Džon Snežni

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
(preusmereno sa Џон Сноу)
Džon Snežni
Kit Harington kao Džon Snežni
Osnovne informacije
Druga imena
  • Lord Snežni
  • Kopile Zimovrela
  • Literatura:
  • Snežni od Zimovrela
  • Odbegla vrana
  • Lord Vrana
  • Crno kopile Zida
  • TV serija:
  • Kralj vrana
  • Beli vuk
  • Princ koji je obećan
Porodica
  • Kuća Stark
  • TV serija:
  • Kuća Targarjen
Rođaci
Titula
  • 998. lord zapovednik Noćne straže
  • TV serija:
  • Kralj na Severu
  • Zaštitnik Severa
Podaci o liku
RodMuški
Podaci o kreaciji
Prvo prik.
  • Literatura:
  • Igra prestola (1996)
  • TV serija:
  • „Zima dolazi” (1×1, 2011)
Poslednje prik.
  • TV serija:
  • „Gvozdeni presto” (8×6, 2019)
IzmislioDžordž R. R. Martin
TumačKit Harington

Džon Snežni (engl. Jon Snow) je izmišljeni lik u seriji fantazijskih romana Pesma leda i vatre američkog pisca Džordža R. R. Martina, kao i u njihovoj televizijskoj adaptaciji Igra prestola, u kojoj njegov lik tumači engleski glumac Kit Harington. U romanima je istaknuti lik. On je jedan od najpopularnijih likova u seriji, a Njujork Tajms ga navodi kao jednu od najboljih autorovih kreacija.[1][2] Džon je glavni lik u TV seriji, a njegova priča je u finalu pete sezone izazvala snažnu reakciju među gledaocima. Spekulacije o poreklu lika takođe su bile popularna tema razgovora među obožavateljima i knjiga i TV serije.

Džon je 1996. u Igri prestola predstavljen kao nezakonit sin Neda Starka, časnog gospodara Zimovrela, drevne tvrđave na severu izmišljenog kontinenta Vesterosa. Znajući da su njegovi izgledi za uspeh loši, Džon se pridružuje Noćnoj straži, koja čuva severne granice od divljana koji žive s one strane Zida. Dok se ostatak porodice Stark suočava sa teškim nevoljama, Džon zbog časti ostane obavezan Stražom. U Sudaru kraljeva (1998), on se pridružuje izviđačkoj družini koja istražuje rastuću pretnju od strane Tuđina s one strane Zida i uspeva da se infiltrira među divljane. Džon saznaje za njihove planove da žele da napadnu Vesteros u Oluji mačeva (2000), i počinje da se zaljubljuje u žestoku divljanku Igrit. On ih izdaje − i Igrit − pre nego što su napali, ali pobeda Noćne straže dolazi po visokoj ceni za Džona. Sada, komandant Noćne straže, pojavljuje se nakratko u Gozbi za vrane (2005). Džon se vraća kao istaknuti lik u Plesu sa zmajevima (2011), radeći na pregovaranju o savezu između Noćne straže i divljana. Rastući animozitet koji se privukao među stražom ga konačno sustigne, i on je prisiljen da se suoči sa strašnim posledicama.

U HBO seriji Igre prestola, Džonova priča je verno adaptirana tokom prvih pet sezona, iako se poslednje tri sezone nastavljaju na događaje Martinove najnovije publikacije. Harington je nominovan za nagradu Emi za izvanrednu pomoćnu ulogu u dramskoj seriji za ulogu u 2016. godini. Takođe je nominovan za nagradu Saturn za najboljeg sporednog glumca na televiziji u 2012, 2016. i 2017. godini.

Lik[uredi | uredi izvor]

Džon Snežni i Duh

U Igri prestola, Džon Snežni je predstavljen kao 14-godišnji nelegitimni sin Edarda „Neda” Starka, lorda Zimovrela,[3][4] i polubrat Roba, Sanse, Arje, Brena i Rikona. Opisano je da Džon ima jake osobine Starkovih sa mršavom građom, dugim licem, tamnosmeđom kosom i sivim očima.[5] Džon nosi prezime „Snežni” (obično se koristi za vanbračnu decu na Severu) i predmet je prezira Nedove supruge Kejtlin, koja ga smatra stalnim podsetnikom na Nedovu neveru.[4] Džon je istih godina kao i Rob i uživa u toplom odnosu sa svojom braćom i sestrama, posebno sa polusestrom Arjom (koja liči na Džona i kao on, ni ona se ne oseća kao da se uklapa). Ned tretira Džona jednako kao i svoju ostalu decu. Ipak, Džon je, kao autsajder, naučio da bude nezavisan i da se brine o sebi kada je to potrebno.[3] Džon idolizira svog oca, ali je ranjen Nedovim odbijanjem da mu kaže o svojoj majci.[6] Na početku priče, Džon usvaja albino jezovuka kojeg naziva Duh. Kasnije otkriva da povremeno može da „zaposedne” jezovuka i podeli njegova iskustva.[4][5][6]

Dejvid Or iz Njujork Tajmsa opisuje Džona kao „složen, promišljen i u osnovi dobar lik”.[1] Dejvid Beniof i D. B. Vajs, kreatori i izvršni producenti televizijske adaptacije serije, objašnjavaju da je Džon jedan od nekoliko likova u seriji koji moraju „da se suoče s teškim istinama o svetu u kojem žive i prilagode se tim istinama” zato što se „borba sa kojom se oni susreću je kako to učiniti bez gubitka svesti ko su zapravo oni.”[7] Ned Stark uči svu svoju decu o vođenju, nesebičnosti, dužnosti i časti. Slideti primer njegovog oca postaje sve teže, jer se Džon suočava sa izazovima njegovog identiteta kao muškarca, Starka i brata Noćne straže.[3][4] Beniof i Vajs napominju da „Džon Snežni pokušava da živi časno, iako zna da čast često ubija članove njegove porodice.”[7] Pišući za Variety o epizodi 6. sezone „Bitka kopiladi”, Lora Prudom predlaže da Džon „ima iste nedostatke” kao i njegov otac: „On se bori časno protiv protivnika koji su previše spremni da koriste taj predvidljivi moral protiv njega”.[8]

