Akt o doživotnom perstvu 1958.

Akt o doživotnom perstvu 1958. (engl. Life Peerages Act 1958) jeste zakon koji je usvojio Parlament Ujedinjenog Kraljevstva kojim je pored nasljednog perstva uspostavljeno i doživotno perstvo.

Istorijat

Kroz britansku istoriju postojalo je samo nasljedno perstvo (engl. hereditary peerage) kao jedini oblik perstva. Svi nasljedni perovi su automatski bili i članovi Doma lordova. Postoji pet nasljednih titula (počevši od najviše ka najnižoj): vojvoda, markiz, grof, vikont i baron.

Jedini izuzetak od nasljednog perstva je bio ustanovljen Aktom o apelacionoj nadležnosti 1876. kojim su određena dva pravna lorda (sa titulom barona i doživotnim mandatom) da vrše sudsku vlast Doma lordova. Njihov broj se kasnije povećao na dvanaest. Ovo sudijsko perstvo je važilo samo za života sudija i nisu ga mogli naslijediti njihovi potomci.

Zakonske odredbe

Doživotni perovi nose plemićku titulu barona i doživotni su članovi Doma lordova. Oni ne mogu prenositi svoje titule i položaj na svoje potomke, za razliku od nasljednih perova. Sudije doživotni perovi, pravni lordovi, već su sjedili u Domu lordova na osnovu Akta o apelacionoj nadležnosti 1876.

Akt o doživotnom perstvu je znatno povećao sposobnost premijera Ujedinjenog Kraljevstva da utiče na sastav Doma lordova. Zakon je dozvolio i imenovanje ženskih perova. Prva žena per, koja je bila član Doma lordova, imenovana je 21. oktobra 1958. godine.

Doživotne perove imenuje monarh, patentom zapečaćenim Velikim pečatom, na predlog premijera Ujedinjenog Kraljevstva.

Prije nego što je ovaj zakon usvojen, bivši premijeri Ujedinjenog Kraljevstva su bili imenovani obično za vikonte ili grofove (koji su nasljedni perovi) u znak zahvalnosti za njihovu javnu službu na visokoj funkciji. Posljednji premijer Ujedinjenog Kraljevstva koji je bio proizveden u grofa je bio Harold Makmilan, za vrijeme vlade Margaret Tačer.

Vidi još

• Akt o perstvu 1963.
• Akt o apelacionoj nadležnosti 1876.
• Perstvo

Spoljašnje veze

• Life Peerages Act 1958