Benzotiazol
| |||
| |||
| Nazivi | |||
|---|---|---|---|
| IUPAC naziv
1,3-Benzotiazol
| |||
| Identifikacija | |||
3D model (Jmol)
|
|||
| ChEBI | |||
| ChemSpider | |||
| ECHA InfoCard | 100.002.179 | ||
| UNII | |||
| |||
| Svojstva | |||
| C7H5NS | |||
| Molarna masa | 135,1863 g/mol | ||
| Gustina | 1,238 g/mL | ||
| Tačka topljenja | 2 °C (36 °F; 275 K) | ||
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |||
 verifikuj (šta je   ?)
| |||
| Reference infokutije | |||
Benzotiazol je aromatično heterociklično jedinjenje sa hemijskom formulom C
7H
5NS. On je bezbojna, slabo viskozna tečnost. Ovo jedinjenje je u osnovi mnogih široko korišćenih derivata. Jedan od derivata benzotiazola je komponenta luciferina koja emituje svetlo, i koja je prisutna u svitcima.
Struktura i priprema[уреди | уреди извор]
Benzotiazol se sastoji od petočlanog 1,3-tiazolnog prstena kondenzovanog sa benzenom. Devet atoma bicikličnog sistema i njihovi supstituenti su koplanarni.
Benzotiazoli se pripremaju tretiranjem 2-aminobenzentiola sa acil hloridima:[3]
- C6H4(NH2)SH + RC(O)Cl → C6H4(NH)SCR + HCl + H2O
Vidi još[уреди | уреди извор]
Reference[уреди | уреди извор]
- ^ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today. 15 (23-24): 1052—7. PMID 20970519. doi:10.1016/j.drudis.2010.10.003.
- ^ Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ^ T. E. Gilchrist "Heterocyclic Chemistry" 3rd Edition, Longman, 1992.
Spoljašnje veze[уреди | уреди извор]
- MSDS Архивирано на сајту Wayback Machine (13. децембар 2004)