Džon je istaknuti lik u romanima, i nazvan je jednim od Martinovih „najboljih kreacija”.[1] Džon je predstavljen kao nelegitimni sin zaštitnika Severa koji, shvatajući da je autsajder u svojoj porodici, prati svog strica na krajnji sever i prihvata časnu dužnost služenja u Noćnoj straži. Ali koliko god da je on drugorazredni Stark kod kuće, u početku su ga njegove kolege i braća Noćne straže izdvajali kao privilegovanog i izdvojenog. Džon se prilagođava, uskoro dokazujući da je mudar, saosećajan i prirodan vođa. Tokom serijala, Džonova odanost Noćnoj straži i njenim zavetima, svojoj porodici, pa čak i samom Vesterosu, testira se dok se on upliće napore da divljane s one strane Zida vrati nazad u Sedam kraljevstava. Živi među njima kao špijun za Stražu, saosećajući sa njihovim ciljem i ulazi u ljubavnu vezu sa divljankom Igrit. Međutim, on ih na kraju izdaje i dolazi da brani Zid. Kasnije, kao najnoviji lord zapovednik Noćne straže, on pravi savez s divljanima.[3][4][5][9]

Nekoliko recenzija knjige Ples sa zmajevima iz 2011. godine primetilo je povratak naraciji Džona, Deneris Targarjen i Tiriona Lanistera, tri popularna lika koji su obožavaocima najviše nedostajali iz prethodnog ostvarenja, Gozbe za vrane.[2][10][11] Ovi „favoriti” su se poslednji put pojavili 11 godina ranije u Martinovoj Oluji mačeva.[12] U Plesu sa zmajevima, rukovodstvo Noćne straže za Džona se komplikuje sa nekoliko neviđenih izazova, uključujući savez sa divljanima, zahtev Stanisa Barateona i sukobljene frakcije unutar same Noćne straže.[12][13][14] Njujork Tajms napominje da je „Džonovo vođstvo najbolja nada Vesterosa, tako da je prirodno da je u neposrednoj opasnosti tokom Plesa sa zmajevima”.[1] Džejms Hiberd iz Entertainment Weekly-ja nazvao je Džonovo posljednje poglavlje u Plesu sa zmajevima „oštrim poglavljem u smislu očekivanja reakcije obožavaoca. Prelazite sa visine na kojoj Džon priča kako će krenuti na zlog Remzija Boltona, do njegovog dna kad se ljudi okrenu protiv njega.”[15] Džonovo prisustvo u predstojećoj knjizi Vetrovi zime je neizvesno.[15]

Na pitanje šta misli da je Džonova najveća „greška”, Martin je odgovorio:

Da li su to bile greške? Pretpostavljam da su to bile greške na neki način jer su dovele do toga da je izgubio kontrolu nad delom svoje grupe. Ali možda je bilo mudro i neophodno da se donese odluka u smislu zaštite oblasti i suočavanja sa pretnjom Belih hodača. Ja sam veliki učenik istorije, i kroz čitavu istoriju uvek postoji pitanje šta je bila prava odluka. Gledate iz retrospektive na izgubljenu bitku i kažete: 'Poraženi general je bio takav idiot.' Da li je [Napoleon] bio genije zbog svih bitaka koje je dobio? Ili idiot za gubitak kod Vaterloa? Delimično reagujem na mnoge fantazije koje su se pojavile pre ovoga. Odluka je teška bez obzira da li ste lord zapovednik Noćne straže ili kralj Engleske. To su teške odluke i svaka ima posledice. Gledamo kako Džon pokušava da preuzme kontrolu nad Noćnim stražom i da se nosi sa divljinama i pretnjom iza Zida.[16]

Roditeljstvo[uredi | uredi izvor]

Identitet Džonove majke stvorio je mnogo špekulacija među čitatocima serijala, a nagađanje o njenom identitetu bio je test koji je Martin dao Beniofu i Vajsu kada su mu se prišli u martu 2006. o adaptaciji njegovih romana za TV seriju.[17][18][19] U romanima, Martin nagoveštava da bi Džonova majka mogla biti sluškinja po imenu Vila, ili plemkinja Ašara Dejn.[20][21][22] Popularna fan teorija − nazvana „R + L = Dž”, skraćenica od „Regar + Lijena = Džon” − sugeriše da Džon uopšte nije Nedov sin, već zapravo sin Regara Targarjena i Nedove mlađe sestre Lijene Stark.[17][23][24]

Iako je lik predstavljen je kao vanbračni sin Neda Starka,[1][2][25] Dejvid Or je izrazio sumnju nekih čitalaca kada je u Njujork Tajmsu 2011. napisao: „Džon Snežni je predstavljen kao vanbračni sin patrijarha Starkovih, iako nije sigurno da li je Stark njegov otac.”[1] Glumac Šon Bin, koji tumači Neda u televizijskoj seriji, izjavio je na pitanje u intervjuu iz 2014. o povratku u seriju kako bi se pojavio u flešbekovima: „Definitivno imam neka nedovršena posla koja se tamo moraju rešiti. Očigledno ja nisam otac Džona Snežnog. I to treba da se otkrije u nekom trenutku, zar ne?”[26] Nesigurnost proizilazi iz anegdotskih dokaza u tekstovima koje čitaoci tumače kako bi povezali misteriozno materinstvo Nedovog sina sa nejasnom sporednom pričom njegove sestre Lijene.[17][24][27]

