Somua S35
| Somua S-35/S-40 | |
|---|---|
|
| |
| Osnovne karakteristike | |
| Zemlja porekla |  Francuska
|
| Namena | konjički tenk |
| Proizvođač | Somua |
| Početak proizvodnje | 1935. |
| Broj primeraka | 418[1] |
| Brzina na putu | 37-40 km/h |
| Dimenzije i masa | |
| Dužina | 5.38 m |
| Širina | 2.12 m |
| Visina | 2.62 m |
| Težina | 19,3 t |
| Oprema | |
| Glavno naoružanje | top SA35 od 47 mm |
| Sporedno naoružanje | spregnuti mitraljez od 7,5 mm |
| Oklop | 40-56 mm |
| Snaga (KS) | 190/220 KS |
| Posada | |
| Posada | 3 (zapovednik (tobdžija, punilac), vozač, radista) |
Somua S35 je bio francuski konjički tenk. Posle kapitulacije Francuske u Drugom svetskom ratu, ovaj tenk je ušao u sastav Vermahta pod oznakom PzKpfw S35 739 (f).
Razvoj[uredi | uredi izvor]
Francuski plan naoružanja iz 1931. predviđao je 3 vrste vozila za konjicu:
- Automitrailleuse de Découverte (AMD) moralo je biti brzo vozilo velikog dometa za dalja izviđanja, u praksi oklopni automobil.
- Automitrailleuse de Reconnaissance (AMR) trebalo je da bude lako vozilo sa dva člana posade za blisko izviđanje.
- Automitrailleuse de Combat (AMC) bilo je borbeno vozilo konjice, u praksi tenk.
Prvi AMC bio je oklopni automobil (poluguseničar) P-16/M1929, iako u praksi nije bio ni bolje oklopljen ni bolje naoružan od drugih oklopnih automobila (AMD) tog vremena. Zato je Reno počeo da razvija lake tenkove za konjicu: AMC 34 i AMC 35. [2] Vojska nije bila zadovoljna sa AMC 35 zbog suviše malog radijusa dejstva za konjicu (160 km), što je dovelo do razvoja novog tenka Somua S-35.[2]
Oprema[uredi | uredi izvor]
Trup se sastojao iz 3 livena segmenta spojena zakivcima, koji su pružali odličnu zaštitu, osim ako bi granata pogodila spoj između gornjeg i donjeg dela trupa sa strane. Vozač je sedeo napred levo, sa velikim vizirom i tri proreza za osmatranje. Radio-operater sedeo je napred, a treći član posade, koji je bio komandir, nišandžija i punilac, bio je u kupoli APX-4 naoružanoj topom SA35 od 47 mm i spregnutim mitraljezom od 7,5 mm.[3]
Operativna istorija[uredi | uredi izvor]
Na papiru, S-35 je verovatno bio najbolji tenk na svetu 1939, sa jakim oklopom, velikom brzinom i snažnim topom. U praksi, kupola za jednog čoveka znatno je smanjila učestalost vatre, dok je zastarelo vešanje ograničilo pokretljivost van druma.[2]
Varijante[uredi | uredi izvor]
Do početka rata 1939. napravljena je poboljšana verzija sa jačim motorom (220 KS) - S-40.[2]
Korisnici[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ness, Leland (2002). Jane's-World War II Tanks And Fighting Vehicles-The Complete Guide. London: HarperCollinsPublishers. ISBN 978-000711228-9.
| Normativna kontrola: Državne |
|---|
