 1. 2021. 
  462. ^ „FifPro announces reserve Teams of the Year – but Luis Suarez and Arjen Robben won't be laughing while Iker Casillas is somehow named the second best goalkeeper of 2013”. The Independent. 15. 1. 2014. Arhivirano iz originala 9. 10. 2020. g. Pristupljeno 1. 10. 2017. 
  463. ^ „FIFA FIFPro World XI: the reserve teams – FIFPro World Players' Union”. FIFPro.org. 15. 1. 2015. Arhivirano iz originala 14. 4. 2019. g. Pristupljeno 1. 10. 2017. 
  464. ^ „2016 World 11: the reserve teams – FIFPro World Players' Union”. FIFPro.org. 9. 1. 2017. Arhivirano iz originala 9. 4. 2019. g. Pristupljeno 1. 10. 2017. 
  465. ^ „World 11: The Reserve Team for 2017–18”. FIFPro.org. 24. 9. 2018. Arhivirano iz originala 26. 6. 2019. g. Pristupljeno 25. 9. 2018. 
  466. ^ „Rankings: How All 55 Male Players Finished”. FIFPro World Players' Union. 23. 9. 2019. Arhivirano iz originala 09. 04. 2020. g. Pristupljeno 04. 04. 2021. 
  467. ^ „THE FIFA FIFPRO MEN'S WORLD 11 OF 2019-2020”. FIFPRO. 17. 12. 2020. Arhivirano iz originala 9. 1. 2021. g. Pristupljeno 15. 1. 2021. 
  468. ^ „THE WORLD'S BEST PLAYMAKER 2017 : ONE MORE FOR LIONEL MESSI”. IFFHS. 7. 12. 2017. Arhivirano iz originala 15. 01. 2021. g. Pristupljeno 15. 1. 2021. 
  469. ^ „THE IFFHS MEN WORLD TEAM 2017”. IFFHS. 12. 12. 2017. Arhivirano iz originala 15. 01. 2021. g. Pristupljeno 15. 1. 2021. 
  470. ^ „IFFHS (International Federation of Football for History & Statistics”. www.iffhs.de. Pristupljeno 13. 2. 2021. 
  471. ^ „ESM Top-Elf: Ein Bayern-Star in Europas Elite”. Abendzeitung (na jeziku: korejski). Pristupljeno 22. 6. 2018. 
  472. ^ „IFFHS MAN TEAM - CONMEBOL - OF THE DECADE 2011-2020”. IFFHS. 26. 1. 2021. 
  473. ^ „Copa Libertadores 2012 » Assists”. World Football. Arhivirano iz originala 10. 6. 2020. g. Pristupljeno 15. 1. 2021. 
  474. ^ „Copa del Rey Top Scorer: 2014–15”. World Football. Arhivirano iz originala 26. 11. 2020. g. Pristupljeno 24. 5. 2016. 
  475. ^ „Club World Cup 2015 » Assists”. World Football. Arhivirano iz originala 15. 1. 2021. g. Pristupljeno 15. 1. 2021. 
  476. ^ „Champions League 2016/2017 " Assists”. WorldFootball. Arhivirano iz originala 5. 8. 2020. g. Pristupljeno 25. 10. 2017. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Нејмар&oldid=27692672”