Kao što je Ned opisao u Igri prestola, na turniru godine pre događaja romana, Regar je krunisao Lijenu kao „kraljicu ljubavi i lepote” u prisustvu svoje supruge, dornske princeze Elije Martel.[28] Kada su Regar i Lijena godinu dana kasnije nestali, njen otac Rikard i najstariji brat Brendon suočili su se sa Regarovim ocem, ludim kraljem Erisom Targarjenom, tražeći da njegov sin vrati otetu Lijenu. Eris je Rikarda i Brendona brutalno pogubio zbog njihove drskosti, podstičući Neda i njegovog prijatelja Roberta Barateona, lorda Krajoluja i Lijeninog verenika, da se pobune protiv kralja Erisa.[29][30] U onome što je kasnije postalo poznato kao Robertova pobuna, Eris je svrgnut i Regar je ubijen od strane Roberta u bici na Trozupcu.[29] Posle krvave borbe protiv trojice pripadnika Regarove Kraljevske garde koji su štitili Kulu radosti u Dorni, Ned je našao Lijenu unutra, u „krevetu krvi”. Umrla je ubrzo nakon što je od Neda zatražila da joj nešto obeća.[28][29] Posle završetka rata, Ned se vraća u Zimovrel sa svojim nezakonitim sinom Džonom.[25]

Teorija R+L=Dž pretpostavlja da je verovatnije da su se Regar i Lijena zaljubili i pobegli zajedno, nego da je on nju oteo. Živeći godinu dana u Kuli radosti, začeli su dete − Džona. Regar je ubijen u bici kod Trozupca, a Lijena je umrla na porođaju.[31][32] Ned je obećao Lijeni na samrtnoj postelji da će tvrditi da je beba njegova, da bi ga zaštitio od Roberta, koji je pokušao da istrebi sve Targarjene iz mržnje i da osigura svoju vlast na prestolu.[32]

Serija Igre prestola je u svojoj adaptaciji uključila mnoge „nagoveštaje” koje je ova teorija identifikovala.[33] U finalu 6. sezone, „Vetrovi zime”, Bren Stark ima viziju prošlosti koja pokazuje da se Ned našao sa umirućom Lijenom u Kuli radosti. Lijena mu traži da obeća da će zaštititi njenog sina Džona.[33][34][35] Infografija koja je naknadno objavljena na zvaničnom veb-sajtu makinggameofthrones.com potvrdila je da je Regar Džonov otac.[36][37][38] Novinari su kasnije komentarisali značaj dveju tačaka u epizodi „Istočna Morobdija” iz 7. sezone. Jednom od Denerisinih zmajeva, Drogonu, Džon prilazi mirno i dozvoljava kralju na Severu da ga zajaše.[39][40][41] Kasnije, Gili saznaje iz knjige u Citadeli da je prethodni prvoobrednik poništio Regarov brak sa Elijom, i oženio se s nekim drugim u Dorni, sugerišući mogućnost da je Džon legitiman sin Regara i Lijene.[42][43][44] Finale 7. sezone, „Zmaj i vuk” potvrdilo je da je Džon zaista legitiman sin Regara i Lijene, i da mu je na rođenju dato ime Egon Targarjen.[45][46]

Priča[uredi | uredi izvor]

Igra prestola[uredi | uredi izvor]

Grb Noćne straže i grb porodice Stark

Džon Snežni je prvi put predstavljen u Igri prestola (1996), kada on i njegovih pet braće i sestara usvajaju šest malih jezovukova. Prepoznat od svih kao nezakonit sin Neda Starka i sa Nedovom ženom Kejtlin koja ga prezire, Džon se uvek osećao udaljen od ostatka porodice Stark. On odlučuje da se pridruži Noćnoj straži, pošto ga njegov status kopileta sprečava da poseduje zemlje ili da uzme ženu iz dobre porodice. U Noćnoj straži, drugi regruti vređaju Džonovu auru superiornosti, ali on se iskupljuje tako što im pomaže da savladaju mačevanje. On se takođe sprijateljuje sa Semvelom Tarlijem, kukavičkim sinom lorda koji, uprkos tome što je bespomoćan sa oružjem, pokazuje sklonost ka učenju. Džonova nezavisnost i sažaljenje za regrute pozivaju gnev oštrog kastelana Alistera Torna, koji vidi Džona kao pretnju njegovom autoritetu. Džon zapada za oko lordu zapovedniku, Džeoru Mormontu, koji ga imenuje svojim ličnim štitonošom i obučava Džona za komandu. Nakon saznanja o pogubljenju njegovog oca, Džon odlučuje da napusti Noćnu stražu i pridruži se svom polubratu Robu, ali drugi regruti uveravaju Džona da ostane veran svojim zavetima. Sledeće noći, telo palog brata Noćne straže vratilo se sa druge strane Zida kao mrtav čovek i Džon spašava Mormontu život ubijanjem tog stvorenja. U znak zahvalnosti, Mormont daje Džonu mač od njegovih predaka, napravljenom od valirijskog čelika, sa vučjom ručkom po meri napravljenom za Džona. Mormont onda naređuje ekspediciju iza Zida da sazna više o ovoj novoj pretnji.[3][6]

Sudar kraljeva[uredi | uredi izvor]

U Sudaru kraljeva (1998), Mormont vodi izvidnike Noćne straže iza Zida da istraže nestanak Džonovog strica Bendžena, da procene namere divljana i njihovog vođe Mensa Rajdera, kao i da saznaju više o pretnji od strane Tuđina. Džon je poslat sa izviđačkom grupom koju predvodi Korin Polušaka. Na putu, Džon nailazi na divljane i uzima divljanku Igrit kao zarobljenicu. Iako mu je rečeno da je ubije, Džon joj dozvoljava da pobegne. Džon i Korin su kasnije uhvaćeni od strane divljana. Korin, koji zna da će ga divljani pogubiti, naređuje Džonu da se infiltrira među divljane i da nauči njihove planove, po svaku cenu. Džon se pretvara da se odrekao Noćne straže, a divljani ga prisiljavaju da se bori protiv Korina do smrti da bi zaradio njihovo poverenje. Sa Korinovim prećutnim pristankom, Džon ga ubija uz pomoć Duha.[4][47]

Oluja mačeva[uredi | uredi izvor]

