Ostrvo Makino

Ostrvo Makino (Mackinac Island, čita se „Makino“, nikada „makinak“) je ostrvo površine 9.8 km² koje pripada američkoj saveznoj državi Mičigen. Nalazi se na jezeru Hjuron, na istočnom kraju Prolaza Makino koji ovo jezero spaja sa jezerom Mičigen, između Gornjeg i Donjeg poluostrva Mičigena. Ostrvo je poznato zbog svog istorijskog značaja, prirodnih atrakcija, zbog gotovo potpune zabrane motornih vozila i kao turističko odredište.

Na ostrvu su se nalazile postojbine američkih starosedelaca pre nego što su Evropljani otpočeli svoja istraživanja u 17. veku. Ostrvo je imalo strateški važan položaj na raskršću vodenih i kopnenih puteva tokom perioda trgovine krznom u oblasti Velikih jezera, što je dovelo do osnivanja Tvrđave Makino od strane Britanaca tokom Američke revolucije. Na njemu su se odigrale dve bitke tokom rata 1812.

Biciklisti na Glavnoj ulici (M-185) u centru gradića.

Sa ostrva se pruža pogled na Makino most („big mak“), koji od 1957. povezuje dva poluostrva Mičigena preko Prolaza Makino.

Tokom kasnog 19. veka, ostrvo Makino je postalo popularno turističko odredište i letnja kolonija. Na velikom delu ostrva su izvršeni radovi istorijske zaštite i obnove i danas se celo ostrvo nalazi na spisku američkih nacionalnih istorijskih znamenitosti. Dobro je poznato po svojim brojnim kulturnim događajima kao i po raznovrsnosti arhitektonskih stilova, uključujući i čuveni viktorijanski Grand hotel. Na ostrvu se nalazi i jedna od dve zvanične rezidencije guvernera Mičigena. Preko 80% površine ostrva je zaštićeno kao Državni park Ostrvo Makino.

Opis

Do ostrva se može stići privatnim brodom, feribotom (odnosno hidrogliserom), malim avionom, i, zimi, snegomobilom. Ostrvski aerodrom ima asfaltiranu pistu dužine 1.070 m, i na raspolaganju je čarter avionski prevoz sa kopna. Tokom letnje turističke sezone, tri odvojene kompanije prevoze posetioce hidrogliserima do ostrva iz Sent Ignasa i Makino Sitija.

Motorizovana vozila su zabranjena na ostrvu od 1898, sa izuzetkom snegomobila tokom zime, vozila službi za vanredne situacije i uslužnih vozila. Prevoz na ostrvu se vrši peške, biciklom ili konjskom zapregom. Koturaljke i roleri su takođe dozvoljeni, osim u oblasti centra gradića. Bicikli, koturaljke i roleri, kočije i jahački konji se mogu iznajmiti. Put dužine 13 km prati obod ostrva, a brojni puteljci i staze pokrivaju unutrašnjost. Put koji kruži oko ostrva odmah uz obalu je M-185, jedini državni magistralni put u Sjedinjenim državama bez motornih vozila.

Na ostrvu se nalazi Državni park Ostrvo Makino, koji pokriva oko 80 odsto ostrva, i uključuje Tvrđavu Makino i delove istorijskog centra ostrvskog gradića i luke. Kamovanje nije dozvoljeno na ostrvu, ali su na raspolaganju brojni hoteli i pansioni.

Ulice u „centru“ su načičkane brojnim maloprodajnim radnjama, poslastičarnicama i restoranima. Popularni proizvod poslastičarnica je lokalno spravljani i širom SAD poznati „fadž (fudge) sa ostrva Makino“, zbog čega turiste često nazivaju fudgies. Mnoge radnje prodaju fadž u velikom broju varijanata, i neki poslastičari rade već više od veka. Popularnost lokalnog fadža je dovela do prodaje i reklamiranja fadža sa ostrva Makino ne samo širom Mičigena već i drugde u SAD.