Čadsko-libijski sukob
| Čadsko-libijski sukob | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| Sukobljene strane | |||||||||
 Libija *Islamska legija[1] |
 Čad Francuska Pomoć:  SAD[2]  Egipat[1]  Sudan[3] | ||||||||
| Komandanti i vođe | |||||||||
|
Muamer el Gadafi Masud Abdelhafid |
Isen Abre Asan Žamus Valeri Žiskar D'Esten (1974-1981) Fransoa Miteran (1981-1988) | ||||||||
| Žrtve i gubici | |||||||||
|
7.500+ ubijenih 1.000+ zarobljenih 800+ oklopnih vozila 28+ aviona | 1.000+ ubijenih | ||||||||
Čadsko-libijski sukob naziv je za niz vojnih okršaja na području Čada između libijskih i čadskih snaga, koji su trajali od 1978. do 1987. godine. Sukob je sačinjavao niz libijskih intervencija u Čadu 1978, 1979, od 1980. do 1981. i od 1983. do 1987. godine. Libija je ovim intervencijama zapravo bila i učesnik Čadskog građanskog rata, i to na strani pobunjenika sa severa. Za to vreme je Čad imao neposrednu potporu Francuske.
Libija je učešće u ratu iskoristila za aneksiju pojasa Auzu, regiona čije je pitanje pripadnosti nerešeno još od doba kolonijalne vladavine u ovim dvema zemljama. Način vođenja rata radikalno se promenio tek 1986. godine, kada su se sve čadske snage ujedinile i proterale libijsku vojsku sa severa zemlje.[4]
 | Ovaj članak vezan za ratove i bitke je klica. Možete doprineti Vikipediji tako što ćete ga proširiti. |
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Libya and the West: from independence to Lockerbie By Geoffrey Leslie Simons, Centre for Libyan Studies (Oxford, England). Pg. 57
- ^ Libya and the West: from independence to Lockerbie By Geoffrey Leslie Simons, Centre for Libyan Studies (Oxford, England). Pg. 57-58
- ^ Ibid.
- ^ S. Nolutshungu, Limits of Anarchy, pp. 230