Kako počinje Oluja mačeva (2000), Džon je stekao poverenje divljana ubijanjem Korina. On saznaje da Mens namerava da probije Zid i krenu na jug kako bi pobegao od Tuđina, i ako je potrebno, da sruši Noćnu stražu. Džon je rastrgan između rastuće ljubavi prema Igrit i zavetu celibata. Nakon penjanja preko Zida sa Igrit i Tormundom Džinoubicom, Džon ih napušta da upozori Noćnu stražu na predstojeći napad. On pomaže u odbrani Crnog zamka od inicijalnih napada divljana, uprkos nedostatku ljudi i oružja. Igrit je ubijena u borbi, ostavljajući Džona pogođenog. Kada je bitka dobijena, Džona zbog dezerterstva zatvaraju Torn i Dženos Slint, ali je oslobođen nakon što je uverio sud u njegovu odanost. Još uvek sumnjičav, Torn naređuje da se Džon pošalje da ubije Mensa Rajdera pod izgovorom da pregovara, ali Džonov zadatak je prekinut dolaskom vojske Stanisa Barateona. Stanis nudi da legitimizuje Džona i proglasi ga gospodarem Zimovrela, ako on pristane da povrati Sever sa njim. Iako u velikoj meri iskušen da postane pravi Stark, Džon ponovo odlučuje da ostane lojalan svojim zavetima Noćnoj straži. Sa Semovom pomoći, Džon je izabran na položaj lorda zapovednika.[2][9][13][48]

Gozba za vrane i Ples sa zmajevima[uredi | uredi izvor]

Džon nije junak iz prvog lica u Gozbi za vrane (2005), ali se nakratko pojavljuje iz Semove perspektive, jer šalje Sema iz Crnom zamka sa meštrom Emonom i Mensovim novorođenim sinom da bi ih zaštitio od želje crvene sveštenice Melisandre da ih žrtvuje. Džon takođe daje Semu specifičnu misiju da putuju u Citadelu u Starigrad da postane meštar, tako da bi mogao bolje da razume opasnost od Tuđina i na kraju uspeo da postane kao meštar Emon.[49]

U Plesu sa zmajevima (2011), nakon što je poslao Sema u Citadelu da bi postao meštar, Džon uspešno pregovara o mirnoj predaji ostataka Mensove vojske. On obećava da će naseliti divljake u slabo naseljenim delovima Severa i dopustiti nekim od njih da se pridruže Noćnoj straži kako bi naselili mnoge napuštene tvrđave Noćne straže. Mnogim članovima Noćne straže ne dopada se ideja da dopuste svojim drevnim neprijateljima da prođu kroz Zid i da ih dočekaju u svoje redove. Džon pokušava da manipuliše integracijom divljana, rastućim nemirima u Noćnom stražu i Stanisovim pokušajima da iskoristi Noćnu stražu u njegovom ratu za Gvozdeni presto, dok pokušava da održi striktnu političku neutralnost Straže. Već uznemirena ovim neviđenim dešavanjima, grupa oficira na čelu sa Slintom otvoreno prkosi Džonovim naredbama. Kada Slint odbije da se pokori, Džon ga lično pogubi. Stanis objašnjava Džonu svoj plan da napadne Užasnik, ali Džon mu savetuje da umesto toga okupi planinske klanove i napadne utvrđenje kuće Glover koje su nedavno zauzeli gvozdenrođeni. Stanis to čini, osvajajući podršku Glovera i Mormonta. Džon saznaje da je njegova sestra Arja udata za Remzija Boltona tako da Boltoni mogu da tvrde da je Zimovrel njihov. Nesvestan da je nevesta zapravo Džejn Pul, Džon šalje Mensa da je spasi dok Stanis kreće na Zimovrel. Džon kasnije dobija pismo od Remzija koji tvrdi da je Stanis poražen i Mens zarobljen. Remzi traži taoce, inače će marširati na Zid i ubiti Džona.[1][2][12][13][14] Džon odlučuje da se suoči i ubije samog Remzija, ali ga pre toga izbodu braća njegove Noćne straže koji žele da podrže neutralnost Straže pre nego što on može da napusti Crni zamak.[50][51]

Džonovo prisustvo u predstojećoj knjizi Vetrovi zime je neizvesno; kada ga je 2011. jedan novinar pitao zašto je ubio Džona Snežnog, autor Martin je odgovorio: „Oh, misliš da je mrtav, zar ne?”[15] Na pitanje da li je Džon ubijen ili će preživeti, Martin je odgovorio smehom: „Neću to komentarisati.”[52]

TV adaptacija[uredi | uredi izvor]

Sezona 1[uredi | uredi izvor]

Prateći zaplet Igre prestola, u prvoj sezoni serije, Džon, kopile Neda Starka, pridružuje se Noćnoj straži. On stiže do Zida sa svojim jezovukom koji se zove Duh, da bi otkrio da je Noćna straža senka od onoga što je nekada bila. Odgajan da bude talentovan borac sa snažnim osećajem za pravdu i čast, Džon je isprva prezreo svoje kolege regrute, koji su uglavnom niskorođeni, neobučeni borci koji su kriminalci i prognanici. Tirion Lanister ga je ubedio da odbaci svoje predrasude i pomogne drugima. Džon se sprijateljio sa Semvelom Tarlijem, debelim, nespretnim plašljivcem koja je više intelektualac nego borac. Džon se zavetuje Noćnoj straži, ali je razočaran što je postao upravnik lorda zapovednika Džeora Mormonta, a ne izvidnik. Sem napominje da Mormont verovatno priprema Džona za komandu nad Stražom. Džon spašava Mormonta, a Mormont mu daje mač napravljen od valirijskog čelika, sa vučjom ručkom po meri za Džona, u znak zahvalnosti. Džon saznaje da je njegov otac pogubljen zbog izdaje i iako je u iskušenju da napusti Zid kako bi pomogao svojoj porodici, njegov osećaj dužnosti na kraju ga tera da ostane.

Sezona 2[uredi | uredi izvor]

U drugoj sezoni, Džon sa izvidnicima dolazi kod Krastera, starog čoveka koji se ženi svojim kćerima i žrtvuje svoje novorođene sinove Belim hodačima. Kasnije, kao deo male izviđačke grupe koju predvodi Korin Polušaka, Džon ima zadatak da ubije divljansku zarobljenicu, ratnicu Igrit. On nije u stanju da to učini i ona uspeva da pobegne, da bi ga uhvatila sa ostalim divljanima. Korin naređuje Džonu da se pretvara da je izdajnik i pridruži se divljanima da bi otkrio njihove planove. Korin se bori i potajno nalaže Džonu da ga ubije kako bi zadobio poverenje divljana. Džon to radi i odlazi da se sretne sa Mensom Rajderom, vođom divljana i „kraljem s one strane Zida”.

