PD-102,807

С Википедије, слободне енциклопедије
PD-102,807
IUPAC ime
etil 3,6a,11,14-tetrahidro-9-metoksi-2-metil-(12H)-izohino[1,2-b]pirolo[3,2-f][1,3]benzoksazin-1-karboksilat
Identifikatori
CAS broj23062-91-1 ДаY
PubChemCID 4995951
ChemSpider4175916 ДаY
ChEMBLCHEMBL59898 ДаY
Hemijski podaci
FormulaC23H24N2O4
Molarna masa392,447 g/mol
  • O=C(OCC)c1c4c(nc1C)ccc5OC3c2ccc(OC)cc2CCN3Cc45
  • InChI=1S/C23H24N2O4/c1-4-28-23(26)20-13(2)24-18-7-8-19-17(21(18)20)12-25-10-9-14-11-15(27-3)5-6-16(14)22(25)29-19/h5-8,11,22,24H,4,9-10,12H2,1-3H3 ДаY
  • Key:VDDUJINYXKGZLV-UHFFFAOYSA-N ДаY

PD-102,807 je lek koji deluje kao selektivni antagonist za muskarinski acetilholinski receptor M4.[1][2][3] On se koristi u naučnim istraživanjima za studiranje efekata različitih muskarinskih receptorskih podtipova u telu i mozgu.[4][5][6][7]

Reference[уреди | уреди извор]

  1. ^ Olianas MC, Onali P (1999). „PD 102807, a novel muscarinic M4 receptor antagonist, discriminates between striatal and cortical muscarinic receptors coupled to cyclic AMP”. Life Sciences. 65 (21): 2233—40. PMID 10576595. doi:10.1016/S0024-3205(99)00488-9. 
  2. ^ Varoli L, Andreani A, Burnelli S, Granaiola M, Leoni A, Locatelli A, Morigi R, Rambaldi M, Bedini A, Fazio N, Spampinato S (2008). „Diphenidol-related diamines as novel muscarinic M4 receptor antagonists”. Bioorganic & Medicinal Chemistry Letters. 18 (9): 2972—6. PMID 18395442. doi:10.1016/j.bmcl.2008.03.061. 
  3. ^ Böhme TM, Augelli-Szafran CE, Hallak H, Pugsley T, Serpa K, Schwarz RD (2002). „Synthesis and pharmacology of benzoxazines as highly selective antagonists at M(4) muscarinic receptors”. Journal of Medicinal Chemistry. 45 (14): 3094—102. PMID 12086495. doi:10.1021/jm011116o. 
  4. ^ Pujol Lereis VA, Hita FJ, Gobbi MD, Verdi MG, Rodriguez MC, Rothlin RP (2006). „Pharmacological characterization of muscarinic receptor subtypes mediating vasoconstriction of human umbilical vein”. British Journal of Pharmacology. 147 (5): 516—23. PMC 1616972Слободан приступ. PMID 16444291. doi:10.1038/sj.bjp.0706654. 
  5. ^ Hogan K, Markos F (2007). „Muscarinic type 1 receptors mediate part of nitric oxide's vagal facilitatory effect in the isolated innervated rat right atrium”. Nitric Oxide : Biology and Chemistry / Official Journal of the Nitric Oxide Society. 16 (1): 110—7. PMID 16843016. doi:10.1016/j.niox.2006.05.005. 
  6. ^ Myslivecek J, Klein M, Novakova M, Ricny J (2008). „The detection of the non-M2 muscarinic receptor subtype in the rat heart atria and ventricles”. Naunyn-Schmiedeberg's Archives of Pharmacology. 378 (1): 103—16. PMID 18443764. doi:10.1007/s00210-008-0285-8. 
  7. ^ Lau BK, Vaughan CW (2008). „Muscarinic modulation of synaptic transmission via endocannabinoid signalling in the rat midbrain periaqueductal gray”. Molecular Pharmacology. 74 (5): 1392—8. PMID 18678620. doi:10.1124/mol.108.045872. 

Vidi još[уреди | уреди извор]

Spoljašnje veze[уреди | уреди извор]