Orsat Miljenić
| Orsat Miljenić | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||||
| Datum rođenja | 15. septembar 1968. | ||||||||||||||
| Mesto rođenja | Dubrovnik, SFRJ | ||||||||||||||
| Državljanstvo | Hrvatska | ||||||||||||||
| Profesija | pravnik | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
Orsat Miljenić (Dubrovnik, 15. septembar 1968) je pravnik, političar i bivši diplomata. Bio je nestranački je ministar pravosuđa u dvanaestoj Vladi Republike Hrvatske.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Osnovnu školu i fimnaziju završio je u Zagrebu. Diplomirao je Pravnom fakultetu u Zagrebu 1993. godine. Posle diplomiranja na istom fakultetu radio je kao istraživač na katedrti za radno i socijalno pravo sve do 1996. godine. Magistrirao je međunarodno trgovačko pravo na Srednjoevropskom univerzitetu u Budimpešti 1995. godine.
Od 1996. do. 2000. godine bio je savetnik u ministarstvu spoljnjih poslova i diplomata u Ambasadi Republike Hrvatske u Holandiji. Nakon toga bio je šef vladinog kabineta za saradnju sa međunarodnim kaznenim sudovima dve godine. Godine 2002. odlazi u ministarstvo evropskih integracija gde je prvo bio pomoćnik a kasnije i zamenik ministra u Račanovoj vladi Nevena Mimice. Od 2004. godine je advokat.
Posle sedmih parlamentarnih izborim 2011. godine mandat za sastavljanje hrvatske Vlade poveren je Zoranu Milanoviću, kandidatu Kukuriku koalicije, koji ga je izabrao za ministra pravosuđa 23. decembra 2011. godine.[1]
Član je Nadzornog odbora Hrvatske radiotelevizije. Jedan je od osnivača hrvatskog ogranka Transperensi internacionala (Transparency International). Član je upravnog veća Fondacije za unapređivanje privrednih interesa. Učestvovao je u Ratu u Hrvatskoj.
Paralelno sa profesionalnom karijerom obavlja i druge dužnosti: radi kao posmatrač hrvatske Vlade na Međunarodnom sudu pravde, član je hrvatskog advokatskog tima u procesima pred Međunarodnim sudom pravde, voditelj je stručnog tima hrvatske Vlade za pripremu reforme javne uprave i voditelj projekta za borbu protiv korupcije u Transparensi internacionalu. Od septembra 2004. godine licencirani je lobist Fondacije za unapređivanje privrednih interesa u Evropskom parlamentu.[2]
Govori engleski i francuski jezik. Oženjen je i otac troje dece.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Novi članovi Banskih dvora – Milanovićevih 21, Aktualno, politika”. Vecernji.hr. Pristupljeno 23. 1. 2012.
- ^ „Arhivirana kopija”. Arhivirano iz originala 20. 01. 2012. g. Pristupljeno 23. 01. 2012.
