Soda voda
Soda ili gazirana voda, je bezalkoholno piće proizvedeno tako što se pod pritiskom obogaćuje obična voda ugljen-dioksidom, da bi se dobila gazirana voda. Ovo bezalkoholno piće se ranije proizvodilo u manjim radionicama (sodarama) a majstori koji su to radili su se zvali sodadžije. Ukus takve vode je veoma sličan današnjim jako gaziranim mineralnim (ili kiselim) vodama.
Soda voda se pakovala u tzv. sifonske boce, koje su se proizvodile od stakla i na kojima je bio montiran metalni mehanizam sa ručkom.
Od soda vode, sodadžije su pravile i osvežavajuća pića dodavanjem ekstrakta i šećera pa se dobijao: klaker, kabeza ili oranžada. Ovim pićima su se punile male flaše ili litarske boce (kao za kiselu vodu ili vino) sa specijalnim zatvaračem (tzv. pivski zatvarač).
Soda voda je bila jeftino piće i koristila se za uklanjanje simptoma jake kiseline u stomaku, pravljenje špricera itd. Sifonske boce su se koristile po više puta, i kad bi se ispraznile nosile se kod sodadžije na ponovno punjenje.
Lokal ili zanatska radnja gde se proizvodi i prodaje soda voda se naziva sodara ili sodadžijska radnja.
Svuda u svetu je club soda zastupljena u svim lokalima i restoranima. Najpoznatiji proivođači gaziranih pića imaju svoju sodu a kod nas se polako vraća tradicija ispijanja pravog špricera koji se samo i isključivo pravi od soda vode i vina.
Najbitnija osobina sode je ta što nema soli i minerale i ne podiže krvni pritisak za razliku od mineralnih gaziranih voda[traži se izvor] kod nas poznatijih kao kisele vode.
Pronalazač soda vode je Džozef Pristli engleski naučnik iz 18. veka.[1]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
| Normativna kontrola: Državne |
|---|
- ^ Knjiga "Pronalasci...". Schils, René (2011). How James Watt Invented the Copier: Forgotten Inventions of Our Great Scientists. Springer Science & Business Media. p. 36.