Jegarski pašaluk

Jegarski pašaluk Eyālet-i Egīr
1596.—1687.
Jegarski pašaluk 1683. godine
Glavni grad	Jegar
Regija	Srednja Evropa
Zemlja	Osmansko carstvo
Događaji
Status	Bivša pokrajina
Vladavina
• Oblik	Pašaluk
Istorija
• Uspostavljeno	1596.
• Ukinuto	1687.
Prethodnik Sledbenik Kraljevina Ugarska (Habzburška monarhija) Budimski pašaluk (Osmansko carstvo) Kraljevina Ugarska (Habzburška monarhija) Vojna krajina (Habzburška monarhija)

Jegarski pašaluk, odnosno Jegarski ejalet (osm. tur. ایالت اگی / Eyālet-i Egīr) bio je jedna od administrativnih jedinica Osmanskog carstva. Formiran je 1596. godine, a postojao je do kraja 17. veka. Uključivao je delove današnjih dražava Mađarske, Srbije i Slovačke. Sedište pašaluka je bio grad Jegar (Eger).

Naziv pašaluka

Mapa na kojoj se vidi južni deo Jegarskog pašaluka, sredina 17. veka

Pašaluk je dobio ime po administrativnom sedištu Jegru (Egeru).

• Ime pašaluka na staroturskom jeziku je bilo (Eyâlet-i Egir)
• Na današnjem turskom jeziku (Eğri Eyaleti)
• Na mađarskom jeziku (Egri vilajet)

Administrativna podela

Pašaluk je uključivao sledeće sandžake:

• Sandžak Segedin (Segedin)
• Sandžak Solnok (Sonluk)
• Sandžak Sečenj (Seçen)
• Sandžak Hatvan (Hatvan)
• Sandžak Kerman (Kerman)
• Sandžak Nograd (Nograd)
• Sandžak Filek (Filek)

Demografija

Stanovništvo ovog pašaluka se sastojalo od Mađara i Slovaka (koji su živeli pretežno na severu pašaluka), zatim Srba (koji su živeli pretežno na jugu pašaluka), muslimana koji su bili različitog etničkog porekla, Roma i ostalih manjih etničkih grupa.

Vidi još

• Budimski pašaluk
• Varadinski pašaluk
• Temišvarski pašaluk
• Kanjiški pašaluk
• Istorija Srbije u Osmanskom carstvu
• Mađarska pod Osmanlijskom upravom

Literatura

• Đere, Zoltan (2002). „Od Mohačke bitke do smrti cara Jozefa II”. Istorija Mađara. Beograd: Clio. str. 184—380. 
• Đurđev, Branislav; Zirojević, Olga (1988). „Opširni defter Segedinskog sandžaka”. Mešovita građa (Miscellanea). 17-18: 7—79. 
• Zirojević, Olga (1970). „Upravna podela današnje Vojvodine i Slavonije u vreme Turaka”. Zbornik za istoriju. Matica srpska. 1: 11—26. 
• Ivić, Aleksa (1929). Istorija Srba u Vojvodini od najstarijih vremena do osnivanja potisko-pomoriške granice (1703). Novi Sad: Matica srpska. 
• Popović, Dušan J. (1957). Srbi u Vojvodini. 1. Novi Sad: Matica srpska. 
• Samardžić, Radovan (1993). „Srpski narod pod turskom vlašću”. Istorija srpskog naroda. 3 (1). Beograd: Srpska književna zadruga. str. 5—114. 
• Samardžić, Radovan (1993). „Srbi u ratovima Turske do 1683”. Istorija srpskog naroda. 3 (1). Beograd: Srpska književna zadruga. str. 115—424. 
• Tričković, Radmila. „Junaci dugog rata”. Starina Novak i njegovo doba. Beograd: SANU. str. 41—64. 
• Hegyi, Klára (2000). „The Ottoman Network of Fortresses in Hungary”. Ottomans, Hungarians, and Habsburgs in Central Europe: The Military Confines in the Era of Ottoman Conquest. Leden-Boston-Köln: Brill. str. 163—193. 

Spoljašnje veze

• Mapa