Kajli Minog
| Kajli Minog | |
|---|---|
.jpg) Minog 2018. godine | |
| Lični podaci | |
| Ime po rođenju | Kajli En Minog |
| Datum rođenja | 28. maj 1968. |
| Mesto rođenja | Melburn, Australija |
| Zanimanje | Pevačica, tekstopisac, glumica, producent, modni dizajner |
| Muzički rad | |
| Aktivni period | 1987—današnjica |
| Žanr | pop, dens, elektronika, disko |
| Ostalo | |
| Veb-sajt | www.kylie.com |
Kajli En Minog (engl. Kylie Ann Minogue; Melburn, 28. maj 1968) australijska je pop i dens pevačica i glumica.[1] Najpoznatija je pevačica iz Australije, a njena slava i popularnost su dostigli svetske razmere početkom devedesetih godina. Bila je na vrhu lista tokom devedesetih i 2000ih godina.
U Velikoj Britaniji je sa svojih 29 top 10 singlova najuspešnija pevačica posle Madone, a u svetu je prodala do sada 40 miliona singlova i 25 miliona albuma.
Biografija[уреди | уреди извор]
Detinjstvo i početak karijere (1968—1980)[уреди | уреди извор]
Kajli En Minog rođena je kao najstarije dete od majke Karol (bivša manekenka) i oca Rona (računovođa). Kajlin brat Brendan (rođen 1970) je danas snimatelj na australskoj televiziji, a sestra Danijel popularnija kao Deni (rođena 1971) je takođe pevačica i glumica.
Kajli i njena sestra su već kao deca nastupale u australijskim televizijskim serijama. Prvu ulogu je ostvarila sa 11 godina u TV seriji The Sullivans, a kasnije u serijama The Skyways i The Henderson Kids. Slavu je stekla glumeći devojku iz susedstva u sapunici „Neighbours“. U paru s Džejsonom Donovanom, svojim dečkom u seriji i stvarnom životu, serija je postala jako popularna u Australiji i Velikoj Britaniji. Minog je u to doba osvojila ukupno šest nagrada Logi (australska televizijska nagrada), od toga i Zlatni Logi 1988. g. za najdražu osobu na australijskoj televiziji.
Kada je 1987. godine s ekipom iz serije nastupala na dobrotvornoj priredbi u Melburnu, otpevala je hit Little Eve (iz 1960-ih godina) The Loco-Motion i toliko se svidela okupljenima da je potpisala ugovor s izdavačkom kućom Mašrum Rekords i izdala hit singl, koji je postao i najprodavaniji singl decenije.
Internacionalni uspeh (1987—1989)[уреди | уреди извор]
Zahvaljujući velikom uspehu u Australiji, tada devetnaestogodišnja Kajli odlazi u Englesku i s najuspešnijim producentskim muzičkim timom osamdesetih godina Stokom, Aitkenom i Votermanom (SAW) i njihovom vlastitom diskografskom kućom PWL (Pete Waterman Ltd.) potpisuje ugovor i kao prvi hit izlazi I Should Be So Lucky i još jednom obrađena The Loco-Motion. Takođe i njen prvi album Kylie, postao je vrlo uspešan i zabeležio svetsku prodaju u više od 7 miliona primeraka, a u Engleskoj je bio najprodavaniji album 1988. godine.
Nakon toga usledili su nastupi u Japanu, gdje je sa svojom turnejom Disco In Dreams nastupala na najvećim pozornicama, a singl Turn It Into Love održao se celih deset nedelja na broju 1 hit liste. Kako je napredovala u muzičkoj karijeri iste godine napušta TV seriju Neighbours, a sa svojim nekadašnjim kolegom Džejsonom Donovanom snima duet Especially For You, koji takođe postaje svetski hit. Ubrzo izlazi i drugi album Enjoy Yourself (1989) s hitom Hand On Your Heart, međutim ostale pesme nisu bile tako uspešne.
Tada je dobila i prvu ulogu u filmu „The Delinquents“, koji je imao komercijalni uspeh i bio propraćen njenom obradom pesme „Tears on My Pillow“ .
