Ниночка (film)
| Ninočka | |
|---|---|
 Filmski poster | |
| Izvorni naslov | Ninotchka |
| Žanr | filmska komedija |
| Režija | Ernst Lubič |
| Scenario | Melhior Lengiel Čarls Braket Bili Vajlder Volter Rejš[1] |
| Glavne uloge | Greta Garbo |
| Godina | 1939. |
| Trajanje | 110 minuta |
| Zemlja | SAD |
| Jezik | engleski |
| IMDb veza | |
Ninočka (engl. Ninotchka) je američka filmska komedija iz 1939. godine sa Gretom Garbo u glavnoj ulozi.[1] Ovo je njen pretposlednji film i prva komedija u njenoj karijeri, reklamirana pod sloganom Garbo se smeje!. Za nju je četvrti put bila nominovana za Oskar za najbolju glavnu glumicu.[2]
Radnja[uredi | uredi izvor]
Tri Rusa prodaju u Parizu nakit otet od ruske aristokratije tokom Revolucije 1917. Priča je postavljena u Pariz 1920-ih i razvija se oko pokušaja sovjetske vlade da povrati neprocenjivi nakit velike vojvotkinje Svane. Trojica smotanih birokrata ne uspevaju u ovoj misiji jer bivaju zavedeni luksuzom i slobodama zapadnog društva. Velika vojvotkinja Svana od Rusije, šalje grofa Leona da joj vrati nakit pre nego što ga prodaju. Grof međutim podmićuje tri čoveka i ostaje u Parizu. Sovjetski Savez onda šalje Ninu Jakušovu da ljude i nakit vrati u Rusiju. Ona stupa u kontakt sa ljubavnikom velike vojvotkinje, elegantnim i lepim Leonom. Nina se pak zaljubljuje u Pariz i zapadnjački način života. Na kraju, Ninočka može da vrati nakit jedino tako što će se vratiti u Moskvu i raskinuti sa Leonom, koji ubrzo kreće za njom u Rusiju. Iako se vole, ona ne želi da izda svoju državu i Leon mora da se koristi prevarom da je natera da putuje u Istanbul, gde se sreću i odluče da se venčaju.[3]
Uloge[uredi | uredi izvor]
| Glumac | Uloga |
|---|---|
| Greta Garbo | Nina Jakušova Ninočka |
| Melvin Daglas | grof Leon |
| Ina Kler | vojvotkinja Svana |
| Zig Ruman | Iranov |
| Feliks Bresart | Buljanov |
| Aleksandr Granah | Kopalski |
| Bela Lugosi | Razinin |
Nagrada Oskar[uredi | uredi izvor]
Sem nominacije Grete Garbo za glavnu žensku ulogu, za nagradu Oskar bili su nominovani i Sidney Franklin za najbolji film, kao i Melchior Lengyel, Charles Brackett, Walter Reisch i Billy Wilder za scenario.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Ninotchka”. Turner Classic Movies. Atlanta: Turner Broadcasting System (Time Warner). Pristupljeno 19. 8. 2016.
- ^ „Ninočka”. Tv Program. Pristupljeno 30. 1. 2020.
- ^ a b 1001 film koji moraš da vidiš pre nego što umreš. Beograd. 2008. str. 155.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