Sezona 3[uredi | uredi izvor]

U trećoj sezoni, Džon obećava svoju odanost Mensu i putuje sa divljanima, saznajući da nameravaju da napadnu Zid i na silu probiju svoj put južno od Zida. Igrit zavodi Džona, i oni ulaze u ljubavnu vezu. Kada Džon odbija da ubije nevinog čoveka kako bi dokazao svoju lojalnost, on je napadnut od strane drugih divljana, ali beži. Prati ga Igrit koja ga pogodi sa tri strele pre nego što ponovo pobegne i vrati se u Crni zamak.

Sezona 4[uredi | uredi izvor]

Ser Alister Torn i Dženos Slint pozivaju na Džonovo pogubljenje zbog prelaska na stranu divljana, ali meštar Emon je uveren u Džonovu odanost Noćnoj straži i oslobađa ga. Džon predvodi ekspediciju u Krasterovu kuću, gde su se neki ljudi iz Noćne straže pobunili i ubili lorda zapovednika Mormonta. Nakon što je pobedio pobunjenike, Džon se ponovo ujedinjuje sa Duhom. Tormundovi divljani napadaju Crni zamak dok Mensova vojska opseda Zid. Divljani su poraženi i Igrit je ustreljena i umire u Džonovim rukama. Pre nego što Džon može da pregovara ili ubije Mensa, Stanisova vojska stiže i kreće u divljanski logor, uzimajući Mensa za zatvorenika.

Sezona 5[uredi | uredi izvor]

Stanis angažuje Džona kao posrednika između njega i Mensa, nadajući se da će ubediti divljane da se pridruže njegovoj vojsci. Mens odbija da se pokori Stanisu, a kralja divljana spaljuje na lomači crvena sveštenica Melisandra. Stanis nudi da legitimiše Džona i učini ga gospodinom Zimovrela u zamenu za njegovu podršku. Džon je izabran za novog lorda zapovednika Noćne straže, prvobitno izjednačen sa svojim neprijateljom Tornom, ali izbori su odlučeni glasom meštra Emona. Džonova namera da uvede divljane u Vesteros i dodeli im zemlje južno od Zida dodatno razbesni Tornovu frakciju Straže, koja drži duboko ukorenjenu mržnju prema divljanima. Džon putuje brodom severno od Zida do divljanskog sela Tvrdidom, tražeći njihovu podršku za njegov plan da udruži Noćnu stražu i divljane protiv rastuće pretnje Belih hodača. Dok se neki od divljana ukrcavaju na Stanisove brodove kako bi putovali na jug, masivna sila mrtvaca, koje predvode Beli hodači i njihov Noćni kralj, napadaju selo. Džon ubija jednog Belog hodača sa mačem od valirijskog čelika, saznajući da ne samo zmajstaklo, već i oružje kovano valirijskim čelikom, može potpuno da ih uništi. Džon i njegova grupa jedva uspevaju da prežive, sa samo delićem divljana. Džon dozvoljava divljanima da prođu kroz Zid na Sever. Ubrzo nakon povratka u Crni zamak, Džon je pozvan da čuje vesti o svom nestalom stricu Bendženu, ali je umjesto toga zaskočen i izboden na smrt od strane Torna i njegove grupe pobunjenika.

Sezona 6[uredi | uredi izvor]

Davos Sivort, Žalobni Ed i druga braća Noćne straže, lojalna Džonu, barikadirali su se u sobi sa Duhom i Džonovim telom, a napad Torna i njegovih ljudi je osujećen dolaskom Tormunda i njegovih divljana. Davos ohrabruje Melisandru da pokuša da oživi Džona i iako se čini da ritual na prvi pogled ne uspe, Džon se iznenada budi. Nakon što je da obesi Torna, Olija, Bouen Marša i Otela zbog izdaje, Džon daje komandu nad stražom Edu i priprema se da napusti Crni zamak. On se ponovo susreće sa svojom polusestrom Sansom Stark, koja je pobegla od svog muža Remzija Boltona i sada traži Džonovu pomoć u uništenju Boltona. Džon je neodlučan dok ne stigne preteća poruka od Remzija, koja zahteva da se Sansa vrati i u kojoj preti njihovom bratu Rikonu. Džon, Sansa, Davos, Tormund i Brijena od Oporja krenuli su da regrutuju vojsku kako bi vratili Zimovrel i spasili Rikona, ali njihove snage su duplo manje od Boltonovih. Kako su vojske okrenute jedna prema drugoj, Remzi mami Džona daleko od svojih saveznika prisiljavajući Rikona da trči između njih. Pre nego što je Rikon stigao do Džona, Remzi ga ubija strelom u leđa. Sa Džonovim odvajanjem od svojih snaga, Remzijeva vojska se zaleće na njega, ali Džonovi saveznici stignu na vreme. Nastaje razorna bitka u kojoj su nadmoćne snage Starkovih skoro poražene, dok vitezovi iz kuće Erin ne stignu sa Sansom i Petirom Belišom i napadnu vojsku Boltona sa zadnje strane. Džon juri Remzija nazad u Zimovrel i žestoko ga tuče, zaustavljajući se pre nego što ga ubije. Sansa potom ostavlja Remzija da ga prožderu njegovi lovački psi. Bren Stark ima viziju prošlosti koja pokazuje da se Ned našao sa umirućom Lijenom u Kuli radosti. Zaklinje se da će zaštititi njenog sina Džona.[36][37][38] U međuvremenu, gospodari Severa proglašavaju Džona kraljem na Severu.

Sezona 7[uredi | uredi izvor]

Pokušavajući da ojača odbranu Severa, Džon je frustriran kada Sansa potkopa njegov autoritet, ne želeći da ponovi greške koje su ubile Neda i Roba. Džon odbacuje poruku od Sersei Lanister da joj se zakune na odanost. On prima poziv od Tiriona, u ime Deneris Targarjen. Nakon toga, primivši poruku od Sema da se ispod drevnog dvorca Targarjena nalaze zalihe opsidijana, Džon odlučuje da upozna Deneris, ostavljajući iznenađenu Sansu kao svog regenta. On odbija da obeća vernost Deneris i umesto toga traži njenu pomoć u borbi protiv Belih hodača. Ona mu dopušta da počne sa iskopavanjem opsidijana. Deneris je iznenađena kada njen zmaj Drogon dopusti Džonu da mu se približi i da ga mazi. Odlučan da ubedi Sersei da je njihov pravi neprijatelj vojska mrtvih, Džon predvodi ekspediciju severno od Zida da bi uhvatio mrtvaca i doveo ga kod Sersei. Oni to uspevaju, ali su okruženi hordama Noćnog kralja. Deneris dolazi sa svojim zmajevima, ali Noćni kralj ubija jednog od njih ledenim kopljem, prisiljavajući druge da pobegnu bez Džona. Spašen je ponovnim dolaskom njegovog strica Bendžena, koga mrtvi hvataju dok Džon beži natrag do Zida. Deneris obećava da će se sa Džonom boriti protiv Belih hodača, i on pristaje da je podrži kao svoju kraljicu. Njih dvoje pregovaraju o primirju sa Sersei, koja pristaje da im se pridruži u borbi protiv snaga Noćnog kralja. Bren saznaje da je Džon rođen kao Egon Targarjen, legitimni sin i naslednik Denerisovog brata Regara Targarjena i Lijene Stark. U međuvremenu, Džon i Deneris konačno podležu svojim rastućim osećanjima jedno prema drugom i imaju seks, nesvesni da su povezani krvlju.

Sezona 8[uredi | uredi izvor]

Džon se vraća u Zimovrel, gde se ponovo ujedinjuje s Brenom i Arjom i saznaje da su Beli hodači probili Zid. Iako su Severnjaci počeli da se pripremaju za bitku kod Zimovrela, Sansa i mnogi severnjački gospodari su besni što se Džon pokorio Deneris, a Sansa ga optužuje da je klekao pred njom jer je zaljubljen u nju. Džonova i Denerisina veza nastavlja da raste dok Džon uspešno jaše jednog od njenih zmajeva, Regala. Sem, koji je napustio Citadelu da bi došao u Zimovrel, nalazi Džona u kripti Starkovih i otkriva mu istinu o tome ko je zapravo on, da je sin princa Regara Targarjena i Lijene Stark što ga čini prestolonaslednikom. Deneris shvata da to čini Džona njenim suparnikom za Gvozdeni presto, ali njihov razgovor prekida dolazak Belih hodača. Džon i Deneris napadaju vojske mrtvih sa zmajevima, dok Melisandra, Džejmi Lanister, Brijena od Oporja i armija Dotraka odbija napade armije mrtvih. Džon peške ide za Noćnim kraljem, ali ga ometaju novonastali mrtvi koji mu blokiraju put. On se bori da dođe do bogošume, gde je Bren namamio Noćnog kralja, ali napad na zamak zaustavlja Džonov napredak. Arja ubija Noćnog kralja bodežom od valirijskog čelika, time uništavajući celu vojsku mrtvih. Nakon bitke, Deneris postaje sve više ljubomorna na predanost koju ljudi u Vesterosu imaju prema Džonu, bojeći se da nikada neće zapovedati takvom odanošću u Vesterosu. Džon tvrdi da nema želju da traži Gvozdeno presto, ali odbija da sačuva svoj pravi identitet i lozu u tajnosti od svoje porodice. On kaže Sansi i Arji. Sansa, videvši Džona kao poželjnu alternativu Deneris, otkriva njegov pravi identitet Tirionu, koji sa svoje strane obaveštava Varisa. Varis pokušava da ubedi Džona da tražiti Gvozdeno presto, ali Džon odbija i potvrđuje svoju lojalnost Deneris, iako je vidno iznerviran njenim sve nestabilnijim ponašanjem. U bici za presto Džon se pridružuje preostalim vojskama lojalnim Deneris u frontalnom napadu na Serseine snage, koje su uskoro zapaljene od strane Deneris i Drogona. Deneris impulsivno uništava veći deo grada uprkos njegovoj predaji, vodeći šokiranog Džona da naredi svojim ljudima da se povuku iz grada dok on gori. Nakon toga, ona izjavljuje da će povesti rat protiv ostatka sveta dok ne zavlada celom planetom. Arja i Tirion upozoravaju Džona da će Deneris na njegovo nasleđe gledati kao na pretnju, kao i da je pretnja Starkovima. Tirion kaže Džonu da je uprkos Džonovoj ljubavi prema Deneris, njegova dužnost da je ubije da bi zaštitio ljude. Džon se suočava sa Deneris, ali, ne mogavši da je odvrati od daljeg uništenja, nevoljno je ubija i ona umire u njegovom naručju. Džona zatvara Sivi Crv i on čeka pogubljenje. Tirion ubeđuje gospodare Vesterosa da uspostave novi sistem kraljevstva, pri čemu je Bren izabran za kralja Šest kraljevstava (Severu je dodeljena nezavisnost). Bren osuđuje Džona na Noćnu stražu kako bi umirio Denerisine pristalice. Džon se vraća u Crni zamak i vodi divljane u njihove zemlje iza Zida.

