Hamilkar Barka
Hamilkar Barka (270. p. n. e. -228. p. n. e.) je bio kartaginjanski general i državnik. Poznat je kao Hanibalov otac i vešt komandant i strateg.
Kartaginjani su zbog Hanonove nesposobnosti da vodi vojsku Hamilkara imenovali za novog komandanta. Imao je na raspolaganju 70 slonova i 10.000 plaćenika sa kojima je krenuo u pohode.
Bitka na reci Bagradi[uredi | uredi izvor]
Kada je Hamilkar prešao preko reke Bagrade morao je da se suoči sa velikom vojskom koja je bila blizu. U blizini se nalazio grad, u kome su najamnici imali 10.000 vojnika, a iz Utike je došlo 15.000 vojnika i sukobili se na reci Bagradi. Pobunjenici su mislili da se Kartaginjani nalaze u zamci. Hamilkar Barka je napred rasporedio slonove, iza njih konjicu, pa lakonaoružane i na kraju hoplite. Naredio je da se pred neprijateljem povuku i da nakon toga obrnu bojni raspored. Neprijatelj je pomislio da se Kartaginjani povlače u strahu, pa su krenuli za njima konjicom. Kada se konjica našla pred hoplitima morala je da se povuče i da uleće i pravi metež u vlastitim redovima. Za njima je išla kartaginjanska vojska u bojnom poretku i lako su pobedili vojsku koja je bila razbijenog bojnog poretka. Oko 6.000 Libijaca je poginulo,a 2.000 je zarobljeno dok su ostali pobegli. Nakon toga Hamilkar Barka je osvojio most na reci Bagradi i nekoliko gradova.[1]
Nepobediv na Siciliji[uredi | uredi izvor]
Istakao se tokom Prvog punskog rata 247. p. n. e., kada preuzima glavnu komandu nad Sicilijom u doba kad je ostrvo bilo potpuno u rukama Rimljana. Iskrcava se na severozapadnom delu Sicilije sa malom plaćeničkom vojskom i zauzima važnu poziciju na jednom vrhu kraj Palerma. Ne samo da je odolijevao svim napadima, nego je izvodio napade sve do obala juga Italije.
Godine 244. p. n. e. pomiče svoju armiju na sličnu poziciju na obroncima Mont Eriksa, odakle je mogao podržavati opsednuti garnizon u gradu Drepane (Trapane). Po odredbama mira iz 241. p. n. e. nepobedive snage Hamilkara Barke mogu napustiti Siciliju bez predaje.
Plaćenički rat[uredi | uredi izvor]
Vrativši se u Afriku, njegove trupe započinju rat zvan Plaćenički rat, kada im Hamilkarovi protivnici odbijaju da isplate ono što im je bilo obećano. Dotad su ti plaćenici bili držani pod Hamilkarovom ličnom komandom i pod obećanjem dobre plate. Kartagina se plaćeničkim ratom našla u teškoj situaciji. Vlada nije imala druge nego da Hamilkara Barku stavi na čelo vojske. Koristećii lični uticaj i na plaćenike i na okolna afrička plemena, kao i moćnom strategijom uspeva da uguši pobunu 237. p. n. e.[2]
Osvajanja po Španiji[uredi | uredi izvor]
Posle toga uspeha, Hamilkar Barka je bio izuzetno popularan, da protivnici nisu mogli sprečiti njegov uspon skoro do samovlašća. Da bi kompemzirao gubitak Sicilije i Sardinije u Prvom punskom ratu on regrutira i trenira novu armiju, koju vodi na svoju vlastitu odgovornost u ekspediciju u Španiju 236. p. n. e. U Španiji namerava da stvori novu imperiju i novu bazu, odakle će jednom krenuti u kampanju osvete protiv Rima.[3]
Značaj[uredi | uredi izvor]
Tokom osam godina oružjem i diplomatijom osigurao je velike teritorije u Španiji, ali prerana smrt (228. p. n. e.) sprečava ga da završi osvajanja. Hamilkar je bio daleko iznad svih u Kartagini i vojno i diplomatski i po patriotizmu. U tome ga je nadmašio samo sin Hanibal, kojega je zadojio mržnjom prema Rimu i trenirao ga da postane njegov naslednik.
Ponekad ga zamenjuju sa drugim Hamilkarom, isto generalom iz Kartagine.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