Promena imidža (1990—1992)[уреди | уреди извор]
S izlaskom njenog trećeg albuma Rhythm Of Love (1990) menja imidž i od devojčice postaje sofisticirana žena. Počinje isticati erotsku stranu i sve česće iznenađuje javnost svojim sve otvorenijim nastupima. Ne preuzima u svoje ruke samo brigu o izgledu već i pisanje dela pesama. Nakon prekida sa Džejsonom Donovanom započinje vezu s pevačem australijske rok grupe INXS Majklom Hačinsom, koji je sam voleo govoriti da mu je omiljeni hobi „kvarenje Kajli“.
Singlovi s albuma su se prilično dobro prodavali i postali popularni u noćnim klubovima i među starijom publikom, na koju je pevačica i računala. Godine 1991. izdaje četvrti album Let´s Get to It i nakon uredno odrađenog ugovora 1992. prekida ugovor s producentskom kućom SAW.
Kreativne godine (1994—1998)[уреди | уреди извор]
Kajli je u sledećem razdoblju odlučila promeniti i muzički stil pa je potpisala ugovor s izdavačem Deconstruction sa kojima 1994. godine izdaje singl „Confide In Me“ i ostvaruje saradnju sa muzičarima poput Pet Shop Boys i M People. Album je bio vrlo uspešan u Australiji i Velikoj Britaniji, ali zato singlovi koji su usledili nakon toga nisu postigli veće rezultate. Ovo razdoblje Kajli je kasnije opisala kao razdoblje umetničkog, a ne komercijalnog razvoja. Godine 1995. neobičnom saradnjom snima odličan duet s Nikom Kejvom, pesmu Where The Wild Roses Grow, koja se mogla okarakterisati kao njen najveći uspeh devedesetih.
Dugo pripremani album Impossible Princess izlazi 1997. godine u vrlo nezgodno vreme podudarajući se sa smrću princeze Dajane, zbog čega je na evropskom tržištu bio preimenovan u Kylie Minogue. Pesme su ipak bile premračne za većinu njenih obožavatelja, pa veći uspesi izostaju.
Povratak (2000—2005)[уреди | уреди извор]
Pod ugovorom s kućom Parlofoun/EMI od 1999. u Evropi Kajli izdaje album Light Years s kojim se počela vraćati svojim pop korenima. Godina 2000. za nju je bila komercijalni povratak na scenu. Pojavom singla Spinning Around osvojila je ponovo vrhove top lista, a videospot u kojem pevačica na svojoj lepoj pozadini ima zlatne pantalone postao je apsolutni hit.
Svetsku je pažnju ponovo skrenula na sebe nastupajući na završnoj proslavi Letnjih Olimpijskih igara 2000. u Sidneju izvodeći svoju On A Night Like This i pesmu Dancing Queen od grupe ABBA. Album „Light Years“ je bio bogat uticajem disco muzike 1970-ih godina, na njemu je sarađivao i Robi Vilijams, a snimili su i duet Kids. Godine 2001. kao Green Fairy je imala cameo ulogu u uspešnom mjuziklu Moulin Rouge!. Ta uloga joj je iste godine donela nominaciju MTV Movie Awards za „Best Cameo Performace“. Sledeći hit je bio Can´t Get You Of My Head (za kojeg je osvojila Gremija) sa njenog osmog studijskog albuma, koji se prodao u 7 miliona primeraka. S albumom Fever (2001) učvrstila je svoj status, ali opet album Body Language nije imao isti uspeh. Saradnja s ostalim muzičarima uvek joj se isplatila pa joj je tako i pesma I Believe In You koju je snimila sa Scissor Sisters ponovo donela nominaciju za Gremija.
Retrospektiva i Kajli efekat (2005—2006)[уреди | уреди извор]
S izložbom Kylie: An Exhibiton ponudila je retrospektivu sasvim druge vrste. Izložba je 2005. godine bila postavljana po celoj Australiji na kojoj su se mogli videti kostimi koje je Kajli nosila u svojoj karijeri dugoj gotovo dvadeset godina i zahvaljujući kojima je postala ikona stila. Samo u Melburnu je od januara do aprila izložbu videlo 300.000 posetioca. Turneja Showgirl - The Greatest Hits koja je započela u proleće 2005. bila je planirana kao njena najveća turneja do tada i nakon odrađenih termina u Evropi iznenada je prekinuta.