Priznanje i nagrade[uredi | uredi izvor]

Kit Harington je nominovan za nagradu Emi za udarne termine u kategoriji za izvanrednu sporednu ulogu u dramskoj seriji za ulogu u 2016. godine.[53][54] On je izjavio: „Ozbiljno je reći da sam pomalo zapanjen... Za moj rad na Igri prestola da bude prepoznat na ovaj način je emotivan trenutak za mene. Ni bih mogao biti više ponizan.”[53] Harington je takođe bio nominovan za nagradu Saturn za najboljeg sporednog glumca na televiziji za ulogu 2012, 2016. i 2017. godine.[55][56][57] Njegove druge nominacije uključuju nagradu Zlatna nimfa za izvanrednog glumca u dramskoj seriji 2012,[58] nagradu za mladog holivudskog glumca godine 2013,[59] i nagradu po izboru kritičara za najboljeg glumca u dramskoj seriji 2016. godine.[60] IGN je takođe nominovao Džona Snežnog za svog najboljeg TV heroja u 2011. godini.[61]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v g d đ e Orr, David (12. 8. 2011). „Dragons Ascendant: George R. R. Martin and the Rise of Fantasy”. The New York Times. Pristupljeno 12. 7. 2014. 
  2. ^ a b v g d Jennings, Dana (14. 7. 2011). „A Dance with Dragons Review: In a Fantasyland of Liars, Trust No One, and Keep Your Dragon Close”. The New York Times. Pristupljeno 20. 7. 2014. 
  3. ^ a b v g d „A Game of Thrones: Analysis of Jon Snow”. SparkNotes. Pristupljeno 4. 8. 2014. 
  4. ^ a b v g d đ „A Clash of Kings: Analysis of Jon Snow”. SparkNotes. Pristupljeno 4. 8. 2014. 
  5. ^ a b v „Character profile for Jon Snow”. Goodreads. Pristupljeno 3. 8. 2014. 
  6. ^ a b v Martin 1996
  7. ^ a b Hibberd, James (15. 6. 2014). „Game of Thrones showrunners on those season 4 finale twists”. Entertainment Weekly. Arhivirano iz originala 28. 12. 2014. g. Pristupljeno 12. 7. 2014. 
  8. ^ Prudom, Laura (19. 6. 2016). „Game of Thrones Recap: Women Rule in 'Battle of the Bastards'”. Variety. Pristupljeno 8. 8. 2016. 
  9. ^ a b „A Storm of Swords: Analysis of Jon Snow”. SparkNotes. Pristupljeno 4. 8. 2014. 
  10. ^ Brown, Rachael (11. 7. 2011). „George R.R. Martin on Sex, Fantasy, and A Dance With Dragons”. The Atlantic. Pristupljeno 16. 7. 2014. 
  11. ^ Grossman, Lev (7. 7. 2011). „George R.R. Martin's Dance with Dragons: A Masterpiece Worthy of Tolkien”. Time. Arhivirano iz originala 23. 8. 2013. g. Pristupljeno 2. 8. 2014. 
  12. ^ a b v Poniewozik, James (12. 7. 2011). „The Problems of Power: George R.R. Martin's A Dance With Dragons”. Time. Pristupljeno 21. 1. 2012. 
  13. ^ a b v Wagner, Thomas M. (2011). „Review: A Dance with Dragons (2011)”. SFReviews.net. Pristupljeno 24. 7. 2014. 
  14. ^ a b Hutley, Krist (2011). „Reviews: A Dance with Dragons”. Booklist. Arhivirano iz originala 27. 7. 2014. g. Pristupljeno 25. 7. 2014. 
  15. ^ a b v Hibberd, James (21. 7. 2011). „George R.R. Martin on Dance With Dragons shocking twist”. Entertainment Weekly. Arhivirano iz originala 18. 01. 2015. g. Pristupljeno 16. 7. 2014. 
  16. ^ Hibberd, James (14. 6. 2015). „Game of Thrones author, producer on whether that character is really dead”. Entertainment Weekly. Pristupljeno 19. 6. 2015. 
  17. ^ a b v Guillaume, Jenna (16. 7. 2014). „This Game Of Thrones Fan Theory Will Blow Your Mind”. BuzzFeed. Pristupljeno 17. 7. 2014. 
  18. ^ Radish, Christina (2013). „Producers David Benioff, Dan Weiss & George R.R. Martin Talk Game of Thrones Season 3 and 4, Martin’s Cameo, the End of the Series, and More”. Collider. Pristupljeno 3. 8. 2014. 
  19. ^ Fleming, Michael (16. 1. 2007). „HBO turns Fire into fantasy series”. Variety. Arhivirano iz originala 16. 5. 2012. g. Pristupljeno 11. 7. 2014. 
  20. ^ Longo, Donovan (1. 5. 2014). „The Winds Of Winter Plot Spoilers: Who Is Jon Snow’s Mother?”. Latin Times. Pristupljeno 1. 7. 2016. 
  21. ^ Grubbs, Jefferson (7. 6. 2015). „Alternate Jon Snow Parentage Theories In Case Game Of Thrones Shoots Down R+L=J”. Bustle. Pristupljeno 1. 7. 2016. 
  22. ^ Schwartz, Terri (24. 10. 2014). „Jon Snow's parents to be revealed in Winds of Winter?”. Zap2it. Arhivirano iz originala 05. 10. 2016. g. Pristupljeno 1. 7. 2016. 
  23. ^ Alt Shift X (12. 7. 2014). „R+L=J: who are Jon Snow's parents?”. YouTube. Pristupljeno 1. 8. 2014. 
  24. ^ a b Pallotta, Frank (17. 7. 2014). „Fans Have A Crazy Game Of Thrones Theory About Jon Snow's True Parentage”. Business Insider. Pristupljeno 3. 8. 2014. 
  25. ^ a b Martin 1996, str. 49–56
  26. ^ Vineyard, Jennifer (17. 7. 2014). „Sean Bean on Legends, Method Acting, and Game of Thrones Flashbacks”. Vulture. Pristupljeno 15. 5. 2016. 
  27. ^ García, Elio M.; Antonsson, Linda. „The Citadel: FAQ – 6.2.1. Who are Jon Snow's parents?”. Westeros: The A Song of Ice and Fire Domain. Pristupljeno 15. 5. 2016. 
  28. ^ a b Martin 1996, str. 607–608
  29. ^ a b v Martin 1996, str. 39–40
  30. ^ Martin 1996, str. 708–709.
  31. ^ Wigler, Josh (15. 7. 2014). „This Game of Thrones Theory Will Blow Jon Snow Fans' Minds”. MTV News. 
  32. ^ a b Graham, Daniella (5. 5. 2015). „Did Game Of Thrones just confirm one of the biggest Jon Snow fan theories?”. Metro. Pristupljeno 15. 5. 2016. 
  33. ^ a b Robinson, Joanna (26. 6. 2016). „All The Times Game of Thrones Tried to Tell You Who Jon Snow's Parents Are”. Vanity Fair. Pristupljeno 27. 6. 2016. 
  34. ^ Yglesias, Matthew (26. 6. 2016). „Game of Thrones just revealed Jon Snow’s real parents”. Vox. Pristupljeno 27. 6. 2016. 
  35. ^ Calia, Michael (26. 6. 2016). „Game of Thrones Season 6 Finale Recap: 'The Winds of Winter'”. The Wall Street Journal. Pristupljeno 27. 6. 2016. 
  36. ^ a b „See the Connections Behind Ned’s Promise With This Infographic”. MakingGameofThrones.com (HBO). 28. 6. 2016. Arhivirano iz originala 29. 6. 2016. g. Pristupljeno 29. 6. 2016. 
  37. ^ a b Hibberd, James (26. 6. 2016). „Game of Thrones finale confirms game-changing fan theory”. Entertainment Weekly. Pristupljeno 30. 6. 2016. 
  38. ^ a b Bricken, Rob (29. 6. 2016). „You Can Stop Second-Guessing That Big Jon Snow Revelation from the Finale”. io9. Pristupljeno 30. 6. 2016. 
  39. ^ Hibberd, James (14. 8. 2017). „Game of Thrones recap: 'Eastwatch' (Part 1)”. Entertainment Weekly. str. 1. Pristupljeno 15. 8. 2017. 
  40. ^ Clark, Peter Allen (14. 8. 2017). „Apparently Game of Thrones dragons enjoy the smell of Jon Snow”. Mashable. Pristupljeno 17. 8. 2017. 
  41. ^ Thomas, Leah (13. 8. 2017). „Does Drogon Know Jon Snow Is A Targaryen On Game Of Thrones? Daenerys' Dragon May Sense The Secret”. Bustle. Pristupljeno 17. 8. 2017. 
  42. ^ Hibberd, James (14. 8. 2017). „Game of Thrones recap: 'Eastwatch' (Part 3)”. Entertainment Weekly. str. 3. Arhivirano iz originala 25. 08. 2017. g. Pristupljeno 15. 8. 2017. 
  43. ^ McCluskey, Megan (13. 8. 2017). „Game of Thrones Just Slipped in a Huge Reveal About Jon Snow’s Parents”. Time. Pristupljeno 17. 8. 2017. 
  44. ^ Robinson, Joanna (13. 8. 2017). „Game of Thrones: The Massive Bombshell Hidden in Gilly’s Book”. Vanity Fair. Pristupljeno 17. 8. 2017. 
  45. ^ Hibberd, James (28. 8. 2017). „Game of Thrones finale recap: 'The Dragon and the Wolf'”. Entertainment Weekly. Arhivirano iz originala 29. 08. 2017. g. Pristupljeno 28. 8. 2017. 
  46. ^ Hibberd, James (28. 8. 2017). „Game of Thrones: How that Jon Snow twist changes everything”. Entertainment Weekly. Pristupljeno 28. 8. 2017. 
  47. ^ Martin 1998
  48. ^ Martin 2000
  49. ^ Hughes, Aaron (januar 2006). „Fantasy Book Review: A Feast for Crows by George R. R. Martin”. Fantastic Reviews. Arhivirano iz originala 26. 06. 2017. g. Pristupljeno 25. 7. 2016. 
  50. ^ Thier, Dave (7. 6. 2015). „Will Game of Thrones Jon Snow Have The Same Story In The Show As He Does In The Books?”. Forbes. Pristupljeno 15. 6. 2015. 
  51. ^ Martin 2011
  52. ^ Roberts, Josh (1. 4. 2012). „Game of Thrones Exclusive! George R.R. Martin Talks Season Two, The Winds of Winter, and Real-World Influences for A Song of Ice and Fire”. SmarterTravel.com. Pristupljeno 11. 6. 2015. 
  53. ^ a b Prudom, Laura (14. 7. 2016). „Game of Thrones Rules 2016 Emmy Race With 23 Nominations”. Variety. Arhivirano iz originala 30. 8. 2016. g. Pristupljeno 9. 8. 2016. 
  54. ^ Rice, Lynette (14. 7. 2016). „Emmy nominations 2016: See the full list”. Entertainment Weekly. Pristupljeno 14. 7. 2016. 
  55. ^ „Nominations for the 38th Annual Saturn Awards”. Academy of Science Fiction, Fantasy & Horror Films. 29. 2. 2012. Arhivirano iz originala 29. 2. 2012. g. Pristupljeno 29. 2. 2012. 
  56. ^ Bryant, Jacob (24. 2. 2016). „Star Wars, Mad Max, Walking Dead Lead Saturn Awards Nominations”. Variety. Pristupljeno 24. 2. 2016. 
  57. ^ Couch, Aaron (2. 3. 2017). „Rogue One, Walking Dead Lead Saturn Awards Nominations”. The Hollywood Reporter. Pristupljeno 3. 3. 2017. 
  58. ^ „Nominees/Competition 2012” (PDF). Golden Nymph Awards. 2012. str. 8. Arhivirano iz originala (PDF) 17. 9. 2012. g. Pristupljeno 30. 6. 2016. 
  59. ^ Carbone, Gina (1. 8. 2013). „2013 Young Hollywood Awards: Check Out Early Winners”. Wetpaint. Arhivirano iz originala 23. 9. 2013. g. Pristupljeno 30. 6. 2016. 
  60. ^ „Critics’ Choice TV Awards: HBO Leads With 22 Nominations”. 14. 11. 2016. Pristupljeno 14. 11. 2016. 
  61. ^ „Best Television Hero 2011”. IGN. Arhivirano iz originala 3. 3. 2012. g. Pristupljeno 30. 6. 2016. 

Literatura[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Џон_Снежни&oldid=27533715”