Celus
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Celus (grč. Uranos) (lat. Caelus) je rimski bog neba i samo nebo.[1] Pandan grčkog boga neba Urana.
Mitologija[uredi | uredi izvor]
Celus nije bio prvobitni bog rimskog panteona, jer su ga Rimljani, uz neke prerade, preuzeli od Grka. Prema rimskom verovanju Celus je bio sin boga Etera - on nije bio sin majke zemlje Geje, koja je sama od sebe rodila Urana, i otac Vulkana i Merkura.
Rimljani su Celusa smatrali i ocem Saturna - Grčkog Hrona, za čije je vladavine vtrajao „zlatni vek“, a smatrali su ga i ocem boginje ljubavi i lepote Venere - Grčke Afrodite.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Zamarovski 1985, str. 57.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Zamarovski, Vojteh (1985). Junaci antičkih mitova: Leksikon grčke i rimske mitologije. Zagreb.