Razlog je bio objavljen 17. maja i to na naslovnicama dnevnih novina. Porodični lekar je pronašao kvržicu za koju se potvrdilo da je zloćudni tumor. Nakon objave vesti čak 40% više žena se prijavilo za mamografiju u prve dve nedelje od objave dijagnoze. Tako je nastao izraz „Kajli efekat“, a u stručnom časopisu „Medical Journal of Australia“ objavljeno je i istraživanje „Uticaj vesti o bolestima slavnih na skrining za rak dojke: Dijagnoza raka dojke Kajli Minog“. Hiljade obožavatelja su nakon toga dali priloge za istraživanje i lečenje raka dojke ili kupili ružičaste vrpce. Kajli je 20. maja operisana u Australiji, a u Parizu se podvrgnula šestomesečnoj hemoterapiji. Krajem septembra pevačica je otišla na kratki odmor s francuskim glumcem Oliverom Martinezom, s kojim je bila vezi i planirala venčanje nakon oporavka.
Za Božić 2005. izašla je Over the Rainbow, Kajlina prva pesma koja je bila dostupna samo za digitalno preuzimanje (download). Radi se o živoj verziji evergrina koji je postao poznat u izvođenju Judy Garland iz filma Čarobnjak iz Oza, a kojeg je Kajli Minog izvodila na njenoj Showgirl turneji.
U januaru 2006. godine objavljeno je da je lečenje bilo uspešno, ali da se terapija i dalje nastavlja. U septembru 2006. Kajli objavljuje dečju knjigu s naslovom The Showgirl Princess. Isto tako je planirano da se koncertna turneja kroz Australiju, koja je otkazana zbog njene bolesti održi krajem godine, a Kajli se priprema i vežba za svoje skorašnje nastupe. Prvi koncert je najavljen u njenom rodnom gradu Melburnu za novembar u Rod Laver Areni.
Gej publika[уреди | уреди извор]
Kajli uživa status gej ikone, koji i ona sama podstiče izjavama kao: „Neko mi je nekada rekao: „Gej ikone, ima puno tragedije u njihovim životima. Ali kod tebe toga stvarno nema.“ Odgovorila sam: „Imala sam puno tragičnih frizura i odeće. Mislim da to nadoknađuje. “
Za svoju popularnost kod gej publike Kajli uzvraća gostovanjima u gej barovima i nastupima na gej događajima, kao što su parade. Kajli takođe otvoreno podržava LGBT prava i prava obolelih od AIDS-a. Izjavila je da su njeni gej obožavaoci reagovali na njen očigledan nemir kada su mediji počeli snažno da je kritikuju 1989, i da joj je gej publika ostala verna: Moja gej publika je bila uz mene od početka... Oni kao da su me usvojili. [2]
Kajli je, takođe, izrazila vernost svojoj gej publici na ceremoniji zatvaranja Olimpijade, 2000. u Sidneju, kada je nastupila sa 200 drag kvinova, kao i obradom pesme Over the Rainbow, teme iz filma Čarobnjak iz oza, nezvanične himne LBGT pokreta.
Diskografija[уреди | уреди извор]
Albumi[уреди | уреди извор]
- 1988. „Kylie“
- 1988. „The Kylie Collection“
- 1989. „Enjoy Yourself“
- 1990. „Rhythm of Love“
- 1991. „Let's Get to It“
- 1992. „Greatest Hits“
- 1994. „Kylie Minogue“
- 1998. „Impossible Princess“
- 2000. „Light Years“
- 2001. „Fever“
- 2003. „Body Language“
- 2004. „Ultimate Kylie“
- 2007. „X“
- 2010. „Aphrodite“
- 2012. „The Abbey Road Sessions“
- 2012. „The Best of Kylie Minogue“
- 2014. „Kiss Me Once“
- 2015. „Kylie Christmas“
- 2018. „Golden“
- 2019. „Step Back In Time: The Definitive Collection“
- 2020. „Disco“
Videografija[уреди | уреди извор]
| Spot | Godina | Režiser |
|---|---|---|
| The Locomotion | 1987 | Chris Langman |
| I Should Be So Lucky | 1987 | Chris Langman |
| Got to Be Certain | 1988 | Chris Langman |
| Je Ne Sais Pas Pourquoi | 1988 | Chris Langman |
| Especially for You | 1988 | Chris Langman |
| It's No Secret | 1988 | Chris Langman |
| Made in Heaven | 1988 | Chris Langman |
| Hand on Your Heart | 1989 | Pete Cornish |
| Wouldn't Change a Thing | 1989 | Pete Cornish |
| Never Too Late | 1989 | Pete Cornish |
| Tears on My Pillow | 1989 | Pete Cornish |
| Better the Devil You Know | 1990 | Paul Goldman |
| Step Back in Time | 1990 | Nick Egan |
| What Do I Have to Do | 1991 | Dave Hogan |
| Shocked (DNA Mix) | 1991 | Dave Hogan |
| Word Is Out | 1991 | James Lebon |
| If You Were with Me Now | 1991 | Greg Masuak |
| Give Me Just a Little More Time | 1992 | Greg Masuak |
| Finer Feelings | 1992 | Dave Hogan |
| What Kind Of Fool (Heard All That Before) | 1992 | Greg Masuak |
| Celebration | 1992 | Greg Masuak |
| Confide in Me | 1994 | Paul Boyd |
| Put Yourself in My Place | 1994 | Keir McFarlane |
| Where Is the Feeling? | 1995 | Keir McFarlane |
| Where the Wild Roses Grow | 1995 | Rocky Schenck |
| Some Kind of Bliss | 1997 | David Mould |
| Did It Again | 1997 | Pedro Romhanyi |
| Breathe | 1998 | Kieran Evans |
| GBI (German Bold Italic) | 1998 | Stéphane Sednaoui |
| Spinning Around | 2000 | Dawn Shadforth |
| On a night like this | 2000 | Douglas Avery |
| Kids | 2000 | Simon Hilton |
| Please Stay | 2000 | James/Alex |
| Your Disco Needs You | 2001 | Todd Cole |
| Can't Get You Out of My Head | 2001 | Dawn Shadforth |
| In Your Eyes | 2002 | Dawn Shadforth |
| Love at First Sight | 2002 | Johan Renck |
| Come into My World | 2002 | Michel Gondry |
| Slow | 2003 | Baillie Walsh |
| Red Blooded Woman | 2004 | Jake Nava |
| Chocolate | 2004 | Dawn Shadforth |
| I Believe in You | 2004 | Vernie Yeung |
| Giving You Up | 2005 | Alex/Martin |
| 2 Hearts | 2007 | Dawn Shadforth |
| Wow | 2008 | Melina Matsoukas |
| In My Arms | 2008 | Melina Matsoukas |
| All I See | 2008 | William Baker |
| The One | 2008 | Ben Ib |
| All the Lovers | 2010 | Joseph Kahn |
| Get Outta My Way | 2010 | AlexandLiane |
| Higher | 2010 | Alex Herron |
| Better than Today | 2010 | William Baker/Kylie Minogue |
| Santa Baby | 2010 | Alasdair McLellan |
| Timebomb | 2012 | Christian Larson |
| Flower | 2012 | Kylie Minogue |
| Limpido | 2013 | Gaetano Morbioli |
| Into The Blue | 2014 | Dawn Shadforth |
| Sexercize | 2014 | Roman Coppola/ Will Davidson |
| I Was Gonna Cancel | 2014 | Dimitri Basil |
| Crystallize | 2014 | Alice Moitié |
| Sleepwalker | 2014 | |
| Right Here, Right Now | 2015 | Daniel Börjesson |
| Absolutely Anything and Anything At All | 2015 | Bill Jones/Ben Timlett |
| Black and White | 2015 | Katerina Jebb |
| The Other Boys | 2015 | |
| Every Day's Like Christmas | 2015 | David Lopez-Edwards |
| Dancing | 2018 | Sophie Muller |
| Stop Me From Falling | 2018 | Colin Solal Cardo |
| Stop Me from Falling" (featuring Gente de Zona) | 2018 | Sophie Muller |
| Music's Too Sad Without You | 2018 | Joe Connor |
| Golden | 2018 | Sophie Muller |
| Say Something | 2020 | Sophie Muller |
| A Second to Midnight | 2021 | |
| Kiss of Life | 2021 | |
| Can't Stop Writing Songs About You | 2022 | |
| Padam Padam | 2023 | Sophie Muller |
| Tension | 2023 | Sophie Muller |
DVD[уреди | уреди извор]
- 2001. „On A Night Like This - Live in Sydney“
- 2002. „Fever 2002 - Live in Manchester“
- 2002. „Intimate & Live“
- 2004. „Body Language Live - Album Launch at the London Apollo“
- 2004. „Ultimate Kylie“
- 2005. „Kylie Showgirl - The Greatest Hits Tour“
- 2008. „Kylie Live: X2008“
Singlovi[уреди | уреди извор]
|
|
|
Filmografija[уреди | уреди извор]
Televizija[уреди | уреди извор]
- 1980. „Skyways“ (mini serija) kao Carla
- 1980. „The Sullivans“ (TV serija) kao Robin
- 1985. „The Zoo Family“ (TV serija) kao Yvonne (epizodna uloga)
- 1985. „The Hernderson Kids“ (TV serija) kao Charlotte "Char" Kernow
- 1986. „Piano / Fame and Misfortune“ (mini serija) kao Samantha Collins
- 1986—1988. „Neighbours“ (TV serija) kao Charlene Mitchell/Robinson
- 1994. „The Vicar of Dibley“ (TV serija) kao Kylie Minogue (epizodna uloga)
- 1997. „Men Behaving Badly“ (TV serija) kao Kylie Minogue (epizodna uloga)
- 2004. „Kath & Kim“ (TV serija) kao Eponney Rae (epizodna uloga)
Bioskopi[уреди | уреди извор]
- 1989. „The Delinquents“ (igrani film) kao Lola Lovell - Reditelj: Chris Thomson
- 1994. „Street Fighter“ (akcioni film) kao Cammy — Reditelj: Steven E. de Souza
- 1995. „Hayride To Hell“ (kratki film) kao The Girl — Reditelj: Kimble Rendall
- 1995. „Bio-Dome“ (komedija) kao Dr. Petra von Kant — Reditelj: Jason Bloom
- 1996. „Misfit“ (kratki film) — Redatelj: Taylor Woods“
- 2000. „Cut“ (horor film) kao Hilary Jacobs — Reditelj: Kimble Rendall
- 2000. „Sample People“ (igrani film) kao Jess — Reditelj: Clinton Smith
- 2001. „Moulin Rouge!“ (mjuzikl) kao The Green Fairy — Reditelj:Baz Luhrmann
- 2005. „The Magic Roundabout“ (animirani crtani film) kao Florence (glas i naslovna pjesma) — Reditelji: Dave Borthwick, Jean Duval & Frank Passingham.
Turneje i koncerti[уреди | уреди извор]
Nakon što je na početku svoje karijere Kajli Minog više puta od strane kritičara opisivana kao „drugorazredna Madonna“, etablirala se s Intimate & Live kao uspešna koncertna umetnica, koja je stalno prisutna na sceni i za razliku od nekih drugih pevačica stvarno peva uživo. Engleski muzički magazin Q je Kajli uvrstio na listu „50 Bands to See Before You Die“. Njene turneje postajale su sve raskošnije, a na dizajnu scenske garderobe sudelovali su između ostalih i poznati modni kreatori Dolče i Gabana, Karl Lagerfeld i Džon Galiano.
- 1989. „Disco In Dreams“ (Japan)
- 1990. „Enjoy Yourself Tour“ (Evropa)
- 1991. „Rhythm Of Love Tour“ (Australija, Jugoistočna Azija, Japan)
- 1991. „Let's Get To It Tour“ (Velika Britanija i Irska)
- 1998. „Intimate & Live“ (Australija, Velika Britanija)
- 2001. „On A Night Like This“ (Evropa, Australija)
- 2002. „Fever“ (Evropa, Australija)
- 2003. „Money Can't Buy“ (koncert povodom objavljivanja Body Language u Hammersmith Apollo u Londonu)
- 2005. „Kylie Showgirl - The Greatest Hits Tour“ (Evropa)
- 2007. „Kylie Showgirl - The Homecoming Tour“
- 2008. „KylieX2008“
- 2009. „For You, For Me Tour“ (SAD)
- 2011. „Aphrodite - Les Folies Tour“ (Evropa, Azija, Australija)
Reference[уреди | уреди извор]
- ^ „Kylie Minogue | Biography, Songs, & Facts | Britannica”. www.britannica.com (на језику: енглески). 2024-01-25. Приступљено 2024-01-29.
- ^ VH1.com Архивирано на сајту Wayback Machine (6. децембар 2006) interviju, Kylie Minogue – The Thin White Dame, 24. februar 2004.
Vidi još[уреди | уреди извор]
Spoljašnje veze[уреди | уреди извор]
- Kajli Minog Zvanični sajt
- Kajli Minog на сајту IMDb (језик: енглески)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Umetničke | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
