Svetlagorski rejon
| Svetlagorski rejon Светлагорскі раён | |
|---|---|
 | |
 | |
| Država |  Belorusija |
| Oblast |  Gomeljska oblast |
| Admin. centar | grad Svetlagorsk |
| Površina | 1.899,91 km2 |
| Stanovništvo | 2009. |
| — broj st. | 90.125 |
| — gustina st. | 47,44 st./km2 |
| Vremenska zona | UTC+3 |
| Zvanični veb-sajt | |
Svetlagorski rejon (blr. Светлагорскі раён; rus. Светлагорский район) administrativna je jedinica drugog nivoa u severnom delu Gomeljske oblasti u Republici Belorusiji.
Administrativni centar rejona je grad Svetlagorsk.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Svetlagorski rejon obuhvata teritoriju površine 1.899,91 km² i na 11. je mestu po površini u Gomeljskoj oblasti.[1] Graniči se sa Žlobinskim, Rečičkim, Kalinkavičkim i Oktobarskim rejonima Gomeljske oblasti, te sa Babrujskim rejonom Gomeljske oblasti na severu.
Nalazi se u severnom delu Gomeljske oblasti u području Gomeljskog Polesja. Klima je umerenokontinentalna. Pretežno nizijskim reljefom dominiraju reke Berezina i Ipa. U južnom delu rejona nalazi se i veštačko Sasnavoborsko jezero.
Na teritoriji rejona nalaze se bogata ležišta nafte, treseta, kamene soli i građevinskog materijala.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Rejon je osnovan 17. jula 1924. kao Parički rejon sa središtem u varošici Pariči, i prvobitno je bio deo Babrujskog okruga, a potom i deo Poleske oblasti. Deo Gomeljske oblasti je od 8. januara 1954. godine.
Središte rejona je 1960. premešteno u varošicu Šatilki koja je već sledeće godine preimenovana u grad Svetlagorsk. Samim tim parički rejon je preimenovan u Svetlagorski.[2]
Demografija[uredi | uredi izvor]
Prema rezultatima popisa iz 2009. na tom području stalno je bilo naseljeno 90.125 stanovnika ili u proseku 47,49 st/km².[3]
Osnovu populacije čine Belorusi (88,62%), Rusi (8,68%), Ukrajinci (1,73%) i ostali (0,97%).
Administrativno rejon je podeljen na područje grada Svetlagorska, koji je ujedno i administrativni centar rejona, na varošicu Pariči i radničko naselje Sasnovi Bor, i na još 6 seoskih opština. Na celoj teritoriji rejona postoji ukupno 104 naseljena mesta.[4]
Saobraćaj[uredi | uredi izvor]
Preko rejona prolazi železnička trasa Žlobin—Kalinkaviči, magistralni drumski pravci Babrujsk—Kalinkaviči i Akcjabrski—Pariči—Rečica. Reka Berezina je plovna u delu toka preko ovog rejona.
Znamenitosti[uredi | uredi izvor]
- Zdudički kameni krst - kameni krst od granita verovatno iz H veka;
- Stari grad Kazimir - ostaci srednjovekovnog grada Kazimira u selu Karaljova Slabada 2 razrušen u vreme Rusko-poljskih ratova 1654—1667.[5]
-
Zdudički kameni krst -
Kameni krst iz Karaljove Slabade -
Grb grada Kazimira iz 1643.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ «Gosudarstvennый zemelьnый kadastr Respubliki Belarusь» Arhivirano na sajtu Wayback Machine (4. mart 2016) (po sostoяniю na 1 яnvarя 2011 g.)
- ^ „Ukaz Prezidiuma Verhovnogo Soveta BSSR ot 29 iюlя 1961 g. «O preobrazovanii gorodskogo poselka Šatilki v gorod raйonnogo podčineniя i pereimenovanii Paričskogo raйona Gomelьskoй oblasti»”. Arhivirano iz originala 24. 12. 2013. g. Pristupljeno 24. 06. 2013.
- ^ Rezulьtatы perepisi 2009 goda
- ^ „Naselenыя punktы Svetlagorskaga raёna // Rэgіяnalьnы partal — Svetlagorsk”. Arhivirano iz originala 18. 05. 2021. g. Pristupljeno 24. 06. 2013.
- ^ V Gomelьskoй oblasti iщut gorod Kazimir Arhivirano na sajtu Wayback Machine (2. avgust 2008) // Belorusskie novosti. 2006. 9 sentяbrя.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Službena veb prezentacija Arhivirano na sajtu Wayback Machine (6. jul 2011)
- Neslužbeni veb-portal Arhivirano na sajtu Wayback Machine (7. jul 2007)
- Detaljnija mapa rejona
- Znamenitosti Svetlagorskog rejona Arhivirano na sajtu Wayback Machine (23. maj 2013)
Rejoni Gomeljske oblasti Belorusije | ||
|---|---|---|
 | ||
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |