Jovan Vlajčić
Jovan Vlajčić | |
|---|---|
 | |
| Datum rođenja | 1843. |
| Mesto rođenja | Leskovac,  Osmansko carstvo |
| Datum smrti | oktobar 1913. |
| Mesto smrti | Leskovac,  Kraljevina Srbija |
Jovan Vlajčić (Leskovac, 1843 — Leskovac, oktobar 1913)[1] bio je zanatlija i industrijalac, sin poznatog leskovačkog mumdžije Tase Vlajčića čije su se sveće i sapuni rado kupovali u leskovačkom kraju.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u zanatlijskoj porodici. Otac Tasa Vlajčić je bio sapundžija. Za njega se pričalo da je nekada bio sitan trgovac koji je jednog dana našao u polju pored grada crknutog vola, koga su seljaci tu bacili. Ljudi su okretali glavu i zaobilazili leš, ali Tasa se dosetio pa je uzeo vola i napravio mnoštvo sveća koje je prodao, a novac uložio u izradu novih sveća.
Jovan je završio školu kod Ča Mite nakon čega je stupio kod oca na sapundžijski zanat. Posle očeve smrti nasledio je radnju i radio na proširenju poslova.
Sa Leskovčaninom Đorđem Petrovićem Bunzom je 1872. godine osnovao fabriku, koja je u početku proizvodila sapun za pranje, uglavnom bele boje. Kasnije je isplatio ortaka i posao nastavio sam.[1]
Nakon oslobođenja Leskovca 1877. rad u fabrici je modernizovan.[1]
On je odlično razumeo da bez teorijskog stručnog znanja on svoje preduzeće neće moći da razvije do željene veličine, pa je stoga jednog od svojih sinova. Todora, šalje u inostranstvo kako bi se upoznao sa savremenom fabrikacijom sapuna. Posle Todorovog povratka iz inostranstva, gde je naučio proces proizvodnje šarenog sapuna, koji se do tada samo uvozio iz Austrougarske, firma počinje da napreduje.[2] Nakon Prvog svetskog rata njegovi sinovi Todor, Petar i Milan od dobijene odštete su obnovili svoju fabriku, plasirali proizvode po celoj kraljevini SHS što im omogućilo da 1926. godine podignu novo zdanje Palatu „Kalodermu” (današnji Leskovački kulturni centar), na četiri sprata, u kojem su pored sapuna započeli poroizvodnju parfemi, kolonjske vode i šamponi.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v Zlatanović 2006, str. 263.
- ^ a b Dimitrijević 2015.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Zlatanović, Momčilo (2006). Srpski biografski rečnik knjiga 2, B-G. Novi Sad: Matica Srpska. ISBN 978-86-83651-62-7.
- Dimitrijević, Nebojša (2015). Leskovac 101 6000 p. n. e.—1945. god. (PDF). Leskovac. ISBN 978-86-919265-0-2. Pristupljeno 6. 4. 2019.