Sliven
| Sliven Сливен | |
|---|---|
 Kolažni prikaz gradskih znamenitosti | |
 Zastava
 | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Bugarska |
| Oblast | Slivenska oblast |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 12. 06. 2008. | 91.620 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 42° 40′ 55″ S; 26° 18′ 59″ I / 42.68188° S; 26.31625° I |
| Aps. visina | 243 m |
| Površina | 193,780,000 kvadratni metar km2 |
  Sliven Sliven na karti Bugarske | |
| Veb-sajt | |
| www.sliven.bg | |
Sliven (starinski Slivno[1]) je grad u Republici Bugarskoj, u središnjem delu zemlje. Grad je i sedište istoimene Slivenske oblasti.
Grad Sliven je nekada u bugarskom narodu bio poznat kao središte hajdučije u vreme osmanske vladavine, pa je dobio nadimak „Grad 100 vojvoda“.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Grad Sliven se nalazi u središnjem delu Bugarske, na oko 300 km istočno od Sofije, a oko 100 km od Crnog mora. Pored grada prolazi važan saobraćajni pravac Sofija — Burgas. Oblast Slivena predstavlja najseverniji deo istorijske pokrajine Trakija. Grad se smestio u južnom podnožju planine Sinji Kamen, dela planinskog sistema Balkana. Ova planina se veoma strmo izdiže iznad grada, pa se sa obližnjih vrhova pružaju lepe vizure na grad i okruženje.
Klima u gradu je izmenjeno kontinentalna sa snažnim uticajem sredozemne, što se ogleda posebno u veoma žarkim i suvim letima.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Sliven je prvobitno bio tračko naselje. Tokom većeg dela srednjeg veka grad bio u sastavu Bugarske. U 14. veku grad je pao pod vlast Osmanlija. U 19. veku Sliven je postao jedno od središta bugarskog narodnog preporoda. 1885. godine grad je postao deo savremene bugarske države.
Srbi u Slivenu[uredi | uredi izvor]
Bugari nisu nikada a ni danas ne priznaju, da u Bugarskoj žive Srbi. Što je apsurd i što naravno biti ne može, jer pisana istorija i sam život ih demantuju. Srbi i Bugari su izmešani na velikoj teritoriji. Pa i u Slivenu.
Kupci (i prevodioci) jedne crkveno-istorijske knjige prevedene na bugarski jezik 1825. godine bili su žitelji Slivena (sa srpskom varijantom prezimena) - u Brašovu: Anastas Dimitrakijević, Nojko Hadži Božilović, Hristodul Panajotović, Lazar Stančović, Atanas Hadži Davidović, Petar Hadži papa Božilović, Janko torbadži Kutović, Dobri abadži Želesković.[2]
Pretplatnik - skupljač pretplate jedne srpske knjige bio je 1847. godine u Slivenu, Lazar Mladenović, Srbin kod čijeg imena je napomena: "vaspitatelj dece Turskih velikaša". On je skupio 10 prenumeranata, čija prezimena međutim nisu navedena.[3]
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
| 1934. | 1946. | 1956. | 1965. | 1975. | 1985. | 1992. | 2001. | 2011. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 30.571 | 34.291 | 46.175 | 68.536 | 90.316 | 102.268 | 106.225 | 100.366 | 91.620 |
Po procenama iz 2008. godine grad Sliven ima 106.434 stanovnika. Ogromna većina gradskog stanovništva su etnički Bugari pravoslavne veroispovesti. Ostatak su Romi, Turci i Jermeni. Poslednjih 20ak godina iz grada odlazi stanovništvo zbog udaljenosti od glavnih tokova razvoja u zemlji. Oživljavanje privrede trebalo bi zaustaviti negativni demografski trend.
Partnerski gradovi[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Larousse 1900, str. 27.
- ^ Jovan Gibner: "Svješćeno cvjetobratije i sto i četire svjašćeni istorije...", prevod - Anastas Stojanović - Kotljanin (iz Kazana) i Antonije Jovanović, Budim 1825. godine
- ^ Aristid Nikolić: "Bogmomoljka", prerada, Segedin 1847. godine
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Larousse (1900). Presqu'ile des Balkans. Paris.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |