Alison Moje

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Alison Moje
Lični podaci
Ime po rođenjuŽenevjev Alison Džejn Moje
Datum rođenja(1961-06-18)18. jun 1961. (62 god.)
Mesto rođenjaBilerikej, Bazildon, Ujedinjeno Kraljevstvo
Zanimanjepevačica
Muzički rad
Aktivni period1978—danas
Žanrsintpop, novi talas, soul
Instrumentvokal
Ostalo
Povezani članciYazoo

Ženevjev Alison Džejn Moje (engl. Geneviève Alison Jane Moyet; Bilerikej, 18. jun 1961) engleska je pevačica.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođena je u gradu Bilerikej, otac joj je Francuz i majka Engleskinja.[1] Odrasla je u gradu Bazildonu, gde je pohađala osnovnu školu, a zatim i srednju školu.[2][3] Krajem sedamdesetih godina bila je članica nekoliko lokalnih pank rok grupa iz okoline Eseksa.

Profesionalnu karijeru je započela 1981. godine, kada je zajedno sa Vinsom Klarkom osnovala bend Yazoo. Objavili su dva studijska albuma i izvršili značajan uticaj na mnoge, uglavnom slične izvođače koji su se kasnije pojavili. Yazoo je imao nekoliko hitova, kao što su Only You, Don’t Go, Situation i Nobody’s Diary. Imali su uspeh širom sveta, posebno u Britaniji gde su tri od njihova četiri singla ušli u TOP 3 na muzičkim listama.[4] U Severnoj Americi su najpoznatiji po pesmi „Situation”.

Uprkos njihovom uspehu, duo se razdvojio u maju 1983. zbog loših odnosa i razilaženja stavova oko dalje budućnosti grupe.[5][6][7] Vins Klark je formirao grupu „Erasure”, još jedan uspešni sintpop duo, dok je Alison Moje započela vrlo uspešnu solističku karijeru.

Kao solo pevačica objavila je devet albuma.

Dva puta se udavala, ima troje dece, jednog sina i dve kćerke.[8]

Diskografija[uredi | uredi izvor]

Yazoo[uredi | uredi izvor]

  • Upstairs at Eric's (1982)
  • You and Me Both (1983)

Solo albumi[uredi | uredi izvor]

  • Alf (1984)
  • Raindancing (1987)
  • Hoodoo (1991)
  • Essex (1994)
  • Hometime (2002)
  • Voice (2004)
  • The Turn (2007)
  • The Minutes (2013)
  • Other (2017)

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Feedreader: Full Issue. Alison Moyet Biography[mrtva veza]. 28. 9. 2012.
  2. ^ „'I quite enjoy the invisibility of middle age'”. Echo. 27. 10. 2017. Pristupljeno 5. 11. 2017. 
  3. ^ „Alison Moyet gets honorary degree from South Essex College”. Echo-news.co.uk. 27. 9. 2011. Pristupljeno 16. 3. 2014. 
  4. ^ Roberts, David (ed.) (2006). British Hit Singles & Albums (19th izd.). London, England: Guinness World Records Ltd. str. 613. ISBN 978-1-904994-10-7. 
  5. ^ Paphides, Pete (18. 4. 2008). „Back with his other Alf: Vince Clarke and Alison Moyet reunite for Yazoo”. The Times. London, England. 
  6. ^ Lowrey, Nix (2011). „Alison Moyet Interviewed: Only You – The Story & End Of Yazoo”. The Quietus. Pristupljeno 6. 12. 2013. [mrtva veza]
  7. ^ Burt, Kate (2008). „How We Met: Alison Moyet & Vince Clarke”. The Independent. London, England: Independent Print Ltd. Arhivirano iz originala 11. 6. 2008. g. Pristupljeno 11. 6. 2008. 
  8. ^ Paton, Maureen (2. 10. 2009). „'There's a lot to be said for saying No': Alison Moyet talks about her self-imposed exile from music”. Daily Mail. London, England: Daily Mail and General Trust. Pristupljeno 3. 5. 2013. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Alison Moje na Vikimedijinoj ostavi.


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Алисон_Моје&oldid=27506328”