Rimski statut Međunarodnog krivičnog suda
| Rimski statut | |
|---|---|
| Rimski statut Međunarodnog krivičnog suda | |
 Rimski statut Međunarodnog krivičnog suda 124 država članica Potpisnice koje nisu ratifikovale svoj potpis Potpisnice koje su povukle svoj potpis Nisu države članice, nisu potpisnice Rimskog statuta | |
| Potpisan | 17. jul 1998. (primenjuje se od 1. jula 2002) |
| Uslov | 60 ratifikacija |
| Potpisnici | 139 država |
| Depozitar | generalni sekretar UN |
| Jezici | arapski, kineski, engleski, francuski, ruski, španski |
Rimski statut Međunarodnog krivičnog suda (ili Rimski statut) je međunarodni ugovor kojim je stvoren Međunarodni krivični sud (MKS).
Statut određuje jurisdikciju, strukturu i funkcije suda, i određuje da će stupiti na snagu 60 dana pošto ga ratifikuje 60 zemalja. Potpisivanje je otpočelo 17. jula 1998. godine, a Statut je stupio na snagu 1. jula 2002. godine pošto je šezdeseti instrument ratifikacije dostavljen generalnom sekretaru UN 11. aprila 2002. godine, kada je to simultano učinilo 10 zemalja. Svaki učinilac krivičnog dela iz nadležnosti ovog suda podložan je krivičnom gonjenju od strane ovog suda posle ovog datuma. Zaključno sa novembrom 2006. godine 104 države su ratifikovale Statut.[1]
Pošto je ugovor ustanovio međunarodni sud, naziva se statutom (što je drugačije značenje od onoga koje statut ima u anglosaksonskom pravu).
Statut sudu stavlja u nadležnost tri krivična dela: genocid, zločine protiv čovečnosti i ratne zločine. Član 6. Statuta daje definiciju genocida, spisak zločina protiv čovečnosti nalazi se u članu 7., a detaljan spisak ratnih zločina u članu 8. Statut predviđa da će sud biti nadležan i za zločine protiv mira, ali tek pošto definicija agresije bude usvojena i naknadno dodata Statutu.[2]. Prema saopštenju suda, Skupština zemalja članica MKS će možda usvojiti tu definiciju na konferenciji zakazanoj za 2009. godinu.[3].
Kina, Irak, Izrael, Libija, Katar, SAD i Jemen glasale su protiv Rimskog statuta 1998. godine. Izrael, SAD i Jemen potpisali su Statut na kraju 2000. godine. Međutim, administracija Džordža Buša obavestila je Ujedinjene nacije da SAD neće sebe smatrati članicom suda i da ne smatraju da imaju pravne obaveze zbog svog potpisa, što se uobičajeno tumači kao povlačenje potpisa od strane SAD, iako to izričito nije rečeno. Zvaničan razlog SAD za ovakav postupak je “strah od ispolitizovanih postupaka kojima bi mogli biti izloženi njihovi vojnici”.[4][5],. Ujedinjene nacije nisu sklonile SAD sa liste potpisnica.[6]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ ICC list of signatories, Pristupljeno 24. 4. 2013.
- ^ Part 2. Jurisdiction, admissibility and applicable law: Article 5 Crimes within the jurisdiction of the Court, Paragraph 2, Pristupljeno 24. 4. 2013.
- ^ Page 4: Jurisdiction of the ICC: Section: The Crime of Aggression(pdf)
- ^ „United States Defends Position on International Criminal Court”. Arhivirano iz originala 19. 09. 2006. g. Pristupljeno 20. 9. 2006.
- ^ Consult almost any news article at the time; see also [1] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (30. novembar 2006) [2] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (11. mart 2007) [3] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (23. januar 2007) [4] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (23. januar 2007) [5], Pristupljeno 24. 4. 2013.
- ^ UN Signature list - contains official US communication concerning 'withdrawal' of signature, Pristupljeno 24. 4. 2013.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Zvanični sajt(jezik: engleski)
| Državne | |
|---|---|
| Ostale | |
