Stadion Poljud
| Stadion Poljud | |
|---|---|
 Stadion Poljud | |
| Mesto | Split,  Hrvatska |
| Izgradnja | 1979. |
| Otvoren | 1979. |
| Vlasnik | Grad Split |
| Kapacitet | 34.183 |
| Podloga | trava |
| Arhitekta | Boris Magaš |
| Dimenzije | 105 x 68 m |
| Korisnici | |
 HNK Hajduk Split Fudbalska reprezentacija Hrvatske | |
Stadion Poljud je višenamenski stadion u Splitu, Hrvatska. Nalazi se u kvartu Poljud. Izgrađen je 1979. godine u sklopu izgradnje sportskih objekata VIII mediteranskih igara. Autor projekta je hrvatski arhitekt Boris Magaš.
Sa svojih 630 reflektora, što ga čini jednim od najbolje osvijetljenih stadiona na svijetu, noću izgleda kao spušteni svemirski brod.
Kombinacija je to čelika i poluprozirnog leksana, ima raspon unutrašnjeg luka 215 m, sa slobodno letećim lukom od 45 m. 20 mostova vodi u stadion čiji je kapacitet 34,183 ljudi. Za punjenje svih sjedećih mjesta Poljuda potrebno je 5,4 minute.
Linija školjke stadiona varira u brojevima redova, najveća dubina gledališta iznosi 54 reda, na sjevernoj tribini je 27. Zapadni i istočni dio identični su u osnovnim dimenzijama. Lože za novinare i reporter mogu se organizovati zavisno o vrsti takmičenja (atletika ili fudbal). Kabine za radio i TV-prenos nalaze se ispod krova zapadne tribine. U prizemlju zapadnog dijela su 2 svlačionice za 1. fudbalere, soba za masažu, sauna i ostale svlačionice, ambulanta za doping nadzor, velika dvorana za treninge sa vještačkom travom, teretana, dvorana za individualan rad, oružar, praonica, ekonomat i servisni prostori. Na prvoj etaži su saloni dnevnog boravka sa terasom, mali salon, trofejna dvorana, dvorana za konferencije i intervjue, salon počasne lože sa 114 mjesta, 15 dvokrevetnih soba za karantenu. U spoljnom dijelu 2. etaže je uprava objekta s 10 kancelarijskih prostora, u unutrašnjem dijelu je pres-centar, direktno povezan s novinarskim tribinama iza počasne lože.
U spoljnim prostorima stadiona su 2 pomoćna fudbalska terena od kojih 1 ima rasvjetu za noćne utakmice; poligon za trening fudbalera (60×40), četvorostruka atletska staza za zagrijavanje, 140 m dužine. Ispod istočne tribine gornje 2 etaže namjenjene su komercijalnim kancelarijskim sadržajima, a donji dio sadrži skladišne prostore.
Glavno igralište pokriveno je prirodnom travom, dimenzije 105×68 m, te je osposobljeno i za atletska takmičenja u svim disciplinama i pokriveno je sintetičkom masom tartanom.
Tu se 1990. održalo Evropsko prvenstvo u atletici. Padali su rekordi, pa i svjetski. Francuska štafeta na 4×100 m srušila je svjetski rekord rezultatom 37,79. Podijeljeno je 165 medalja, 125 puta su se u vazduh digle pobjedničke zastave, te su se odsvirale 43 himne. Bilo je prisutno čak 1200 novinara iz cijelog svijeta. Svjetla sportske atletske Evrope bila su uperena prema Poljudu. No, i desetak godina ranije, na Međunarodnom atletskom mitingu, nastupali su brojni veliki atletičari kao Akerman, Simeoni, Bijer, Menea, dok je slavna Rut Fuks 1980. bacila koplje do novog svjetskog rekorda - 69,96 m.
Stadion je uticao na arhitektonske vizure brojnih svjetskih stadiona u Italiji, Japanu (Kobe) i Maleziji.
Prvobitno je bio kapaciteta za 50.000 gledalaca, sa zapadnim i istočnim gledalištem koje je imalo „sjedenje“, dok je sjeverno, jugoistočno i jugozapadno gledalište bilo „stajanje“. „Čisti“ jug je bio za semafor i dekorativnu fontanu i zelenu površinu; koristio se kao pozornica.
Ipak, i ti prostori su bili iskorišteni, betonski rub ograde od stadiona pored semafora kao i sva stepeništa, kada je postavljen rekord posjećenosti ovog stadiona 1982. godine, na utakmici Hajduk-Dinamo 1:2, tada je zabilježeno 65.000 posetilaca.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Normativna kontrola: Geografske |
|---|
