Oto Varburg

Oto Varburg
Oto Varburg 1931. godine
Lični podaci
Datum rođenja	(1883-10-08)8. oktobar 1883.
Mesto rođenja	Frajburg, Baden, Nemačka
Datum smrti	1. avgust 1971.(1971-08-01) (87 god.)
Mesto smrti	Berlin, Zapadna Nemačka
Naučni rad
Polje	Fiziologija Hemija
Institucija	Institut za biologiju Kajzer Vilhelm u Berlinu Institut u Hajdelbergu
Poznat po	Patogenezi tumora, Biologiji ćelija
Nagrade	Nobelova nagrada za fiziologiju ili medicinu (1931)

Oto Hajnrih Varburg (nem. Otto Heinrich Warburg; 8. oktobar 1883 - 1. avgust 1971) je nemački biohemičar i fiziolog, dobitnik Nobelove nagrade za fiziologiju i medicinu 1931. godine, za istraživanja o citohromima u ćelijskoj respiraciji. Oto Varburg se danas smatra jednim od vodećih citologa 20. veka.

Biografija

Dr Varburg je rođen 8. oktobra 1883. godine u Frajburgu Nemačka, u porodici intelektualaca: otac Emil Varburg je bio profesor fizike i muzičar - blizak prijatelj poznatih naučnika fizičara ko što su: Maks Plank, Albert Ajnštajn, Valter Nernst, hemičar Emil Fišer, fiziolog Teodor Engelman, mnogi muzičari, umetnici i dr.

Godine 1906. Varburg završava hemiju na Berlinskom univerzitetu i odmah nastavlja studije više medicine na Univerzitetu u Hajdelbergu.

Od 1913. radi u laboratoriji Instituta za biologiju Kajzer Vilhelm (danas, Institut za fiziologiju Maks Plank) gde je pet godina kasnije izabran za profesora.

Radovi Dr Ota Varburga vezani su za oblast fotosinteze, i ćelijske respiracije. U periodu između 1923. i 1925. godine izučava nastanak tumora i formiranje tumorskih ćelija. Tada otkriva da kancerozne ćelije proizvode energiju fermentacijom glukoze i da bi 35% redukovana ćelijska respiracija normalnih embrionalnih ćelija rezultovala time da bi normalne ćelije prešle sa oksidativnog metabolizma na fermentaciju.

Varburg je u eksperimentima mehanički smanjio respiraciju ćelija za 35%, dok mikrobi smanje ćelijsku respiraciju za 35% hemijskim putem. Fermentacija krvnog šećera u limfnom sistemu, kanalima ili krvnim sudovima prvi je korak kanceroznog procesa, jer ona zagađuje neposrednu okolinu. Kada su ćelije lišene kiseonika one prelaze na anaerobni metabolizam. Zbog toga imunski sistem ne prepoznaje kancerozne ćelije u ranom stadijumu, kao napadače.

Tokom 1932. godine izoluje i proučava kristale devet enzima, učesnika u metabolizmu glikolizata, dva koenzima, kao i seriju „žutih“ enzima (flavoproteini), koji imaju funkciju koenzima u vitaminima.

Tokom Drugog svetskog rata ostaje u Nemačkoj, i nastavlja sa izučavanjem biohemijskih procesa koji nastaju pri glikolizi i fermentaciji. Nakon završetka rata sabira i objavljuje rezultate svoga rada,

Varburg je umro 1970. godine u Berlinu, u 87. godini života od posledica embolije.

Literatura

• Krebs, HA (Nov., 1972). „Otto Heinrich Warburg. 1883-1970“. Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society 18: pp. 628–699. . doi:10.1098/rsbm.1972.0023.  .
• Jacob Thon: Sefer Warburg (hebr., Das Buch Warburg), Jerusalem 1948.