Fortuna

Fortuna
Albreht Direr, 1502.

Fortuna (grč. Tykhe, lat. Fortuna) je rimska boginja srećnog slučaja, izjednačena sa grčkom Tihom.

Mitologija

Fortuna je bila najnestalnija od svih boginja jer je bila poznata po tome da je svoje darove davala na slepo, i verovatno zbog toga je bila veoma cenjena i poštovana od ljudi. Rimljani su se, ne birajući sredstva borili da steknu njenu naklonost, i zbog toga su joj gradili veliki broj hramova i kipova. Poštovali su je i javno i privatno, jer je štitila i muškarce i žene i decu. Fortuna je bila poznata i kao:

• Fortuna Patricija - Zaštitnica aristokrata
• Fortuna Ekuestri - Zaštitnica jahača
• Fortuna Plebeja - Zaštitnica naroda

Kao što je grčka boginja Tiha, tako je i Fortuna smatrana kćerkom titana Okeana, a u nekim gradovima su je poštovali i kao prvorođenu kćer Jupitera.

Kult Fortune

Prema predanju, u Rim kult Fortune je uveo Servije Tulije, koji je, zahvaljujući njoj, od roba dospeo do kralja. On je bio taj koji je i podigao prvi hram u slavu boginje Fortune - 7. veku pre nove ere. Najpoznatiji hram je bio na brežuljku Kvirnalu 82. vek pre nove ere), gde su je poštovali kao zaštitnicu celog rimskog naroda.

Fortuna je bila posebno poštovana od cara Avgusta, a raskošni hram je podignut u Prenesti, koji je sagrađen u slavu Fortune, sačuvan je i do današnjih dana.

Kada je glavni grad Rimskog carstva postao grad Konstantinopolis, car Konstantin je dao da se podigne poseban hram Fortuni u čast.

Literatura

• Zamarovski, Vojteh (1985). Junaci antičkih mitova: Leksikon grčke i rimske mitologije. Zagreb. 

Spoljašnje veze

• Majkl Best, „Tragedije"