Jevrem Gudović
Jevrem Gudović | |
|---|---|
 | |
| Datum rođenja | 1835. |
| Mesto rođenja | Lukavac Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 5. april 1900. (64/65 god.) |
| Mesto smrti | Beograd Kraljevina Srbija |
Jevrem Gudović (Lukavac, 1835 — Beograd, 5. april 1900[1]) je bio srpski rudarski inženjer i ministar.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rodio se u selu Lukavcu, u okrugu valjevskom. Njegov otac, Pavle Gudović, je bio pisar kod prote Mateje Nenadovića od 1827. do 1830. godine, a potom sreski načelnik jasenički u Okrugu smederevskom, u Palanci (1852).
Osnovnu školu učio je u Rabrovici, a gimnaziju i Veliku Školu u Beogradu. Posle toga poslala ga je Srpska vlada u Nemačku na rudarske nauke. Po povratku s nauka, služio je najpre u ministarstvu finansije, pod kojim je onda bila i uprava zemaljskih rudnika. Posle je, više godina, u Majdanpeku bio punomoćnik upravnikov, pa onda načelnik rudarskog odeljenja u ministarstvu finansije.
Gudović se 1863. oženio Sofijom, kćerkom Stevče Mihailovića. Imali su sinove Stevana, Mihaila, Vladislava i kćerke Milevu, Vasiliju i Katarinu.
Godine 1880. Gudović je ušao u Vladu Milana Piroćanca, kao ministar građevina, gde ostaje do 1882. godine. Docnije je imao to ministarsvo i u vladi Ilije Garašanina gde je ostao do 1885. godine. Pod Gudovićem je počet da se gradi Novi kraljevski dvor, i Prva srpska želežnica. Za njegovog drugog mandata je pušten prvi, svečani voz, na pruzi Beograd-Niš.
Izišavši iz ministarstva, Gudović je dobio penziju i živeo kod svoje kuće do 5. aprila 1900. kada je iznenada umro.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Srpski biografski rečnik, tom 2, Matica srpska, Novi Sad 2006. godine, odrednica „Gudović, Jevrem“. ISBN 978-86-83651-62-7. str. 865–866.
Literatura[uredi | uredi izvor]
 | Ovaj članak vezan za političare je klica. Možete doprineti Vikipediji tako što ćete ga proširiti. |