Inozitol trifosfat
Inozitol trifosfat ili inozitol 1,4,5-trisfosfat (takođe poznat kao trifosfoinozitol, InsP3 ili IP3''), zajedno sa diacilglicerolom (DAG), je sekundarni glasnik koji učestvuje u prenosu signal i lipidnoj signalizaciji u biološkim ćelijama.[1] Za razliku od DAG koji ostaje unutar membrane, IP3 je rastvoran i prenosi se difuzijom kroz ćeliju. On nastaje hidrolizom fosfatidilinozitol 4,5-bisfosfata (PIP2), fosfolipida koji je lociran u ćelijskoj membrani dejstvom fosfolipaze C.
Mehanizam[уреди | уреди извор]
IP3 se vezuje za, i aktivira InsP3 receptor na membrani endoplazmatičnog retikuluma (ER) i sarkoplazmičnog retikuluma (SR), što dovodi do otvaranja kalcijumskih kanala i oslobađanja Ca2+ u citoplazmu i sarkoplazmu, respektivno.[2] Ovo povišenje koncentracije Ca2+ aktivira rianodinskim receptorom-kontrolisani kanal na SR, što dovodi do dodatnog povišenja koncentracije Ca2+.
Vidi još[уреди | уреди извор]
- inozitol
- inozitol fosfat
- mio-inozitol
- inozitol pentakisfosfat
- inozitol heksafosfat
- inozitol trifosfat receptor
- ITPR1
- ITPKC
Reference[уреди | уреди извор]
- ^ Donald Voet; Judith G. Voet (2005). Biochemistry (3 изд.). Wiley. ISBN 9780471193500.
- ^ Ferris, CD; Snyder, SH (1992). „IP3 receptors. Ligand-activated calcium channels in multiple forms”. Advances in second messenger and phosphoprotein research. 26: 95—107. PMID 1329896.
Literatura[уреди | уреди извор]
Spoljašnje veze[уреди | уреди извор]
- Inositol+1,4,5-Trisphosphate на US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)