Pređi na sadržaj

Jovan Rogerije

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Jovan Rogerije
Lični podaci
Datum rođenja11. vek
Datum smrti12. vek
Porodica
SupružnikMarija Komnina

Jovan Rogerije Dalasen (na srednjogrъcki: Ιωαννης Ρογεριος Δαλασσηνος) je vizantijski aristokrata italo-normanskog porekla – cezar, zet cara Jovana II Komnina. Organizovao 1143 g. zaveru, da dođe na vlast, zavera je otkrivena a on proteran iz Carigrada.[1][2]

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Jovan Rogerije Dalasen je bio sin normanskog plaćenika Rodžera, sina Dagoberta, koji je tokom vizantijsko - normanskih ratova stupio u službu cara Aleksija I Komnina. Jovanov otac je verovatno stigao u Carigrad kao deo pratnje svog brata Raula Vučje kože, za koga se u "Aleksijadi" kaže da ga je Robert Gviskar, vojvoda od Apulije, poslao za ambasadora u Carigrad 1080. godine, u znak protesta protiv poništenja veridbe između Konstantina Duke Porfirogenita i kneževe kćeri Olimpije (u izvorima nazvane Elena). Po svemu sudeći, dvojica braće se nisu vratila u Italiju, već su ostala u carskoj prestonici, gde je Jovanov stric Rogerije osnovao aristokratsku vizantijsku porodicu Raula, koja je igrala važnu ulogu u političkom životu carstva u 13. i 14. veku.

Majka Jovana Rogerija Dalasena bila je nepoznata Vizantijka iz ugledne aristokratske porodice Dalasen,[1] koja je verovatno bila u srodstvu sa majkom cara Aleksija I – Anom Dalasen. Prestiž rimske porodice njegove majke i srodstvo sa carem Aleksijem I Komninom uslovili su da Jovan Rogerije koristi prvenstveno majčino prezime, o čemu svedoči pronađeni njegov pečat.

Jovanove rodbinske veze sa Komnenima odredile su njegov izbor za muža najstarije od kćeri cara Jovana II Komnina – Marije Porfirogenite, kojom se oženio oko 1125 – 1130.[1][3] Ovom prilikom Jovan je od cara odlikovan i prestižnom dvorskom titulom cezara.

O životu Jovana Rogerija do 1143. godine ne zna se gotovo ništa. Njegovo ime je počelo je da se pominje u vreme smrti cara Jovana II Komnina, nakon čije smrti je Jovan Rogerije pokušao da silom preuzme vlast od Manojla I Komnina. U svojoj avanturi, carev zet je uživao podršku dela dvorske elite i Normana u prestonici, među kojima se posebno istakao prognani princ Kapue - Robert II.[1][2] Odana svom bratu, Jovanova žena je izdala zaveru, nakon čega je Jovan uhapšen i prognan iz Carigrada.[1]

U vreme smrti svoje žene Marije, negde oko 1146–1147, Jovan Rogerije je pomilovan od cara i vraćen na svoj raniji položaj.[1] Tako se u februaru 1147. njegovo ime pominje među učesnicima sinoda u palati Vlaherna. Godine 1152. Jovan je već bio guverner Strumice,[4] a prethodne godine ga je car poslao u Antiohiju da traži ruku antiohijske princeze Konstance, udovice Remona od Poatjea. Uprkos svojoj prestižnoj tituli i normanskom poreklu, Jovan nije uspeo da ugodi princezi, koja ga je smatrala prestarim i izabrala Rejnalda od Šatijona za svog muža.[1]

Jovan Rogerije se vratio u Carigrad, stupio u manastir i završio svoj život kao monah.[1]

Jovan Rogerije Dalasen i Marija Komnin imali su četvoro dece:

  • Andronik Komnin;
  • Aleksije Komnin;
  • Ana Komnin udala se za generala Aleksija Petralifa;
  • Teodora Komnin, udala se za Jovana Kontostefana, brata mega duksa Andronika Kontostefana.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b v g d đ e ž ODB, str. 1802–1803
  2. ^ a b Magdalino 2002, str. 209
  3. ^ Magdalino 2002, str. 207
  4. ^ Magdalino 2002, str. 503

Literatura

[uredi | uredi izvor]