Olja Bećković
| Olja Bećković | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Olja Bećković |
| Datum rođenja | 1. maj 1964. |
| Mesto rođenja | Beograd, SFR Jugoslavija |
| Obrazovanje | Fakultet dramskih umetnosti |
| Univerzitet | Univerzitet umetnosti u Beogradu |
| Zanimanje |
|
| Porodica | |
| Supružnici | Nenad Ilić[1] Vladimir Višnjić[2] |
| Deca | 1 |
| Roditelji | Matija Bećković Vera Pavladoljska |
| Porodica | Ljudmila (sestra bliznakinja)[3], deda: Vuk Bećković |
| Rad | |
| Aktivni period | 1984—danas |
| Veza do IMDb-a | |
Olja Bećković (Beograd, 1. maj 1964) srpska je glumica, novinarka i televizijska voditeljka. Vodi emisiju Utisak nedelje na televiziji Nova S od 2019. godine.
Završila je Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu 1985. godine. Novinarsku karijeru je započela 1991. godine na TV Studio B kao autor emisije Utisak nedelje. Studio B je napustila 1996. godine, kada je prešla u produkcijsku grupu „Mreža“.[4] Od 2002. godine do 2014. godine emisiju Utisak nedelje vodila je na TV B92, koja se od 2019. godine prikazuje na televiziji Nova.
Olja je 2001. godine dobila nagradu Osvajanje slobode koji dodeljuje Fond Maja Tasić Maršićević, a 2007. godine nagradu Dušan Duda Timotijević od časopisa TV Novosti.[5] Odlikovana je ordenom Legije časti u rangu viteza.[6]
Ćerka je pisca Matije Bećkovića i Vere Pavladoljske.
Uloge[uredi | uredi izvor]
Filmografija[uredi | uredi izvor]
| God. | Naziv | Uloga | |
|---|---|---|---|
| 1980-te | |||
| 1984. | Igra o pamćenju i umiranju | ||
| 1984. | Maj nejm iz Mitar | Milina | |
| 1984. | Kamiondžije opet voze | Bibliotekarka | |
| 1986. | Razvod na određeno vreme | ||
| 1986. | Sekula i njegove žene | ||
| 1986. | Grifon u Beogradu | Devojka | |
| 1987. | Telefonomanija | ||
| 1987. | Već viđeno | Starija devojka | |
| 1987. | Soba 405 | Sestra Viki | |
| 1987. | Dogodilo se na današnji dan | Alka | |
| 1988. | Poseban osvrt na sreću | Teodora Pantić | |
| 1988. | Vanbračna putovanja | Senka | |
| 1990-te | |||
| 1990. | Hajde da se volimo 3 | Lažna Lepa Brena (glas) | |
| 1991. | Noć u kući moje majke | Seka | |
| 1991. | Video jela, zelen bor | Trudna devojka | |
| 1992. | Tito i ja | Đurina majka | |
| 1993. | Bolje od bekstva | Inspicijent | |
| 1993. | Broz i ja (serija) | ||
| 1995. | Otvorena vrata | Ljubica | |
| 1998. | Povratak lopova | ||
Pozorišne predstave[uredi | uredi izvor]
| Predstava | Uloga | Tekst | Dramaturgija /adaptacija/ |
Režija | Pozorište | Premijera |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Kosančićev venac 7 | Milena Drekalov | Slobodan Selenić | Zoran Ratković | Atelje 212 | 2. mart 1982.[7] | |
| Propast carstva srpskoga | Nikola Altomanović | Miladin Ševarlić | Milenko Maričić | 11. maj 1983.[8] | ||
| Maj nejm iz Mitar | Milka | Vida Ognjenović | 3. april 1984.[9] | |||
| Srećna nova sestra | Devojčica | Božo Šibalić | Zoran Ratković | Pozorište Boško Buha | 21. decembar 1986.[10] | |
| Tri sestre - Sto godina posle | Irina | Anton Pavlovič Čehov | Aleksandar Lukač | Zvezdara teatar | 1. februar 1989.[11] | |
| Balkanski špijun | Glumica u filmu | Dušan Kovačević | Tatjana Mandić Rigonat | Narodno pozorište u Beogradu | 1. oktobar 2018.[12] | |
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Čanak, Tatjana (20. 6. 2015). „ESTRADU ZAMENILI VEROM Domaće zvezde koje su se okrenule crkvi”. Blic. vesti.rs. Pristupljeno 9. 4. 2019.
- ^ „Olja Bećković glumica, novinarka, voditeljka…”. saznajlako.com. 9. 9. 2015. Arhivirano iz originala 11. 02. 2019. g. Pristupljeno 9. 4. 2019.
- ^ Dragić, Tamara. „Bliznakinje Bećković”. blizanci.org.rs. Pristupljeno 22. 8. 2019.
- ^ Grujić, Jelena (4. 10. 2001). „Olja Bećković”. Vreme. Pristupljeno 22. 8. 2019.
- ^ „Ne dam Duška Radovića”. TV Novosti. Pristupljeno 16. 1. 2013.
- ^ „Francuska dodelila orden Legije časti Olji Bećković”. Blic. Pristupljeno 30. 4. 2015.
- ^ „Kosančićev venac 7”. Atelje 212. Arhivirano iz originala 17. 05. 2021. g. Pristupljeno 3. 2. 2021.
- ^ „Propast carstva srpskoga”. Atelje 212. Pristupljeno 3. 2. 2021.[mrtva veza]
- ^ „Maj nejm iz Mitar”. Atelje 212. Pristupljeno 3. 2. 2021.[mrtva veza]
- ^ Penčić Poljanski, Dejan (2011). Egon Savin (PDF). Novi Sad: Srpsko narodno pozorište. str. 35. ISBN 978-86-80951-28-7. Arhivirano iz originala (PDF) 26. 09. 2022. g. Pristupljeno 03. 02. 2021.
- ^ „Tri sestre - Sto godina posle”. Zvezdara teatar. Pristupljeno 3. 2. 2021.
- ^ „Balkanski špijun”. Narodno pozorište u Beogradu. Arhivirano iz originala 08. 02. 2021. g. Pristupljeno 3. 2. 2021.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Olja Bećković na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- Bećković, Olja Teatroslov na sajtu Muzeja pozorišne umetnosti
- Ilustrovana Politika, 21. maj 2005.
- TV Novosti, br 2244/2245
- Olja Bećković otvoreno o Tadiću, Nikoliću, prodaji „Utiska nedelje“ („Blic“, 26. oktobar 2012)
- Pritisci bez otisaka prstiju - intervju („Vreme“, 20. mart 2014)
- Zašto je važna Olja Bećković („Nedeljnik“, 17. april 2014)
- Tijanić me deset puta zvao na RTS („Politika“, 3. maj 2015)
- Ječmenica, Taja (2. 9. 2015). „Glumica Olja Bećković – biografija”. sinemanija.com. Pristupljeno 22. 8. 2019.
- „„Deco, budite hrabri i bežite!“”. luftika.rs. 24. 1. 2019. Arhivirano iz originala 22. 08. 2019. g. Pristupljeno 22. 8. 2019.
