Fosfoinozitidna 5-fosfataza

С Википедије, слободне енциклопедије
Fosfoinozitidna 5-fosfataza
Identifikatori
EC broj3.1.3.36
CAS broj2606376
Baze podataka
IntEnzIntEnz pregled
BRENDABRENDA pristup
ExPASyNiceZyme pregled
KEGGKEGG pristup
MetaCycmetabolički put
PRIAMprofil
Strukture PBPRCSB PDB PDBe PDBj PDBsum

Fosfoinozitidna 5-fosfataza (EC 3.1.3.36, tip II inozitol polifosfatna 5-fosfataza, trifosfoinozitidna fosfataza, IP3 fosfataza, PtdIns(4,5)P2 fosfataza, trifosfoinozitidna fosfomonoesteraza, difosfoinozitidna fosfataza, inozitol 1,4,5-trifosfatna 5-fosfomonoesteraza, inozitol trifosfatna 5-fosfomonoesteraza, fosfatidilinozitol-bisfosfataza, fosfatidil-mio-inozitol-4,5-bisfosfatna fosfataza, fosfatidilinozitol 4,5-bisfosfatna fosfataza, polifosfoinozitol lipidna 5-fosfataza, fosfatidil-inozitol-bisfosfatna fosfataza) je enzim sa sistematskim imenom fosfatidil-mio-inozitol-4,5-bisfosfat 4-fosfohidrolaza.[1][2][3] Ovaj enzim katalizuje sledeću hemijsku reakciju

1-fosfatidil-1D-mio-inozitol 4,5-bisfosfat + H2O 1-fosfatidil-1D-mio-inozitol 4-fosfat + fosfat

Ovi enzimi takođe mogu da uklone 5-fosfat sa Ins(1,4,5)P3 i/ili Ins(1,3,4,5)P4.

Reference[уреди | уреди извор]

  1. ^ Dawson, R.M.C. & Thompson, W. (1964). „The triphosphoinositide phosphomonoesterase of brain tissue”. Biochem. J. 91: 244—250. PMID 4284485. 
  2. ^ Roach, P.D. & Palmer, F.B.S. (1981). „Human erythrocyte cytosol phosphatidyl-inositol-bisphosphate phosphatase”. Biochim. Biophys. Acta. 661: 323—333. PMID 6271223. 
  3. ^ Woscholski, R. & Parker, P.J. (2000). „Inositol phosphatases: constructive destruction of phosphoinositides and inositol phosphates”. Ур.: Cockcroft, S. Biology of Phosphoinositides. Oxford: Biology of Phosphoinositides. стр. 320—338. 

Литература[уреди | уреди извор]

  • Woscholski, R. & Parker, P.J. (2000). „Inositol phosphatases: constructive destruction of phosphoinositides and inositol phosphates”. Ур.: Cockcroft, S. Biology of Phosphoinositides. Oxford: Biology of Phosphoinositides. стр. 320—338. 

Spoljašnje veze[уреди | уреди извор]